Vera Archieven - Page 2 of 2

Superorganism: “De verwarming is ook al naar de klote.”

De onoplettende lezer zal Superorganism snel verwarren met een geweldig hoogtepunt. Misschien ook wel terecht, want laat dat nou net datgene zijn wat dit groot geschapen organisme je bezorgt. De leden van de maar liefst achtkoppige band komen uit allerlei hoeken van de wereld en bezorgen menig muziekliefhebber rooie oortjes met hun psychedelische indietronica. Ze doen nu ook Nederlandse bodem aan en dus stappen we in het boemeltje naar Amsterdam voor een openhartig gesprek met Orono, Harry en Emily.

Tekst LiveGuide | Kees Braam

“Een waar gekkenhuis.” Dat was het afgelopen jaar volgens synth-baas Mark David Turner, die op het podium de vrouwelijke naam Emily draagt. Superorganism zag begin 2017 noodgedwongen het levenslicht na vele online sparsessies. Zo kwam debuutsingle Something For Your M.I.N.D. tot stand door opnames uit te wisselen via internet.

Het nummer trok na publicatie op Soundcloud de aandacht van Domino Records. “Daardoor moesten we wel bij elkaar komen”, verklaart gitarist Harry, wiens echte naam Christopher Young is. “We waren vooral bezig elkaars ideetjes aan te vullen, maar ineens was er dus vraag naar een heel album. Toen werd het een stuk serieuzer.”

Vandaar dat de acht bandleden, die afkomstig zijn uit Australië, Japan, Amerika en Engeland, tegenwoordig samenwonen in een flat in Londen. “Toch best handig”, geeft de pas achttienjarige zangeres Orono Noguchi toe terwijl ze dromerig voor zich uitstaart. Maar het is geen luxeleventje: “De oven doet het al twee weken niet”, klaagt Emily. Harry doet er nog een schepje bovenop. “Maak daar maar twee maanden van. De verwarming is ook al naar de klote. Het is maar goed dat we amper thuis zijn.” Dat de Britse hoofdstad duur is, baart hen vooralsnog geen zorgen. “Met acht man is de huur best op te hoesten”, lacht Emily.

“We sturen elkaar nog steeds ideeën via internet,
zelfs als we in dezelfde kamer zitten”

Hekel aan Japan
Ondanks de vrij recente centralisatie is het schrijfproces nauwelijks veranderd. “We sturen elkaar nog steeds ideeën via internet, zelfs als we in dezelfde kamer zitten”, vertelt Harry. “Zo hebben we het altijd gedaan en we zijn eraan gewend. Ik geloof ook dat het plotseling veranderen van zo’n traditie het schrijfproces beschadigt. Daarom is heel het album zo gemaakt.”

De Brit omarmt het digitale tijdperk: “Superorganism kon alleen ontstaan doordat internet ons gemakkelijk met elkaar in contact bracht. We voelen ons op ons gemak in een online-bubbel.” Toch komt op dat vlak ook kritiek van Emily’s kant. “De keerzijde van internet is dat je juist sneller geïsoleerd raakt. Zo kom ik – in tegenstelling tot de meeste van ons – nauwelijks buiten onze flat. Behalve als we met de band op pad gaan natuurlijk.”

Dat gebeurt gelukkig regelmatig: de grote vraag naar liveshows verklaart meteen waarom de muzikanten nog altijd zonder verwarming leven. Vertoeven in Amsterdam lijkt het drietal vandaag ook prima af te gaan. De uit Japan afkomstige Orono had vóór Superorganism al veel van de wereld gezien: “Tijdens mijn middelbare schoolperiode kreeg ik écht een hekel aan Japan. Daarna was ik het zat en pakte ik mijn biezen”, verklaart ze met een rebelse blik.

Zelfkastijding
Vervolgens vertrok Orono naar Amerika om te gaan studeren in Maine. “In de States kon ik het veel beter met mensen vinden.” Vlak nadat ze haar diploma haalde, kwam Superorganism op haar pad. Harry blikt daarop terug: “Ik weet nog goed dat ik in de keuken luisterde hoe ze onze debuutsingle zong en ik steeds enthousiaster werd. De rest van de nummers voor de plaat volgden al snel en vielen perfect samen.”

Nu de band tegenwoordig de lapjeskat van muzikale ideeën ook live ten gehore brengt, zou je denken dat daar de nodige glitter en glamour bij komt kijken. Maar veel poespas heeft Superorganism niet nodig om op te vallen. Hooguit een paar appels, zo blijkt uit recente optredens op Eurosonic en in Sugarfactory.

