Oosterpoort Archieven - Pinguin Radio

Beirut – Gallipoli (4AD / Beggars)

When I Die. Album Gallipoli van Beirut zet stante pede de toon met een gevoelig, melancholisch nummer. Een gitaar. Blazers. Ja, de blazers. Ze waren onlosmakelijk aan zanger Zach Condon verbonden op de eerste albums die hij schiep met zijn band.

Gulag Orkestar en The Flying Cup Club. De meesterwerken daarop waren niet aan te slepen. Postcards From Italy. A Sunday Smile. Guyamas Sonora. En Nantes. Vooral Nantes. Het geluid veranderde erna op The Rip Tide (2011) en No No No (2015).

De jonge, onbezonnen wereldreiziger werd volwassen. Maar When I Die neemt de luisteraar mee terug in de tijd. Net als titeltrack Gallipoli. De Grieken wisten het al, toen ze de naam voor deze plaats verzonnen. Ze noemden het havenstadje kalé pólis. Mooie stad. De Italianen verbasterden de naam tot Gallipoli, maar de schoonheid van het stadje bleef behouden. Nauwe straten met inkijkjes. Gekleurde vissersboten. Barokke kathedralen.

Zach de reiziger was er en zingt erover. Als vanouds. De muzikale omlijsting van Gallipoli is betoverend. De zachte stem van Condon. De koperblazer. Een Italiaans Farfisa-orgel. Varieties Of Exile is vervolgens weemoedig. Het stemgeluid neemt toe. Steeds meer instrumenten bemoeien zich met de melancholie.

Beirut is zelden ingewikkeld, maar onverminderd vindingrijk. Landschappen of plaatsen adoreren middels muziek. De plaat Gallipoli ademt de wereld. In je gedachten reis je mee. On Mainau Island. I Giardini. Corfu. Light In The Atoll. Beirut is terug. Stiekem terug van nooit weggeweest. De nostalgische langspeler wordt afgesloten met het instrumentale Fin. En zo is het. Fin. Tekst Mania | Jelle Teitsma

LIVEDATA
2 april Vorst Nationaal, Brussel (BE)
4 april Oosterpoort, Groningen
8 april TivoliVredenburg, Utrecht (Sold Out)

Graveyard – Peace (Nuclear Blast)

Het geluid van de classic rock uit eind jaren ‘60/begin jaren ’70 blijft maar terugkomen en is (gelukkig) niet uit te roeien.En dat dat geluid heel vaak opduikt bij Zweedse bands is al helemaal geen verrassing meer.

Bands uit die genoemde periode zoals Led Zeppelin, Grand Funk Railroad, Mountain, Fleetwood Mac, The Pretty Things, Jethro Tull… ze zijn allemaal terug te horen op het vijfde album van Graveyard, een band uit Gotenborg. De band werd in 2006 opgericht uit de resten van bands als Norrsken en Albatross en bestaat momenteel uit Joakim Nilsson (gitaar, zang), Jonatan Larocca Ramm (gitaar, zang), Truls Mörck (bas, zang) en Oskar Bergenheim (drums).

De band hakt er meteen behoorlijk in met It Ain’t Over Yet, een pompende rocker waarin het stemgeluid van Joakim Nilsson overeenkomsten vertoont met dat van zangers als Robert Plant en Ian Gillan. Niet de minsten dus! Een machtig overdonderend nummer met ingenieuze breaks en gierende gitaarsolo. In Cold Love wordt het geluid van Mountain nieuw leven ingeblazen middels een log pompend nummer met psychedelische elementen.
Het atmosferische bluesy See The Day wordt gezongen door Truls Mörck en bevat Peter Green-achtig gitaarwerk. In het zwaar zoemende Please Don’t wordt het geluid van the Hellacopters en Grand Funk Railroad dusdanig vermengd dat er een spijkerharde boogie overblijft. The Fox gaat meer richting de psychedelische garagerock van bijvoorbeeld The Pretty Things in hun ‘S.F. Sorrow’ periode.
Walk On is daarna een donderende rocker met ‘The Green Manalishi’-achtige riffs. Dit nummer rockt als een op hol geslagen kudde bizons. Er wordt ons rust gegund in de ballad Del Manic, dat door de zang een Nick Cave-achtig geluid krijgt. In het zwierige Bird Of Paradise zitten folky elementen verwerkt waardoor je al gauw bij het geluid van Jethro Tull uit komt, maar dan zonder fluit. A Sign Of Peace is dan weer een voorbeeld van een genadeloze rocker met een hoog Grand Funk Railroad gehalte.

De afsluiter van het album, Low (I Don’t Mind), duurt ruim zes minuten en opent met donkere synthesizerklanken en Peter Green-achtige riffs om daarna weer in een fuzzboogie verder te gaan waarin weer flink wat breaks verwerkt zitten.

