Author: Flip van der Enden

Landgenoten! Het hoofdstedelijke The Vagary heeft vorige week een eerste album uitgebracht. Helemaal onopgemerkt is die blijde gebeurtenis niet gebleven, maar band en plaat verdienen veel meer aandacht dan tot nu toe het geval is geweest. The Vagary maakt puntige popsongs met een IQ dat ver boven het landelijk gemiddelde ligt. De band heeft een (h)eerlijke sound bij elkaar gesprokkeld met elementen van 70’s glam, 80’s powerpop en eigentijdse indie-rock. Keyboards zijn alom aanwezig maar de gitaar voert de boventoon. The Vagary won een paar jaar geleden de Amsterdam PopPrijs, net als voor hen Mr & Mississippi en na hen Silverfaces. Dat zegt dus wel wat. Kortom, de groeiende en bloeiende Nederpopscene is een topband rijker. Doe er uw voordeel mee.

nog geen clip

Geschreven door de drummer en dat hoor je. Brann Dailor trommelt zich het apelazarus in The Motherload, maar dat kan hij als weinig anderen. Mastodon is een hard rockende band, metal zou je kunnen zeggen, maar dat zou te beperkend zijn. Het is niet voor niets dat je de band uit Atlanta, Georgia tegen kan komen op een mainstream popfestival als Pinkpop. Mastodon is niet bang voor een decibelletje meer of minder, maar verliest nooit de melodie uit het oor. Dat maakt de band bijzonder en geliefd en dus niet alleen dus bij metalheads.

The Courteneers kennen we als solide Britpop band, die ondanks de uitgesproken bewondering van o.a. Morrissey en Noel Gallagher maar niet echt wil doorbreken. Niet dat de band geen succes heeft, Not Nineteen Forever was een dikke hit, maar dat is al wel zo’n zes jaar geleden. De heren blijven het proberen en gelijk hebben ze. How Good It Was is klassieke Britpop, toegankelijk maar met een bite, meezingbaar maar niet plat, voeg daar een goed galmende gitaarsolo aan toe en je hebt een prettige vier minuten. Afkomstig van album #4, Concrete Love.

Terwijl zijn ex-partner Morrissey is uitgegroeid tot een waar Brits fenomeen heeft Johnny Marr zijn draai nooit echt kunnen vinden. De invloedrijke gitarist heeft na de vechtscheiding van The Smiths een tijd met The The gespeeld, was lid van Electronic met Bernard Sumner van New Order/Joy Division, heeft in The Cribs gezeten, had een kortstondig avontuur met Modest Mouse en zo kunnen we nog wel even doorgaan. De man heeft dus het nodige gedaan, maar op The Smiths na zonder noemenswaardig succes. Sinds 2013 probeert de nu 50 jarige gitarist het als soloartiest. Easy Money is afkomstig van zijn tweede soloalbum, Playland dat gepland staat voor begin oktober.Marr heeft sinds zijn debuut in 1982 veel geleerd. Bijvoorbeeld dat hij zich bij zijn leest moet houden zoals een goede schoemaker betaamt. Easy Money is dan ook een no-nonsense Britpop track van een man die als lid van the Smiths aan de wieg stond van wat nu indie heet.

Twin Peaks is een beloftevolle garagerockband uit Chicago. Het eerste album van het viertal hebben we gemist, maar na eerder dit jaar de single Flavor te hebben opgepikt,zijn we helemaal om. I Found A New Way is wat ons betreft kat in het bakkie, een serieus goede single met heerlijk overdreven zang en misschien wel het mooiste gitaargeluid van de hedendaagse nakomers van de oorspronkelijke Nuggets generatie. Het bijbehorende album heet Wild Onion en is nu uit.

Ty Segalls is een naam die al een tijdje rondzingt en meestal valt in combinatie met een woord als veelbelovend. De Californische zanger-gitarist met punkachtergrond maakt muziek sinds een jaar of zes, zeven. Dat doet hij solo of met bands als The Perverst, Fuzz en Sic Alps en regelmatig met Mikal Cronin. Zes releases per jaar zijn geen uitzondering. De laatste tijd zit de loopbaan van Segall in een stroomversnelling. Naar zijn nieuwe solo-album wordt halsrijkend naar uitgekeken als zijnde een van de grotere muzikale gebeurtenissen van dit jaar. Ty is niet iemand die voor het grote geld gaat, maar om nou ad infinitum voor de punkscene van San Francisco te prediken is nou ook weer niet de bedoeling. Dat hoeft dus niet meer, Segall heeft momentum en stel niet teleur. Suzy Thumb is een gratis te downloaden voorproefje van Ty’s Manipulator album dat nu ongeveer uit moet zijn. Op 3 November komt Segall naar de Paradiso dat de grote zaal voor hem heeft gereserveerd.

Als het gaatje van een vinylplaat niet precies in het midden zit, dan krijg je een jankend geluid. Zo’n a-centrische sound heeft het orgeltje dat de nieuwe single van Mac DeMarco domineert. Chamber Of Reflection is een ballad, maar dat zal niemand verbazen met zo’n titel. De track staat op het 3e en jongste album van de Canadese singer-songrocker, Salad Days waarmee hij dit jaar definitief en terecht is doorgebroken.

We Are Shining is een van de heetste acts uit Londen van dit moment. Ze zijn met zijn tweeën, zanger Morgan Zarate en beatmaker Acyde. Hot Love is de derde single van het duo, een eerste album verschijnt een dezer dagen. We Are Shining is zo’n band waarvoor het woord eclectisch is uitgevonden. In Hot Love hoor je een gospelkoor, trip hop beats, Afro-invloeden en rap elementen, maar dat kan op de volgende single weer helemaal anders zijn. ‘We adhere to no single style or genre’, is het devies. Dat kan nog interssant worden.

Chet Faker brak ooit door met een cover, van No Digitty van Blackstreet. Doorgaans is scoren met een liedje van een ander geen goed begin van een carriere, maar Chet lijkt er geen last van te hebben. De Australiër heeft ruimschoots de tijd genomen om aan zijn eerste album te werken en plukt daar nu de vruchten van. Het album is een wereldwijd succes en herbergt drie mondiale hits, waarvan Gold de meest recente is. Thuis in het land van Oz is er al weer een vierde uit. Chet Faker, echte naam Nick Murphy heeft een eigen stijl waarin de kenner elementen herkent van EDM, hip hop en soul. De vorm is die van de popsong, waardoor zijn muziek ook in goede aarde valt bij het minder vaak dansende deel van de natie.