Category: Recensies

Moss – Strike (Excelsior)
Het Amsterdamse Moss bestaat inmiddels zo’n 13 jaar. Ken jij de heren nog? Terug van nooit weggeweest hoor. Ze bliezen eind 2016 – na wederom enkele verschuivingen binnen de band – nog drie popzalen omver. En nu is daar Strike.

Hoe anders is het geluid van deze vijfde in vergelijking met debuut The Long Way Back uit 2007 en Never Be Scared / Don’t Be A Hero uit 2009, inclusief – van die laatste – het buitengewoon fraaie I Apologise (Dear Simon)? Het geluid werd alsmaar voller en omvattender, ook op Ornaments (2012) en We Both Know The Rest Is Noise (2014). Op Strike komt al het goede van het oude terug.

Opener The Promise is zó typisch Moss. Een subtiel gitaarliedje met een infectieus refrein. Klein van stuk, groot qua aanstekelijkheid. Die lijn wordt doorgetrokken tijdens Bored To Death, With You en erna. Tot ’t eind. De baslijnen, een echoënde Marien Dorleijn, drijvende drums, roffeltjes, haakjes. We dansen, we rocken. Moss is terug. Herboren! Tekst Mania | Jelle Teitsma

LIVEDATA 30/03 Trix, Antwerp (BE) 31/03 Asteriks, Leeuwarden 01/04 Bibelot, Dordrecht 07/04 Burgerweeshuis, Deventer 13/04 Vera, Groningen 14/04 Hedon Zwolle 15/04 Doornroosje, Nijmegen 16/04 Rotown, Rotterdam 20/04 Paradiso Noord @ Tolhuistuin Amsterdam 21/04 Paard van Troje, Den Haag 22/04 Tivoli/Vredenburg, Utrecht 28/04 De Effenaar, Eindhoven

Iguana Death Cult – The First Stirrings of Hideous Insect Life (Amphibian)
Voor een band die garage met psychedelica en surf mixt is er altijd tijd. Het Rotterdams Iguana Death Cult is een nieuwe Nederlandse band, die je terug in de tijd voert. Maar met de energie van punk en ook helemaal van nu. Ze worden vergeleken met Ty Segall en Thee Oh Sees, Amerikaanse bands die een vergelijkbare soort van muziek maken.

Toch is dit enthousiasme aanstekelijk, op de hoogste versnelling worden de pakkende nummers erdoorheen gejaagd. In Amerika houden ze ook erg van dit rauwe geweld en terecht. Goed tegen alledaagse sleur en frustraties. De vier leden hebben al wat goed bekeken optredens achter de rug, maar nu is er het rauwe, energieke debuut en dit zou bij optredens spannend kunnen gaan worden, als ze de hier getoonde rauwe energie ook op het podium kunnen laten zien. Fraai analoog door Chris van Velde intens en spontaan opgenomen album, voor liefhebbers. Tekst Mania | Erik Mundt

===> Lees hier ons interview met Iguana death Cult

LIVEDATA 23/02 Stroomhuis, Eindhoven 24/02 Brigant, Arnhem 02/03 Cul de Sac, Tilburg 10/03 Zwarte Ruiter, Den Haag 16/03 Vera, Groningen 17/03 Patronaat, Haarlem 23/03 ACU, Utrecht

INSTORE CONCERTO 4 MAART
Zaterdag 4 maart Iguana Death Cult instore & albumpresentatie!
Aanvang 16:00 – Toegang gratis

Rag’n’Bone Man – Human -Deluxe- (Sony)
Op zijn vijftiende begon Rory Graham, beter bekend als Rag’N’Bone Man, in de Britse hiphopscene en later op aandringen van zijn vader als zanger op lokale bluesjamsessies. Deze afwisselende invloeden komen goed tot zijn recht in de eerste twee EPs, die hij heeft uitgebracht, zijn krachtige bluesstem wisselt moeiteloos af met de raps van Vince Staples.

Het werd tijd voor een volledig album en als voorproefje kwam vorig jaar de hitsingle Human uit. Het nummer opent met een strakke baslijn en bouwt langzaam op tot een explosieve mix van warme soul en klassieke blues. Rory laat horen dat hij met zijn authentieke stem een fenomenale powerballad neer kan zetten. Het tweede nummer Innocent Man heeft een subtiele begeleiding van een funky blazerssectie. Het is dan ook een enorm gevarieerd album met vele muzikale uitstapjes. Zo horen we in de intieme pianoballad Grace zelfs invloeden uit de gospel.

