Tag: Honeymoan

Schizofreen is wat kras uitgedrukt, maar soms lijkt het wel of Honeymoan twee inborsten heeft. De een is funky, de ander rocky. De band is op zijn best als beide helften naadloos in elkaar overvloeien. Zoals op Too Much.

De nieuwe single staat net als Weirdo en Still Here op de nieuwe EP, maar steekt er naar onze onbescheiden mening toren hoog boven uit. Too Much heeft een funky basje, zware gitaren en zangeres in de rol van verleidster. Het zal niet verbazen als er binnenkort een single edit van het nummer gaat uitkomen, want halverwege zit er een spacey intermezzo dat radiotechnisch beschouwd makkelijk kan worden gemist. Voor ons indie-anen is dat juist de kers op de taart. Too Much laat ook horen dat Honeymoan ook steeds beter wordt, de uitvoering straalt zelfvertrouwen uit en de songs zelfs is niks minder dan hitgevoelig. Al na twee EP’s dit niveau halen is een gevalletje petje af.

Een jaar geleden toen we We van Honeymoan uit de hooiberg visten was de band zo goed als onvindbaar. Bedoel je honeymoon? vroeg Google steevast. Nu weten de zoekmachines de band uit Kaapstad meteen te vinden.

Het gaat dus goed met Alison en haar mannen. Hoe goed blijkt wel uit het feit dat de nieuwe single van Honeymoan, Still Here werd getipt door de New York Times tegelijk met de nieuwe singles van Taylor Swift en Billie Eilish. Voorwaar geen slecht gezelschap voor een band die nog maar net komt kijken en niet op de steun van een major label kan rekenen. Tenminste nog niet.

Verslavend noemt de recensent Still Here. Hij roemt de parmantige bas, de fuzzy gitaar en sinistere synths en concludeert ‘A song that begs repeat plays’. Daar hebben we dus weinig aan toe te voegen, behalve dan dat Still Here niet alleen nieuw, maar ook vernieuwend is.  Compacter en eigenzinniger dan voorgaande Honeymoan singles. Benieuwd hoe de band er over een jaar voorstaat. 

Ruim een jaar geleden debuteerde het Zuid Afrikaanse Honeymoan met het aanstekelijke en slijtvaste WE, een dreampop track met een funky beat. De opvolger heeft lang op zich laten wachten, maar nu is hij er dan eindelijk. Low Blow klinkt op het eerste gehoor wat ‘gewoner’ dan WE, maar is ook weer niet te versmaden.

De beat is gebleven en zelfs een beetje opgevoerd, maar het dromerige is iets naar de achtergrond verschoven. De onderscheidende factor van Low Blow, een song over onbeantwoorde lust is, naast de altijd aangename stem van Allison Rachel een activistische fuzz-gitaar. Low Blow staat niet alleen. Eind deze maand volgt een EP met nog drie andere nieuwe songs. We kregen Low Blow overigens toegestuurd door een Nederlandse vertegenwoordiging van de band. Dat betekent dat men weet dat er hier fans zijn. Dus mocht Honeymoan plannen hebben voor een tournee buiten Kaapstad en omgeving, dan weten ze dat ze hier welkom zijn.   

Honeymoan komt uit Zuid Afrika. Bij Zuid Afrika denk je wellicht aan Soweto beat, Die Antwoord of de acts die Paul Simon gelanceerd heeft met zijn Graceland album. Vergeet dat alles, want Honeymoan is hele andere koek.

Het vijftal uit Kaapstad maakt funky shoegaze. Ja dat bestaat dus. We is de debuutsingle van de band die koud een jaar bestaat. Honeymoan is begonnen door een stel vrienden en vriendinnen die eerder in andere bands speelden. Geen van die bands bracht het tot buiten de scene van Kaapstad, maar Honeymoan heeft de potentie mondiaal te gaan.

We is een onthaast, Tame Impala-achtig werkje met als extra’s een vernuftig basloopje, gestoorde gitaren en de heerlijk coole zang van. Tja namen moeten we je voorlopig schuldig blijven zo pril is het nog allemaal. Hun Facebook geeft geen details, net als hun Soundcloud. De enige site waar we iets van informatie over Honeymoan konden vinden is Spaanstalig, maar ook daar wordt niemand met name genoemd. Echter, als Google-translate geen fout maakt, zou de componist van We in Amsterdam wonen. Mocht hij/zij dit lezen, graag even melden bij de redactie.