Author: Flip van der Enden

Op de dag dat er een nieuwe nummer van Bombay (v/h Show Pig) on line komt wordt bekend gemaakt dat drummer/zangeres en co-componiste Linda Van Leeuwen de band heeft verlaten. De split is amicaal en het gevolg van de beroemde muzikale meningsverschillen. Linda, die zich nu full time kan concentreren op haar werk voor en met Sue The Night wordt opgevolgd door Lisa Ann Jonker, die naar wij ons laten influisteren een hoogbegaafd muzikante is. Het nieuwe en verbeterde Bombay is nu definitief een trio met naast oprichter Matthias Janmaat, Gijs Loots op bas en Lisa dus op drums. Het Prince-achtige Dolly Doesn’t Want To Face The Facts is geen officiële single, maar een luxe en overtuigende manier om te laten weten dat Bombay album twee niet heel lang meer op zich zal laten wachten. Een titel hebben we al, Show Your Teeth, een releasedatum nog niet.

!!!, spreek uit chk chk chk maakt doorgaans moeilijke, maar originele muziek. De band uit Sacramento (C) is niet de eerste noch de enige die punk met funk mixt, dat doen/deden Prince en Beck ook, maar waar zij zwoel en evenwichtig te werk gaan is !!! vaak onstuimig en eigengereid. Hun eigen versie van fusion heeft !!! het nodige succes opgeleverd. Hun muziek was echter altijd net even te ongepolijst voor een doorbraak naar de mainstream. Of dat met Freedom 15 gaat gebeuren? Waarschijnlijk niet, maar het is niet ondenkbaar. Het zou dik verdiend zijn, als beloning voor bijna twintig jaar trouwe dienst en voor vijf, bijna zes avontuurlijke albums. De main man van !!! is Nic Offer. Op Freedom 15 wordt hij gesecondeerd door twee voluptueuze zangeressen die het nummer zowel urgentie als een gospel-feel geven, de mix doet soms denken aan Daft Punk en de energie aan LCD Sound System. Album, As If volgt in oktober.

We hebben hem! Vorige week schreven we dat we graag West Coast van Fidler wilden gaan draaien, maar dat de track niet los te koop was. Dat is hij nog steeds niet, maar dankzij bevriende relaties zijn we toch op een legale manier aan West Coast gekomen. Fidlar, makers van de oud IJsbreker 40 oz On Repeat is een no nonsense pretpunk band uit Zuid Californië met net even wat meer akkoorden op voorraad dan in het genre gebruikelijk is. Er is een nieuwe album op komst. De band maakt dat kenbaar door zo’n beetje om de week een nieuwe track online te zetten. De streaming services hebben er nu vier in de aanbieding, allemaal afkomstig van album numero Too. Het nieuwe album is afgelopen week uitgekomen zodat je je optimaal kunt voorbereiden voor 23 november in TivoliVredenburg te Utrecht.

De 90’s was niet alleen de periode van gruizige gitaren en in houthakkershemden gestoken zangers uit Noord West Amerika, maar ook de tijd van dance voor denkers. Wat Seattle was voor Grunge was Bristol voor trip hop. Acts als Massive Attack en Portishead hebben op hun manier net zo’n stempel gedrukt op de jaren negentig als Nirvana en Pearl jam. En net als de grungers hebben de trip hoppers school gemaakt. Haelos bijvoorbeeld is hoorbaar beïnvloed door de Bristol beat. Het trio, Arthur Delaney, Dom Goldsmith en Lotti Benardout is sinds oktober vorig jaar actief onder de naam Healos. Hun debuutsingle was een misschien wel iets te waarheidsgetrouwe cover van Sun Is Shing van The Beloved. De opvolger, Earth Not Above laat al een veel eigener geluid horen, mooie driestemmige vocalen en een heerlijke beat die oude tijden doet herleven en vergeten. De track staat op een EP die verspreid wordt door Matador records, een label dat in het verleden goede resultaten behaalde met o.a. Belle And Sebastian en Pavement en in het heden met o.a. Kurt Vile en Tobias Jesso Jr.

Niet alleen zijn de jaren negentig weer helemaal terug ook de jaren zeventig beleven een renaissance. De 90’s waren de tijd van grunge, de 70’s van de softrock. Marten Fisher is duidelijk van de softrock oftewel yacht of marina rock zoals de stijl tegenwoordig heet. Hall & Oates zijn helden in het genre net als Ned Doheny en Harry Nilsson. Waar genoemde namen duidelijk uit het analoge tijdperk stammen is Fisher met zijn subtiele electronica duidelijk van deze tijd. De omgeving waarin je zijn muziek het best tot zijn recht laat komen is er een van luxe, zoals een jachthaven (vandaar de naam yachtrock). Veel is er niet bekend over de zanger-componist, behalve dat hij uit Heemskerk komt en dat Solstice zijn tweede single is.

