Pinguin Radio introduceert 3 TO KNOW. Met zoveel nieuwe muziek en opvallende artiesten is het leuk als we ze iets beter leren kennen. Dus stellen we de belangrijke vragen!
Altijd dezelfde vragen, altijd een andere artiest. Dit keer leggen we de vragen voor aan Robin Kester.
Robin Kester is zoals Amerikanen plegen te zeggen ‘on a roll’. De ene na de ander single laat ze los.
Zelden is Robin langer uit beeld dan een maand of twee drie. Gelukkig lijdt de kwaliteit niet onder de kwantiteit. Integendeel eigenlijk, de Utrechtste nachtegaal zoals ze liefkozend wordt genoemd lijkt alsmaar beter te worden. Nieuwe single Happy Sad (It’s A party) is een trefzeker gezongen vrouwenpowerpopsong in een tempo dat iets hoger ligt dan we van haar zijn gewend. De luxueuze productie (blazers!) is weer van Al Chant (King Hannah/Sorry/Aldous Harding). Inmiddels heeft Robin het Nederlandse indie label AT EASE verruild voor het internationaal opererende Memphis Industries. Want, om een oude hit te parafraseren ‘ain’t no stopping her now’. Nieuw album; Dark Sky Reserve 12/9/
Robin goes international! Je kon er op wachten: een talent van het kaliber van Robin Kester is te groot voor ons kleine kikkerlandje.
Nieuwe single Departure is opgenomen door Engelsman Ali Chant*. De eveneens Britse Rozi Plain speelt synthesizer en zingt koortjes. Het nummer is uit op Memphis Industries, een ondanks de naam toch ook Engelse onderneming en thuisbasis van o.a. Fat Dog, Poliça en Yard Act. Nu is dat natuurlijk allemaal geen garantie voor kwaliteit, maar dat zijn Robin’s in het verleden behaalde successen wel. Departure wijkt niet heel veel af van songs als Cat 13 en The Dirt, maar heeft net even meer schwung en iets dat de Fransen ‘je ne sais quoi’ noemen.
*(PJ Harvey/King Hannah/Perfume Genius)
Het stof is nog niet neergedaald op haar succesvolle debuutalbum of Robin Kester is alweer begonnen aan een nieuw hoofdstuk.
In Shape Memory herkennen we de zangeres van The Dirt en Cat 13, maar je hoort ook dat ze alweer verder is. Dat ze haar muzikale palet heeft uitgebreid en aangevuld met nieuwe klanken en kleuren. Het lijkt erop dat Robin gemotiveerd en geïnspireerd door de brede (internationale) waardering voor haar werk steeds meer zichzelf durft te zijn. Zo eigen en uniek (en mysterieus en intrigerend) als op Shape Memory klonk ze namelijk zelden eerder. Kudos ook voor het nieuwe team met wie ze het prachtige klinkende Shape Memory vorm gaf en opnam.
We kunnen nog even geen genoeg krijgen van Robin Kester, de beste niet Nederlandstalige zangeres van dit tijdsbestek en deze lage landen.
Tenzij je de laatste maanden in het international Space Station hebt doorgebracht weet je dat Honeycomb Shades, Robin’s debuutalbum eindelijk uit is. Daarvan is Blinds een van de diverse hoogtepunten. Het door de zangeres zelf geschreven en door Marien Dorleijn van Moss geproduceerde nummer is een up tempo ballad met een schitterend slot in de vorm van een hemel-bestijgende gitaarsolo.
La Kester is te zien/horen op…
22 maart in het Paard/Den Haag.
23 maart in Merleyn/Nijmegen.
25 maart in EKKO/Utrecht.
26 maart in Patronaat/Haarlem.
31 maart in Vera/Groningen.
5 april in Rotown/Rotterdam.
6 april in Cul de Sac/Tilburg.
9 april Tolhuistuin/Amsterdam.