Uiteraard laat hij ook zijn roots niet achterwege en op Ego horen we dan zelfs dat hij uitstekend kan rappen. De vlekkeloze omschakelingen zijn de kracht van debuutalbum Human dat, ondanks de vele verschillende stijlen, als één geheel heerlijk luistert. Rag’N’Bone Man laat horen dat hij terecht één van de meest veelbelovende nieuwe artiesten is. Tekst Mania | Tim Jansen

– Lees hier ons Interview van vorig jaar met Rag’n’Bone Man! –

Human Tracklist:
1. Human
2. Innocent Man
3. Skin
4. Bitter End
5. Be The Man
6. Love You Any Less
7. Odetta
8. Grace
9. Ego
10. Arrow
11. As You Are
12. Die Easy
13. The Fire
14. Fade To Nothing
15. Life In Her Yet
16. Your Way Or The Rope
17. Lay My Body Down
18. Wolves
19. Healed
20. Woodstock

LIVEDATA 14/04 Melkweg, Amsterdam 15/04 Ancienne Belgique, Brussel

Thievery Corporation –  The Temple of I & I (ESL)
De uit Washington DC afkomstige Thievery Corporation laat zich al langer inspireren door de muziek uit Jamaica. Reggae en vooral de dubversie daarvan kun je veelvuldig in hun werk terug horen en de nieuwe plaat The Temple Of I & I werd dan ook op het eiland opgenomen. De titel laat al wat Rastafari slang zien, muzikaal is de reggae vooral een bron van inspiratie.

Eric Hilton, Rob Garza en de uit DC afkomstige ritmesectie bivakkeerden geruime tijd in Port Antonio en de aldaar aanwezige Geejam studio bleek een uiterst creatieve omgeving. Met wat hulp van de plaatselijke rum en ganja is het een in diepe reverb galmende meltingpot waarin vooral de uit Kingston afkomstige zangeres Racquel Jones excelleert. Tekst Mania | Bert Dijkman

The Temple Of I & I Tracklist:
1. Thief Rockers
2. Letter To The Editor
3. Strike The Root
4. Ghetto Matrix
5. True Sons Of Zion
6. The Temple Of I & I
7. Time + Space
8. Love Has No Heart
9. Lose To Find
10. Let The Chalice Blaze
11. Weapons Of Distraction
12. Road Block
13. Fight To Survive
14. Babylon Falling
15. Drop Your Guns

LIVEDATA 01/03 Paradiso, Amsterdam 04/03 Ancienne Belgique, Brussel

The Mysterons – Meandering (Excelsior)
The Mysterons, genoemd naar de poppenserie die The Thunderbirds in de jaren zestig van de kijkcijfertroon moest stoten en daar niet in slaagde, debuteerden vorig jaar sterk met hun debuut EP. Nu volgt het eerste volledige album op Excelsior. Dat de psychedelische kant van de jaren zestig en grote invloed was, was bekend. Al in opener Metamorphosis wordt echter duidelijk dat men zich daarin niet beperkt tot de marihuana wolken van Haight Ashbury, maar ook de van waterpijp dampen voorziene markten van Istanbul met een bezoek vereert.

Het primitief-elektronische geluid grijpt terug naar exotica en Franse Yeh yeh, niet in de laatste plaats door het aanlokkelijke stemgeluid van Josephine van Schaik. Gitaren natuurlijk ook in overvloed, zoals daar zijn in het ook al zo Oosterse Turkish Delight. Muzikaal zijn er al sporen verdiend in Jungle By Night en worden vreemde bochten dus moeiteloos genomen. Een bijzonder en uniek geluid, teruggrijpend naar het verleden, maar met het oog op de toekomst. Teks Mania | Jurgen Vreugdenhil

Meandering Tracklist:
1. Metamorphosis
2. Sold My Medicine
3. Memento
4. Turkish Delight
5. Meandering
6. Binary Code
7. Dotted Lines
8. Hurricane
9. Bug Powder Dust

LIVEDATA 17/02 Merleyn, Nijmegen 19/02 Rotown, Rotterdam 25/02 Ekko, Utrecht 02/03 Paradox, Tilburg 03/03 Hedon, Zwolle 04/03 Metropool, Hengelo 10/03 Gebr. de Nobel, Leiden 23/03 Sugarfactory, Amsterdam 24/03 Podium Asteriks, Leeuwarden 07/04 Fluor Cafe, Amersfoort

http://https://www.youtube.com/watch?v=6CCJsZ0UU9s

Tinariwen – Elwan (ANTI-)
Aangezien de oorlog nog steeds woedt, is Tinariwen nog steeds verplicht om op te nemen waar het kan. Net als hun vorige album werd een gedeelte van Elwan opgenomen in Joshua Tree, Californië, maar keerde men ook zo dichtbij mogelijk bij huis terug, om in M’Hamid El Ghizlane in Zuid Marokko een opname tent neer te zetten. In die eerste locatie kwamen diverse mensen langs, Matt Sweeney, Mark Lanegan om maar een paar te noemen, het is echter vooral Tinariwen zelf die met hun drijvende, trance-achtige beat en het prachtige gitaarwerk weer overtuigen.

