Author: Flip van der Enden

Foxlane – Reflect

Foxlane is de beste onbekende band van Nederland. Misschien moeten we dat een beetje afbakenen. Foxlane is de beste onbekende indieband van Nederland.

Nu is zo’n uitspraak altijd een tikkeltje overdreven, want we kennen de meeste onbekende indiebands van NL niet. Ze zijn tenslotte onbekend. Het is maar om aan te geven hoe hoog wij de band hebben zitten. Reflect is al het vijfde nummer dat we van de band uit Nijmegen draaien. Dus aan ons ligt het niet dat de naam Foxlane niet op ieders lippen ligt.

De nieuwe single heeft alles wat Foxlane zo’n sterke band maakt; een geweldige sound, een spannende opbouw en een refrein waarvan je op je stoel klimt. En die gitaren! En hoor eens hoe zwierig de bassist door het nummer heen fietst! En hun postpunk insteek is ook nog eens origineel. Het wachten is nu op het debuutalbum.

P.S. Compleet onbekend is Foxlane nou ook weer niet. Tenminste niet bij fans van Peaky Blinders.  Hun nummer Birmingham was te horen in de populaire tv-serie.

Badflower – Teacher Has A Gun

Helaas komt het steeds vaker voor in de V.S. een gewapende leerkracht voor de klas. Bedoeling is dat zij eventuele onverlaten kunnen afschrikken of zo nodig uitschakelen. Maar ook onder het onderwijsvolk kom je types tegen die je nog geen zakmes toevertrouwd.

Daarover gaat Teacher Has A Gun van Badflower. De teacher is kwestie heeft het op een leerling gemunt. Laten we hopen dat zanger Josh Katz een levendige fantasie heeft en niet uit ervaring zingt. Het eerste lijkt het geval, want Teacher Has A Gun is een vrolijk rockliedje van een band die meestal niet te heavy tilt aan dingen. Zeker weten doen we het niet, maar Teacher Has A Gun lijkt de eerste single van het derde album van de band uit L.A./Nashville. Wordt dus vervolgd.

Dutch Interior – Ecig

Dutch Interior is een zeskoppige band uit L.A. dat een grote sprong voorwaarts maakt met nieuwe single Ecig, een zes minuten durende gitaarorgie in shoegaze stijl.

De band, die naar wij weten geen banden heeft met NL is niet nieuw. Eerder dit decennium brachten ze twee albums uit op minuscule labletjes, die dan ook nauwelijks werden opgepikt. Dat Ecig ook roemloos verdwijnt lijkt niet te gaan gebeuren al is het maar omdat de single is opgepikt door een radiostationnetje aan de andere kant van de oceaan. Met de nieuwe single neemt Dutch Interior een harde afslag naar links. Ouder werk is veelal akoestische en folky van aard. Ecig schuurt, schaaft en scheurt. Alle drie de gitaristen eisen en krijgen aandacht in dit toch wel epische lied over wraak en verraad. Wat een E-sigaret daarmee heeft te maken, moet je zelf maar uitzoeken.

MJ Lenderman – She’s Leaving You

We waren misschien wat voorbarig met onze voorspelling dat MJ Lenderman wel eens een hele grote zou kunnen gaan worden. Maar inmiddels zijn we in het goede gezelschap van sympathieke sites als Dansende Beren en Stereogum.

Ons enthousiasme was gestoeld op MJ’s vorige album, Boat Song en oud IJsbreker Tastes Like It Costs. De nieuwe fans dankt MJ aan zijn recente werkzaamheden voor Waxahatchee en de eerste twee singles van zijn nieuwe album; Rudolph en vooral She’s Leaving You.

We wagen ons aan een nieuwe voorspelling. Het zal niet heel lang meer duren voordat MJ het succes van zijn band Wednesday gaat overtreffen.

De stijl van MJ Lenderman heeft elementen uit de slacker-rock (Pavement), alt country (Gram Parsons), maar ook uit classic rock (Mick Taylor periode Stones). Maar de naam die zich het sterkst opdringt is die van Neil Young. De rammelende perfectie van een song als She’s Leaving You is puur ome Neil. Een leuk detail is dat Karly Hartzman, de frontvrouw van Wednesday opduikt tegen het eind van She’s Leaving You. Alsof ze MJ nog even succes wilde wensen met zijn nieuwe loopbaan.

Concert: 14 november Bitterzoet/Amsterdam.

Molchat Doma – Son

Een band uit Minsk, zo eentje hebben we nog niet gehad. We gaan er maar even van uit dat Molchat Doma het politiek hart op de juiste plek heeft zitten, want muzikaal zijn de Wit Russen beslist correct.