Dit is een absolute ‘must buy’ voor alle liefhebbers van ouderwetse bluesrock, met de nadruk op rock! Tekst Bluesmagazine.nl | Peter Marinus

Liefhebbers luisteren ongetwijfeld ook naar Pinguin On The Rocks!

LIVEDATA 10/10 Ancienne Belgique, Brussel (BE) 11/10 De Oosterpoort, Groningen12/10 Melkweg, Amsterdam

Bombino clubtour o.a. naar Podium Grounds, Muziekgieterij en Paradiso

Omara ‘Bombino‘ Moctar, een gitarist en songwriter van de Noord-Afrikaanse Toeareg, groeide op tijdens een periode van gewapende strijd voor onafhankelijkheid en gewelddadige onderdrukking door regeringstroepen.

Die achtergrond weerklinkt in zijn woestijnblues: opwindende jams die de geest van verzet en rebellie ademen, met echoënde gitaarriffs die doen denken aan andere Afrikanen als Tinariwen en Ali Farka Touré, maar ook aan Jimi Hendrix, John Lee Hooker en Jimmy Page.

Op zijn nieuwe album Deran toont Bombino wederom zijn muzikale kunsten. Wat hij, na bijna 10 jaar, weer eens heeft kunnen schrijven en opnemen in thuisland Afrika. Ook met dit album krijg je een avontuurlijk palet van folk, rock, blues en funk voorgeschoteld.

LIVEDATA 19/10 Burgerweeshuis, Deventer 20/10 De Warande Turnhout, Antwerpen (BE) 21/10 Podium Grounds, Rotterdam 24/10 De Oosterpoort, Groningen 25/10 Mezz, Breda 28/10 Muziekgieterij, Maastricht 29/10 Luxor Live, Arnhem 30/10 Vooruit, Gent (BE) 06/11 Paradiso Noord @ Tolhuistuin, Amsterdam

Fischer-Z o.a. naar TivoliVredenburg en Poppodium 013

In 1977 richtte frontman John Watts de legendarische Britse new-wave band Fischer-Z op. Kort daarop volgde het eerste album Word Salad, dat bekend staat als één van de grootse cult-klassiekers binnen het genre. Ruim 40 jaar later hebben John Watts en Fischer-Z een imposante carrière opgebouwd. Met ruim 20 albums en meer dan 3000 shows voor een uitzinnig publiek vergaren ze succes door heel Europa.

Anno 2018 trekt Fischer-Z nog steeds uitverkochte zalen en zowel in 2016 als 2017 kwamen er nieuwe albums uit. Als vanouds overheersen de fraaie melodieën en uitmuntend toetswerk, maar het is John Watts gelukt om een moderne spin aan de iconische sound van Fischer-Z te geven en kun je genieten van Fischer-Z en hun roemrijke meezingers als So Long, The Worker en Marliese!

SUPPORT – TivoliVredenburg & 013
Kitchenette is de nieuwe band van Chris O. Kikic. Chris stond al ooit in de finale van De Grote Prijs met zijn vorige band Evant Garden. Met Kitchenette maakt hij zomerse psych-indie, zoals bijvoorbeeld Kurt Vile en The War On Drugs dat ook zo goed kunnen.

LIVEDATA 10/05 Oosterpoort, Groningen 11/05 Boerderij, Zoetermeer 12/05 TivoliVredenburg, Utrecht (Sold Out) 13/05 013, Tilburg 18/05 Het Depot, Leuven (BE) (Sold Out) 19/05 Reflektor, Luik (BE) 08/06 Retro Pop Festival, Emmen 29/06 Rock Zottegem Festival, Sottegem (BE)

Curtis Harding in november voor drie shows naar Nederland

De Amerikaanse soulzanger Curtis Harding komt in november voor drie shows naar Nederland. Harding is met zijn band te zien in Groningen (De Oosterpoort, 02/11), Rotterdam (Lantaren Venster, 03/11) en Nijmegen (Doornroosje, 04/11). De kaartverkoop voor deze shows start 25 april om 10:00 uur via de website van de zalen.

Curtis Harding wordt geroemd om zijn prachtige soulstem, die gevormd is door vele optredens als gospelzanger in uitverkochte kerken en achterafzaaltjes door de gehele Verenigde Staten.

Curtis was jarenlang actief als achtergrondzanger van onder andere Outkast en Cee-Lo Green, totdat hij aan de praat raakte met Cole Alexander van The Black Lips. Hun gezamelijke passie voor vintage soulmuziek leidde uiteindelijk tot ‘Soul Power’, het eerste soloalbum van Harding met daarop de wereldhit ‘Keep On Shining’.

