Oscar Scheller is artiest tegen wil en dank. Zijn ideaal was om songs te schrijven, die dan door anderen de hitparade ingezongen zouden worden. Van dat plan is dus niks terecht gekomen. Als professionele songwriter produceerde Oscar alleen maar flops. Een minder gemotiveerd muzikant zou zijn studie (kunstgeschiedenis) hebben afgemaakt en zijn heil elders gezocht, maar zo zit Oscar dus niet in elkaar. Voordat hij tot de conclusie zou komen dat er voor hem geen carrière was weggelegd in de muziek trok hij de stoute schoen aan en nam hij zelf plaats achter de microfoon. Zijn eerste release als Oscar, een EP leverde het airplay hitje Sometimes op. Daarna kwam de single Daffodil Days en die was raak. Ook EP nummer twee viel in goede aarde, maar dat zijn allernieuwste single zo’n vlucht zou nemen had niemand zien aankomen. Het oer-Britse, maar voor iedereen herkenbare Breaking My Phone gaat als een raket. Mocht de maker ergens spijt van hebben, dan is het waarschijnlijk dat hij niet eerder voor zichzelf begonnen is.
Author: Flip van der Enden
The Black Veins
En weer komt Den Haag over de brug. De mooie stad achter de duinen heeft al sinds mensenheugenis een van de sterkste muziekscenes van de lage landen en niets wijst er op dat daar ooit verandering in zal komen. The Black Veins vertegenwoordigt de gruizige kant van de Haagse popscene. Het trio maakt bluesy zweetrock ergens tussen Taymir en Triggerfinger in. Sky Above Me is de eerste single van het debuutalbum van het Haagse drietal, dat op 11 december ten doop wordt gehouden op het New Waves Festival, dat wordt gehouden op de Pier van Scheveningen. Tour volgt.
Dazzled Sticks
Dazzled is Dazzled Kid a.k.a. Tjeerd Bomhof. Sticks is Junte Uiterwijk, erelid van Opgezwolle. Dazzled Sticks is, inderdaad de naam van hun samenwerkingsverbond. Tjeerd heeft zijn eigen projecten tijdelijk in de koelkast geschoven en zich ontwikkeld tot een van onze succesvolste songschrijvers. Hij is vooral in trek bij de ‘vrouwtjes’. Tjeerd werkte o.a. met Janne Schra, Sandra van Nieuwland en Anouk. Het is niet de eerste keer dat hij met een rapper in zee gaat, eerder werkt hij met Dio. Het album van Dazzled Sticks is ontstaan uit liefde voor de muziek en wederzijds respect. Een alternatieve titel zou ‘liefdewerk/oud papier’ geweest kunnen zijn, want het album is gratis te downloaden. Je mag wel betalen, maar je hoeft niet. Binnen een week was het album 25.000 x binnengehaald. Zwakke plekken kent het album niet, wel een paar tracks met potentiële eeuwigheidswaarde, waaronder onze favoriet Helemaal Niks.
Barns Courtney
Iemand Barns Courtney gezien op de Lowlands dit jaar? Wij ook niet. We hebben blijkbaar wel wat gemist. Als je Barns Courtney, niet te verwarren met Courtney Barnett wel hebt gezien was dat waarschijnlijk op aanraden van Carl Barat of Ed Sheeran, want muziek was er toen nog niet. Nu wel. Barns, Brit van geboorte maar tot zijn 15e woonachtig in Seattle maakt muziek, die ergens tussen die van Seasick Steve en Frank Turner inhangt, maar net even iets groter en ambitieuzer is om niet te zeggen stadionklaar. Zijn ontdekker is genoemde Libertines man Sagan, die te horen is op een van de songs van Barns’ debuutalbum dat begin volgend jaar moet gaan verschijnen.
Hippo Campus
Aan elkaar geschreven is hippocampus de Latijnse naam van een zeepaardje of de aanduiding van een deel van de hersenen. Het schijnt dat de hippocampus een belangrijke rol speelt bij het korte termijn geheugen. Maar we dwalen af. Hippo Campus, los geschreven is de naam van een nieuwe band uit Woodbury, Minnesota. Hippo Campus is nog maar net begonnen, er wordt hard gewerkt aan een album, maar voorlopig zullen we het moeten doen met twee EP’s. De laatste , South herbergt het sterke Violet. Hippo Campus is niet vies van een beetje mysterie. De bandleden staan liever niet met hun eigen naam in de krant, maar bedienen zich van pseudoniemen als Beans, Espo en Stocker. Hun stijl omschrijven ze als ‘kinda pop’. En dat is het. We zullen geen poging doen om Hippo Campus in een hokje te proppen, anders dan door te zeggen dat ze op het zelfde label zitten als Vampire Weekend.
