Category: Nieuwe Muziek

Is Black Keys verslaafd geraakt aan succes? Het lijkt er wel op. De twee nieuwe tracks zijn een stuk toegankelijker dan we van Dan en Patrick gewend zijn. Weg zijn de rafelrandjes en vrijwel verdwenen de bluesinvloeden. Wat je wel hoort is de invloed van producer Danger Mouse.
Is dat erg? Eigenlijk niet, want de gestroomlijnde powerpop die er voor in de plaats is gekomen bevalt opperbest. En liever dan een herhaling van zetten hebben we een nieuwe richting al is die wat minder alternatief dan we van het duo gewend waren. Het is ook weer niet zo dat de mannen hun ziel aan de hitparade hebben verkocht. Fever bleek na een korte inwerkperiode een toptrack te zijn. Ook Turn Blue, het titelnummer van het nieuwe Black Keys album zal een groeidiamandje blijken.

Let je even niet op is Blaudzun zo’n beetje de grootste alternatieve act van het noordelijk deel van de lage landen! Zijn we verrast? Een beetje. Is het verdiend? Helemaal! Het is niet zo dat het succes Johannes ‘Blaudzun’ Sigmond is komen aanwaaien. De man wordt 40 dit jaar en is al heel lang met muziek bezig, sinds 2007 als Blaudzun. Vier albums zijn er nu onder die noemer verschenen. Onder kenners leeft het dogma dat de eerste drie albums van een act de beste zijn. Negen van de tien keer is dat ook zo, maar er zijn uitzonderingen. Zoals Blaudzun. Iedereen is het er over eens dat zijn jongste album, Promises Of No Man’s Land zijn beste is. Tot nu toe. Helaas staat kwaliteit in de popwereld lang niet altijd garant voor succes, maar soms valt het een samen met het ander. Zoals in geval van onze favoriete baarddrager.

Wie Gambes kent van zijn debuut EP en het album Trust zal voor een verassing komen te staan als hij/zij zijn nieuwe single hoort. Een aangename wat ons betreft. Presenteerde Gambles (aka Matthew Daniel Siskin) zich op eerdere releases als klassiek troubadour -man met gitaar- op zijn nieuwe single is zijn zang ingebed in een arrangement van brommende bassen, sluimerende keyboards en omfloerste drums. De sfeer is niet erg anders dan we van Gambles gewend zijn, zwaarmoedig en indringend. De zanger lijkt zich zelf moed in te zingen’ We could still make it home, my love’ herhaalt hij als ware het een mantra. Inderdaad heavy shit, maar bovenal echt en eerlijk. You Won’t Remind It is de openingstrack van een nieuwe EP, de overige drie songs zijn Gambles ‘oude stijl’, maar niet minder intens. Op 10 mei staat Gambles op London Calling. Het is te hopen dat het publiek de beleefdheid kan opbrengen om naar de man te luisteren en niet bierbeffend door zijn muziek heen te lullen. Hij verdient het.

Het is al een tijd gebruikelijk om op best of of greatest hits albums ook nummers te zetten die nieuw zijn en derhalve te jong en onbekend om tot de canon van de desbetreffende artiest te horen. Een gokje dus, dat in geval van de modfather Paul Weller goed uitpakt. Brand New Toy is een compacte popsong in de beste Beatles-traditie, die misschien niet zo’n evergreen zal blijken als Wild Wood of You Do Something To Me, maar zeker niet uit de toon valt op de More Modern Classics verzamelaar van Mr Weller.

SPOILER ALERT! Wie nog niet toe is aan Seizoen 4 van Game Of Thrones moet niet verder lezen.

Sigur Rós is te zien als ‘wedding band’ op het huwelijk van Joffrey en Margaery in het nieuwe seizoen van Game of Thrones. Je moet wel opletten want na nog geen halve minuut is de band al weer uit beeld verdwenen, weggejaagd door de kindkoning die niks heeft met muziek. Het is niet moeilijk te bedenken waarom de makers van Game of Thrones de IJslanders hebben gevraagd een liedje te maken. Sigur Rós is gespecialiseerd in mythische semi-middeleeuwse klanken. The Rains of Castamere past perfect in het oeuvre van de band, die met hun bijdrage aan GoT een heel nieuwe publiek zal bereiken en hopelijk ook aanspreken.

Wie niet meteen aan Billie Jean moet denken als hij/zij We Exist hoort van Arcade Fire is of hardhorend of net terug van een heel lang verblijf in Noord Korea. Ook de derde single van het vierde album van de Canadese art-rockers is dus multi-inzetbaar, geschikt voor uit en thuis. Arcade Fire zit midden in een wereldtournee en liever dan iedere avond de zelfde set af te draaien, hebben ze iets bedacht dat voor hen zelf de lol er in houdt en wat hun fans echt geweldig vinden. De band speelt een hit van een act uit de stad waar ze die avond staan. Dus treden ze op in New Orleans dan doen ze een nummer van Fats Domino. Bijvoorbeeld. Binnenkort komt Arcade Fire onze kant op. Het zou geweldig zijn als ze als ze op Pinkpop een Nederlandse hit zouden spelen. De vraag is natuurlijk welke. Wij gokken op Little Green Bag.

Red Eyes is een van de meeste gedraaide nummers in de pinguinhistorie. De song is nu ook in andere biotopen gesignaleerd. Voor ons is dat een goed moment om vers werk van de band te introduceren. De keuze is gevallen op het openingsnummer van het Lost In The Dream, album numero tres van de clan van Adam Granduciel. Under The Preasure is een Dylanesque rocker met een speeltijd van zes minuut plus. Het kan raar lopen in de popmuziek. Was War On Drugs tot voor een voetnoot in de bio van ex lid Kurt Vile. Nu zijn de rollen omgedraaid en is War On Drugs net zo beroemd als of misschien nog wel beroemder dan de man die de band hielp oprichten. Kurt Vile – War On Drugs 1-1. Voordeel War On Drugs.

Was een raar plaatje waarmee Jack zijn nieuwe album aankondigde. High Ball Stepper is een instrumentaaltje dat alle kanten uitschiet. Het effect was wel wat Jack beoogde, zin in meer. Dat komt nu in de vorm van het iets conventionelere Lazaretto, het titelnummer van het tweede album van Jack solo. Jack blijft zijn bluesliefde trouw. Puristen wordt echter aangeraden om door te lopen, want de auteur blijft niet binnen de lijntjes. Jack zou Jack niet zijn als hij niet allerlei leuke formats had bedacht voor zijn fans. De Lazaretto single kan je uiteraard bekomen op 7”, het album op blauw/wit vinyl met een 40 pagina’s telende boekwerk met harde kaft, een poster, foto’s en demo’s. Uiteraard in gelimiteerde oplage.