Vol gezond optimisme vertelt Harry dat de groep niet gelooft in een formule, naast die appels dan. “Als we kijken hoe onze liedjes totstandkomen, denk ik dat we het puur voor ons eigen plezier doen.” “En voor de zelfkastijding, niet te vergeten”, voegt Emily daar gierend aan toe. Harry concludeert: “Je kunt leren hoe je een leuke gitaarriff moet spelen, maar niemand kan vertellen hoe je zonder pijn en moeite een Katy Perry-hit schrijft.”

LIVEDATA 10/06 Best Kept Secret, Hilvarenbeek 04/11 TivoliVredenburg, Utrecht 06/11 Doornroosje, Nijmegen 07/11 Vera, Groningen

Klinkt als: een melting pot van verschillende culturen die dankzij het internet hun eigen onverwarmde hive gecreëerd hebben in offline Londen

—

Concert- en festivalkrant LiveGuide is toe aan de 41^e editie! Daarin staat de maand mei in livemuziek centraal.

Elias Bender Rønnenfelt siert deze maand de cover van LiveGuide. De geniale tekstschrijver en zanger van Iceage vertelt in de krant samen met gitarist Johan Suurballe Wieth uitgebreid over het waanzinnig sterke nieuwe album Beyondless, waarom er vier jaar niks werd uitgebracht door de artpunkers en het opvallende gegeven dat zij het Deense koningshuis op Instagram volgen in de hoop een keer geridderd te worden.

Vrouwenblad
In het maandblad worden verder opvallend veel vrouwen gefeatured. Opvallend omdat het Buma/Stemra laatst juist was opgevallen dat het aandeel dames in de muziekindustrie aan de karige kant is. Daar valt in LiveGuide dus weinig van te merken, want daarin staan bijvoorbeeld interviews met Courtney Barnett, Superorganism en Blackbird. En o ja, ook eentje met de dwarse nu-jazz-meester Kamaal Williams, maar dat is dan weer een vent.

Staatsvijand
Verder wordt in LiveGuide #41 teruggeblikt op Paaspop, wordt staatsvijand nummer #1 Famke Louise opvallend fel verdedigd, delen de indieboys van The Brahms hun merkwaardige rider, doet EUT een heuse Thom Yorke-quiz, vertelt een Lily Allen-groupie over haar gig in Sugarfactory en wordt even uitgebreid als prettig verwarrend gesproken met de Tilburgse meesterabsurdisten Gummbah & Leonard Bedaux, die met hun voorstelling Sexboerderij Het Gouden Kalf op onder meer Donnerwetter Day en Zwarte Cross staan.

Monster Magnet – Mindfucker

Er zijn weinig gerenommeerde bands die zich een albumtitel als Mindfucker kunnen permitteren en er nog mee wegkomen ook. Monster Magnet is zo’n band en heeft inmiddels genoeg krediet opgebouwd om zich nergens meer voor te hoeven schamen. En voor deze nieuwe worp hoeven ze zich ook zeker niet te generen.

Waar de band op Mastermind (2010) en Last Patrol (2013) weer regelmatig ouderwets wist uit te waaieren in lange spacey songstructuren, is nu weer gekozen voor de directe en bondige aanpak die ook albums als Powertrip en Monolithic Baby! kenmerkt. Dat wil zeggen, wat meer The Stooges en wat minder Hawkwind.

En ook al worden er geen nieuwe elementen aan het geluid toegevoegd, Dave Wyndorf weet nog steeds heel goed hoe hij pakkende riffs en melodielijnen moet schrijven die nog dagenlang in je hoofd blijven zitten. En zie daar een mogelijke verklaring voor de titel van dit stonergoede album. Tekst Mania | Dries Klontje

LIVEDATA 05/05 Doornroosje, Nijmegen 19/05 Vera, Groningen (Sold Out) 28/05 Het Depot, Leuven (BE) 29/05 Vooruit, Gent (BE)

Parquet Courts – Wide Awake

Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag. Met vandaag de nieuwe catchy single Wide Awake van de indie punkband Parquet Courts uit New York. Van de clip en het nummer word je lekker vrolijk!

LIVEDATUM 06/07 Vera, Groningen 15/07 De Kreun, Kortrijk (BE) 16/07 Valkhof Festival, Nijmegen

Wand: “Een witte kat is gewoon een witte kat, toch?”

Met één verse plaat en twee nieuwe bandleden op zak speelde Cory Hanson afgelopen zomer met zijn Wand op Down the Rabbit Hole. Pal tussen de immer groen geurende heuvels van Beuningen voelden we hem en zijn kompanen kort voor de show nog even ongemakkelijk aan de tand over dat toen nog niet verschenen laatste album van ze.

