Johnny! – Make It Right

Johnny! is zo goed als onvindbaar. Het helpt als je een ! achter de naam zet, maar niet veel. De schaarse info die er is hebben we van Spotify. Daar staat te lezen dat Johnny! een band is met Ghanese roots gevormd door muzikanten die met Ebo Taylor en de Franse band Rob hebben gespeeld.

De eerste is een gigant inde Afrobeat sfeer, de tweede een Frans combo a la Air. Geen van de musici heet overigens Johnny. Make It Right probeert het beste van twee werelden te combineren en komt daar vrij ver in. Aan de stem en percussie hoor je de Afrikaanse afstamming, de songstructuur en de alom aanwezige gitaren zijn weer westers. De boodschap, ‘Make It Beter, Do It Right’ is universeel.

 

King Hannah – A Well-Made Woman

Het recept van King Hannah is inmiddels wel bekend. Hannah zingt haar zegje waarna Craig zijn versie van het verhaal geeft, maar dan op gitaar. Zo’n dialoog van het duo duurt al snel een minuut of vijf. Maar vervelen doet het nog lang niet! King Hannah liet hun formule ook los op hun cover van State Trooper van baasje Bruce en ook daar werkte het.

 

Met het broeierige en bluesy A Well-Made Woman gaat King Hannah een nieuwe fase van hun loopbaan in. Na twee singles en een EP zijn nu de werkzaamheden begonnen aan het debuutalbum. Daarvan is dit de eerste single. Het zou spannend zijn als we de uitslag nog niet zouden weten, maar dat het een topplaat wordt staat wel vast.  

Ohmme – Girl Loves Me

De nieuwe single van Ohmme is een cover van een song van Blackstar, het laatste album van David Bowie. Twee dagen na release zou Bowie overlijden. Dat de Ohmme dames juist dit nummer kozen om te coveren is bijzonder, want het is geen makkelijke song om naar je hand te zetten. De tekst is deels in het Nadsat, een gefingeerde taal die gebezigd werd in de roman A Clockwork Orange en in het Polari, een straattaal die populair was in gay communities halverwege de vorige eeuw.

Waar bij Bowie de gekte onder de oppervlakte borrelde komt die bij Ohmme naar boven. Zo lijkt de gitaarsolo halverwege meer op een sabotagepoging dan een muzikale bijdrage. Je zou kunnen denken dat de aan chaos grenzende uitvoering het gevolg is van muzikaal onvermogen van de dames, maar dan vergis je je.  Ohmme komt uit Chicago. Daar staan Sima Cunningham en Macie Stewart hoog aangeschreven. Vanwege de drie albums die ze als Ohmme hebben gemaakt, maar ook door de hand en spandiensten die ze voor o.a. Chance The Rapper, Wilco, Whitney en Twin Peaks hebben verricht. 

My Baby – a dream I dream

My Baby heeft grote delen van de wereld aan hun voeten gekregen, maar radioland is nog grotendeels onontgonnen. Om ook dit bastion te veroveren heeft het oorspronkelijke trio de hulp in geroepen van een aantal geestverwanten die van de hoed en de rand weten wat radiovriendelijkheid betreft.

In casu van a dream i dream (sic) zijn dat Mathias Janmaat van Bombay (Show Pig) en Tjeerd Bomhoff ex Voicst o.a. En dan nu het oordeel. Het feit dat je dit leest bewijst dat in ieder geval volgens ons de missie is geslaagd. a dream i dream heeft die moerassige zuigkracht die van My Baby live zo’n feest maakt. Daarnaast zingt Cato als een muzikale Mata Hari en heeft de melodie de plakkracht van twee componenten lijm. Als de dj’s hier niet voor vallen hebben ze het verkeerde vak gekozen.

Idles – The Beachland Ballroom

Op nieuwe single The Beachland Ballroom gooit Idles het over een onverwachte boeg. De nieuwe single van de Britse (post)punks is een zich traag voortslepende ballad. Zanger Joe Talbot breekt af en toe de huisvrede met schorre uithalen, maar de band laat zich niet van hun a propos brengen en walst met een weloverwogen slakkengang naar de uitgang.

Talbot noemt The Beachland Ballroom een soulsong, en inderdaad zit zijn hele ziel en zaligheid in het nummer. Het is even wennen, maar herhaaldelijke blootstelling helpt. De ballroom van de titel bevindt zich in Cleveland. Wat zich daar precies heeft afgespeeld is onduidelijk, maar het heeft indruk gemaakt op Talbot.

Idles is druk met de laatste lootjes van hun nieuwe, vierde album. Dat gaat Crawling heten en moet op 12 november uitkomen. Hip hop producer Kenny Beats produceerde de plaat met hulp van Idles gitarist Mark Bowen.

