Author: Flip van der Enden

In de early days heette Bombay, Bombay Show Pig en waren ze met zijn drieën, Linda van Leeuwen, Matthias Janmaat en zanger Christian Kratzch. Het trio maakt semi-geïmproviseerde noise-rock, mogelijk om hun docenten en mede-studenten van het Conservatorium in Amsterdam eens lekker wakker te schudden. De zanger vertrok en Mattias en Linda kregen succes. Hun eerste album, Vulture/Provider vond fans tot ver over onze landgrenzen. Live kregen Matthias en Linda versterking van bassist Gijs Loots, die al snel een vaste aanstelling kreeg. Dat en de koersverandering, die de komst van de nieuwe bassist met zich meebracht resulteerde in het dumpen van laatste deel van de bandnaam. Het herboren trio dook de studio in voor album nummer 2, dat vrij snel zal verschijnen onder de titel, Show Your Teeth. Er zijn al twee songs vrijgegeven, die een stuk steviger, om niet te zeggen punkier klinken dan de indie hits, Sancho Panza en Shackles And Chains. Gebleven is de call and response background zang van Linda, die typerend zijn voor de Bombay sound. Alleen liet Linda weten na voltooing van het album te willen vertrekken. Ze gaat zich helemaal richten op Sue The Night waar ze als muzikant en producer deel van uit maakt. Gezocht drumster die kan zingen. Gevonden Lisa Ann Jonker. Dit drietal begint dit weekend aan een internationale tournee, die hen tot diep in 2016 zal bezighouden.

Uit Bolton upon Dearne, een pittoresk dorpje in Yorkshire komt tot ons The Sherlocks! Heart Of Gold is nog maar de derde single van de indierockers, maar denk niet dat ze pas komen kijken. Meer dan 500 gigs hebben ze er al opzitten. Daaruit mag je concluderen dat The Sherlocks niet over één dag ijs gaan, de band wil pas doorbreken als ze er aan toe zijn, muzikaal en mentaal. En de enige manier om dat doel te bereiken is dus veel spelen. The Sherlocks is een band van broeders, twee stel broers zelfs. Kiaran Cook zingt en speelt ritmegitaar, broer Brandon drumt, Josh Davidson is van de leadgitaar en broer Andy van de bas. Nu maar hopen dat de band niet ten onder gaat aan broedertwisten.

o.

Terwijl Europa politiek en sociaal in zwaar weer verkeert, bloeit de culturele samenwerking als nooit te voren. Neem nou Her, een Frans-Duits duo dat met hun nieuwe single Five Minutes bewijst dat Quite Like, hun debuut geen lucky shot was, maar het startschot van wat wel eens een lange en vruchtbare loopbaan zou kunnen worden. Quite Like is een lekker in het gehoor liggend soft pop liedje, dat positief opvalt met zijn onthaastte tempo en smaakvolle instrumentatie. Ook de nieuwe single van het duo blijft ver van de gevarenzone, maar Five Minutes heeft met zijn jengelende orgeltje en melancholieke gitaar interrupties wel veel meer bite dan de voorganger. Voor een album is het nog te vroeg, Victor en Simon gaan wel op tournee. Ons lijkt Her een perfecte act voor Eurosonic, een festival dat zich er op voorstaat de toekomst van de Europese pop in kaart te brengen. Veel Europeser dan Her krijg je ze niet. En met die toekomst zit het ook wel snor.

De langste man op aarde heeft een nieuwe single uit. Darkness Of The Dream is afkomstig van het nieuwste album van Tallest Man, Dark Bird Home, wat betekent dat het een opname is met band. Het was even vreemd om Kristian Matsson te horen met een combo, maar dat wende snel. De reden voor release van Darkness, is drieledig. Ten eerste is het een topsong die een zo breed mogelijk publiek verdiend, ten tweede kan het album nog wel wat meer aandacht gebruiken en ten slotte gaat de lange man op tournee. Dit keer struint Matsson de theaters af. In ons land zal hij te zien zijn in de Oosterpoort op 31 januari en een dag later in Carré, waar onlangs nog zijn held en voorbeeld Bob Dylan een van zijn beste shows in veel te lange tijd gaf. Dat effect heeft het Koninklijk Theater, dus…

Dilly Dally is een nieuw kwartet uit Toronto dat eerder dit jaar ons oor kaapte met de single Desire. Desire en de opvolgers Purple Rage en The Touch zijn redelijk ruige rocksongs met echo’s uit de vroege jaren negentig toen gitaren nog mochten ontsporen en zangers en zangeressen een keel durfden op te zetten. Pixies x Hole, zoiets. De kern van Dilly Dally wordt gevormd door zangeres Katie Monk en gitariste Liz Ball. Beide meiden trekken als sinds de middelbare school samen op. De drie genoemde nummers staan met nog acht andere explosieve werkjes op het vers verschenen debuutalbum van Dilly Dally. Op 16 januari komt Dilly Dally hun album persoonlijk toelichten met een show in het Stroomhuis in Eindhoven.

