Pulp – More

Pulp – More  (Rough Trade)

Een bandnaam van vier letters en daar achteraan een albumtitel van vier letters. Dat is schitterend compact en zien we niet zoveel. De albumtitel van het debuut van Pulp (1983) is nog compacter: It. De band bestaat inmiddels 42 jaar, maar tussen laatste worp We Love Life (2001) en More zit bijna een kwarteeuw.

Zo zie je maar: oude liefde roest niet. Pulp is terug en hoe! Een plaat opgedragen aan de in 2023 overleden bassist Steve Mackey. Hij had zich geen mooier eerbetoon kunnen voorstellen, want wát een album is dit zeg. De moeder aller comebackalbums zou je bijna zeggen en dat doen we dan ook.

Het is meteen raak met de eerste single, tevens openingsnummer van More, het sublieme Spike Island. Klassiek Pulp. Inmiddels grijsgedraaid op Pinguin Radio. Het is slechts een van de vele hoogtepunten op een album dat kwalitatief raakt aan meesterwerk Different Class, dat dertig jaar terug verscheen.

Het schitterende narratief in Grown Ups is meesterlijk. Jarvis Cocker legde de basis voor de song dertig jaar terug, maar moest eerst ‘volwassen’ worden om het af te ronden. Wat een pracht, wat een praal. ‘Finally part of the new generation. Finally part of the pub conversation. Trying so so hard to act just like a grown up. It’s so so hard.’ Cocker is 61 inmiddels en lijkt in de vorm van zijn leven.

In zeven van de elf nummer horen we het Elysian Collective, een samenwerkingsverband gespecialiseerd in allerlei soorten hedendaagse, experimentele en geïmproviseerde muziek. De groep werd in 1999 opgericht als strijkkwartet Elysian Quartet en staat nog immer in de voorhoede van de nieuwe muziek. Het geeft extra muzikale rijkdom aan het magnifieke More, dat geproduceerd is door James Ford (o.a. Arctic Monkeys, Blur, Depeche Mode en Fontaines D.C.).

More is een album dat ongelooflijk goed in elkaar steekt en tekstueel geen thema’s uit de weg gaat. En dan wordt het ook nog eens ronduit uitbundig met het werkelijk schitterende Got To Have Love, met een intro en outro dat opvallend veel wegheeft van Radioheads Street Spirit (Fade Out), maar wát een opwinding tussendoor! Wat een zaligmakend optimisme! We want More! Pieter Visscher

 

 

 

Pulp – Got To Have Love

Pulp goes disco!

Got To Have Love, de tweede nieuwe single van het herboren Pulp is retro en nuevo tegelijk. Retro omdat het nummer doet denken aan de late Roxy Music en een beetje neuvo omdat ook Arcade Fire een invloed lijkt. Maar bovenal is Got To Have Love een opbeurende song met een sterk refrein, een slim parlando intermezzo van bandleider Jarvis Cocker en een opwindende gitaarsolo. Dat gaat live een feestje worden!

De nieuwe single van Pulp had een lange aanloop. De band nam in 1999 al een demo op van het nummer. Een jaar later werd er verder aan gesleuteld, maar de finishing touch volgde pas eind vorig jaar. De verklaring voor de vertraging is volgens Jarvis het feit dat hij tot zijn 40ste moeite had het woord ‘love’ over zijn lippen te krijgen. Voor zover wij hebben kunnen nagaan is Got To Have Love inderdaad het eerste Pulp liedje met love in de titel. Een gevalletje van beter laat dan nooit.

Pulp – Spike Island

24 jaar lang niks en dan wordt er plots een nieuwe doorstart aangekondigd van Pulp, de band van Jarvis Cocker.

De eerste nieuwe muziek in dus bijna een kwart eeuw is single Spike Island, een klassieke Pulp song. Alleen de bramen op Cocker’s stembanden verraden dat het nummer nieuw is en niet een opgepoetste oldie. Pulp was al goed bezig voordat de Britpop losbarstte en alles wat Brits en muzikaal was in zijn kielzog meesleepte. Maar de oorspronkelijke invloeden van Cocker & co waren niet de Engelse bands uit de sixties (m.u.v. The Kinks) maar Bowie en Roxy Music. En dat zijn ze nog steeds. Spike Island is een eiland in Ierland dat berucht is vanwege zijn gevangenis. Daarin werden in de 19e eeuw veroordeelden opgesloten voordat ze werden verbannen naar Tasmanië. Cocker gebruikt de reputatie van het eiland als metafoor in een song over de vergankelijkheid van (zijn) roem. Het nieuwe Pulp album gaat More heten en komt uit op 6 juni. Producer was Jim Ford, die we kennen van onder heel veel meer Arctic Monkeys.