Wet Leg – Wet Dream

Het is wat overdreven te stellen dat Wet Leg zichzelf heeft overtroffen met single twee, dus laten we volstaan met de constatering dat Wet Dream een uitstekende opvolger is van Chaise Longue. Al is het maar omdat het een compleet ander nummer is.

Waar Chaise Longue gedreven en monotoon is – zeg maar post punk- is Wet Dream open en vrolijk. Als Hester Chambers en Rhian Teasdale hadden gezegd dat Wet Dream een cover is van een onbekend B-kantje van Shocking Blue had je ze meteen geloofd.

Opvallend ook is dat Wet Dream een productie is van post-punk specialist Dan Cary (Black Midi, Fontaines DC). Van hem verwacht je eerder een Chaise Longue deel twee i.p.v. een straaltje muzikale zonneschijn. Als je naar de tekst luistert van Wet Dream hoor je dat we ook hier te maken hebben met de geestige geesten achter Chaise Longue met zijn suggestieve en surrealistische tekst over divans en beboterde toast. Ook Wet Dream, dat gaat over een droom van een van de exen van Rhian zit vol grappige dubbelzinnigheden en Freudiaanse verwijzingen. Op naar het album.

Alt-J – U&ME

De titel had van Prince kunnen zijn, de muziek eigenlijk ook wel. Prince in zijn hippie periode dan, ten tijde van Around The World In A Day. In ieder geval herken je pas na een draaibeurten dat U&ME een nieuw nummer is van Alt-J.

Voorman Joe Newman zingt wat minder geknepen dan we van hem gewend zijn. U&ME klink sowieso relaxter, psychedelischer ook dan ouder werk. Pas in de tweede helft duikt de oude neurose weer op, maar dan is het einde al in zicht.

Voorzichtige conclusie Alt-J verkent nieuwe paden op wat hun eerste album in vier jaar moet gaan worden, hun vierde in totaal. De titel is Dream, de releasedatum ergens in februari. Newman zegt dat de meeste songs op het album geïnspireerd zijn door het luisteren naar True Crime Podcasts. U&ME is de uitzondering. Dat is een liefdesliedje, maar eveneens gebaseerd op een ware -mogelijk autobiografische- gebeurtenis.

Volbeat – Shotgun Blues

De vikingen komen! 5 jaar lang is het stil geweest rond de Deense geweldenaren, maar nu verbreekt Volbeat de stilte met een bak pleurisherrie die zich nog het best laat omschrijven als een inval van de Noormannen.

Shotgun Blues is een van de 17 nieuwe tracks die Volbeats hebben klaargemaakt voor release. 13 op het nieuwe album, en vier in de bonus. Album nummer 8 van Volbeat is ‘Servant of The Mind’ gedoopt. Hij komt begin december uit. Daar gaat je stille Kerst (en die van de buren!

Møtrik – Streamline

Vergeet post-punk, de nieuwe trend is Krautrock. Krautrock lijkt op post-punk, maar dan Duits en chronologisch gezien iets ouder dan punk, een soort pre-punk dus. Møtrik heeft zelfs een Duits aandoende naam, maar de band komt uit Portland, het noord oosten van de VS dus.

Møtrik komt van motoriek, de naam van een vierkwartsmaat die erg in zwang was bij oorspronkelijke Krautrock bands als Can en Neu!. Luister naar Streamline en alles zal je duidelijk worden.

Møtrik liep een beetje op de muziek vooruit. Toen de band debuteerde in 2014 was er van een post punk revival nog geen sprake, laat staan van een opleving van Krautrock. Gelukkig hield de band stug vol en nu aan de vooravond van de release van hun vierde album lijkt de aanhouder alsnog te winnen.  In de loop van hun bestaan is Møtrik iets minder stikt in de leer geworden. Met zijn lekkere beat en poppy zang is Streamline de perfecte song voor een ritje op de autobahn.   

MØØN: The Cosmic Electrics Of Møtrik verschijnt op 12 november.

Together Pangea – Rapture

Er zijn veel bands die het proberen, maar weinig die het lukt om zo’n lekker smerige sound te produceren als Together Pangea. Nieuwe single kraakt, piept en rammelt als een afgereden Cadillac. Als het nummer is afgelopen zullen de gitaren opnieuw gestemd moeten worden.

De gecontroleerde chaos van Rapture past perfect bij een tekst waarin gewaarschuwd wordt tegen de ongezonde verstrengeling in de VS van religie en politiek. Terwijl de hoge heren bekvechten over abortus en vaccinaties staan de bossen in brand, drogen rivieren op en worden grote delen van de wereld vanwege extreme temperaturen onbewoonbaar. Het einde der tijden is nabij! Helaas kijken sommige extreme christenen kijken daar zelfs halsreikend naar uit! Aan hen is de waarschuwing van Together Pangea dan ook niet besteedt. Hopen dat de rest wel luistert.