‘Denk Engelstalige muziek, maar dan in het Nederlands’, met deze regel eindigt de beknopte bio op de Facebook pagina van Bazart. Eerder worden als referentie bands genoemd als The National en Yeasayer, maar ook Spinvis en Gorky. Voeg daaraan toe dat de Bazart uitblinkt in harmonieën en dat het instrumentarium voornamelijk electronisch is en je hebt het begin van een indruk. Goud is de tweede single van Bazart, de opvolger van het eerder dit jaar verschenen Tunnels. Hadden we al verteld dat Bazart uit België komt? Bij deze dan.

In principe bestaan er drie soorten platenmaatschappijen, labels die geld willen verdienen, labels die geld willen verdienen met goede muziek en labels die goede muziek willen uitbrengen. In die laatste categorie valt Subroutine Records, een van oorspong Gronings label dat de Nederlandse ‘underground’ een stem en een stek geeft. Ondanks of misschien wel dankzij de ideologische insteek houdt Subroutine het al tien jaar vol. Paradepaardjes uit de Subroutine stal zijn o.a. Rats On Rafts, Nouveau Velo, Vox Von Braun en Naive Set. Veel muziek op Subroutine achten wij wat ‘moeilijk’ voor de radio, want best wel experimenteel van aard en lo-fi van klank. Dat geldt dus niet voor Naive Set. Het kwartet uit Amsterdam werkt hard aan de opvolger van hun vorig jaar verschenen debuutalbum, Reclining Nude. De nieuwe single doet het beste vrezen. Rabbits is een harmonieuze, lekker los geproduceerde midtempo rocksong, die ons doet denken aan het R.E.M. van voor het wereldwijde succes. Tot nu toe kwam het woord hit niet voor in de Subroutine vocabulaire en het zal nog wel even duren, if ever voordat er een act van het label doorstroomt van de underground naar de mainstream, maar met Rabbit van Naive Set heeft Subroutine mooi zijn eerste radiohit te pakken.

James Supercave is een band in ontwikkeling. De line-up varieert van trio tot sextet, maar in welke bezetting men ook aantreed, Joaquin Pastor is er altijd bij. Begin dit jaar debuteerde de band uit San Diego met een EP, die opviel met korte, krachtige en fantasievolle songs. Psych-pop is het label dat de makers zelf op hun muziek hebben geplakt. Wiki leert dat dat een genre is waar de psychedelische invloeden in toom worden gehouden door de vorm van een conventionele popsong, geen ellenlange experimenten dus, maar korte melodieuze uitbarstingen voor een wat breder publiek. Beach Boy Brian Wilson is een van de grondleggers, maar Lennon & MccCartney konden er ook wat van. Modern psych-poppers zijn o.a Ducktails, Glass Animals en ons eigen PAUW. James Supercave komt nog maar net kijken, eerder dit jaar verscheen een eerste EP en nu dus de Better Change single, die laat horen dat de band zich razendsnel ontwikkeld.

Meestal laten wij vierde singles van een album lekker links liggen. Voor Wolf Alice maken we graag een uitzondering en wel hierom. De band rond Ellie Rowsell is ons nog niet beroemd genoeg en de songs variëren zo sterk in sfeer en karakter dat elke nieuwe release nieuw licht werpt op één van de betere band die het Britse eilandenrijk de laatste jaren heeft voortgebracht. Freazy lijkt niet op Bros of You’re a Germ, de doorbraak hits van Ellie’s band, maar grijpt een beetje terug naar de meer folky sound van de debuut EP. Wolf Alice is weer/nog op tournee. Op 24 november staat de band in het uiteraard lang en breed uitverkochte Bitterzoet in Amsterdam. Ter compensatie komen ze in februari terug voor een concert in de grote zaal van Paradiso, die als het Nederlandse volk verstandig is eveneens helemaal gaat vollopen.