Category: Nieuwe Muziek

Babe Rainbow – Loading Quicksilver with Pitchfork  

Een van de bijdragen van de hippies aan de popmuziek is de zogenaamde jamsessie, een vrije oefening voor bands vaak aangevuld met aangewaaide collega’s of toevallige passanten. Er kwam al vrij snel verzet tegen het vaak oeverloze gepiel, o.a. van MC5 ( Kick Out The Jams!), maar het jammen heeft zich nooit echt laten wegjagen.

Vanwaar deze inleiding? Loading Quicksilver with Pitchfork van Babe Rainbow is ongetwijfeld ontstaan tijdens zo’n jamsessie. Het resultaat is echter niet oeverloos en ook geen gepiel. Waarschijnlijk heeft de producer uren zitten editen om van een urenlange sessie een compact en coherent geheel te maken, maar dat is dus gelukt.

Loading Quicksilver with Pitchfork is een fris en funky nummer met een spannend basje, een ouderwetse wah wah gitaar en een fijne serie solo’s. Plus percussie, heel veel percussie en weer mooie zang van de beach bums uit het Australische Byron Bay.

Loading Quicksilver with Pitchfork staat op een nieuwe EP van Babe Rainbow met een al even intrigerende titel, Fresh As A Head Of Lettuce.

Holysloot – Plans For Later

Holysloot is een voormalig visser dorpje niet ver van de hoofdstad en een prima naam voor een band die uit die regio komt.

Holysloot komt deels voor uit JAGD, een explosieve (post)punkband die het live best wel goed deed, maar misschien mede door de coronaperikelen haar potentie nooit helemaal heeft kunnen waarmaken. Hopelijk gaat het hun nieuwe band wel voor de wind. Ze hebben in ieder geval plannen.

Plans For Later is geen punk, post of anderszins. Wat het dan wel is, is niet zo 123 te zeggen, wat natuurlijk een compliment is. De nieuwe single is een los maar niet luchtig liedje met een dromerig refrein en fraaie gitaren. Vooral de ingehouden solo met zijn trage ‘twang’ maakt indruk. Op naar EP 2.

Calicos – Reliving

DeWolff en Elephant hebben er met het Belgische Calicos plots een serieuze concurrent bij in de strijd om de titel ‘Beste Americana band van de Benelux’. Nou ja plots. De aanloop naar het fraaie Reliving heeft zo’n jaar of vijf in beslag genomen.

In 2018 deed Calicos mee aan Humo’s Rock Rally. Toen vielen ze al positief op met hun sprankelende gitaarmuziek waarin invloeden te bespeuren waren van bands als Wilco en The War On Drugs. Nieuwe single Reliving (en voorganger Comedown) laat een band horen die vrijwel helemaal is los gekomen van hun aanvankelijke inspiratiebronnen. De zang is sterk in uitvoering en emotie, maar wat Reliving echt laat zinderen is het meesterlijke gitaarspel. Dat lijkt de band ook te beseffen, want men is bepaald niet zuinig met solo’s. Met drie nieuwe leden, een betere boeker een een gloednieuw album in the pocket is Calicos klaar voor het grote werk. Move Over DeWolff and Tell Elephant The News.

Ethan P. Flynn – Abandon All Hope

Ethan P. Flynn is nieuw hier, dus zullen we hem even voorstellen. Flynn is een jonge Brit die als uitvoerend muzikant nog niet zo heel veel heeft gedaan, maar als side-kick al wel enige aanzien geniet. Hij heeft o.a. dingen gedaan voor en met David Byrne en F.K.A. Twigs en Black Country New Road.

De laatsten begeleidden hem op zijn succesvolste release tot dusver, het live opgenomen Television Show. Uit genoemde namen kun je opmaken dat de muziek van Ethan P. Flynn een artistieke grondslag heeft. Zo ook het verder best wel poppy Abandon All Hope dat in zijn beheerste gekte en sterke refrein wel aan het oude XTC doet denken. Abandon All Hope komt van Flynn’s officiële in oktober te verschijnen debuutalbum.

Pinguin Radio Podcast – Nieuwe muziek week 28 2023

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij komen:

  1. Telescreens – Lost (IJsbreker)
  2. The Last Dinner Party – Sinner
  3. The Paper Kites – Black & Thunder
  4. Slow Pulp – Slugs
  5. Ethan P. Flynn – Abandon All Hope
  6. Small Crush – 5
  7. Bombino – Aitma
  8. Calicos – Reliving (BE)
  9. PEER – SUPERNATURAL (NL)
  10. Holysloot – Plans For Later (NL)
  11. Blur – St. Charles Square (Breekijzer)
  12. Lewis OfMan – Highway feat. Empress Of (Popwarmer)
  13. Metric – Just The Once (Martje’s <3)

Slow Pulp – Slugs

Met voorlaatste single Cramps week Slow Pulp vrij rigoureus af van hun beproefde formule. De band brak door met traag stromende songs met vrouwelijk fluisterzang en als contrast zwaar vervormde gitaren.

