Author: Flip van der Enden

Wie niet meteen aan Billie Jean moet denken als hij/zij We Exist hoort van Arcade Fire is of hardhorend of net terug van een heel lang verblijf in Noord Korea. Ook de derde single van het vierde album van de Canadese art-rockers is dus multi-inzetbaar, geschikt voor uit en thuis. Arcade Fire zit midden in een wereldtournee en liever dan iedere avond de zelfde set af te draaien, hebben ze iets bedacht dat voor hen zelf de lol er in houdt en wat hun fans echt geweldig vinden. De band speelt een hit van een act uit de stad waar ze die avond staan. Dus treden ze op in New Orleans dan doen ze een nummer van Fats Domino. Bijvoorbeeld. Binnenkort komt Arcade Fire onze kant op. Het zou geweldig zijn als ze als ze op Pinkpop een Nederlandse hit zouden spelen. De vraag is natuurlijk welke. Wij gokken op Little Green Bag.

Red Eyes is een van de meeste gedraaide nummers in de pinguinhistorie. De song is nu ook in andere biotopen gesignaleerd. Voor ons is dat een goed moment om vers werk van de band te introduceren. De keuze is gevallen op het openingsnummer van het Lost In The Dream, album numero tres van de clan van Adam Granduciel. Under The Preasure is een Dylanesque rocker met een speeltijd van zes minuut plus. Het kan raar lopen in de popmuziek. Was War On Drugs tot voor een voetnoot in de bio van ex lid Kurt Vile. Nu zijn de rollen omgedraaid en is War On Drugs net zo beroemd als of misschien nog wel beroemder dan de man die de band hielp oprichten. Kurt Vile – War On Drugs 1-1. Voordeel War On Drugs.

Was een raar plaatje waarmee Jack zijn nieuwe album aankondigde. High Ball Stepper is een instrumentaaltje dat alle kanten uitschiet. Het effect was wel wat Jack beoogde, zin in meer. Dat komt nu in de vorm van het iets conventionelere Lazaretto, het titelnummer van het tweede album van Jack solo. Jack blijft zijn bluesliefde trouw. Puristen wordt echter aangeraden om door te lopen, want de auteur blijft niet binnen de lijntjes. Jack zou Jack niet zijn als hij niet allerlei leuke formats had bedacht voor zijn fans. De Lazaretto single kan je uiteraard bekomen op 7”, het album op blauw/wit vinyl met een 40 pagina’s telende boekwerk met harde kaft, een poster, foto’s en demo’s. Uiteraard in gelimiteerde oplage.

Wake Owl is een duo uit Vancouver, dat volgens ons de potentie heeft om een heleboel mensen blij te maken. Colyn Cameron en Aiden Brant-Briscall zijn genomineerd voor een Juno Award, categorie Breakthrough Artist Of The Year, beste nieuwkomer zeg maar. Dat zegt wel iets want o.a. Feist en Drake gingen hen voor. Begin 2014 pikten we Candy op, een track van het tweede album van Wake Owl. Dat nummer sloeg niet zo aan als we hadden gehoopt. Omdat we toch in de band geloven zijn we op zoek gegaan naar een track, die de vonk wel over zou kunnen laten slaan. We kwamen terecht bij het titelnummer van hun debuutalbum uit 2012. Een actuele aanleiding om Wild Country te gaan draaien is er niet, wel onze hoop en overtuiging dat Wake Owl een band is die goed zal vallen bij fans van Half Moon Run, Little Green Cars, The Head and the Heart en andere makers van mooie melodieën.

De derde single van het jongste album van La Vincent is een van de betere ballads van 2014. Na twee up-tempo songs waarin de nerveuze stijl van haar ex-collaborateur, David Byrne doorklonk, laat de belachelijk getalenteerde Annie Erin Clark zich nu van een gevoeliger kant horen. Easy listening zal St Vincent nooit maken, dat zit niet in de aard van het beestje toch is Prince Johnny een toegankelijk nummer en derhalve een track met de potentie om de naam van St Vincent in bredere kringen te laten klinken dan tot dusver het geval is geweest. En dat mag ook wel na vijf bijzondere albums. Op 16 augustus staat St Vincent op Pukkelpop.

Het randstedelijke Adam & The Relevants combineert door Britpop traditie geïnfecteerde songs met de power van een klassieke punkband. Live maakte de band al een tijdje vrienden met hun ‘take no prisoners’ aanpak, met Places is het nu ook gelukt om de geest van de fles naar de studio over te hevelen. Naamgever van de band is Adam Quinn, een zanger/componist/performer van Iers/Hollandse komaf. Hij en zijn aangevers sluiten in 2012 een pact. Doel dominantie van de vaderlandse popscene. Een jaar later is er een EP met zes nummers (short player?) en nu dus een uitstekende nieuwe single, die hopelijk een voorbode is van een compleet album met veel meer van dit soort aanstekelijke meezingpoppunkbeatmuzieksongs.

Peacekeeper van Bear Hands heeft de zelfde drive als XXX/Swarm van Bohicas. Het is een slimme popsong gespeeld met een power die het punkverleden van de band verraad. Het genre dat Bear Hands nu beoefend, zou je smartpop kunnen noemen. Dus ben je gecharmeerd van bands als Foster The People, Portugal The Men en Bohicas, doe je zelf dan een plezier en duik in Bear Hands. Ze zijn met zijn vieren en kwamen tezamen in NYC. 2006 is het geboortejaar van de band, 2010 het jaar waarin hun eerste album het licht zag. Peacekeeper komt van de binnenkort te verschijnen tweede plaat van Bear Hands, Distraction.

Het is dat we beter weten anders zouden we zweren dat de nieuwe single van Rival Sons een verloren gewaande tracks is van Bad Company of een ander classic rockband, die het geluid van de vroege jaren zeventig bepaalde. Open My Eyes is en schaamteloze duik terug in een ver verleden, toen inspiratie onlosmakelijk verbonden was met transpiratie, toen zangers nog echt zongen, drummers echt drumden en producers alleen maar de bandrecorder aan en uit hoefden te zetten. Origineel kan je niet noemen, maar de ambachtelijkheid en het plezier waarmee Californische retrorockers zich van hun taak kwijten is aanstekelijk.

Woods kennen we van de prachtpinguinhit, Size Meets Sound. Dat nummer is alweer een jaartje of wat oud, dus tijd voor nieuwe werk van de alt-rockers uit Brooklyn. Dat nieuwe is er in de vorm van een 6e langspeler, With Light And With Love. Woods doet (nog) niet aan singles, dus we mochten zelf kiezen. Dat was niet makkelijk. Uiteindelijk ging het om het titelnummer en Moving To The Left. De laatste heeft dus gewonnen. Voorlopig, want het epische negen minuten durende With Light And With Love zal t.z.t. vast nog wel op onze playlist opduiken. Helaas zullen we Woods niet tegenkomen op de festivals dit seizoen. Het goede nieuws is dat de band in september hier twee clubshows komt doen. Op 4 september staat Woods in Vera, Groningen en een dag eerder in de (waarschijnlijk veel te) kleine zaal in Paradiso.