Tekst LiveGuide | Jeroen Haneveer Foto Abby Banks

Setting, het eerste nummer op jullie nieuwe plaat Plum: wat de fuck is dat? Toen ik ‘m tijdens een wandeltocht op had gezet, dacht ik even dat mijn mp3-spelertje het had begeven.
Sofia Arreguin (keyboards): “Hahahaha. Wow.”
Cory (zang en gitaar): “Ik zie het graag als een ‘palate cleanser’. Je weet wel: als je sushi eet, krijg je tussen de gangen vaak een stukje gember, of je neemt even een slok bier om de smaak uit je mond te spoelen. Dan ben je weer helemaal fris en kan je al je onverdeelde fysiologische aandacht richten op het volgende gerecht. Als elk stukje sushi nou een stukje muziek is waar je naar luistert… Ik denk dat we onze luisteraars graag even die mogelijkheid wilden geven.”

Om even de oortjes te zuiveren dus…
Cory: “Precies. En om ze te laten denken dat hun mp3-speler het begeeft.”

Zoals je tussen de verschillende luchtjes in de parfumerie even aan een blik koffiebonen snuffelt, om je reuk te neutraliseren? Ik ben geen groot sushi-liefhebber, vandaar…
Cory: “Jij bent echt een parfum-mannetje! En ik vind het eigenlijk een mooiere metafoor.”
Lee Landey (bas): “Onze nieuwe toetsenist Sofia heeft een prachtige Minimoog-synthesizer, die we gebruikten tijdens de opnames. We hebben alle vijf een patch op die synth gemaakt. Als je die tegelijkertijd afspeelt, krijg je dat geluid. Dat is dus wat je hoort in de opening.”
Cory: “We maakten allemaal een toon, voegden alles samen en dat vormde een harmonische structuur.”
Lee: “Zie het als een soort vingerafdruk van ons vijven.”

Als een kleine kennismaking, voordat het album écht begint?
Cory: “Juist. En we wilden de liedjes de aandacht geven die ze verdienen. Althans, waarvan wíj vinden dat ze die verdienen. En dat doe je onder meer door ze voldoende ruimte te geven. Bijvoorbeeld met stilte. Maar een halve minuut aan lege ruimte werkt ook niet lekker op een album, dus in plaats daarvan konden we het beter vullen met geluid. Het is nog steeds consumeerbaar, maar dient eigenlijk vooral als ondersteuning voor wat daarna komt.”

Laten we het snel nog over iets anders te hebben voor jullie het podium op moeten. In het nummer White Cat zing je: ‘Just an old white cat living in California’. Wie oh wie is deze witte kat?
Sofia: “Ik heb geen flauw idee wie de witte kat is.”
Lee: “Ik denk dat de witte kat waarschijnlijk vooral een aantal verschillende dingen en mensen samen is.”
Sofia: “Een witte kat is gewoon een witte kat, toch? Het is geen persoon.”
Evan Burrows (drums): “We komen best een hoop witte katten tegen, weet je.”

Ik hoopte eigenlijk op wederom een mooie metafoor.
Sofia: “Misschien is het dat ook wel, ja.”

Of een alledaagse uitdrukking die ik niet ken?
Sofia: “Nee, dat niet. Het is een redelijk alledaags dier.”

LIVEDATA 21/02 Vera, Groningen 22/02 Indiestad @ Paradiso, Amsterdam 23/02 Doornroosje, Nijmegen 24/02 Muziekodroom, Hasselt (BE)

Klinkt als: een dolende dakhaas die opvallend geraffineerd uit de hoek komt en wiens witte verschijning nogal scherp afsteekt tegen de grauwe muur die hij onderzeikt

—

Top 7 magische bands
Als Zweinstein een huisband zoekt, komt Wand ongetwijfeld in aanmerking. De concurrentie is echter moordend, want aan tovenarij, zwarte kunsten en andere magische shizzle is in de muziekwereld geen gebrek.

Neem deze zeven acts
King Gizzard & The Lizard Wizard
Tricky
Captain Beefheart and His Magic Band
The Wytches
Moonspell
Wand
The Charm The Fury

—

Droevig nieuws: in de 38^e uitgave van de gratis concert- en festivalkrant LiveGuide komt een einde aan een traditie. Na 37 nummers waarin de coveract ook altijd geïnterviewd werd, staat op de februari-editie hiphopster Kendrick Lamar. Hijzelf komt niet aan het woord, maar vijf beroemde fans wel.

