In december 2022 scoorde RAYE haar eerste Popwarmer met wereldhit Escapism. Worth It. is haar nieuwste single en die verdient ook meer dan ooit de Popwarmer-status. Want RAYE heeft inmiddels een grote popsterrenstatus (ze schreef al songs voor de grootste artiesten by the way). Onlangs werd de genomineerd voor 7 Brit Awards. Een record! Worth It. is een funky poptune die het heerlijk doet op de radio. Maar RAYE is vooral live een fenomeen. Ze heeft een fenomenale soulstem en dan te bedenken dat ze zingt over een lastig leven met grensoverschrijdend gedrag. RAYE maakt dit jaar haar opwachting op Down The Rabbit Hole, daar moet je bij zijn.
Category: Nieuwe Muziek
Pinguin Radio Podcast – Nieuwe muziek week 5 2024
Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.
Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij komen:
- English Teacher – Albert Road (IJsbreker)
- Cage The Elephant – Neon Pill
- Elbow – Lovers’ Leap
- Ben Howard – Rumble Strip
- Villagers – That Golden Time
- La Femme – Télégraphe
- Adrianne Lenker – Sadness is a Gift
- Chalk – CLAW
- Yin Yin – The Perseverance of Sano (NL)
- Laura Palmer – Drive (NL)
- MOOON – Richard Has a Racecar (NL)
- THAMES – Mr Postman (NL)
- Dead Poet Society – Uto (Breekijzer)
- RAYE – Worth It. (Popwarmer)
- Porij – My only love (Martjes <3)
Ben Howard – Rumble Strip
Ben Howard is beroemd tegen wil en dank. Zijn fans willen live de hits horen. Hij speelt liever nieuwe nummers. Ben houdt tegenwoordig wat meer rekening met de wensen van zijn publiek, maar doet toch vooral wat zijn hart hem ingeeft. Dat zouden er meer moeten doen, denken we dan, maar dit geheel terzijde.
Ben’s nieuwe single is geproduceerd door de man die Taylor Swift aan een indie-imago hielp; Aaron Dessner van The National. Rumble Strip mag dan een nieuwe single zijn, het is geen nieuw nummer. Fans kennen het als extra track op de gelimiteerde vinyl-editie van Ben’s voorlaatste album, Collections From The Whiteout. Waarom we het dan toch oppikken? Omdat het Ben Howard is en die moet zijn eerste slechte nummer nog maken.
Adrianne Lenker – Sadness is a Gift
Adrianne Lenker, de frontpersoon van Big Thief zingt met een aangeboren snik. Met haar stem zou ze Happy Birthday nog laten klinken als een smartlap.
Gelukkig doe ze geen pogingen om anders te zijn dan ze is en trakteert ze haar vele fans op een constante stroom delicate luisterliedjes, die ze vaak serveert met een licht country sausje. Nieuwe single Sadness Is A Gift klinkt country dankzij een mooie weemoedige fiddle. Adrianne heeft inmiddels alweer genoeg liedjes verzameld voor een nieuw album. Dat heeft ze -niet zonder ironie- ‘Bright Future’ genoemd en als releasedatum 22 maart geprikt.
Elbow – Lover’s Leap
Veel songs komen tegenwoordig tot stand via het heen en weer sturen van files. De componisten hoeven bij wijze van spreken er hun bed niet voor uit te komen. Elbow is voor hun nieuwe album terug naar de basis gegaan. De band heeft een oude garage gehuurd om daar met zijn allen nieuwe nummers uit de grond te stampen. Zoals het ging voor de opkomst van email en internet.
Die beproefde methode heeft zijn vruchten afgeworpen. Met alle respect voor de mooie muziek op de laatste paar platen van Elbow, zo betrokken en bevlogen als op Lover’s Leap heeft de band lang niet geklonken. Zo funky en fris ook niet. Je herkent meteen de sonore stem van Guy Harvey, maar verder lijkt het wel een andere band. Een funkformatie zal Elbow niet snel worden, maar maar stil zitten bij Lover’s Leap is even geen optie. Of de mannen uit Manchester ook op de andere nummers van ‘Audio Vertigo’ hun grenzen verlegen, weten we eind maart als het album uitkomt. Maar nu al lijkt duidelijk dat Elbow voor deze vlucht de automatische piloot heeft uitgeschakeld.
Yin Yin – The Perseverance of Sano
Het Limburgse Yin Yin zou volgend jaar best wel eens in de top tien terecht kunnen komen van vaakst geboekte bands in het buitenland. Ze boeren in ieder geval goed in de ons omringende landen, maar ook bijv. in Australië.
