Pale Blue Eyes – Reason

Oorspronkelijk was Reason alleen verkrijgbaar als blauwe flexidisc. Die kreeg zat exclusief bij de-luxe vinyluitgave van het nieuwe album van Pale Blue Eyes. De oplage was slechts 200 exemplaren.

Gelukkig begreep de band ook wel dat Reason te goed was om in de obscuriteit te belanden, dus staat het nummer nu ook online. De Britten zullen wel een goede reden hebben gehad om het nummer niet op het This House album te zetten. Die zal echter niet van artistieke aard geweest zijn. Reason is een semi- instrumentaal nummer -mysterieus en hypnotisch- opgehangen aan een mooi basloopje. Misschien was het de bedoeling om nog een tekst te schrijven en lukte dat niet op tijd, maar eigenlijk is het precies goed zo.

Pale Blue Eyes – Hang Out

Zou Pale Blue Eyes vernoemd zijn naar de klassieker van The Velvet Underground? De vraag stellen, is ’em beantwoorden. Pale Blue Eyes is voor ons een nog vrij nieuwe band. Vorig jaar kwam het trio uit Devon en Sheffield met een debuutalbum en draaiden we de spacende single Dr. Pong. In weinig lijkt PBE op The Velvet Underground, ook niet op het aanstaande tweede album This House dat op 1 september uitkomt.

De band maakt melancholische indie met veel aandacht voor psychedelische tunes en synths met een lekkere groovy gitaar en sixties zang zoals op IJsbreker Hang Out. Wij krijgen van de nieuwe single een Django Django gevoel. Die melancholie is niet zo vreemd als je weet dat het debuutalbum handelt over de dood van de vader van Matt Board’s, de zanger/gitarist van de band. Het nieuwe, tweede album is dan weer gemaakt in de nasleep van zijn moeders overlijden in hun eigen teruggetrokken home studio. Gelukkig weet Matt daar met zijn vrouw Lucy (drums, synths) het verdriet om te zetten in creativiteit. Samen met bandlid, bassist Aubrey Simpson en mixer Dead Honer van The Moonlandingz (werkte al met Róisín Murphy, Jane Weaver en The Human League) is een boeiende, sterke sound neergezet waar we veel van verwachten.

Pale Blue Eyes – Dr Pong

Je band naar een nummer van The Velvet Underground noemen, maar verder niet op de band van Lou Reed lijken. Het heeft wel wat. Waar het beginnende Britse trio dan wel aan doet denken is niet zo makkelijk te zeggen, wat natuurlijk alleen maar goed is.

In hun summiere bio op Spotify reppen de Pale Blue Eyes van ‘sonic York v.s. the richest Devon cream-pop’. York en Devon zijn waarschijnlijk de Britse graafschappen waar de leden can Pale Blue Eyes vandaan komen. Het Sonic voor York suggereert dat de band zijn illustere voorgangers kent, naast de Velvets dus ook Sonic Youth. En cream-pop is natuurlijk een woordspeling op dream pop. Er valt veel uit te pakken. We hebben hier duidelijk te maken met studenten, is het niet aan de universiteit an wel van de pophistorie. 

Pale Blue Eyes is ook op excursie geweest naar Berlijn. Daar hebben ze het zo naar hun zin gehad dat ze er een nummer over hebben gemaakt, een song van zo’n zeven minuten nog wel. De Dr Pong uit de titel werd vanwege het betaalbare bier en de aanwezigheid van een tafeltennistafel hun stamcafé. Dr Pong, het nummer is lekker vlot en met zijn simpele bezetting van bas, drums, zang en synthesizer zowel minimalistisch als hypnotisch. Zeg maar cream pop.