Kim Janssen glimlacht tevreden en lijkt weinig klachten te hebben. Na jaren is de folkheld terug met het prachtige nieuwe album Cousins en hij voelt zich sterker dan ooit. “Zoals ik hier vandaag stond, voelde het eindelijk zoals ik wilde.”
Tekst LiveGuide | Kees Braam
“Het begon met een volle tent en eindigde met een hartelijk applaus”, blikt Kim trots terug op de show. De muzikant, die opgroeide in de Aziatische steden Bangkok, Phnom Penh en Kathmandu, is via een lange muzikale reis op de grote festivals beland. “Ik zag oudere klasgenoten gitaarspelen en drummen en ik kende zelf ook wat akkoorden. Zo begon ik al vroeg met spelen en schrijven.”
Wie hem niet kent van zijn soloplaten, herkent Kim wellicht van de akoestische popband The Black Atlantic, waar hij tot 2013 deel van was. “Ik ben daar toen mee gestopt omdat ik mijn eigen sound wilde ontwikkelen. Zoals ik hier vandaag stond, voelde het eindelijk alsof dat gelukt is: dit is mijn show, mijn muziek, mijn band. Het is een mooie mijlpaal.”
De singer/songwriter weet dat succes niet zomaar komt aanwaaien en is dus blij dat Cousins, zijn derde album onder eigen naam, zo goed ontvangen wordt. “Om je heen zie je ook vrienden en collega’s die met hun eerste album al succes hebben. Anderen hebben dat pas na drie of vier platen, net als ik dus. Ik weet eigenlijk niet wat beter is, maar de spanningsboog is wat korter is als je gelijk succes hebt.”
Eng vindt hij het ook wel, een carrière in de muziek. “Je wedt immers op één paard en dat kan makkelijk verkeerd lopen. En buiten het muziekwereldje zijn muzikanten in de ogen van de maatschappij maar weinig waard. Pas als je zegt dat je in Kensington speelt, lijken mensen het te gaan waarderen, haha.”
In tegenstelling tot de Utrechters staat Kim Janssen nog niet in de Johan Cruijff Arena. Maar als het aan hem ligt, veroveren hij en zijn elfkoppige band snel de wereld die hem zowel inspiratie als zorgen geeft. “The leaders of the free world, van het Westen… Dat lijkt wel een zwarte komedie. Ik kan haast niet geloven wat er allemaal gebeurt.” Hij kijkt met argusogen naar hoe de wereld om hem heen zich ontwikkelt, maar vooralsnog schijnen die zorgen niet door in zijn songs. “Cousins is helemaal niet politiek. Daarop grijp ik vooral terug naar de tijd dat ik in Nepal woonde. Voorlopig hou ik het liever dicht bij mezelf.”
LIVEDATA 05/10 De Spot, Middelburg 06/10 Altstadt, Eindhoven 11/10 Rotown, Rotterdam 12/10 Vera, Groningen 15/10 Tolhuistuin, Amsterdam 29/10 Take Me To Church, Haarlem 02/11 Paard, Den Haag 10/12 Hedon, Zwolle
Klinkt als: heerlijke folk die zo uit Azië is overgevlogen, maar wel Engelstalig is opgevoed
—
De oktober-issue van LiveGuide is natuurlijk al overal in het land verkrijgbaar. Snel halen dus deze 35e editie van de gratis concert- en festivalkrant.
De Amerikaanse indierockers van The National staan op de cover van de kersverse LiveGuide. In het krantje vertelt Matt Berninger de verhalen achter de prachtliedjes op het loodzware Sleep Well Beasts en voorziet de lezer daarbij ook van wijntips. Zo stelt de frontman voor dat je jezelf een glaasje glühwein met een vleugje kaneel inschenkt bij het passeren van Nobody Else Will Be There.
Profeet
In LG #35 staan verder ook interviews met de nieuwe soulvolle artpop-profeet Moses Sumney en de Ierse plezierrockers van Otherkin. Positivist Nick Mulvey deelt zijn visie op hoe we de wereld van zijn ondergang kunnen redden en met een net als Otherkin uit Dublin afkomstig groupie wordt teruggeblikt op de shows van LCD Soundsystem in Paradiso. Uiteraard wordt de tekst hier voorzien van te gekke livebeelden!
ArenA
Verder wordt op een rijtje gezet welke Nederlandse acts Kensington allemaal voorgingen in het bespelen van de Johan Cruijff ArenA en een bak donkerbruine koffie gedronken met directeur Niels Nieuborg van het Rotterdamse multivenuefestival REC. Programmeur Elvin Usidame van DDW Music (het muziekprogramma van Dutch Design Week) vertelt welke drie albums van nu je beslist niet mag missen.
Geitenbloed
Tot slot nog drie acts die de NL podia de komende tijd bestormen en die in LiveGuide aan het woord komen. De Eindhovense metaldames van Sisters of Suffocation delen hun poeslieve rider (oké, de halve liter geitenbloed even buiten beschouwing gelaten), halve Aziaat Kim Janssen vertelt over zijn wonderschone nieuwe album en de Shakira-kennis van Stillwave wordt op de proef gesteld.
Blackbird is het alter ego van singer-songwriter Merel Koman. De van oorsprong Limburgse is al haar hele leven bezig met muziek. Ze groeide op met de platen van John Denver, the Eagles en Phil Collins, maar danste ook op Vivalda. Zelf kocht ze haar eerste cd’s van Alanis Morissette, Micheal Jackson en Eva Cassidy. Merel studeerde jazz en pop in Utrecht, en reisde daarna door naar Amsterdam om zich daar onder te dompelen in de muziekscene. De zangeres heeft een krachtige, zuivere stem en een aanstekelijke presence op het podiumm. Dat is ook de plek waar ze het allerliefste staat.
METZ – Strange Peace (Konkurrent)