Author: Flip van der Enden

Mozes & The Firstborn zitten op dit moment in de V.S. Niet op vakantie of voor een werkbezoek, maar voor een heuse tournee. Dat doet denken aan lang vervlogen tijden, toen Britse bands Amerikaanse muziek herintroduceerden in de VS. Bands als The Beatles en The Stones waren gek van Amerikaanse r&b een stijl, die in blank Amerika toendertijd nauwelijks bekend was. Amerikaanse bands zijn toen hun Engelse helden gaan naspelen. Die stijl is later garage rock gedoopt, een genre dat momenteel in Engeland en Nederland erg populair is. Hier hebben we o.a. The Afterpartees, Traumahelicoper em Mozes & The Firstborn als neo-garagebands, de een is wat punkier, de ander wat psychedelischer, maar allemaal hebben ze de mosterd uit Amerika. En nu is Mozes dus bezig met het herimporteren van die sound in het land van herkomst.

‘Wij maken rock ‘n roll zoals rock ‘n roll hoort te zijn’, beweert together Pangea op Facebook,’rauw, onvoorspelbaar en gevaarlijk. Maar ook intelligent, emotioneel en experimenteel’. Daar is geen woord aan gelogen. We kenden together Pangea al toen ze nog gewoon Pangea heetten en ze met de Badillac kwamen. Daarna keerden ze terug met de nieuwe korte naam en het overtuigende Snakedog. Nu is er dus een nieuwe single die bevestigt wat we al wisten; together Pangea heeft het. Er is nu ook een album, Badillac helaas met zonder Snakedog, maar wel met twaalf andere bescheiden meesterwerkjes. Zoals Offer.

Lonely The Brave is een alt-rockband uit de Britse universiteitsstad Cambridge. Het eerste jaar van hun bestaan heeft Lonely The Brave besteed aan het perfectioneren van hun live-act. Ze speelden o.a in het voorprogramma van Deftones en Black Rebel Motorcycle Club. In oktober 2013 verscheen hun eerste EP. Daar staat Trick Of The Light niet op, die is helemaal nieuw en zwaar overtuigend. Een band om in de gaten te houden, dat Lonely The Brave.

Wye Oak is een duo uit Maryland, USA dat flink aan de weg timmert met folky dreampop. In 2011 hadden Jenn Wasner en Andy Stack een grote indiehit te pakken met Civillian. In de kielzog van dat succes heeft het duo twee jaar lang intensief getoerd, zo zeer dat ze elkaar daarna niet meer konden luchten of zien. Het einde van Wye Oak leek aanstaande, maar ze zouden natuurlijk wel gek zijn als ze zo iets moois zouden los laten. Dus gingen ze alleen fysiek uit elkaar, samenwerken op afstand kan natuurlijk heel goed in deze digitale tijd. Toen er genoeg songs waren voor een nieuw album was de kou ook uit de lucht en konden ze weer samen door één deur. Shriek is het resultaat van hun working apart together, album nummer vier van Wye Oak en volgens Jenn de meest persoonlijke.

The Hidden Cameras is een niet erg bekende, maar wel relevante band uit Toronto met lijntjes naar Arcade Fire en Ron Sexsmith. De band maakt muziek sinds 2001, het jaar waarin hun eerste album, Ecce Homo verscheen. Met de nieuwe langspeler, Age meegerekend omvat het oeuvre van de Canadezen nu zeven titels. Baas van de band, Joel Gibb omschrijft zijn muziek als ‘gay church folk music’. The Hidden Cameras zullen niet snel een visum voor Rusland krijgen. Maar mooie muziek maken ze zeker. Nog even over de titel van de nieuwe single van de boys, spawn betekent kuit of kikkerdril, de figuurlijke betekenis van spawn is nageslacht doen ontstaan. Spawn is ook de naam van een Amerikaans stripfiguur, kies maar wat je het beste lijkt.

Meg Myers heeft een nieuw nummer uit. Go kan je gratis kan downloaden via haar Soundcloudsite. Wij hebben iets met de mooie Meg. Ze is opgegroeid in een Jehova gezin, maar zodra ze de jaren des onderscheids bereikte, is ze gevlucht uit haar geboortestreek in de bergen van Tennessee. Tegenwoordig woont ze in L.A. Twee jaar geleden leerden we Meg kennen als een intense singer-songrocker met de single Monster. Daarna kwam ze met Heart Heart Head, misschien we haar sterkste track, maar te intens voor de radio. Check de clip, aan het einde schreeuwt ze het letterlijk uit. De opvolger Desire was radiovriendelijker en bracht het tot IJsbreker. Go komt binnenkort uit op een EP, dat gaat de tweede EP worden van Miss Myers. Zoals wel vaker lopen wij voor de muziek uit, want terwijl Go op onze playlist komt, heeft Meg net een clip klaar voor Desire. Maakt niet uit, we draaien ze gewoon allebei.

We waren hem al bijna vergeten, de Schotse rocker met de Italiaanse achternaam. Vijf jaar geleden is het alweer dat Paolo voor het laatst een album uitbracht. Als Caustic Love uit is half april heeft Nutini drie langspelers op zijn naam staan. Zo’n hit als New Shoes zal Scream wel niet worden, maar als comeback is het nummer zeker geslaagd. Leuk weetje, Paolo Nutini is de laatste ontdekking van Ahmet Ertegun, de beroemde oprichter van Atlantic Record, de man achter de carriere van onder heel veel meer, Ray Charles, Eric Clapton en Led Zeppelin. Het reünieconcert van Zeppelin was ter ere van Ertegun, die overleed aan een hartaanval backstage bij een van zijn andere bandjes, The Rolling Stones. Terug naar Nutini, Paolo komt op 4 maart naar het MC Theater in Amsterdam.

Nog eentje dan en dan houden we er mee op. Arabella is de vierde single van het AM album en zeker niet de minste. Het nummer gaat waarschijnlijk over de vriendin van Alex Turner, actrice Arielle Vandenberg. Om literaire redenen heeft hij haar naam veranderd in Arabella. De vraag is of Alex weet dat de naam is van een opera van Richard Straus, waarschijnlijk wel. In de tekst zit nog een verwijzing naar een mythische dame, “She’s Got A Barbarella Silver swimsuit”. Die Barbarella is de naamgever van beroemde science fiction film uit 1968. Alex lijkt dus best wel blij met zijn vriendinnetje. Arctic Monkeys komen naar Rock Wercher deze zomer.

Was The Classic een leuke novelty song, waarin Joan Wasser haar liefde voor doo-wop de vrije loop liet, Holy City is een prima popsong die een vrij conventioneel patroon volgt tot tegen het einde een soort rapper het roer overneemt. Het is en blijft een nummer van Joan As A Policewoman natuurlijk en die zijn nooit helemaal voorspelbaar. Joan debuteerde vrij laat als soloartieste, pas in 2006. De tijd daarvoor was ze druk als muzikale huurlinge (Rufus Wainwright/Sparklehorse/Antony & The Johnsons) en met haar band The Dambuilders. Of er een verband is of niet, pas na de dood van haar vriend Jeff Buckley in 1997 is Joan serieus werk gaan maken van haar eigen carriere. Op 10 maart verschijnt het vijfde album van het 43 jarige multitalent.