Category: Nieuwe Muziek

Joyce Manor – All My Friends Are Depressed

All My Friends Are Depressed is niet het eerste nummer van Joyce Manor dat klinkt als The Smiths. Maar met zo’n titel ben je toch geneigd te denken dat het hier om een parodie gaat.

Joyce Manor zanger Barry Johnson schreef de songtekst echter niet met Morrissey in gedachte, maar Lana Del Rey. Het resultaat is een song die geinig is  maar ook goed. Ironische strofes als I Was Ashamed And I Was Wrong/ Hit The Bong Wrote tekenen de toon van het nummer. Als je niet weet wat een bong is ben je waarschijnlijk geen doelgroep. Het lied over de gedeprimeerde vriendenkring van Joyce Manor is het eerste nieuwe nummer van de (emo) band uit Californië sinds 2022.

Been Stellar – Always On My Mind

Het New Yorkse Been Stellar laat er geen gras over groeien.

In juni bracht de band Breakaway uit in juli gevolgd door Adored. En nu is er Always On My Mind. Behalve de titel heeft de nieuwe song van Been Stellar  helemaal niets gemeen met de evergreen van Elvis/Willie Nelson/Pet Shop Boys. Hun Always On My Mind is een gretige en gruizige rocksong, die riekt naar uitlaatgassen en natte straten. Dit soort muziek kan alleen worden gemaakt door bands met diepe wortels in NYC. Er loopt een directe lijn van Been Stellar naar bands als The Strokes, New York Dolls en The Velvet Underground. Genoemde titels plus een akoestische uitvoering van Adored komen later dit jaar op de Breakaway EP.

Chevelle – Pale Horse

Pale Horse is het openingsnummer, openingssalvo kunnen we beter zeggen van het nieuwe album van Chevelle.

‘Bright As Blasphemy’ is opus # 10 van de broederband uit Grayslake, Illinois en net als alle voorgangers niet geschikt voor tere zieltjes. Ook al heeft Chevelle 30 jaar op de teller staan, de band klinkt nog steeds alsof de wereld in brand staat. Oh wacht. Sam en Pete Loeffer draaiden dit keer zelf aan de knoppen en speelden ook de meeste instrumenten. Om de super heavy songs live een beetje fatsoenlijk te laten klinken hebben ze zich verzekerd van een gemotiveerde bassist. Jammer dus dat de tour beperkt blijft tot de U.S.of A.

The Mary Wallopers – The Juice

2025 ontwikkelt zich als een uitstekend jaar voor Ierse muziek. Dan denken we niet alleen aan al die postpunk-bands die ontspruiten in het kielzog van Fontaines DC, maar ook aan als typisch Iers herkenbare pop, rock en indie-acts. 

Zoals daar zijn Cardinals, Lankum, Cliffords en last but not least The Mary Wallopers. Die laatste schieten raak met The Juice, een song die naadloos past in de traditie van bands als The Chieftains, Dubliners en Planxty, maar er ook bij fans van The Pogues en Amerikaanse neven als Flogging Molly en Dropkick Murphy’s in zal gaan als een pint guinness. Wat The Juice meer maakt dan een dorstig makend kroeglied zijn de solo’s aan het eind. Die bieden een mooie balans tussen sentiment en virtuositeit en houden de geur van geitewollen sokken buiten de pub. 

bar italia – Fundraiser

Toen ze net begonnen waren wilden ze nog wel eens als The Cure klinken, een band zonder wie er waarschijnlijk geen bar italia zou zijn geweest.

Later ontwikkelde het internationale trio een eigen stijl, maar op nieuwe single Fundraiser horen we toch weer echo’s van Robert Smith vooral in de zang van Sam Fenton. Hij zingt Fundraiser samen met Nina Cristante. NINA kwamen we pas nog tegen als gelegenheidspartner van Yves Tumor. Fundraiser is onderdeel van ‘Some Like It Hot’ (10/17), het nieuwe album van bar Italia. Die titel hebben ze ‘gestolen’ van een filmklassieker met Marilyn Monroe uit 1959.