Cramps was uptempo en a relaxed weliswaar met zang van Emily Massey en korzelig gitaarspel van Henry Koehr, maar had dus een compleet andere flow. Met nieuwe single Slugs keert de band terug naar hun oorspronkelijk sound. Het is een moody song met nadrukkelijk onnadrukkelijke zang en een zwaar vervuild gitaargeluid. En zo horen we de band uit Madison, Wisconsin toch het liefst. Slow Pulp lijkt het daarmee eens te zijn. Cramps komt niet op Yards, het in september te verschijnen 2e album van de band. Slugs dus wel.

PS. Een slug is -mocht je het niet weten- een naaktslak.  Dat doet ons doet denken aan een flauw mopje. ‘Weet je waarom Fransen slakken eten? Ze houden niet van fastfood’.

Bombino – Aitma

Nu we hier af en toe Sahara temperaturen hebben is een woestijnbriesje op zijn tijd wel zo welkom. En wie kunnen we beter stof laten opwaaien dan Goumour Almoctar ofwel Bombino zoals we hem beter kennen.

Bombino komt uit een door burgeroorlogen geteisterde regio – de sub Sahara- waar jonge mannen de keuze hebben tussen vechten of vluchten, geweer of gitaar.  Net als streek en stijlgenoten Songhoy Blues, Mdou Moctar en Tinariwen heeft Bombino een internationale carrière weten op te bouwen.  Dat hem dat is gelukt komt door zijn ongewoon grote vaardigheid als gitarist. En a little help from fans and friends als Dan Auerbach, Robert Plant en Gogol Bordello.

Zijn muzikale reis is te volgen op een vijftal studio en een in Amsterdam opgenomen live-album. Aitma waarop Bombino zijn Hendrixiaanse gitaar weer laat rocken op een Noord Afrikaanse beat is de tweede single van zijn eerste studioalbum in 5 jaar. Wie, wat en wanneer is nog niet bekend.

13 november komt de meestergitarist naar de Melkweg.

PEER – SUPERNATURAL

De tweede single van PEER dit jaar is een glammy rocksong die waarschijnlijk het best tot zijn recht komt in grote zalen om niet te zeggen stadions.

Het zal nog wel even duren voordat PEER de AFAS kan vullen, maar aan het repertoire ligt het dus niet. Gebrek aan ambitie kan je PEER ook niet verwijten. De Middelburgers die zich verwant voelen met Nothing But Thieves en The Neighbourhood heeft het water al getest in Azië en Engeland. Na de zomer gaat PEER de provincie in. Op 9 november komen ze hun nieuwe EP ten doop houden in de Paradiso.

The Paper Kites – Black & Thunder

Mocht The Paper Kites een up-tempo rocksong hebben dan staat die niet op een van de vier albums die de band uit Melbourne de afgelopen tien jaar heeft doen verschijnen.

Vanaf het begin heeft The Paper Kites zich toegelegd op het vervaardigen van het betere luisterlied, beetje indie, best wel folky, vleugje country. Dat beleid wordt voortgezet op hun nieuwe live-album, At The Roadhouse (1/9). waarvan Black & Thunder de vierde voorbode is. De nieuwe single heeft iets meer energie dan gangbaar in het universum van The Paper Kites. Toch kun je ook Black &Thunder het beste zittend consumeren. Dit keer is lekker mee tikken met je voet echter wel mogelijk of eigenlijk niet niet mogelijk. Wat Black & Thunder ook anders maakt dan het gros van de Kites songs is een ‘swampy’ sfeer en lekker lange gitaarsolo. Die maken het nummer tot ideale soundtrack voor een zoele zomeravond op een rustig terrasje, een lommerrijke achtertuin of een afgelegen (liefst kinderloze;) natuurcamping.

Small Crush – 5

Small Crush, dat je zou kunnen vertalen als een beetje verliefd is een fris en fruitige indieband uit de buurt van San Francisco. Ze zijn met zijn vieren maar  is de onbetwiste leider, is  miss Logan Hammon. Zij bedenkt en zingt de liedjes.

De band bracht in 2019 een eerste album uit dat het ondanks de corona restricties best goed deed. Op hun debuutalbum klinkt Small Crush nog erg pril en een beetje zoekend. Nieuwe single 5 –die wel iets wegheeft van de vroege Bangles- lijkt wel van een andere band.  Logan klinkt nog steeds jong, maar zeker niet meer verlegen. Ook haar 3 begeleiders zijn  hoorbaar beter geworden. Dit alles suggereert dat Small Crush met een sierlijke boog over de horde van het ‘moeilijke tweede album’ zal springen.