En anders zouden ze ook niet op een Amerikaans label zitten toch? Molchat Doma (stille huizen) had al veel eerder op onze radar kunnen verschijnen, want al toe aan hun vierde album. Er is zelfs een NL-talige wiki van de band.  Beter laat dan etc. zullen we maar zeggen. Dat duidt toch wel op enige bekendheid van Molchat Doma ook in ons deel van Europa. Het trio is van de post-punk, een symfonische variant. De voertaal is Russisch, dat geeft single Son een licht exotisch/Oost-Europees karakter dat wordt versterkt door de net hoorbare koorzang op de achtergrond. De gitaar daarentegen klinkt westers, surf-achtig bijna. De zo ontstane clash der culturen verdient het om gehoord te worden.

Concert: 27 oktober in MCV/Utrecht.

MILLY – Bittersweet Mary

MILLY is een slim rockende gitaarband met L.A. als standplaats.

In hun bio noemt MILLY een hele serie bands van wie ze de kunst hebben afgekeken, maar de band aan wie ze het meest doen denken, laten ze ongenoemd. Dat is Deftones. Maakt niet uit, dan doen wij het wel. Toch is MILLY meer dan een verkapte Deftones tribute band. Met het lekker stroperige Bittersweet Mary met zijn moddervette gitaarsound en onverwachte akoestische break staat MILLY stevig op eigen benen. Volgende week volgt het nieuwe album dat anders dan de twee voorgangers waarschijnlijk wel aftrek zal vinden.

The Vices – Wrong Ones

The Vices heeft een nieuw label. Het lijkt de band een adrenaline shot te hebben gegeven. De band klinkt op Wrong Ones alsof ze net een bank hebben beroofd.

Dat nieuwe label, V2 heeft nogal veel vertrouwen in de Groningers, want de beurs getrokken en een Britse producer ingehuurd. Charlie Andrews heeft zijn strepen verdiend als knoppendraaier bij Alt-J en ook goede dingen gedaan voor Bloc Party, Wolf Alice e.a. Wrong Ones is dus pittige track in een stijl die je zou kunnen omschrijven als symfonische punk of punky symfo, beetje Tubes achtig misschien wel. Het belooft wat voor zowel het nieuwe album van The Vices als de komende concerten.

Midas – Dynamite

Kenners zijn het er over eens, er zijn weinig Nederlandser zo muzikaal als Midas Treub. Toch is de verwachte doorbraak (nog) niet gekomen.

Al een jaar of zeven brengt Midas het ene prachtlied na het andere uit. En voor hij solo ging, maakt hij al tongen los als frontman van smartockband The Fudge. Aan Midas‘ eerste band moesten we denken toen we nieuwe single Dynamite hoorden. De meeste recente releases van Midas zijn tedere liefdesliedjes, Dynamite absoluut niet. De nieuwe single is een energieke psychrocksong met grove gitaren, een bronstige bas en een drummer die het behoorlijk druk heeft. Dat plus hemelse koortjes. Wat kan die gast mooi zingen! Producer van Dynamite is Darius Timmer, de steun en toeverlaat van Someone/Tessa Rose Jackson, maar in een niet zo heel ver verleden toetsenist van – jawel- The Fudge.

bar italia – The only conscious being in the universe

bar italia had waarschijnlijk nog wat op de plank liggen.  Onder het mom van ‘zonde om weg te gooien’ hebben ze die nummers nu op een EP’tje gezet. Drie niet eerder verschenen en om het kwartet vol te maken een ouder nummer staan er op The Tw*ts. De nieuwe liedjes zijn allemaal de moeite waard, maar het fraaist is het punky The only conscious being in the universe. Daarop horen we zowel de lekker zweverig zingende Nina Cristante alsmede de beverige stem van Sam Fenton die nog even laat horen dat The Cure toch wel een van de belangrijkste voorbeelden is van bar italia.

Naive Set – On and On

Om de een of andere reden, die niets met kwaliteit te maken hebben we Naive Set altijd een beetje links laten liggen. Van de drie albums die de band sinds 2024 heeft gemaakt hebben we ooit maar twee liedjes gedraaid.

Daar moet nu maar eens verandering in komen. Aanleiding voor de ommekeer is de release van een nieuwe EP waarop de in Amsterdam gebaseerde band  ambachtelijk maar ook geïnspireerd klinkt. Bij Naive Set staat de song centraal, tekst en muziek. Daarmee sluit de band aan bij een lange (folkrock) traditie die zijn wortels heeft in de V.S. (Dylan) maar zonder Britse inbreng (Beatles) nooit tot wasdom zou zijn gekomen. On and On is een mooi voorbeeld van de solide, maar speelse stijl van Naive Set. De nieuwe single doet overigens wel wat aan Steve Forbert denken, maar dat zal toeval zijn want wie kent de vrijwel vergeten singer-songwriter nou nog?