Author: Flip van der Enden

Interpol maakt muziek die uitermate geschikt is voor de herfst, de donkere regenachtige dagen of in geval van My Desire voor Indian Summer achtige dagen zoals we afgelopen week hadden. My Desire komt van het redelijk recente El Pintor album. De klasse clip hebben de heren laten schieten door Markus Lundquist die eerder prachtige promofilmpjes maakte voor Ramstein (Pussy), Daft Punk en Mercedes (het automerk).

Nelson Can zijn drie punkettes trio uit Denemarken. De meiden zijn al een paar jaar actief, maar nu pas toegekomen aan het maken van een debuutalbum. Om de release daarvan luister bij te zetten hebben ze besloten de eerste single van het album gratis uit te delen. De download vind je via Youtube. En als je daar toch zit werp dan even een blik op de clip van Talk About It. Daarin figureert namelijk een danseres, die tot de absolute wereld top moet behoren wat twerken betreft. Ze heeft haar fysiek mee. Maar we hadden het over muziek. Opvallend aan Nelson Can is dat de band zonder gitarist door het leven gaat. Signe Signe Signe speelt bas, Maria doet de drums en Selina zingt. Een beetje als Royal Blood dus, maar dan anders.

Son Little is de artiestennaam van Aaron Earl Livingston. Little maakt muziek die bestaat uit gelijke delen, blues, soul en gospel. Hij doet dit zonder archaïsch te klinken of zelfs maar ouderwets. Of zoals een scribent schreef in de New York Times, ‘he’s got roots, but he’s not looking back’.
Stel je een mix voor van Elmore James, Marvin Gaye en Black Keys. Son zingt en speelt gitaar. Hij staat onder contract bij Anti Records (ook o.a. Tom Waits,Wilco en Galexico). Een album is er nog niet, wel drie losse tracks waarvan The River de meest recente is. Op 25 november kan je hem gaan zien in de Paradiso en dat zou wel eens heel erg de moeite waard kunnen gaan worden.

De band zich noemende Twin peaks zal met gemengde gevoelens hebben gereageerd op het nieuws dat de tv-serie waarnaar ze zich hebben genoemd een vervolg gaat krijgen. Nu is het plots flink zoeken om iets te weten te komen van Twin Peaks, de band. Maar we volgen ze al een tijdje dus we weten wel waar we moeten zoeken. De band komt uit Chicago, maakt rock in een variant die tegenwoordig garagerock wordt genoemd. Making Breakfast is de derde track die we van ze draaien. Flavor en I Found A New Way gingen hem voor. Alle drie de nummers staan op Wild Onion, album nummer twee van het kwartet. En dat album is nu uit.

Net als Timber Timbre is The Head And The Heart een band die zich heeft gespecialiseerd in ballads, maar waar de Canadese collega’s humor en vervreemding als wapen hanteren, mikt The Head and The Heart op het hart en de traanbuizen. De bandleden uit Seattle- ze zijn met zijn zessen- kennen elkaar van het hangen in de kroeg. Die tijd daar besteedden ze niet alleen aan het staren in lege glazen, maar ook aan muziekmaken. Zo is spelenderwijs de band ontstaan die nu tot de toppers van het Sub Pop label hoort. Let’s Be Still is de herfstige titelsong van het tweede album van The Head And The Heart, een plaat die gemaakt is voor tijden als deze waarin de bomen buigen in de wind en de zon zich nog maar zelden laat zien.

Tien songs staan er op het nieuwe album van Timber Timbre, allemaal ballads. Misschien ken je Hot Dreams, het titelnummer van deze derde langspeler van de Canadezen, een song waarin de zanger bekent graag te willen dansen met een zwarte vrouw. Anders is Grand Cayon een goed nummer om in te haken. Timber Timbre wordt gebracht als folkband, maar je hoort meer synthesizers dan ukeleles en vaker een saxofoonsolo dan een banjo of mandoline. Mocht je het nog niet hebben begrepen, Timber Timbre is een vreemde band, maar ook een zeer intrigerende die zeker de moeite waard is om te gaan checken als ze op 7 november a.s. neerstrijken in De Helling in Utrecht voor een eenmalig optreden in NL.

Mary Timony heeft al vier albums op haar naam staan. Die maakten haar beroemd in Washington D.C. Maar nergens anders. Tijd dus om de boel over een andere boeg te gooien. Niet alleen is Mary compleet andere muziek gaan maken, ze is ook een band begonnen. Onder eigen naam maakte Mary college-rock a la Liz Phair en Julian Hatfield. Als voorvrouw van Ex Hex maakt ze up tempo garage pop, die zijn wortels heeft in de Amerikaanse punk en new wave scene van midden jaren zeventig. Namen? Ramones, Runaways, oude Tom Petty etc.
Waterfall is met elf soortgelijke tracks terug te vinden op Rips, het debuutalbum van Ex Hex. Origineel is allemaal niet, maar wel lekker en zwaar overtuigend. Nu maar hopen dat Ex Hex Mary verder brengt dan de Amerikaanse hoofdstad.

Liefde is misschien een groot woord, maar een zwaar zwak voor de drummer van Purple hebben we zeker. Hanna heet ze, Hanna Brewer. Haar broeders in het kwaad zijn Taylor Busby en Joe Cannariato. Purple komt uit Beaumont, een flinke stad in Texas zo’n 30 km van de Golf Van Mexico. Als we goed hebben geteld is Target de derde single van het trio. Purple is van de punk, maar wel met een vette knipoog, die komt goed tot uiting in de clip. Daar zie je Hanna gedwongen worden een AA meeting te bezoeken die ze vervolgens omtovert tot een zwaar drankgelag. Lekker subversief dus en mag mag wel eens in deze tijd van pornopop en corporate rock.