In het verhaal staat de opvatting dat hij in iedere hoek fans heeft centraal. Man of vrouw, zwart of blank, hipster of hiphead: iedereen houdt van K-Dot. LiveGuide nam de proef op de som door een legendarische funkheld (George Clinton), een popzangeres (Lakshmi), een singer/songwriter (Leif Vollebekk), een hiphopproducer (Reverse) en een folkrocker (Ben Harper) aan het woord te laten. De vijf prominenten uit de muziekbiz leggen ieder op hun eigen manier uit wat Kung Fu Kenny nou zo geniaal maakt.

Eefjes backstageridertje
In de februari-issue van LiveGuide vind je verder interviews met Wand, JAGD, Khruangbin en Bonne Aparte, terwijl de momenteel solo tourende Eefje de Visser haar rider deelt en Mitch Rivers in de Fanboykwiz! het hemd van het lijf wordt gevraagd over The Killers. Het blad staat ook nog stil bij de beste albums van het moment, de hoogtepunten van een zinderende editie van Eurosonic Noorderslag (o.a. Superorganism, Altin Gün en HMLTD) en de vetste festivals voor wie niet kan wachten tot Paaspop, de officieuze opener van het festivalseizoen.

Monster Magnet met Mindfucker naar Nijmegen en Groningen

Nadat Monster Magnet de wereld heeft laten weten dat het wachten op een nieuw album eindelijk tot een einde komt in het voorjaar van 2018, zijn de heren klaar voor een Europese tournee, die de band ook naar Nederland brengt.

Dit in het kader van promotie van de nieuwe plaat: Mindfucker. De Amerikaanse spacerockband laat weten dat alle klassiekers voorbij komen, alsook werk van het nieuwe album uiteraard. Mindfucker is een album dat de Detroit-stijl van begin jaren 70 ademt, MC5 en Stooges-achtige rock daarbovenop. Vertelt meesterbrein Dave Wyndorf zelf. En dan is het altijd waar.

LIVEDATA 05/05 Doornroosje, Nijmegen 19/05 Vera, Groningen 28/05 Het Depot, Leuven 29/05 Vooruit, Gent

Bazzookas: Knallen Met De Kerst heet de nieuwe kersthit

De Bazzookas hebben al jaren last van de terugkerende pathetische kerstmuziek. Het is heel makkelijk om dan te blijven hangen in afkeuren en zeuren. Maar de Bazzookas zouden de Bazzookas niet zijn als ze dan niet zelf een kerstnummer zouden maken: Knallen Met De Kerst. Dat mag er wezen. Inclusief een kerstclip. Dat daar natuurlijk een tour bij hoort spreekt voor zich. Wat moet je anders tijdens je kerstvakantie…

Clubtour: BIG Bazzookas In Nederland en Duitsland dec/jan
Op Sziget (Hongarije) stonden de Bazzookas dit jaar met 10 man op het podium. Ondanks de 42 graden in de schaduw ging de band en het complete publiek volledig uit hun spreekwoordelijke dak. Check zelf maar…
Deze beleving wil de band het Nederlandse publiek niet onthouden. Vandaar dat ze hun clubtour met de meest uitgebreide bezetting spelen. 10 man on stage…

Bazzookas spelen over de hele wereld, maar nu even niet
De mannen van de Nederlandstalige band Bazzookas waren dit jaar aan de andere kant van de wereld. O.a. 12 Shows in Australië. Maar ze breken de tent vaker af in het buitenland met hun superenergieke blije muziek. Het maakt niet uit: Duitsland, België, Denemarken, Tsjechië, Hongarije, Slowakije, of Frankrijk. Overal krijgen ze het volledige publiek aan het skanken. Dat is op zich bijzonder, maar helemaal omdat ze dat doen in het Nederlands. De Bazzookas gaan hard!

LIVEDATA 14/12 Merleyn, Nijmegen 15/12 Paard, Den Haag 21/12 013, Tilburg 22/12 Vera, Groningen 27/12 3e Keesdag @ TivoliVredenburg, Utrecht 29/12 Helemaal Melkweg @ Melkweg, Amsterdam

2018
10/01 Markthalle, Hamburg (DE) 11/01 MusikZentrum, Hannover (DE) 12/01 Bi Nuu, Berlijn (DE)

Bonne Aparte omarmt oerinstinct van de mens met Scalps

De Nederlandse band Bonne Aparte brengt 2 februari 2018 hun nieuwe studioalbum Scalps uit via Wham Wham Records (NL) en Luik Records (BE). De eerste single Piss is nu uit.

