Category: Nieuwe Muziek

Lord Huron – Ton Autre Vie ft Sarah Dugas

Ook Lord Huron rekt tijd door met een luxe heruitgave te komen van hun meest recente album i.p.v. met nieuw werk. De nieuwe editie telt twee versies van het niet eerder verschenen Your Other Life, een Engels en een Franstalige. Beiden zijn goed de Franse, Ton Autre Vie geheten zelfs heel goed.

Ben Schneider besteedde de vocale honneurs uit aan Sarah Dugas die veel kijkers trek op Youtube met haar covers van klassieke popsongs, maar nog geen ‘platen’ uit heeft. Sarah zingt dus in net Frans. Dat doet ze met een moddervet accent, maar dat drukt de pret geenszins. De muziek is puur Twin Peaks, stroperige violen en zo’n lage trage twang gitaar. Sluit je ogen en je waant je een ‘poor lonesome cowboy’ tijdens zonsondergang ergens in een woestijn in Arizona, far far away from home.

Gently Tender – Love All The Population

Is het kunst of kitsch? Waarschijnlijk van allebei een beetje, maar wat maakt het uit als het resultaat zou overtuigend is als de nieuwe single van Gently Tender?

Love All The Population is een new waverige ballade van Nick Cave-iaanse proporties vol toeters en bellen. Kosten nog moeite enz. Matthew E. White (Foxygen/Sharon van Etten/Slow Club/o.a.) is speciaal naar Engeland gevlogen om er persoonlijk voor te zorgen dat alles ging volgens de plannen die band en producer eerder met hem hadden gesmeed.  Normaal komt Mister White zijn eigen Spacebomb studio in Richmond, Virginia  niet uit, maar voor Gently Tender maakte hij dus graag een uitzondering. Dat zegt wel wat.

Gently Tender is niet zo maar uit de lucht komen vallen, maar herrezen uit de as van Palma Violets aangevuld met leden van The Big Moon en het hier minder bekende Broadside Hacks.  Het wachten is op een album.

Working Men’s Club – Ploys

Op single drie van het nieuwe album van Working Men’s Club mag worden gedanst. Kan niet niet worden gedanst zelfs, zo dwingend is de beat.

Zeg je Working Men’s Club dan zeg je retro-electro. Dit keer zijn Sydney Minksi-Sargeant & co op zoek gegaan naar de roots van hun roots; de muziek dus die acts als New Order, Pet Shop Boys en Human League op ideeën bracht. D.w.z. proto-electro uit de tijd dat hip hop nog een locale New Yorkse affaire was en house nog in zijn kinderschoenen stond.  Dat wordt dus balboekje mee als je op vrijdag 2 september naar de Club gaat kijken in het Amsterdamse Bitterzoet.

Momma – Lucky

Je mist meer dan je meemaakt is een gevleugelde uitspraak van wijlen Martin Bril. Dat geldt zeker in de alsmaar uitdijende wereld van de popmuziek. In de vinyl en cd tijd was het al schier onmogelijk om alle releases bij te houden, nu iedere halve zool zijn of haar muziek online kan slingeren is er echt geen beginnen meer aan. Zo komt het regelmatig voor dat we op acts stuiten die we om de een of andere reden hebben gemist. Niemand die het door heeft maar toch.

Momma is zo’n geval. De band rond Etta Friedman en Allegra Weingarten maakt muziek die je ons past als een handschoen, neo grunge met dameszang. De dames doen niet geheimzinnig over hun inspiratiebronnen en geven speciale vermelding aan Veruca Salt, The Breeders, The Pumpkins, Pavement en Kurt C. De reden dat Momma voor ons – ondanks twee eerder verschenen albums- een nieuwe naam is is dat de band hun muziek tot nu toe in eigen beheer heeft uitgebracht zonder noemenswaardige promotie. Maar.

Momenteel legt Momma legt de laatste hand aan een nieuwe langspeler, hun eerste voor het Polyvinyl, een mid level label dat wel aan promotie doet Andere Polyvinyl acts zijn o.a. Alvvays, Julia Jacklin en ‘onze’ Jacco Gardner. De overstap is de reden dat Momma nu wel op onze radar is verschenen en via ons op de jouwe. Zo werkt dat.

 

Same – The Bell

The Bell van Same is gewoon een lekker plaatje dat op het moment dat de gitaar er in komt een bijzonder lekker plaatje blijkt te zijn. Halverwege nemen de gitaren de macht zelfs helemaal over en vernemen we niks meer van de zanger met zijn aanklacht tegen bellen en andere zaken die tot stress leiden.

Tekst en muziek zijn volledig op elkaar afgestemd. D.w.z. dat het slackerige The Bell het tempo heeft van een zacht wiegende hangmat en de sfeer van een landerige  zomeravond. Over Same valt niet meer te vertellen dat ze uit Pittsburg, PA komen en sinds ca 2015 actief zijn, maar niet heel erg.