De nieuwe uitzondering op de regel dat ‘collaborations don’t work’ heet Sexwitch. Achter die beladen naam gaan een aantal min of meer beroemdheden schuil. De bekendste is Natasha Khan a.k.a. Bat For Lashes. Haar broeders in het kwaad zijn de Britse band Toy en producer Dan Carey bekend van zijn werk met Django Django, Franz Ferdinand en Bloc Party (En Toy en Bat For Lashes). De debuutsingle van de gelegenheidsband is een exotische affaire waarin Khan’s Aziatische achtergrond goed tot uiting komt. Opvallend is dat Sexwitch voor een deel hetzelfde onontgonnen gebied verkent tussen Aziatische pop en westerse rock als The Mysterons, met die aantekening dat de eerste wat elektronischer is dan de laatste. Sexwitch treedt ook op en er ligt een (mini) album in het verschiet.

Destroyer is de wat oorlogszuchtige nom de plume van Dan Bejar, of beter die van zijn band. Ooit begonnen als solo-project is Destroyer in de loop der jaren uitgegroeid tot een band van formaat. Letterlijk en figuurlijk, soms staat er acht man op de bühne. De Canadese Bejar is een man van veel woorden en daden. Naast zijn verrichtingen als Destroyer is hij ook een van de drijvende krachten achter de Canadese indie-supergroepThe New Pornographers. Lange poëtische teksten vormen een rode lijn in het repertoire van Destroyer dat -de nieuwe meegerekend- elf albums omvat. Stilistisch zijn de verschillen tussen de releases vrij groot. Destroyer heeft lo-fi punk albums gemaakt, reguliere rockalbums en platen waarop electronica de boventoon voert. Op zijn nieuwe album toont Bejar zich verwant aan Bruce, Bob en Lou Reed. Times Square -een ode aan het beroemde plein in NYC- is groot stedelijke big band rock met toeters en blazers. De single is een perfecte showcase voor Poison Season, een album dat alom zeer goed wordt ontvangen en hopelijk voor die status en dat succes zal zorgen dat Bejar/Destroyer al zo lang toekomt.

Saybia bestaat al sinds 1993, maar het is pas in deze eeuw dat wij kennis kunnen maken met de Deense band. Die kennismaking bevalt wederzijds zeer goed en Saybia groeit hier in de lage landen uit tot een begrip met uitverkochte optredens en goed lopende platen. Van hits heeft de band het nooit moeten hebben, maar songs als The Day After Tomorrow en The Second You Sleep zijn in menigerlei oren toch wel klassiekers. In 2007 verschijnt het derde album van de band. En dan wordt het stil. In 2008 kondigt Saybia aan officieel te stoppen. De reden is niet de gebruikelijk muzikale meningsverschillen, maar een auto-ongeluk waarbij de vrouw van zanger Søren Huss om het leven komt. Zijn dochtertje overleeft de ramp ternauwernood. In 2010 begint de band weer voorzichtig aan de toekomst te denken. Er wordt hier en daar weer opgetreden o.a. op Dijkpop (2013) waar Huss aankondigt dat er aan een nieuw Saybia album wordt gewerkt. Dat lijkt nu klaar voor release. No Sound From The Outside is de titel van het eerste Saybia album in 8 jaar. De nieuwe single, Black Hole laat horen dat het heilige vuur nog niet is gedoofd. Saybia gaat ook weer toeren, en slaat uiteraard ons land niet over. Maar liefst elf optredens staan er in de agenda voor oktober. Raadpleeg voor plaatsen en data onze concertagenda elders op deze site.

Glen Hansard is een 45 jarige Ier die zijn lange en vruchtbare loopbaan begon als straatzanger. Hij was 13. Zijn eerste claim to fame was zijn rol als rocker in de toch wel legendarische film, The Commitments. In 1990 formeerde Hansard zijn eerste eigen band, The Frames, een begrip in Ierland, maar daarbuiten not so much. In 2006 zette Hansard na iets van acht albums en bijna twee dozijn singles en EP’s een streep onder zijn band. Niet veel later kwam hij terug met The Swell Season, een project samen met zijn toenmalige amour, de Tsjechische zangeres Markéta Irglová. Begin van dit decennium ging de verkering uit, sindsdien maakt Hansard muziek onder eigen naam. In 2011 toerde hij door de VS samen met Eddie Vedder, een jaar later debuteerde hij als solist met het album, Rhythm And Repose. In 2012 sloeg Hansard een grote slag toen er twee songs van hem op de soundtrack van The Hunger Games terecht kwamen. Her Mercy is de eerste single van een tweede album dat een dezer dagen verschijnen zal en Didn’t He Ramble gaat heten. De zingende acteur en Dylan discipel gaat ook op tournee. Op 20 oktober staat hij in de Melkweg.