Tag: Sprints

Sprints featuring Karla Chubb schiet weer met scherp met Literary Mind, single nummer 11 van de postpunkers uit Dublin. Nu de praat-zangstijl van de recente postpunk golf zijn glans wel heeft verloren laat Karla horen ook gewoon (goed) te kunnen zingen.

Wel weer grappig dat ze dat doet in een song die over literatuur gaat, een literaire geest eigenlijk. Of eigenlijk niet. Het werkelijke onderwerp van de songs is verliefd worden op iemand van je eigen geslacht en daar enorm happy van te worden. De persoon in kwestie heeft een literary mind, dat wel. En een literary look. Wat dat precies is vermeldt het verhaal niet. Waarschijnlijk draagt ze een bril.

Nu de band toch aan het herijken is, hebben ze gelijk maar gevraagd aan W.H. Lung en Tom Sharkett of ze een remix wilden maken van Literary Mind. Er is derhalve nu dus ook een dansversie van het nummer beschikbaar met een lekker elektrische beat. 

Delia Smith –we moesten het even opzoeken- is een bekende Britse TV kok. Sprints -weten we sinds Graadmeter hit, Little Fix- is een praatpunkband uit Dublin o.l.v. Karla Chubb.

Sprints heeft deze week haar tweede EP uitgebracht. Daarvan is Delia Smith een van de twee songs die we nog niet kenden. Ondanks de titel gaat Delia Smith niet over de chef, maar over de behoefte bijzonder te zijn. ‘Who Wants To Be Special Anyway’, Me Fucking me! zingt-zegt Karla.

Het is een terugkerend thema in de songs van Sprints, de pogingen van de frontvrouw om haar verlammende verlegenheid te overwinnen. Welke rol Delia Smith daarin speelt is niet helemaal duidelijk. Dat Karla’s songs een vorm van therapie zijn, zie je terug in de video van Delia Smith, die de vorm heeft van een therapiesessie. Nog zo’n EP en een flinke tour en Karla zal definitief over haar verlegenheid heen zijn.

Je zou Sprints op dezelfde hoop kunnen gooien als Fontaines DC, Yard Act, Dry Cleaning en al die andere bands uit de post-punk pool met een frontpersoon die praatzingt, maar dan zou je Karla Chubb, de zangeres en tekstschrijver van de band uit Dublin te kort doen.

Karla heeft haar eigen hangups, stokpaardjes en dingen die haar van het hart moeten. In Little Fix zingt ze dat ze zich niet langer laat hinderen door haar onzekerheid, haar angst niet goed genoeg te zijn of door de mand te vallen als bedrieger. Geen onbekende gedachten voor de denkende mens.

Maar ook als je geen Engels spreekt of geen boodschap hebt aan haar hersenspinselen is er genoeg te beleven aan Little Fix. De band heeft het op de collectieve heupen en Karla mag dan wel geremd zijn door onzekerheid, maar dat is niet te horen. Ze klinkt eerder als iemand met wie je geen ruzie moet krijgen. Little Fix is pas het vijfde nummer van Sprints. dat dus met recht veelbelovend mag worden genoemd.