Het stevige Imidiwàn N-Àkall-In past uitstekend naast het introverte Nizzagh Ijbal. De stem van eerste zanger Ibrahim Ag Alhabib klinkt hoe langer hoe doorleefder, wat de intensiteit alleen maar verhoogt. Met Bombino, Tamikrest en Imarhan is de kwaliteit van Toeareg gitaar scene enorm hoog, het is nog steeds het machtige Tinariwen die de maatstaf legt voor alles wat in het genre uitkomt. Tekst Mania | Jurgen Vreugdenhill

Elwan Tracklist:
1. Tiwàyyen 
2. Sastanàqqàm 
3. Nizzagh Ijbal 
4. Hayati
5. Ittus 
6. Ténéré Tàqqàl 
7. Imidiwàn N-Àkall-In 
8. Talyat 
9. Assàwt
10. Arhegh Ad Annàgh 
11. Nànnuflày 
12. Intro Flute Fog Edaghan 
13. Fog Edaghàn 

LIVEDATA 02/05 Doornroosje, Nijmegen 03/05 Maassilo, Rotterdam

http://https://www.youtube.com/watch?v=EVtj3Vzp4p4

MICH – MICH (Excelsior)
MICH is een uit Amsterdam afkomstige band rond grafisch ontwerper Piet Parra (die de band op het podium overigens niet bijstaat). Op haar op het Excelsior label verschenen titelloze debuut jaagt de band er in iets meer dan 26 minuten twaalf songs doorheen. Het zijn songs vol invloeden uit de shoegaze, dreampop en vooral de postpunk, waarin de band klinkt als een opgejaagde en betrekkelijk opgewekte versie van Joy Division of juist als een gedeprimeerde versie van The Cure.

Invloeden uit de shoegaze, dreampop en postpunk staan tegenwoordig bij heel wat bands op het menu, maar MICH slaagt er in om vertrouwd maar ook eigenzinnig te klinken. Het debuut van de Amsterdammers is hierdoor aan de ene kant een warm bad voor de liefhebbers van donkere klanken uit de genoemde genres, maar is ook een plaat die verbaast en intrigeert. Het levert een debuut op dat niet misstaat in het rijke oeuvre van Excelsior en dat zegt wat. Tekst Mania | Erwin Zijleman

MICH Tracklist:
1. Tumbled
2. Gotherdammerung
3. Undercover
4. Lost Keys
5. Salah
6. Knut Hamsun
7. Stuff
8. I.d.i.o.t.
9. Four Walls
10. Lucifer Over Lelystad
11. Fml
12. Lay Down

LIVEDATA 24/02 VERA, Groningen 03/03 Podium Asteriks, Leeuwarden 09/03 V11, Rotterdam 11/03 Paradiso, AmsterdamCloud Nothings – Life Without Sound (Carpark)
Cloud Nothings was tot nu toe vooral een band die het moest hebben van de gruizige gitaarexplosies. Een formule die prima werkte en absoluut ook meer was dan alleen een formule, want dat frontman Dylan Baldi prima wist hoe goede liedjes in elkaar steken was overduidelijk te horen. Na de volle versnelling die de band aanhield tot Here and Nowhere Else uit 2014 en de bijbehorende tours ging het gas even terug.

In die rust ontstond Life Without Sound, een plaat die onmiskenbaar Cloud Nothings is en tegelijkertijd ook anders. Het energieke gitaargeluid is nog altijd uit duizenden herkenbaar, maar de drang om continu te overrompelen wordt dit keer heel knap onder controle te houden. Dat levert prachtige nummers op, waarin er meer ruimte voor nuance is en het vakmanschap van Baldi nog duidelijker aan de oppervlakte komt. En de momenten waarop het dan wel knalt, dan wordt je als luisteraar ook echt omver geblazen. Tekst Mania | Martijn Koetsier

Life Without Sound Tracklist:
1. Up To The Surface
2. Things Are Right With You
3. Internal World
4. Darkened Rings
5. Enter Entirely
6. Modern Act
7. Sight Unseen
8. Strange Year
9. Realize My Fate

LIVEDATA 11/03 Paradiso, Amsterdam 12/03 Botanique, Brussel BE