Yorick van Norden
Goed nummer, prima gezongen, mooi uitgevoerd, geproduceerd en gearrangeerd, maar het gaat dus om de gitaar. Het gitaargeweld laat Yorick van Norden op Divide And Rule over aan Maarten Kooijman (ex Johan), die speelt alsof hij is bezeten door de geest van Neil Young. Net als bij de oude Young weet je op een gegeven moment niet meer wie nou wie bespeelt. Doorgaans bezoekt Yorick het Britse poparchief voor inspiratie, voor Divide And Rule is hij gaan graven in de analen van de Amerikaanse West-Coast ten tijde van de eerste golf singer-songwriters en country-rockers. Zijn zeer geslaagde ode aan Crosby, Stills, Nash & Yorick is in zijn volle -bijna vijf minuten durende- glorie te vinden op van Norden’s Happy Hunting Ground album.
Purple
Purple is een lekkere losse pols rockband uit Texas. Blikvanger van het stel is Hanna Brewer, die zingt en drumt. Eerder draaiden we al Target van het debuutalbum (409). Mini Van is helemaal nieuw en nogal anders. Was Target een post grunge rocksong, Mini Van is fris en funky á la Peppers. Hanna kan heel aardig rappen en toont in de ‘Grease Goes Grunge’ clip dat ze ook het twerken tot haar talenten hoort. Mini Van is online te nuttigen en op de site van de band te koop als 7”. Als je dan toch aan het shoppen bent, kijk dan ook eens naar de gesigneerde drumsticks, de drumcursussen of de door Hanna met eigen hand gemaakte bikini-topjes.
Black Honey
Corrine, de nieuwe single van Black Honey gaat over een vrouw die zo diep in de put zit dat ze er zelf niet meer kan uitkomen. Toen Izzy B. Philips het nummer schreef wist ze niet dat haar beste vriendin in een vergelijkbare situatie terecht zou komen. Het illustreert de kracht van muziek, maar ook het talent van Black Honey dat Corrine een therapeutische werking had op de vriendin van Izzy, die mede gesterkt door de song uit haar dal wist te kruipen. Corinne is op alle fronten een prima rocksong met de gitaren op de juiste plek, maar wat het nummer echt bijzonder maakt, is Izzy’s zang. De manier waarop ze met een halve gaap zingt dat het al zes is ‘s ochtends is, duidt op een naar genialiteit neigend talent. Hierheen halen maar.
IJsbreker: Blossoms!
In de categorie bands met on-google-bare namen gooit Blossoms hoge ogen. Niet alleen was er ooit een damestrio dat Blossoms heette, er is ook een actieve Chinese datingsite van die naam, diverse lesmethodes en yogacursussen en uiteraard onnoembaar veel bloemisten die blossom wel een toepasselijke naam vinden voor hun nering. Onze voorspelling is als je over een jaar weer Blossoms gaat googelen je meteen terechtkomt bij de gelijknamige band uit ‘greater’ Manchester. Blossoms is zo Brits als een bolhoed. Het vijftal maakt gitaarmuziek zoals bedacht door the Beatles en in de loop der decennia verder ontwikkeld door acts als Bowie, Bunnymen, Smiths, Oasis, Stone Roses etc. Het doel is volgens zanger Tom Ogden om een band te worden als Arctic Monkeys, ‘die klinken als Arctic Monkeys en niemand anders’. Dat doel is al in zicht. Charlemagne is de derde track van Blossoms, die we draaien, en de beste. We begonnen begin dit jaar met het in eigen beheer uitgebrachte Cut Me And I’ll Bleed. In augustus gingen we vol voor Blown Rose, het titelnummer van een EP, die verscheen onder de vlag van Virgin records. Nu zetten we alle ballen op Charlemagne, het titelnummer van de jongste EP van de Mancunians. Blossoms begint volgende week aan een eerste tour door Engeland. Een deel van de shows is al uitverkocht. In januari onderbreken ze hun Britse zegetocht even voor een showcase op Eurosonic. Ga dat zien als je kan, want dat Blossoms dat wordt wel wat.
Savages
Adore Life is de positieve, maar waarschijnlijk ironisch bedoelde titel van de tweede langspeler van Savages. Het Britse postpunkkwartet heeft het album opgenomen in de RAK studio’s in Londen met producer Johnny Hostile (met wie Savages zangeres Jehnny Beth ook het duo Johnny & Jenn runt). Zoals de eerste single van het nieuwe album laat horen, is Savages nog steeds een boze band. En een filosofische band, want de aankondiging van de albumrelease (22/1/16) gaat gepaard met een persbericht waarin de thema’s van de songs worden toegelicht. ‘Adore Life is about change and the power to change’. De albumrelease wordt gevolgd door een wereldtournee, die Savages op 16 maart in de Melkweg zal doen belanden.