Author: Flip van der Enden

Royel Otis – Foam

Van local heroes tot internationaal vermaarde act. We lopen een beetje op de zaken vooruit, maar alles wijst er op dat Royel Otis na de zomer in de V.S. en Europa net zo’n succes zal zijn als nu al thuis in Australië.

Twee jaar zit er tussen doorbraak single Oysters In My Pocket en de release van het debuutalbum van het duo. Je kunt zeggen dat het allemaal gepland is.  Voor de opnamen van dat debuut zijn de heren overgevlogen naar Engeland om daar te werken met Dan Carey, de heetste producer van dit moment. Maar tussen planning en werkelijkheid staat vaak het onvoorziene in de weg.

Terwijl Velvet nog goed gaat in de Graadmeter is er alweer een nieuwere single. Die willen we je niet onthouden. Foam is Royel Otis (en Dan Carey) in optima forma; een licht exotische beat, up, maar toch ook een beetje down, en een melodie die niet misschien meteen maar wel geleidelijk blijft hangen. En zo hebben Otis Pavlovic en Royel Maddell er nog wel meer op het PRATTS & PAIN album. En o ja, Royel Otis staat op BKS 24.

Full Flower Moon Band – West Side

Full Flower Moon Band is een stroperige rockband uit het Australische Brisbane. Twee jaar geleden bracht de band een eerste album uit.

Dat debuut is dus volledig langs ons heen gegaan. Ter verdediging voeren we aan dat de band van Katherine Herington alias Babyshakes Dillon toen nog niet zo lekker klonk als op nieuwe single West Side. Daarop horen de frontvrouw zuchten, kreunen en jodelen. Althans een geluid produceert dat daar enigszins op lijkt. Het tempo ligt plagerige laag op het rijkelijk met gitaar gevulde nummer, dat we zouden willen rubriceren onder het kopje moerasrock.

Mary in the junkyard – Ghost

De tweede single van mary in the junkyard valt in eerste instantie een beetje tegen. Je lijkt een Britse tegenhanger van Big Thief te horen.

Maar na een paar draaibeurten openbaart zich toch een band die een eigen manier heeft om de luisteraar om de vinger te winden. Net als Adrianne Lenker zingt Clari Freeman-Taylor met een ogenschijnlijk onvaste en omfloerste stem. Dat is echter geen imitatie of gebrek aan techniek, maar een manier om contrast te scheppen met haar band die een zwaarmoedig, grungy gitaarlandschap neerzet. Dit spel met licht en donker geeft Ghost een eigen emotionele impact. Big Thief blijft het meest voor de hand liggende vergelijkingsmateriaal, maar de verschillen zijn dus net zo groot als de overeenkomsten.

Francis Of Delirium – Give It Back To Me

Give It Back To Me heeft een zelfde opbouw als Forever Young van Bob Dylan. Maar waar de oude bard zijn geliefde het beste toewenst, biedt Frances Of Delirium troost, steekt ze haar partner/zichzelf/ons een riem onder het hart.

Dat doet ze in prachtige poëtische bewoordingen en met oprechte emotie. Wie onbewogen blijft bij Give It Back To Me heeft een hart van steen. Muzikaal is  misschien de nieuwe single van Francis misschien niet de meest avontuurlijke onderneming, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door een  goudeerlijke uitvoering.

Francis Of Delirium is het alias van de in Luxemburg woonachtige Jana Bahrich. De nieuwe single komt op haar debuutalbum, Lighthouse dat is geproduceerd door Catherine Marks, die we kennen van haar werk met o.a. boygenius en Wolf Alice. Het album verschijnt op 22 maart. Op 25 april treedt Frances op in Rotown in Rotterdam.

English Teacher – R&B

De nieuwe single van English Teacher is een remake van hun debuutsingle uit 2021. Het aardige is dat ze de eerste versie gewoon online hebben laten staan zodat je goed kunt vergelijken.

De verschillen zijn echter te verwaarlozen. De reden om een nieuwe versie op te nemen is dat de band R&B ook op hun debuutalbum wil zetten en dat de oude versie wat dunner klinkt dan de nieuwe opname. Een remix of remaster had ook kunnen volstaan, maar er is dus gekozen voor een remake, en een rerelease op single. Dit laatste ook omdat R&B nog steeds het meest gestreamde nummer is van English Teacher. This Coul Be Texas komt 14 april uit op Lp en cd. Speciale edities zijn te bestellen op https://shop.englishteacherband.com/.

