Author: Flip van der Enden

Racing Mount Pleasant – Call It Easy

Enige ambitie kan het Amerikaanse Racing Mount Pleasant niet worden ontzegd. De band volgt haar in 2022 verschenen debuutalbum op met een single van precies zeven minuten.

Voor de zekerheid hebben ze er ook een singleknip van vrijgegeven, maar wij gaan natuurlijk voor de hele enchilada. Er zijn zeven bandleden, boys & girls die zo te zien nog vrij jong zijn allemaal. Ze kennen elkander van de universiteit van Michigan. Je zou kunnen zeggen dat Call It Easy hun debuutsingle is, want dat eerste album kwam eerst uit onder de naam Kingfisher. Nu staat de plaat echter online onder de nieuwe naam. En dan de muziek; die is jazzy, want met blazers (saxsolo!), proggy, want best ingewikkeld, meerstemmig gezongen en behoorlijk meeslepend. De ambitieuze compositie en het hoge spelniveau doen vermoeden dat die uni best wel eens het conservatorium van Michigan zou kunnen zijn.

Hotline TNT – Julia’s War

Hotline TNT is een New Yorkse gitaarband die twee jaar geleden IJsbreker scoorde met het shoegazerige Protocol.

Julia’s War is meer fuzzy powerpop. Beide nummers verhalen van de avonturen op het amoureuze pad van bandleider Will Anderson. Spoiler: veel succes heeft hij niet. In beide songs draait het ook om de gitaren. Die kunnen uitdrukken waar Will vocaal niet bij kan. Op vorige releases was Hotline TNT alleen in naam een band. Het nieuwe album nam Will wel op met begeleiders en dat geeft toch een dikkere sound. Dat nieuwe album heet Raspberry Moon en komt 20 juni uit op Third Man Rcords, het label van Jack White.

Concerten: 5 november Vera, Groningen / 6 november Toekomstmuziek, Amsterdam

Slow Fiction – When

Onze nieuwe favoriete band uit New York roert zich weer!

Ook op nieuwe single When toont Slow Fiction zich een waardig erfgenaam van Lou en Patti en al die andere bohemien rockers die muziek maakten zoals die alleen in de ‘seven boroughs’ kan worden gebrouwen; opgefokte naar uitlaatgassen riekende gitaarmuziek met lekker snauwende zang.  En genoeg haken en ogen om je bij je lurven te grijpen en niet meer los te laten. Producer van dit groezelige meesterwerkje is Dan Carey, die de band selecteerde voor zijn Speedy Wunderground singlesclub.

Kokoroko – Sweetie

Nu de lente een paar maanden vroeger is begonnen dan normaal komen wij nu ook maar alvast met een tune die het verdient een dikke zomerhit te worden.

Kokoroko is een Afrobeatband uit Londen met blazers, gitaar, bubbelbas en een zwoel zingende zangeres. Single Sweetie is ronduit onweerstaanbaar. Het tempo ligt lekker laag dus het is meer heupwiegen dan echt los gaan op de tropische beats.  Sweetie is vooruitgestuurd om tamtam te maken voor het nieuwe album van Kokoroko (Tuff Times Never Last (11/7)). En voor het concert dat de band op 30 april gaat geven in de Paradiso.

Global Charming – Online Store

Global Charming is een postpunkband, maar zeker niet de zoveelste.

De praatzang van Online Store is wat hoekig, maar de backing – bas, gitaren en drums –  lijkt wel van elastiek. Dat maakt dat Global Charming wel iets weg heeft van bands als The Feelies, Talking Heads en andere intellectuele wavebands die rond 1980 dansvloeren vulden. Global Charming komt uit Amsterdam en bestaat uit vier muzikanten die ook over de grens op een luisterend oor kunnen rekenen.

kurayamisaka – sekisei inko

Vaste luisteraars kennen onze interesse voor exotische indie. Nou we hebben er weer een!