Afgelopen najaar verscheen het tweede album Face Your Fear, dat wereldwijd lovend werd ontvangen. Live komt zijn nieuwe werk nóg beter tot zijn recht komt en de songs van de Soul Power LP passen perfect in het geheel.

Liefhebbers luisteren uiteraard naar Pinguin Grooves!

LIVEDATA 29/06 Down The Rabbit Hole, Beuningen 06/07 Rock Werchter, Werchter (BE) 02/11 Oosterpoort, Groningen 03/11 LantarenVenster, Rotterdam 04/11 Doornroosje, Nijmegen 11/11 De Roma, Antwerpen (BE)

Machine Head op 7 mei naar Poppodium 013 te Tilburg

Machine Head is een begrip in de wereld van de harde gitaren. Liefhebbers van retestrak gespeelde metal weten al sinds de oprichting in 1991 van deze eigengereide groep uit Oakland dat ze van roestvrij metaal is gemaakt.

Het iconische en verbluffende debuutalbum Burn My Eyes uit 1994 katapuleert Flynn & co. meteen naar de eredivisie van de metal. Machine Head bivakkeert ruim twee succesvolle decennia later nog steeds aan de absolute top.

Op Through The Ashes Of Empires (2003) hervindt de band zich creatief. Ook albums als The Blackening (2007) en Bloodstone & Diamonds (2014)’ blijven van een bijzonder hoog niveau. Naast dit ijzersterke repertoire zal de Californische metalmachine vanavond ook nieuw materiaal spelen van hun nieuwe album Catharsis dat in januari 2018 is uitgekomen.

Liefhebbers luisteren uiteraard naar Aardschok Radio!

LIVEDATA 06/05 Oosterpoort, Groningen 07/05 Poppodium 013, Tilburg 11/05 Ancienne Belgique, Brussel (BE) (Sold Out)

Franz Ferdinand – Always Ascending

Er is weinig over van de schooljongens-achtige look van zanger en gitarist Alex Kapranos, gitarist Nick McCarthy, bassist Bob Hardy en drummer Paul Thomson toen zij in 2004 met Franz Ferdinand hun titelloze debuutalbum uitbrachten. De jongens zijn mannen geworden, waarbij McCarthy de band in 2016 verliet om zich te focussen op zijn familie.

Frontman Kapranos creëerde Always Ascending, de zesde langspeler van de Britten, met lang geblondeerd haar. Mintkleurig bijna. Voorganger Right Thoughts, Right Words, Right Action stamt uit 2013, waarbij van voortborduren op Always Ascending totaal geen sprake is. Integendeel. Een tijdperk is afgesloten. Sterker nog, de klanken op deze nieuwe zullen symbool staan voor hun toekomstige geluid.

De experimentele titeltrack opent beheerst, maar krijgt na een dikke minuut een LCD Soundsystem-achtige kleur. Die misstaat niet. De overheersende synths worden erna, tijdens Lazy Boy, vervangen door het typische Franz Ferdinand geluid vol speels gitaarwerk, harde drums en een infectieus refrein. Op het licht-dwingende Paper Cages lijkt Kapranos een boodschap te willen verkondigen. “Step out of our cages. Living our lives so. Out of our paper cages.” We mogen onszelf meer laten zien. We doen ertoe.

Vervolgens kabbelen Finally en The Academy Award prettig voort, waarna Kapranos op de luchtige synth-track Lois Lane loopt te verkondigen dat we de juiste keuzes moeten maken om gelukkig te zijn en de wereld te veranderen. Tja. Het tempo gaat vervolgens ouderwets omhoog, om de boel met Slow Don’t Kill Me Slow fraai af te sluiten. Futuristisch en naturalistisch ineen. Het went snel! Tekst Mania | Jelle Teitsma

LIVEDATA 28/02 Vorst National, Brussel (BE) 03/03 TivoliVredenburg, Utrecht (Sold Out) 04/03 De Oosterpoort, Groningen 29/06 Down The Rabbit Hole, Beuningen

Peter Sikkema – Festival Manager ESNS

Over twee weken (17 t/m 20 januari) verandert de stad Groningen weer in één groot bruisend festivalterrein. Van de kleinste kroeg tot de Grote Markt, overal zullen er podia verrijzen waarop honderden talenten in alle soorten en stijlen en uit alle hoeken van Nederland en Europa hun uiterste best zullen doen om indruk te maken. Ooit begonnen als showcase voor aanstormend nationaal rocktalent is Noorderslag uitgegroeid tot staalkaart van de contemporaine Nederlandse muziekscene. Ook het op Europa gefocuste zusterfestival Eurosonic heeft in de loop der jaren alleen maar aan status en importantie gewonnen.