Concert 30/10 Toekomstmuziek Amsterdam.

Etta Marcus – Girls Are God’s Machines

Etta Marcus zou je nog kunnen kennen van Theatre (2023) dat in de Graadmeter heeft gestaan of van het iets oudere Ghost (2022).

Etta’s handelsmerk is dat ze geen handelsmerk heeft, geen specifieke stijl. Dat komt niet omdat ze niet kan kiezen, maar omdat ze niet wil kiezen. Ze wil gaan daar waar haar songs haar leiden. Om die reden heeft ze waarschijnlijk ook haar jazzopleiding niet afgemaakt. Op nieuwe single Girls Are God’s Machines klinkt de 24 jarige zangeres uit London een beetje als een boze Blondie. Haar feministische strijdlied komt later dit jaar op een nieuwe EP die ze Devour heeft gedoopt.

Slothrust – Wildcard

Slothrust is een post grunge-duo uit Boston dat we hier al eerder hebben opgevoerd.

Binnenkort vieren ze hun tweede lustrum. Of dat gaat gebeuren met een negende album is op moment van schrijven nog niet duidelijk. Je hoopt er wel op als je Wildcard hoort. Rustige delen worden afgewisseld met gitaarerupties. Ondertussen houdt frontvrouw Leah Wellbaum haar zang cool. Wildcard eindigt met een klassiekerig stukje piano. Slothrust mag dan niet meer de jongste zijn. Wilde haren hebben de zingende en gitaarspelende Leah en haar drummende partner Will Gorin nog genoeg.

Daffo – Dagger Song

Op nieuwe single Dagger Song beoefent Daffo de kunst van het weglaten, volgt ze het ‘less is more’ principe.

De tekst over verbroken beloftes geeft reden tot schreeuwen, maar in plaats van een keel op te zetten, zing Daffo rustig en gelaten. Maar onder het kalme oppervlak zinnen grungy gitaren op wraak. ‘Where The Earth Bends’, zo gaat het debuutalbum heten van de in L.A. residerende Gabrielle Gamberg alias Daffo. De plaat waarop ook Graadmeter hit ‘Absence Makes The Heart Grow’ te vinden is wordt op 26 september losgelaten.

Concert: 31 oktober Paradiso.

Martje Serveert nieuwe muziek week 35 2025

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij omen:

  1. The Belair Lip Bombs – Hey You / IJSBREKER
  2. Ploegendienst, Willem – Niemandsland
  3. Daffo – Dagger Song
  4. Slothrust – Wildcard
  5. Etta Marcus – Girls Are God’s Machines
  6. bar italia – Fundraiser
  7. Been Stellar – Always On My Mind
  8. Shiner- Asleep In The Trunk / BREEKIJZER
  9. Self Esteem – The Deep Blue Okay / POPWARMER
  10. Blood Orange – Somewhere in between / MARTJES SPECIAL

Ploegendienst, Willem – Niemandsland

Ploegendienst is de band van Ray Fuego, rapper van beroep en punk uit roeping.

Als voorman van Ploegendienst heeft Ray met zijn releases, maar ook met zijn optredens op o.a. Pinkpop en pas nog op Lowlands de harten veroverd van indie-Nederland. Regelmatig nodigt Ray een verwante geest uit om hem vocaal terzijde te staan. Eerder hoorden we Vjéze Fur, Sophie Straat en Spinvis. Op nieuwe single Niemandsland krijgt hij assistentie van Willem van The Opposites. Net als Ray heeft Willem wortels in Curaçao.

Niemandsland is iets minder punk en iets meer rap dan bijvoorbeeld Graadmeter hit ‘Interessant’, maar minstens zo sterk. Het duo zingt/rapt gedreven over hun gespleten nationaliteit, hun plek tussen wal en schip of zoals zij het zelf ervaren Niemandsland. De beat mag dan wat meer hip hop zijn, de gitaren staan duidelijk op rock. En van het refrein kom je voorlopig niet meer af.

Concert: 9 oktober, Paradiso, Grote Zaal.