Yin Yin staat tot zuid-oost Azië als Jungle By Night tot Afrika, zijnde het continent waar ze hun inspiratie zoeken en ook vinden. Op hun jongste album richt Yin Yin zijn vizier vooral op Japan. Op de plaat staat zelfs een ode aan Yukihiro Takahashi, de onlangs overleden drummer van het onvolprezen Yellow Magic Orchestra.
Sano is een stad in Japan, maar of The Perseverance of Sano daar ook echt over gaat kunnen we niet met zekerheid zegen, want instrumentaal. Vaak hebben de tracks van Yin Yin een ‘disco’ beat. The Perseverance of Sano niet. Track 6 van het ‘Mount Masu’ album is een surfliedje, een exotische, oriëntaalse update van de beproefde Dick Dale stijl. Het nummer is daarmee niet helemaal representatief voor het album, maar wel voor de veelzijdigheid en de instrumentale vaardigheid van Yin Yin.
C Turtle – Shake It Down
De aantrekkingskracht van Shake It Down zit hem in het schrille contrast tussen de coole chick zang van miss Mimiko en de zinderende explosies van de rest van de band.
C Turtle is een lo-fi c.q. fuzzrockband uit Londen met één album in de pocket en een tweede in de stijgers. Veel aanhang heeft de band nog niet, maar met songs als Shake It Down gaat die er zeker komen. Al helemaal als Cole, Finlay, Joel en Mimiko live net zo wild en opwindend zijn als in de studio. Let je op London Calling?
Dead Poet Society – Uto
Dead Poet Society is zo’n band die tussen de wal en het schip valt. Ze zijn te heavy voor indie en te indie voor heavy metal. En dat is precies de bedoeling.
De band is in 2013 in het leven geroepen door alumni van het befaamde Berklee College of Music in Boston. Technisch spelen ze dus op het allerhoogste niveau. De oogst van tien jaar rocken is een drietal album waarvan het laatste, Fission gisteren (26/1) is vrijgegeven. Uto, track 6 van Fission is een mooi voorbeeld van de ongrijpbare sound van Dead Poet Society; poppy zang, stevig en inventief gitaarwerk en een ‘state of the art’ productie. Om toch een vergelijking te maken, stel je een mix voor van Cheap Trick en Nirvana. Het zal niet eenvoudig zijn om zo’n gelaagd geluid live te reproduceren, maar als er één band is die dat kan dan is het wel Dead Poet Society. Ga ze zien op 7 maart in de Melkweg.
English Teacher – Albert Road
Als ESNS een wedstrijd zou zijn dan was English Teacher misschien niet als winnaar geëindigd, maar toch zeker bij de eerste 3. De band gaf een show ten beste die ze gegarandeerd een plek op een prominent festival heeft opgeleverd.
We volgende club uit Leeds al een paar jaar. Albert Road is ook niet hun eerste IJsbreker. Dat was A55 ongeveer precies twee jaar geleden. Qua sound is English Teacher niet heel veel veranderd, qua mentaliteit wel. Instrumentbeheersing, compositie en de trefzekere zang zijn kenmerken van een band die blaakt van het zelfvertrouwen. Bijzonder aan de voordracht van frontvrouw Lilly Fontaine is ook dat ze je rechtstreeks aanspreekt. Dat effect wordt bevestigd en versterkt in de clip van Albert Road waar ze recht in de camera kijkt.
Albert Road (de naam van de straat waar Lily is opgegroeid in het stadje Colne in Lancashire) is de vierde en waarschijnlijk wel laatste single van het debuutalbum van English Teacher. De plaat heeft de intrigerende titel This Could Be Texas. Eind februari toert English Teacher samen met Sprints door NL met stops in Vera (22/2), Rotown (23/2) en Tolhuistuin (24/2) Weest er snel bij want de optredens gaan gegarandeerd uitverkopen.
Cage The Elephant – Neon Pill
Vijf jaar geleden is het dat we voor het laatst iets hoorden van Cage The Elephant. De reden voor de lange stilte zou kunnen zijn dat bandbaas Matt Schultz een ongelukkige liefde te verwerken had. Daar zingt hij in ieder geval over in Neon Pill. Maar waarschijnlijker is dat de vertraging een gevolg is van een akkefietje dat Matt had met de FBI. Een jaar geleden werd hij aangehouden in een hotel in New York met twee pistolen in zijn bagage. In Texas had geen haan er naar gekraaid, maar in de meer ‘beschaafde’ delen van de V.S. zien ze je liever ongewapend. Schulz is druk doende dat vlekje weg te werken zodat hij zich weer kan concentreren op Cage The Elephant. De band viert overigens dit jaar zijn 15e verjaardag. Hoe dan ook de comeback-single is een op alle fronten geslaagde exercitie, een lief powerpopliedje met fraaie details als een psychedelische scheurgitaar en spannende synths.