Een van de gangmakers en organisatoren van de Groningse muziek vierdaagse is Peter Sikkema, die al bij ESNS betrokken was toen Boef nog een boefje was en de feestelijkheden beperkt tot de Oosterpoort, waar Peter -ook al weer jaren- werkzaam is als chef muzikale activiteiten. Maar dat is een ander verhaal. Natuurlijk is Peter niet de enige drijvende kracht achter ESNS, maar ‘slechts’ de aanvoerder van een team. Dat zal een van de eerste dingen zijn die hij duidelijk maakt aan onze Bazz, die Peter zo ver kreeg zijn voorbereidende activiteiten even te staken voor een interview over ESNS 2018.

Dat interview hoor je zaterdag 6 januari om 19:00 uur en in de herhaling op donderdagavond 11 januari om 22:00 uur.

De Top 25 van Peter Sikkema

Agnes Obel	riverside
Nick cave & bad seeds	Jubilee street
arcade fire	wake Up
ariel Pink	feels Like Heaven
blonde redhead	23
bon iver	Holocene
Wilco	I am Trying to break your heart
Courtney Barnett	Elevator Operator
Shins	Mine’s not a High horse
Ibeyi	River
white denim	Let’s talk about it
warpaint	Undertow
Mikal Cronin	Peace of Mind
Menahan Street Band	The Crossing
The Walkmen	The Rat
Jacco Gardner	Clear the Air
PJ Harvey	let England Shake
Chtristine & the queens	Christine
Chet Faker	No Diggity
the xx	on Hold
Ofege	It’s not easy
Sly & The Family Stone	Stand
Aurora	Running with the wolves
Asgeir	King and Cross
Kurt Vile	Pretty Pimpin

Selah Sue na jaar van uitersten onder meer naar Oosterpoort

Het jaar 2017 was er een van vele uitersten voor Selah Sue. Zo was het een jaar waarin een eerste langere periode rust na jarenlang intensief toeren, maar werd het ook het jaar van de geboorte van haar zoon. Inspiratie, energie en gemoedsrust zorgden voor een nieuwe boost en zin om live te gaan spelen.

In 2017 zag ze het ideale moment om de live set-up te herdenken. Al snel voelde Sanne dat een intieme setting perfect past bij wat ze op dit moment live wil brengen. Selah Sue gaat in alle puurheid terug naar de basis. Op verschillende festivals en zalen in Europa zal ze een combinatie brengen van intiemere versies van gekende nummers en gloednieuw werk.

Liefhebbers luisteren natuurlijk naar Pinguin Pop.

LIVEDATA 31/03 Het Depot, Leuven 30/04 De Roma, Antwerpen 01/05 Anciènne Belgique, Brussel 04/05 Jazz à Liège, Luik 10/05 De Vereeniging, Nijmegen 11/05 TivoliVredenburg, Utrecht 12/05 Oosterpoort, Groningen

New Cool Collective naar Hedon, Gebr. de Nobel, Bibelot en Oosterpoort

New Cool Collective heeft op november haar 18de album Electric Monkey Sessions 2 gereleast. Voor deze plaat dook NCC wederom de Amsterdamse Electric Monkey Studio in, met het idee een nog rauwere en analoge sound na te streven.

De opnames vonden plaats in de meest pure vorm: met zijn allen tegelijkertijd in één ruimte, een paar microfoons, enkele takes, rechtstreeks op tape. De analoge spacedubs van eigenaar/engineer Kasper Frenkel maken het vintageplaatje compleet. Het resultaat is een veelzijdig album met een eigenwijze psychedelische cumbia-vibe.

Deze achtkoppige band levert energieke dansbare jazz waarbij het publiek niet de kans krijgt om stil te staan en keer op keer verrast wordt. Feest! New Cool Collective werd opgericht in 1993 en inmiddels heeft de band ontelbaar vaak getourd door Engeland, Duitsland, de Benelux, Afrika, Canada, Rusland en Japan. Ook gerenommeerde rock- en popfestivals nodigen de band uit, zoals het Deense Roskilde Festival, Sziget en Lowlands!

LIVEDATA 15/12 Hedon, Zwolle 16/12 Mezz, Breda 20/12 TivoliVredenburg, Utrecht 21/12 Gebr. De Nobel, Leiden 22/12 Bibelot, Dordrecht 23/12 ECI Cultuurfabriek, Roermond 28/12 LantarenVenster, Rotterdam 29/12 Oosterpoort, Groningen 30/12 Fluor, Amersfoort

2018
05/01 Luxor Live, Arnhem 06/01 Doornroosje, Nijmegen 11/01 Willem Twee, Den Bosch 12/01 De Spot, Middelburg 13/01 Underground, Lelystad 19/01 Grenswerk, Venlo 25/01 013, Tilburg 26/01 Burgerweeshuis, Deventer 27/01 Paard van Troje, Den Haag 02/02 Neushoorn, Leeuwarden 03/02 Patronaat, Haarlem