Laat je niet misleiden door het vlotte tempo van Infinity Song. Achter de tot dansen dwingende beat gaat een droevig lied schuil. Tenminste dat vermoeden hebben we.
De zang zit diep in de muziek, maar strofes als ‘nothing’s really changed’ en ‘where to begin’ laten weinig aan de verbeelding over. En we kennen Robin Kester natuurlijk zolangzamerhand wel. Haar forte is het onbeantwoorde liefdeslied. Er zijn van die zangeressen die kunnen gewoon niet luchtig klinken. Dusty Springfield is er zo een, en Robin dus ook. Maar het werkt als een tierelier, die omfloerste zangpartij tegen een decor van hitsige synths en grootse gitaren.
Infinity Song komt van Robin‘s nieuwe album, Honeycombe Shades (24/2) dat ze net als haar debuut maakte met de geïnspireerde assistentie van Moss mainman Marien Dorleijn.
Geen kwaad woord over de productiecapaciteiten van Robin Kester en Marlien Dorleijn, maar het is de coating die co-producer Ali Chant (Yard Act, PJ Harvey, Aldous Huxley) heeft aangebracht op Fries and Ice Cream die haar nieuwe single vleugels geeft.
Met Fries and Ice Cream dwaalt ze steeds verder af van het platgetreden singer-songwriter pad en begeeft ze zich op het terrein van de sferische popmuziek, songs waar vorm en inhoud perfect in balans zijn zonder aan melodie in te boeten. Doe je zelf een plezier en geniet van de nieuwe Kester in een prikkelarme omgeving onder het genoegen van een (zelf in te vullen).
Utrechtse nachtegaal Robin Kester vervolgt haar veroveringstocht van de harten van haar immer uitdijende schare fans met alweer zo’n heerlijk en sierlijk wegdroomliedje. Halverwege Cat 13 gaat Robin soort van in duet met haar zelf, het effect is hypnotisch om niet te zeggen hallucinerend. Mooi mooi mooi.
Cat 13 is een voortzetting van de samenwerking van Robin en Moss main man, Marien Dorleijn. Nu maar hopen dat het gerucht dat die twee aan een nieuw album werken waar is.
Met haar rookkleurige timbre zou Robin Kester van het voorlezen van de bijsluiter van een Corona zelftest nog een opwindende gebeurtenis weten te maken. Gelukkig kan ze ook mooie songs schrijven, zoals Leave Now dat de spanning heeft van een ingehouden onweer en doet verlangen naar meer.
Sinds haar vorig jaar verschenen Maxi EP/mini-album, This Is Not A Democracy werkt Robin op het productionele vlak nauw samen met onze man van Moss, Marien Dorleijn. Dit team werd voor de opname van Leave Now versterkt met Ali Chant, die ook mixwerk verricht voor o.a. Yard Act en Aldous Harding. De mastering werd toevertrouwd aan de door Sharon van Etten en Angel Olsen gewaardeerde Joe Lambert. Kosten noch moeite dus, maar welbesteed.
Robin Kester is gezegend met een stem waarmee ze het saaiste liedje nog mooi en overtuigend kan laten klinken. Niet alleen weet ze immer te boeien met haar fraaie rookkleurige timbre ook haar controle imponeert.
Veel mensen verwarren hard zingen met goed zingen. Wat Robin zo bijzonder maakt is haar subtiele zangstijl. Zo kan ze een song door een lichte trilling een Oosterse teint geven zoals ze doet in Sweat & Fight. Haar nieuwe single mag er sowieso zijn. Sweat & Fight klinkt als een Air cover van een Portishead song, maar dan met die onmiskenbare stem van de Utrechtse nachtegaal.
Robin deelt de eer van het welslagen van haar nieuwe single met producer Marien Dorleijn van de band Moss. Hij weet precies de juiste ambiance te creëren waarin ze kan schitteren. Robin’s debuutalbum, This Is Not A Democracy is nu uit.
