The Courtneys

Je spreekt het hetzelfde uit, maar je schrijft het anders: sunday en sundae. Een sundae is een soort sorbet, een ijscoupe. Wat de dames ook lekker vinden is Keanu Reeves, die noemen ze als invloed (naast Dinosaur Jr en My Bloody Valentine). The Courtneys ogen en klinken als een klassiek Damesgroep. Ze zijn met zijn drieën en noemen zich naar voorbeeld van The Ramones Classic, Cute en Crazy Courtney. Ze komen uit Courtenay, een plaats in British Colombia, Canada. Waarschijnlijk hebben ze daar hun naam vandaan. Wat ook kan is dat ze fan zijn van Courtney Love. Hoe dan ook, Nu Sundae staat met nog zeven andere zonnige songs op het debuutalbum van the Courtneys.

To Kill A King

Cannibals with Cutlery, het debuut album van To Kill A King komt op 7 oktober opnieuw uit, dit keer bij een echt label, Xtra Mile Recordings dat ook Frank Turner in de stal heeft. Dit heugelijk feit viert de band uit Leeds met de release van Rays, een nummer dat net als oud IJsbreker Funeral al voorkwam op de debuut EP van To Kill A King uit 2012. Maakt niet uit. To Kill A King is nog verre van beroemd, maar gaat dat dus wel worden.

Cults

I Can Hardly Make You Mine is wat heet een teasertje, een seintje dat het tweede album van Cults er aan zit te komen en dus niet de officiële eerste single. Maakt niet uit. Madeline en Brian hebben met hun debuut enorm veel krediet verdiend. Cd # 2 moet wel heel slecht zijn, willen we het vertrouwen opgegeven. Statik gaat hij heten en 15 oktober komt hij uit.
De vraag is natuurlijk of er op het nieuwe album een evergreen van het kaliber Go Outside staat. Als dat zo is dan, dan…

Drenge

De gebroeders Loveless hebben het wiel niet uitgevonden, maar geven er wel een eigen draai aan. Rory en Eoin rocken de blues met een aan overmoed grenzende jeugdigheid. Uiteraard doen ze denken aan White Stripes, Black Keys en de meeste andere eigentijdse gitaar/drum duo’s. Die hebben hen op het idee gebracht, maar wat de boys missen aan eigen ideeën compenseren ze grotendeels met een typisch Britse brutaliteit en een gevoel voor melodie. Kortom, laat maar schuiven dat Drenge.

Volcano Choir – Comrade

Voor Justin Vernon roem oogtste als (of met) Bon Iver was hij actief met Volcano Choir en dat is hij nu dus weer. Schitterde zijn falsetto door afwezigheid op Byegone, de eerste single van het nieuwe Volcano Choir album, op Comrade gaat Justin weer de hoogte in. Toch zijn de verschillen tussen Bon Iver en Volcano Choir minstens zo groot als de overeenkomsten. Met Bon Iver creëerde Vernon zijn eigen genre. Met Volcano Choir maakt hij meer ‘gewone’ indie rock, van superieure kwaliteit, dat wel. Comrade en Byegone staan op album # 2 van VC, Repave, dat op 3 september verschijnt, vier jaar na het debuut.

Cage The Elephant

Melophobia, mooie titel voor een waarschijnlijk ook weer mooi album van Cage The Elephant. Het wordt de derde langspeler van de band uit Bowling Green, Kentucky. De vraag is natuurlijk is er iets veranderd? De single geeft wel die indruk. Come A Little Bit Closer is wat verfijnder, wat Bowie-achtiger dan we van de zuidelijke rockers gewend zijn. Ook gaan er geruchten dat de Elephants aan het experimenteren zijn geslagen met electronica. Op 8 oktober weten we of die experimenten zijn geslaagd.

The Octopus Project

Texaans en experimenteel zijn twee woorden die je niet vaak tegenkomt in één zin. Tenzij het over The Octopus Project gaat. The Octopus Project is al sinds 1999 actief. Dat je waarschijnlijk nog nooit van ze hebt gehoord, komt omdat ze zich altijd in artistieke kringen hebben opgehouden. Dat je nu wel van ze hoort, komt omdat ze een nieuw (5e) album uit hebben dat hun meest toegankelijke tot nu toe is. Okay, de kans dat je Sharpteeth op 3FM gaat horen is zo goed als nihil, maar het nummer is te goed en bijzonder om ongehoord te laten. Enter pinguinradio! De stijl die The Octopus Project beoefend, wordt indietronica genoemd, dat is een parapluterm waaronder uiteenlopende bands vallen als Devo Stereolab en Dirty Projectors. Op hun nieuwe album, Fever Forms is het roer dus om. Gedeeltelijk. Onveranderd is de eigenzinnigheid, nieuw is de toegankelijkheid. Is het licht epische Sharpteeth naar je zin, dat ligt er een bijzonder album op je te wachten. Van een bijzondere band dus.

These New Puritans

Mocht je na het optreden op de Lowlands van Steve Reich en het Nationaal Jeugd Orkest in de ban zijn geraakt van minimal music, dan kan je hart ophalen met de nieuwe single van The New Puritans. Organ Eternal is geen werk voor 18 muzikanten, eerder een duet voor man en machine. Het nummer staat op het nieuwe album van de Britse art-rockers. Rockers is misschien niet het goede woord, want de tempi zijn traag, de instrumentatie verwant aan jazz en klassiek en de composities gelaagd en best gecompliceerd. Genoemde Reich en Philip Glass zijn duidelijke invloeden net als Angelo Badalementi (Twin Peaks) en Alvo Pärt. Als er al popinvloeden zijn te bespeuren dan zijn die van Talk Talks’ Spirit Of Eden. Geen muziek voor de zaterdagavond dus, maar een betere soundtrack voor de zondagochtend is nauwelijks denkbaar.

Hunx & His Punx

Het potje punk deze week komt van Hunx & His Punx! Begonnen in 2008 vanuit San Francisco rondom Seth Bogart – oftewel Hunx. Je zou denken een echte hunk afgaand op zijn nickname, maar niet echt hoor. Voor H & HP speelde Seth jarenlang in een homo popgroep! Zijn band werd zelfs vergeleken met meidenbandjes, bubblegum – maar toch ook met punk. Wijlen Jay Reatard hoorde dat en hij zorgde later ook voor een opstap naar een groter publiek voor Hunx door de band mee te nemen tijdens verschillende tournees. Inmiddels zijn Hunx & His Punx toe aan hun tweede studioalbum, Street Punk, waarvan Born Blonde afkomstig is.

Elvis Costello & The Roots

In september kunnen we een nieuw spraakmakend en spaakmakend album verwachten! De legendarische pubrocker Elvis Costello en toch ook wel de inmiddels legendarische hiphop/neo-soul groep The Roots hebben de handen ineen geslagen. Het werk heet Wise Up Ghost waarvan Walk Us Uptown de eerste verrassing is. The Roots zijn sowieso niet vreemd van grote projecten met vooraanstaande muzikanten. In 2011 deed de band het met Betty Wright en een jaar daarvoor met John Legend.