Na vijf jaar muziek maken heeft Evan Lo eindelijk zijn stem gevonden, letterlijk. Oudere releases van Lo die opereert onder de naam Flawed Mangoes zijn allemaal instrumentaal.
Op de net verschenen Anomaly II EP horen we de 27 jarige gitarist uit Boston ook zingen. En dat is niet het enige nieuwe. Plotseling rockt Lo ook. Zijn twee albums en talloze singles zijn prettig kabbelende werkjes in een stijl die hij zelf hopecore noemt en de rest van de wereld ambient. Ze vinden overigens gretig aftrek; een kleine 4 miljoen luisteraars p/m op Spotify. Hoewel iets steviger vallen vier van de zes songs op Anomaly II ook onder het kopje hopecore.
Het prijsnummer van de EP is Circle Of Death. Mister Lo is geen geweldige zanger, maar wel een adequate. Gitaarspelen kan hij als weinig anderen. Zijn zachte stem vormt een mooi contrast met het vlammende gitaarwerk. Zachte stem, harde gitaren, waar hebben we dat eerder gehoord? Ja hoor, ook Flawed Mangoes is besmet met het shoegaze-virus. Als bewijs dat hij zijn klassiekers kent, citeert hij aan het slot van Circle Of Death nog even Nirvana. Ook willen we niet uitsluiten dat de bandnaam een knipoog is naar Smashing Pumpkins, maar dat is misschien te ver gezocht.
