Author: Flip van der Enden

Het barst van de beren in de popmuziek. Van Bear’s Den tot Bear Hands, van Boy & Bear tot The 2 Bears en van Grizzly Bear tot Panda Bear. En beren blijven inspireren, getuige een nieuwe band met beer in de naam, Eliza & The Bear. De kern van Eliza & The Bear wordt gevormd door James Kellegher en Callie Oakes. Gesteund door een enthousiaste ritmesectie maakt dit duo sinds het begin van dit decennium muziek, die zich rechts bevindt van Arcade Fire en links van de Mumfords. De eerste paar jaar van zijn bestaan heeft Eliza & The Bear zich vooral geconcentreerd op hun bühnevaardigheden. Nu de band live staat als het spreekwoordelijke huis, is de tijd rijp voor een eerste langspeler. Lion’s Heart is de tweede single van dat album, dat niet al te lang meer op zich zal laten wachten.

De debuutsingle van Pumarosa is een opvallende stukje muziek, nou ja stukje. De track is zo’n zeven en halve muziek lang. Het meest herhaalde woord is dance. Toch is Priestess geen dance-tack in de conventionele betekenis. Je kunt er flink van uit je dak gaan en het is niet makkelijk om de volle zeven minuten bewegingsloos te ondergaan, maar wat Priestess anders maakt dan de meeste andere op de dansvloer georiënteerde releases is dat het nummer van top tot outro organisch is. Er komt wel iets van electronica aan te pas, maar het dominante instrument is een saxofoon, de percussie is live en de climax wordt bereikt door het opvoeren van de speldynamiek en niet met het draaien aan knoppen. Kortom, Priestess is een opvallend debuut van het vijfkoppige Pumarosa uit Londen onder de bezielde leiding van miss Isabel Munoz-Newsome.

Sinds het onverwachte maar enorme succes van Royal Blood is elk label op zoek naar zijn eigen ruige rockband. Herriemakers,  tot voor kort gedoemd tot een bestaan in de marge, maken nu plotseling kans op roem en fortuin. Ook VANT profiteert van de vernieuwde belangstelling voor ouderwetse gitaarmuziek. VANT was het onderwerp van een zogenaamde bidding war, een strijd tussen platenmaatschappijen om de hand van de band. In geval van VANT heeft Parlophone gewonnen, een label dat geschiedenis schreef als platenmaatschappij van The Beatles (en Kraftwerk, Coldplay en Blur). Of de platenbaas er financieel verstandig aan heeft gedaan om de jonge Britten te contracteren zal de toekomst leren. Artistiek gezien heeft hij een juiste beslissing genomen. VANT rockt als de beste in een stijl die ergens tussen de oude Kinks en Pixies inzit. Parking Lot is de 4e single van VANT, een album is zo goed als klaar.

Vorig jaar was PAUW een onbekende band uit Oost-Nederland nog op zoek naar een juiste sound een een definitieve opstelling. Beide zijn gevonden en meer. Nog geen twee jaar na oprichting heeft de band van Brian Pots en Rens Ottink zo’n beetje alles binnen wat er te halen valt. Van Popronde naar Noorderslag naar Lowlands.
Vorige week trad de band nog op in Liverpool en in Hamburg. Heilige grond. En het debuutalbum moet nog uitkomen! Waar gaat dit eindigen? Ons zou het niet verbazen als de volgende stop de hitparade is. Memories is de commercieelste PAUW track tot nu. Volgens sommigen zou het nummer lijken op het koningslied. Wij horen andere dingen. Als een Volendamse Earth & Fire zo klinkt Memories in onze oren, maar dat kunnen ook de paddo’s zijn.

And the hits just keep on coming. Probleem van een band die van de andere kant van de wereld komt, is dat men daar al een tijdje bezig is voordat het hier begint te borrelen. Voordeel is dat terwijl wij nog aan het genieten zijn van eerder verschenen werk het thuisfront alweer getrakteerd wordt op nieuwe avonturen.
Dankzij internet hoeven we niet meer te wachten tot een act of label de tijd rijp acht om de nieuwe nummers hier uit te brengen. Ergens uit is tegenwoordig overal uit. Dus terwijl wij nog rocken op (het jaar oude) Your Low, is in Australia net een nieuwe single uit van DMA’s. Lay Down is de titel en we zijn er mee in onze sas.

Er zijn mensen die spontaan uitslag krijgen van het hoge stemmetje van Shamir, maar niemand die hem aan het werk heeft gezien zal echt een hekel aan hem krijgen. Super charmant is de 20 jarige genre-bending bi raciale, bi-seksuele en multi-getalenteerde Shamir Bailey uit Las Vegas. In For The Kill staat gewoon op het album dat eerder dit jaar verscheen, maar is alles behalve een gewone track met zijn sax erupties, electrobeat en falset zang. Shamir is een beetje een vreemde eend in de Pinguin bijt, in elke bijt eigenlijk. En daarom houden we van hem.

Terwijl de Desire single nog lang niet is uitgewerkt heeft Dilly Dally al weer een nieuw liedje in de aanbieding. Net als Desire is ook Purple Rage een bozige, grungy gitaarrocker met echo’s uit de jaren negentig. Dilly Dally maakt deel uit van een nieuwe lichting meidenbands, die voortborduren op het patroon van acts als Hole, Alanis en PJ Harvey. Dilly D bevindt zich in het goede gezelschap van o.a. Torres, Meg Myers en Bully. Begin volgend jaar toert de band door Engeland, dat is een stuk dichterbij dan hun native Canada. Wie haalt ze hier naar toe?

Hoe belangrijk een video kan zijn, bewijst de Staat maar weer eens met de spectaculaire clip van Witch Doctor. Hoe de clip is ontstaan en gemaakt mocht Torre uitgebreid op TV komen vertellen. Wat ons boeit is hoe een albumtrack waar niemand veel ophef overmaakte met ondersteunende beelden plots zo’n indruk maken kan. De Staat is volgens vriend en vijand een van de beste bands die ons land heeft voortgebracht, maar ook een band met een barokke en onvoorspelbare loopbaan.

De Staat had vorig jaar een onverwachte klapper met een op Beastie Boys leest geschoeide remake van Input Source Select, een nummer van het I_Con album uit 2013. En net nu er een nieuw album op uitkomen staat, ontploft Witch Doctor van het zelfde album, dankzij die spectaculaire clip dus. Bij De Staat gaat alles altijd anders, maar zolang het gaat, gaat het goed.

Jagwar ma is een psychedelische band uit Australië. Ze zijn niet zo poppy als (de nieuwe) Tame Impala en minder trippy dan King Gizzard & The Lizard Wizzard, maar weird genoeg om door de douane uit de rij te worden gepikt. De band uit Sydney heeft een aantal beroemde fans, Noel Gallagher bijv. en Foals en Jamie xx. Veel Jagwar Ma songs hebben een dansbare beat, Another Day In The Sun niet echt, maar er bestaat dan wel weer een dub-versie van. De track is geen voorbode van een tweede album, maar een one off single met vriend, collega en landgenoot Dreems.