Kurayamisaka is een jonge soort van shoegazeband uit het verre Japan. Veel vertellen over het vijftal kunnen we helaas nog niet. Om (ver)taaltechnische redenen, maar ook omdat kurayamisaka nog vrij onbekend is. Het vijftal komt uit Tokyo en is actief sinds 2021. De band telt drie gitaristen die zich alle drie goed roeren op sekisie inko. De zang is zoals we die kennen van Japanse zangeressen wat iel, maar rocken kunnen ze als de beste! Kurayamisaka is dan ook meer dan een novelty-act of geinig tussendoortje. En waar zingen ze over?Sekisei inko betekent grasparkiet.

Vampire Boyfriend – Vampire Boyfriend

Vampire Boyfriend is de debuutsingle van de gelijknamige band.

Vampire Boyfriend komt uit Rotterdam en wordt aangejaagd door Janine van Osta. Je kunt haar kennen als sidekick van Broeder Dieleman en van haar vorige project Saint Helena Dove. Janine zingt over een vaag vriendje dat een fout vriendje bleek te zijn. De stijl van Vampire Boyfriend is prettig ongrijpbaar; dromerig maar ook een beetje droevig, retro maar niet ouderwets, poppy maar niet te. Een dikke bas en een surfende gitaar geven het nummer een eigen signatuur. File under veelbelovend.

King Gizzard & The Lizard Wizard – Deadstick

Het is toch al weer bijna een half jaar geleden dat we iets vernomen van Australische toverballenband King Gizzard & The Lizard Wizard. Hoog tijd voor iets nieuws dus.

Nieuwe single Deadstick laat horen dat de band weer een nieuwe richting is opgeslagen; die van de soul. Nou ja een soort soul, de variant die eind jaren zestig werd geïntroduceerd door bands als Chicago (Transit Authority), Blood, Sweat & Tears en Electric Flag ofwel rockbands met blazers. Het rijkelijk gevulde Deadstick swingt als een op hol geslagen trein. Band en blazers lijken elkaar te hebben uitgedaagd: wie het eerste bij het eind is krijgt een kopje paddothee. Het is net geen uitputtingsslag geworden. Deadstick is de term voor wanneer een propellervliegtuig er midvlucht mee ophoudt en een crash onvermijdelijk lijkt.

Deadstick komt op album nr 27 van King Gizzard & The Lizard Wizard, Phantom Island, een restjesplaat gevuld met tien tracks die afvielen voor het Flight b741 album.

Pulp – Spike Island

24 jaar lang niks en dan wordt er plots een nieuwe doorstart aangekondigd van Pulp, de band van Jarvis Cocker.

De eerste nieuwe muziek in dus bijna een kwart eeuw is single Spike Island, een klassieke Pulp song. Alleen de bramen op Cocker’s stembanden verraden dat het nummer nieuw is en niet een opgepoetste oldie. Pulp was al goed bezig voordat de Britpop losbarstte en alles wat Brits en muzikaal was in zijn kielzog meesleepte. Maar de oorspronkelijke invloeden van Cocker & co waren niet de Engelse bands uit de sixties (m.u.v. The Kinks) maar Bowie en Roxy Music. En dat zijn ze nog steeds. Spike Island is een eiland in Ierland dat berucht is vanwege zijn gevangenis. Daarin werden in de 19e eeuw veroordeelden opgesloten voordat ze werden verbannen naar Tasmanië. Cocker gebruikt de reputatie van het eiland als metafoor in een song over de vergankelijkheid van (zijn) roem. Het nieuwe Pulp album gaat More heten en komt uit op 6 juni. Producer was Jim Ford, die we kennen van onder heel veel meer Arctic Monkeys.

Bon Iver – There’s A Rhythm

Bon Iver doet al jaren goede zaken met eigen geschreven en gezongen songs in het indie-folk idioom. Maar wat de band voor velen uniek maakt, de falsetstem van aanjager Justin Vernon houdt anderen op afstand.

Beide kampen zullen smullen van There’s A Rhythm. Fans omdat het weer een mooie weemoedige ballad is, aarzelaars omdat Vernon het nummer -op een enkele eruptie na-  zingt met zijn ‘gewone’ stem. En die mag er zijn. De bewerkte drums en elektrische piano zijn lekker retro. De gospelsfeer van There’s A Rhythm zal goed vallen bij liefhebbers van Americana. Zo is er voor iedereen wel iets te beleven aan deze track van het nieuwe Bon Iver album, SABLE, fABLE dat nu uit is.