What The World Needs Now Is Love (Sweet Love). Jackie DeShannon zorgde er in 1965 voor dat het een hit werd. Het door Hal David en Burt Bacharach geschreven prachtnummer. Al die liefde komt ook voorbij in het onlangs verschenen Stravaganze Consonanti van Gianluigi Trovesi (klarinet en saxofoon) en violist Stefano Montanari. Een jazzmeesterwerk met veel klassieke elementen. Extravagant, zoals de titel van de plaat ook aangeeft.
Stravaganze Consonanti is een bijzonder inspirerende samenwerking van barokviolist Montanari en de meesterlijke Italiaanse rietblazer Gianluigi Trovesi die de muzikale onderzoekslijn van zijn album Prufumo Di Violetta in feite doortrekt. Ondersteund door een cast van spelers die goed thuis is in de oude klanken van historische instrumenten en de kunst van de historische uitvoeringspraktijk, kijkt Trovesi opnieuw naar muziek uit de renaissance en de barok – bij Purcell, Dufay, Trabaci, Desprez bijvoobeeld – met composities van zichzelf en bewerkingen van eeuwenoude klassiekers. Improviserend met percussie.
Glansrol is ook weggelegd voor elektronicaman Fulvio Maras in het geregeld bedwelmende muzikale brouwsel. Zoals Montanari in het cd-boekje schrijft: “Trovesi begrijpt de kracht en verfijning van een taal die in een oogwenk van Dufay naar Purcell overgaat, en arriveert bij jazz zonder ooit de diepe betekenis te verliezen van een muzikaal weefsel waarvan het primaire motief universele communicatie is.”
Veel mooiere en smaakvollere jazz is de laatste honderd jaar niet op plaat gezet, waardoor superlatieven domweg tekort schieten. Montanari schrijft in de liner notes dat de titel niet voor niets het woord extravagant bevat. “Buiten de norm denken. Vreemd, onconventioneel, onverwacht en revolutionair.” Grote woorden inderdaad, maar niets is gelogen. “Stravaganze Consonanti is de muziek van vandaag de dag, in al zijn facetten.” Met meesterwerk doen we het album eigenlijk veel te weinig eer aan. Pieter Visscher
Liefhebbers luisteren uiteraard naar Pinguin Pluche.