The Klittens – Reading Material

Nu Atlas zakkende is in de GM is het tijd voor een nieuw werkje van The Klittens, de hoofdstedelijke band die ook internationaal steeds harder aan de weg timmert.

The Klittens is zo’n zeldzaam gezelschap dat zowel authentiek als origineel is. Fraaie samenzang en vernuftig gitaarwerk hoor je ook bij geestverwanten als Warpaint en Loupe, maar de manier waarop The Klittens de losse delen van hun sound laten samensmelten zijn uniek voor de band. Daarnaast heeft elk nieuw nummer een eigen feature. Zonder direct aansluiting te zoeken bij de postpunktrend van de laatste paar jaar horen we de dames op Reading Material spelen met praatzang, moodswings en bonkige ritmes.

Op 1 maart houden The Klittens hun nieuwe EP ten doop in Cinetol in Amsterdam. Hopelijk laat een nationale tour niet lang op zich wachten.

Vampire Weekend – Capricorn

Capricorn, nieuwe single van Vampire Weekend is een lekker lui lenteliedje dat je doet verlangen naar de dag dat je voor het eerst weer zonder jas naar buiten kunt.

Capricorn biedt niet heel veel nieuws op de solo na. Die lijkt niet gespeeld op een gitaar of keyboard, maar opgenomen in een dierentuin of safaripark. Alsof  bandbaasje Ezra Koenig een olifant op zijn staart trapt.

Tegelijk met Capricorn verscheen Gen-X-Cops, een uptempo track die ook goed te doen is. De twee nieuwe nummers komen van het nieuwe album van Vampire Weekend. Op 5 april komt Only God Was Above Us uit. De albumtitel impliceert niet dat de band het licht heeft gezien. Het is een gevleugelde uitspraak van iemand die in 1988 een ongeluk overleefde met Aloha Airline Vlucht 243. Na een explosie vloog het dak van het toestel af zodat de passagiers direct zicht hadden op de hemel.

Lambrini Girls – God’s Country

Punk tiert op zijn weligst ten tijde van sociaal-economische nood. Wie de Britse politiek ook maar zijdelings volgt weet dat het daar een zooitje is. Een komen en gaan van prime ministers, schandalen die onze toeslagenaffaire doen verbleken, een noodlijdend zorgstelsel en nog veel meer misstanden die voor een belangrijk deel het gevolg zijn van de Brexit. Dus schieten de (post)punkbands als paddenstoelen uit de grond.

Een van de betere maatschappelijk geëngageerde bands die zich roeren is Lambrini Girls. Het trio injecteert hun protestsongs met een gezonde dosis feminisme. En humor. Eerdere singles hebben titels als Lads Lads Lads, Boys In The Band en Help I’m Gay. Het nieuwste muzikale manifest van Lambrini Girls heet God’s Country en is een update van God Save The Queen van The Sex Pistols. De dames ageren tegen het rampzalige beleid van de Tories en de flirt van de conservatieven met populisme en fascisme. Waar blijven de Nederlandse Lambrini Girls?

Ga ze zien op Dauwpop 24.

Warpaint – Common Blue

Nog een nummer met een kinderkoor en we kunnen spreken van een trend. Op Floating On A Moment, de nieuwe single van Beth Gibbons horen we voor het eerst in jaren weer eens een kinderkoor.

Toeval of niet ook op de nieuwste release van Warpaint horen we kinderkeeltjes kwelen. Common Blue is dan ook een nummer voor alle leeftijden, een zich kalm voortbewegend lied met meerstemmige zang, een fluwelen instrumentatie en dus dat kinderkoor dat opduikt in de refreinen. Common Blue is geen song die direct op je afspringt. Net als een vlinder op zoek naar nectar fladdert het eerst wat rond alvorens het neerdaalt om zich te laten bewonderen. Spring is coming.

The Mysterines – Stray

Niet veel bands zijn gezegend met zo’n direct herkenbare roerganger als The Mysterines.

En dan hebben we het niet over het uiterlijk van miss Lia Metcalfe, maar over haar donker getinte stemgeluid. Haar donkere timbre past perfect bij de dreigende toon van Stray, de eerste single van het nieuwe album van de band uit Liverpool. The Mysterines heeft afgelopen jaar getourd als voorprogramma van Arctic Monkeys. Dat lijkt zijn vruchten te hebben afgeworpen. Op het serieus rockende Stray horen we een band die goed in zijn vel zit, weet wat ie wil en hoe dat doel te bereiken. De opvolger van debuutalbum Reeling gaat Afraid of Tomorrows heten en wordt op 7 juni losgelaten.