Het loon van zeven jaar werken is twee singles, twee EP’s en een inmiddels ook alweer twee jaar oud album. The Bell is het eerste nieuwe nummer sinds dat album en laat horen dat de band toch niet heeft stilgezeten, want op alle fronten een sprong voorwaarts.

Popwarmer: Sky Ferreira – Don’t Forget

“The 14 year old tumblr me is screaming, so glad She’s finally back. We missed you sky”, aldus één van de populairste reacties op Youtube onder de nieuwe single Don’t Forget van Sky Ferreira. Het laat zien hoe hip en belangrijk Sky is onder tieners+. Het is de eerste single in drie jaar tijd van de Amerikaanse artpop diva die met haar muziek en teksten behoorlijk kan verrassen. Een beetje in het straatje van St. Vincent maar dan wat hitgevoeliger, zoals ook Don’t Forget met catchy synths en stevig aangezette zang lekker pompeus klinkt, maar Sky blijft spannend genoeg zoals we van haar gewend zijn.

Bull – Stuck!

Stuck! is weer zo’n aanstekelijke single van het ongrijpbare Bull uit York. Het nummer schiet alle kanten uit, maar mist zijn doel niet; het in beweging brengen onzer ledematen.

Er gebeurt zoveel in Stuck! dat het meer een potpourri is dan een conventionele popsong. Telkens als je denkt gekker kan niet hoor je een bezopen gitaar, een ronddansende piano of een dubbele blokfluit solo. Er wordt gerockt, gerapt en gelachen, vaak tegelijk.

De man die zorgde dat kikkers in de kruiwagen bleven is de Nederlandse producer Remko Schouten. Met een staat van dienst waarop namen prijken als Pavement, Betty Serveert, Sonic Youth en Claw Boys Claw zal hij wel wat gewend zijn, maar zo’n bonte band als Bull zal hij niet vaak hebben meegemaakt. No shit!

Cave In – Floating Skulls

Cave In -bouwjaar 1995- heeft nooit echt de eer gehad die de band toekomt d.w.z. million selling albums en uitverkochte stadiontournees. Maar de fans die de band uit Massachussetts heeft vergaard in de loop der jaren zijn trouw en fanatiek.

Zij zullen weer zeer in hun nopjes zijn met het nieuwe album van hun helden, Heavy Pendulum. Het album is geen herhaling van zetten, maar een geslaagde flirt met harde, melodieuze en bij tijd en wijle emotionele grunge rock. De diepgang die het album kenmerkt is een direct gevolg van het overlijden van bassist Caleb Scofield. Het is ook het eerste ‘echte’ album van Cave In sinds 2009.

Floating Skuls is een van de hoogtepunten van het veertien titels tellende album. Het nummer heeft alles wat het hart van een rocker sneller laat kloppen, donderende drums, kloppende bassen, een zanger die meent wat hij zingt en als klap op de vuurpijl niet één maar twee felle gitaren. De kans dat Cave In na al die tijd alsnog doorbreekt is niet erg groot, maar aan de nieuwe muziek ligt het niet. Aan het eind slipt de band nog even terug in standje metalcore gewoon om te laten horen dat ze hun wilde haren nog niet zijn verloren.

late night drive home – Awkward Conversations

late night drive home komt uit El Paso, Texas, een stad diep in het hart van Trump Country. Over god en guns kunnen we het daarom beter maar niet hebben. Over hun muzieksmaak daarentegen hoeven we niet te twisten. Tenzij je niet houdt van potje eigenwijze indie met een extra portie gitaar.

Ook al heeft late night drive home nog niet veel meer dan een handvol singles op zak, er is nu als sprake van een eigen sound. Daar spelen zanger André Portillo en gitarist Juan Vargas een belangrijke rol in. De eerste heeft een karakteristiek, nasaal stemgeluid, de tweede verstaat de kunst zijn instrument lekker te laten gieren zonder te uit de bocht te vliegen. Het energieke Awkward Conversations is een goed voorbeeld van de kunst en het kunnen van de veelbelovende Tejanos.

 

Yeah Yeah Yeahs – Spitting Off the Edge of the World ft. Perfume Genius

Na het plagen met hun eerste nieuwe muziek in meer dan negen jaar, zijn de Yeah Yeah Yeahs officieel terug met een nieuw album en een nieuwe single om te delen met de massa. Karen O, Nick Zinner en Brian Chase kondigen vandaag aan dat hun vijfde studioalbum, Cool It Down, op 30 september zal worden uitgebracht via Secretly Canadian. De acht-track-collectie is een deskundige distillatie van de beste geschenken van de band die je ertoe aanzetten te bewegen, huilen en aandachtig te luisteren en zal ongetwijfeld een mijlpaal in hun catalogus worden. Om dit nieuws te onderstrepen, heeft de band de albumopener en de eerste single van de plaat gedeeld, het door Dave Sitek geproduceerde “Spitting Off the Edge of the World”. Het beklijvende en krachtige nummer wordt omhuld door het samenspel van de onmiddellijk herkenbare zang van Karen O mét Perfume Genius, zie (en hoor) het hier: