Author: Flip van der Enden

King Victor (feat. The Haunted Youth) – Riptide

King Victor is het niet bepaald bescheiden alias dat Tom Stokx en Arno de Ros zich hebben aangemeten om hun muziek aan de mens te brengen.

Hun namen zullen je misschien nog niet zo veel zeggen, maar Tom’s gitaarwerk zal je bekend in de oren klinken, zeker als je The Haunted Youth wel eens (live) hebt gehoord. Tom speelt namelijk gitaar in het orkest van Joachim Liebens a.k.a. The Haunted Youth. Die bleek tot wederdienst bereid, want duidelijk aanwezig  op Riptide, de debuutsingle van King Victor. Daarmee weet je eigenlijk al genoeg.

De muziek van King Victor is namelijk nauw verwant aan die van Tom’s werkgever d.w.z. handwarme shoegaze met riante porties gitaar. Het is de vraag wanneer Ton en Arno genoeg tijd zullen krijgen om een debuutalbum op te nemen, want THY gaat deze zomer op de internationale festivaltoer. Kan ook dat het album al lang af is. Dan zien we graag een snelle release tegemoet.

NEWT – Possible Outcome

NEWT is nieuw en Nederlands. NEWT (Engels voor salamander, maar ook de afkorting van Nastily Exhausting Wizarding Test, een examen voor 7e jaars studenten aan de Hogwarts School voor hekserij en tovenarij) is een nieuw project van Bob Hoving, een gitarist met een achtergrond in de jazz.

Afgaande op de foto’s op Insta en ook wel op de sound van Possible Outcome doet Bob in de studio veel zo niet alles in zijn eentje. Tenzij hij met een buslading randapparatuur de weg op gaat, zal hij op korte termijn toch een aantal muzikale geestverwante moeten charteren, want hij is met vlag en wimpel door de selectie van Popronde 2023 gezeild.

Aandachtige lezers die aansloegen op het woord jazz zullen hun vermoeden dat NEWT‘s muziek wat complexer is dan die van de doorsnee Popronde-band -zoal die al bestaat- bevestigd zien bij het beluisteren van Possible Outcome.  

Kevin Morby – This Is A Photograph II

De titel zegt het al This Is A Photograph II is een vervolg, of beter herinterpretatie van het titelnummer van het meest recente album van Kevin Morby.

Eigenlijk heeft hij heeft geen steen op de andere gelaten bij het maken van versie II. Tekst, tempo en arrangement zijn compleet omgegooid. Op foto I declameerde hij zijn lyrics en bestond de begeleiding uit bas, drums, wat gitaren en iets dat klinkt als een mandoline. Voor de nieuwe uitvoering heeft hij een orkest laten aanrukken, zingt hij luid en duidelijk en hebben de drummer bassist het op hun funky heupen.

This Is A Photograph II komt samen met twee andere ‘reimagenings’ en zes nieuwe nummers op een ‘companion piece’ van het vorig jaar verschenen This Is A Photograph album, More Photographs (A Contiuum) geheten.

Op 6 juni staat Kevin Morby op Best Kept Secret, benieuwd welke versie hij daar ten gehoren gaat geven.

Squid – Undergrowth

Het is het cliché der clichés, maar van Squid moet je houden. De band maakt het ons ook weer niet makkelijk op Undergrowth, een nummer dat ruim 6 en ½ minuut lang alle kanten opschiet, zelden de meest voor de hand liggende.

Wat we horen is een kruising tussen Frank Zappa, Can en Television. De man die orde schepte in deze ogenschijnlijke chaos is producer Dan Carey, die zich als mentor/ontdekker van o.a. Black Midi, Fontaines D.C. en zo’n beetje alle acts op zijn eigen Speedy Wunderground label een specialist heeft getoond op het gebied van neo-kraut, postpostpunk en piepknorpop.

Wat helpt is om er eens rustig voor te gaan zitten en je open te stellen voor wat Squid te melden heeft. Grote kans dat je orde ontdekt waar je eerst wanorde meende te horen.

Het tweede Squid album, O Monolith verschijnt op 9 juni bij Warp Records.

two blinks, i love you – birthday surprise

two blinks, i love you maakt kleine, maar fijne luisterliedjes. De songs zijn zo nadrukkelijk onnadrukkelijk dat ze alweer zijn afgelopen voordat je er erg in hebt. Dat lijkt een zwakte, maar is juist de kracht van Liverpudlian Liam Brown.

Schenk je zijn songs namelijk wel aandacht dan hoor je dat ze vol details zitten, gedreven zijn en emotie geladen. two blinks, i love you is een singer-songwriter met een verleden in de dance. Zijn EDM alter ego is pizzagirl. En dat hoor je. Aan de schwung, maar ook aan de subtiele elektronica. Liam schrijft, speelt en produceert zijn songs zonder hulp van derden. Dat geeft zijn muziek de intimiteit van een slaapkamer. Hij wordt dan ook wel gezien als vertegenwoordiger van de recente ‘bedroom’ stroming.

birthday surprise is pas de derde single van Liam alias two blinks die om een nog onbekende reden communiceert in kleine letters. Begin juni komt zijn eerste EP uit.

Beach House – Become

Beach House is het ongekroonde vorstenhuis van de dreampopnatie. Sinds 2004 produceert het duo een constante stroom kwaliteitsplaten die door een miljoenenpubliek met open armen worden ontvangen. Hun oeuvre omvat inmiddels een negental albums, een handvol EP’s en een bundel losstaande single. 107 nummers in totaal.

Veel bands van hun statuur zien zich genoodzaakt wat water in de wijn te doen om het succes te continueren, maar niet Victoria Legrand en Alex Scally. Hun muziek lijkt alsmaar mystieker en donkerder te worden. En dat bevalt prima.  Op 9x het zelfde album zit niemand te wachten. Het hypnotiserende Become is de titeltrack van een nieuwe EP, die betrekkelijk snel volgt op het meeste recente Beach House album, het vorige jaar verschenen Once Twice Melody. Daarop staan 20 songs die in blokjes van 5 werden gepresenteerd.  Op de Become EP staan weer 5 tracks, nummers die of nog niet af waren ten tijde van de release van het laatste album of volgens de makers uit de toon vielen. het was in ieder geval geen kwestie van kwaliteit.

Ter gelegenheid van Record Store Day 2023 bracht Beach House Become uit als ‘limited edition vinyl’ EP. Nu staan de tracks ook online, de cd is er over een week of twee.

Tribes – Hard Pill

Wegens tegenvallende verkoopcijfers van hun tweede album werd Tribes zonder pardon gedumpt door hun label. Die klap kwam zo hard aan dat de band er maar meteen het bijltje erbij neergooide. Maar ook muzikantenbloed kruipt waar het niet gaan kan, dus zijn er na tien jaar stilte toch weer activiteiten gesignaleerd in het Tribes kamp.

Comeback-single Hard Pill maakt in een krappe vier minuten duidelijk dat  Tribes nog steeds op scherp staat. De band verstaat de kunst om tegelijkertijd groots en aards te klinken. Hun muziek is zo Brits als een wolkje melk in de thee, maar anders dan bijvoorbeeld die van Oasis niet tot een bepaalde bron te herleiden. Hoewel de gitaren op Hard Pill beslist Beatle-esque zijn.

Hard Pill is een slow motion rocksong die waarschijnlijk in stadions en op festivalweides het best tot zijn recht zal komen. Je zie de mensenmenigtes al voor je met hun telefoon op de zaklampstand luidkeels ‘it’s not about me it’s about you’ meezingend. Van een platenmaatschappij zullen ze geen last hebben, want dit keer doen ze alles lekker zelf.

Grian Chatten – The Score

Bij veel solo-uitstapjes vraag je je af wat de reden is voor de buitenbandse activiteiten. Maar al te vaak klinken solo-platen niet essentieel anders dan het bandwerk. Bij Grian Chatten, in het dagelijks leven frontman van Fontaines D.C. dus wel.

Op zijn debuut onder eigen naam, The Score horen we hem als folkzanger. Met de klemtoon op folk en de nadruk op zanger. In den beginne droeg Chatten zijn teksten voor, aan traditioneel zingen deed hij niet. Hij en zijn band maakten met hun postpunkpraatstsijl. Op het meest recente album van FDC en al helemaal op hun cover van Nick Drake’s Cello Song waaide de wind al uit een andere, meer melodieuze hoek. Maar zo mooi binnen de lijntjes als op het sobere door Dan Carey geproduceerde The Score zong Chatten nog niet eerder. Niet dat er nu een nieuwe Paverotti is opgestaan, maar het valt op en maakt indruk. Goede indruk.

Het is daarom helemaal geen slecht nieuws dat Grian Chatten een compleet album in voorbereiding heeft. Fairlies is de titel van zijn eerste soloalbum dat uitkom op de laatste dag van juni.

The Hives – Bogus Operandi

Nieuwe Hives single Bogus Operandi is een gevalletje van haren en streken. De Zweden zijn er even tussenuit geweest. 11 jaar om precies te zijn, maar komen terug alsof de tijd heeft stilgestaan terwijl het nu toch echt veertigers zijn. Te horen is dat dus niet. Het vijftal schopt nog net zoveel herrie als in 2000, het jaar waarin ze hun daalder incasseerden met debuutalbum Veni Vidi Vicious.

Het woest scheurende Bogus staat niet op zich. Er is een compleet nieuw album in aantocht. The Death Of Randy Fitzsimmons komt met een verhaal dat te mooi is om waar te zijn. Randy Fitzsimmons zou de naam zijn van de oprichter en belangrijkste songschrijver van The Hives. Helaas heeft hij het succes van de band niet moge meemaken. In de lokale krant van hun woonplaats, Fagersta kwamen de bandleden een cryptisch overlijdensbericht tegen. Dat zette hen op het spoor van Randy’s graf. Toen ze in daar de aarde wroetten ontdekten ze geen kist, maar een stapel tapes en een briefje met de woorden The Death Of Randy Fitzsimmons. Ergo het album dat op 11 augustus moet gaan uitkomen!

Palehound – The Clutch

Ellen Kempner is de 28 jarige frontpersoon, enig lid eigenlijk van het Amerikaanse Palehound. Te horen is het niet, maar we danken het bestaan van Palehound aan Avril Lavigne. Het was de Canadese skater-songwriter die El liet ontdekken dat je tegelijkertijd stoer en gevoelig kon zijn en je emoties uiten in muziek.

In 2016 verscheen album Palehound  album 1, de release van album 4 wordt overtuigend ingeluid met nieuwe single The Clutch. El omschrijft haar stijl als journal-rock, dagboek-rock. Dat zegt iets over haar teksten, maar weinig over haar muziek. Die zou je kunnen plaatsen ergens tussen Dinosaur Jr en Senior , Neil Young dus. Dat betekent dat de elektrische gitaar een leidende rol speelt in. Ook in het potige The Clutch geeft El haar gitaar lekker de ruimte.

Dat nieuwe Palehound album heet Eye On The Bat, bat zijnde een honkbalknuppel en geen vleermuis. Op 14 juli komt hij beschikbaar.