Author: Flip van der Enden

17 juli staan Karen O en haar mannen in de Paradiso en een dag later op Dour. Gaat dat zien, gaat dat zien, want de Yeah Yeah Yeahs zijn momenteel ‘on a roll’, zoals hun landgenoten zeggen. Het Mosquito album is misschien wel de beste van hun vier albums, in ieder geval de meest avontuurlijke. Producers van dat album, dus ook van Despair zijn David Sitek van TV On The Radio en veteraan Nick Launay, die als producer van o.a. Talking Heads, Killing Joke en Birthday Party zijn plek in de pophistorie al ruimschoots had verdiend.

Het rommelt al een tijdje in Bloc Party-land. Er is een nieuwe drummer en de geruchten gaan dat Ratchet de allerlaatste single is. Mocht dat zo zijn dan neemt de band waardig afscheid. Bloc Party is nooi zo mega geworden als de kenners hadden voorspeld, dat komt o.a. omdat de band anders dan heel veel collega’s altijd in ontwikkeling is gebleven. Niet alle experimenten waren even geslaagd, maar het feit dat de Bloc Party weigerde om in herhaling te vallen, pleit enorm voor ze. Ratchet mixt indierock met rap en electro, maar blijft typisch Bloc Party. De band doet nog een paar festivals en dan gaat voor onbepaalde tijd de stekker er uit. We zullen ze missen.

Onze favoriete Canadese herrieband Metz is vorig weekend aan een tournee begonnen die de band tot eind november van huis houdt. Het zijn vooral Europese festivals die op het programma staan, maar regelmatig vliegt de band terug voor een feestje in de V.S. Nederland wordt twee keer aangetikt, op 1 augustus staat Metz op het Zomerparkfeest in Venlo. Op 3 november kan je ze gaan zien in Eindhoven op het Hit The City Festival. Ook in België treedt Metz twee keer op, 2 augustus op het Microfestival in Luik en op 2 november op (of in?) De Rotonde in Brussel.

Sigur Ros, de trots van IIsland en een van de minst voor de hand liggende succesverhalen in de popmuziek. Al meer dan twintig jaar sturen de vikingkinderen hun betoverende klanken de wereld in. Isjaki betekent IJsberg en hoort alleen al daarom op onze playlist. En omdat het een bijzonder nummer is en omdat Sigur Ros onlangs schitterde op Best Kept Secret en we de band nog vaak hopen te zien en te horen.

Zo rond 1980 ontstond er in New York een korte maar krachtige punk-jazz scene. No Wave werd de muziek genoemd van bands als Defunkt en James White & The Blacks. Punk en jazz zijn elkaar’s uitersten. In de jazz gaat het om techniek en instrumentbeheersing, in de punk juist niet. Misschien dat de scene daarom van korte duur bleek. Toch is de punk-funk-jazzfusion is nooit helemaal doodgebloed. Ondergronds zijn er altijd piep-knor punkbands actief gebleven, waaronder de band van de Britse saxofonist Pete Wareham. De muziek van Melt Your Self Down is nogal uneasy listening. Je zal ze niet snel zien op North Sea Jazz, maar een nummer als het funky Fix My Life verdient het om gehoord te worden. En daar is Pinguin dus voor.

Cold Mailman is een Noorse indieband o.l.v. Ivar Bowitz. My Recurring Dream staat op het derde album van de band, het eerste dat buiten Scandinavië verschijnt. Cold Mailman lijkt nog niet helemaal voorbereid op een offensief in Europa, want vrijwel alle berichten over de band zijn in het Noors. Er is ook nog geen label gevonden noch een tour geboekt. Maakt allemaal niet uit. Hun muziek is te downloaden via de bekende kanalen en zeker de moeite waard. De rest komt later wel.