Scalps is een mix van alle vormen van harde en ietwat agressieve gitaarmuziek. Het is een explosieve cocktail van onderdrukte frustraties en manische energie met een sterke hang naar noiserock, zonder aan het stigma te voldoen. Scalps gaat over het omarmen van het oerinstinct van de mens, over pure behoeftes die beter geheim kunnen blijven. Voorman Gerrit van der Scheer legt uit: “Ons reptielenbrein dat ons op een onderbewuste laag voortstuwt, bezit een ontegenzeggelijke kracht die we, in dienst van de maatschappij, constant moeten beteugelen. Op Scalps heb ik geprobeerd me volledig over te geven aan deze dierlijke zelf. Geen nuances of zelfcensuur, hierdoor vormt zich een onsamenhangend, egoïstisch, masochistisch karakter dat uit is op zo veel mogelijk macht en zich tegelijk wil onderwerpen aan de grillen van de ander.”

Toen Bonne Aparte in 2007 werd opgericht was de impact kort, maar zeer krachtig. De Friese underdogs maakten indruk met hun unieke line-up (bas-synth in plaats van basgitaar en een extra ‘fanfare’-drummer die zich marcherend over het podium bewoog) en dat zorgde ervoor dat ze al snel op gerenommeerde festivals speelden, zoals ESNS, De Affaire en Motel Mozaique. Daar bleef het niet bij, ook over de grens werden ze geboekt op onder andere CMJ in New York (US) en The Great Escape in Brighton (UK). Maar de wervelwind waarin de band verzeild raakte, zorgde ook dat de band alweer uit elkaar ging toen het debuutalbum net uit kwam.

In 2016 werd nieuw leven in de band geblazen. Inmiddels was de thuisbasis Rotterdam geworden en heeft Gerrit van der Scheer zijn favoriete muzikanten uit de undergroundscene bij elkaar gezocht. Bonne Aparte lijkt een underground all-starband geworden met leden afkomstig van Rats on Rafts, Luik, Adept, Herrek, Eklin en Wolvon. De EP Scum Party was het eerste wapenfeit sinds de heroprichting en nu is het tijd voor Scalps.

LIVEDATA 02/02 V11, Rotterdam 03/02 Vera, Groningen 16/02 Asteriks, Leeuwarden 17/02 S105, Amsterdam (met Flowers)

Indierockbelofte Big Thief voor twee shows naar Groningen en Utrecht

Big Thief, de opkomende indierockband uit Brooklyn, komt in het voorjaar voor twee shows terug naar Nederland. De band rondom zangeres Adrianne Lenker is 22 maart te zien in Groningen (Vera) en een dag later op 23 maart in Utrecht (EKKO). Kaarten zijn per direct beschikbaar via de websites van de podia.

Big Thief maakt gruizige en melodieuze lo-firock en wisselt dit af met folk en psychedelica. Dit levert een speels repertoire op vol expressieve zang, tempowisselingen en opvallende gitaarsolo’s. Live wordt Lenker geruggesteund door een bassist en een drummer, waardoor de muziek nóg voller klinkt.

Het in 2016 verschenen debuutalbum Masterpiece werd zeer goed ontvangen in de Verenigde Staten. Met het onlangs verschenen nieuwe album Capacity bevestigt Big Thief zich definitief als dé belofte voor de komende jaren. In Nederland maakte Big Thief al indruk met shows in Paradiso, Merleyn en Rotown en als voorprogramma van Conor Oberst in de Melkweg.

LIVEDATA 22/03 Vera, Groningen 23/03 EKKO, Utrecht

Live Foto Review: Otherkin @ Rotown, Rotterdam

Live Foto Review: Otherkin @ Rotown, Rotterdam
Support Ten Years Today
31 oktober 2017
Foto’s Sharon & Maureen Vreeburg

Met de komst van de jonge gasten van Otherkin hebben we in Rotown de ultieme liveband te pakken. Het viertal uit Dublin maakt übercatchy grungeliedjes die het goed doen op de festivals (Lowlands, London Calling) en de poppodia. Otherkin heeft de perfecte balans gevonden tussen felle grunge en aanstekelijke gitaarliedjes, terug te horen in de singles Yeah, I Know en Ay Ay.

Na twee EP’s uitgebracht te hebben in de afgelopen jaren, wordt dan eindelijk in september het debuutalbum uitgebracht. “We want our records to be punchy, lean and blazing. Straight in, no kissing”, aldus de band. Aanrader voor eenieder die oudgedienden als The Subways en Blood Red Shoes een warm hart toedraagt, maar ook nieuwe helden als VANT, Royal Blood en Slaves kan waarderen.

LIVEDATA 03/11 Sugarfactory, Amsterdam 04/11 Vera, Groningen