Car Seat Headrest – Making A Door Less Open (Matador/Beggars)
Een van de interessantste bands van de laatste jaren is zonder twijfel de Amerikaanse indierockformatie Car Seat Headrest. Er werd na een jaar vier dan ook reikhalzend uitgekeken naar Making A Door Less Open, dat een gezelschap in topvorm laat horen. Bereid om af te wijken. Eens een andere afslag te pakken. Car Seat Headrest daagt de trouwe fans enigszins uit, zonder overdréven gekke dingen te doen.
Door meer elektronica toe te laten vooral. Het heeft eigenlijk geen invloed op de intensiteit van het geluid, dat nog als vanouds stimulerend is. Deadlines is misschien wel het meest bevlogen nummer dat de band op plaat heeft gezet. Een song die je wel 50 keer achter elkaar wil horen. Pompend en opzwepend. Elke festivalweide wereldwijd was voor de bijl gegaan deze zomer. Daarover gesproken:
“It’s definitely not an ideal environment for presenting art”, laat Will Toledo optekenen door The New York Times. De zanger en componist van CSH laat zich fotograferen met gasmasker op de kop, om de huidige tijdgeest in beeld te brengen. In feloranje outfit. Zwaaiend. Best lief. Toledo is een man van fratsen, die hij moeiteloos weet te vertalen naar sterke nummers. Hij vindt het een ongemakkelijke tijd. Hoewel die periodes vaak garant staan voor goeie muziek. Daarmee is Making A Door Less Open gevuld.
Ondanks de misschien wat toegankelijker sound die te vinden is op Making A Door Less Open horen we nog wel degelijk het undergroundgeluid waaraan we zo gewend wilden blijven. Het is ook nauwelijks voor te stellen dat de band opeens met de nek wordt aangekeken door hardcore fans. Verandering is niet per definitie achteruitgang bewijst Toledo met zijn orkest. De drift om wat meer met elektronica te stoeien is steeds logischer wanneer je het album vaker beluistert en helemaal wanneer je je realiseert dat Toledo met 1 Trait Danger sinds enige tijd een elektronisch project vormt met CSH-drummer Andrew Katz. Een formatie binnen een formatie.
Car Seat Headrest nam Making A Door Less Open twee keer op. De eerste keer oud en vertrouwd met gitaren, drums en bas en later werd veel elektronica in de oorspronkelijke plaat geïnjecteerd. Toledo en Katz produceerden het album eigenhandig en zo ontstond tijdens het bereiden van het eindproduct een fraaie synthese tussen de analoge en digitale instrumenten. Hier wat toegevoegd, daar wat weggelaten. Uiteindelijk belandden van prijsnummers Hollywood en Deadlines ook akoestische versies op de plaat, terwijl achter het ronduit opstandige Hymn zelfs tussen haakjes Remix staat. Toledo doet wat hij wil en heeft met Making A Door Less Open zowel zichzelf als zijn publiek uitgedaagd, krijgt het gelijk aan zijn zijde en overwint ten slotte glansrijk. Pieter Visscher
