Author: Flip van der Enden

The Hook – Smile Baby Smile

The Hook uit Utrecht heeft een geslaagd toertje als support act van het herrezen Daryll-Ann.

Een paar weken geleden bracht de band haar debuut EP uit, die als het aan ons ligt best wel wat meer aandacht mag krijgen. Bij deze dus. Het is niet makkelijk kiezen, want elk nummer heeft wel wat, maar uiteindelijk hebben wij track twee er uitgepikt. Omdat Smile Bay Smile een uiterst geslaagde poging is om het wat verwaarloosde garage-rock genre nieuw leven in te blazen. En vanwege zijn lekkere … inderdaad.

Volbeat – By a Monster’s Hand

Een gloednieuwe single van Volbeat! Wat wil een fan nog meer? Een nieuw album? Een tour?

U wordt op uw wenken bediend. De Deense metalmannen pakken breed uit in 2025. In juni komt het 9e Volbeat album uit, God Of Angels Trust (G.o.a.t) geheten en in dezelfde maand begint in Vancouver en wereldtournee die de lawaaipapegaaien op 23 in Amsterdamse Ziggo Dome laat landen. Vooruitgestuurde single By a Monster’s Hand genereert al  heel wat voorpret. Doorspekt met heavy hooks dendert de song voor als een bergafwaarts rijdende goederentrein. In Volbeat We Trust!

The Moonlandingz, Nadine Shah – Roustabout

Fat White Family is waarschijnlijk met sabbatical, want diverse bandleden zijn momenteel druk met andere dingen. Een paar weken geleden maakten we kennis met offshoot Y.

Deze week is er een uitstekende nieuwe single van een al wat ouder side project The Moonlandingz, met gastzang van Nadine Shah. Roustabout is een sfeervolle retro-ballad, smaakvol aangekleed met een elektrische klavecimbel, mistige blazers en een spacy sopraan, zo’n hoge vrouwenstem die je ook wel hoort in oude SF films. Roustabout komt in april op het langverwachte tweede album van The Moonlandingz. No Rock Required verschijnt 7 jaar na Interplanetary Class Classics en telt naast Nadine Shah ook bijdragen van Iggy Pop en de Schotse acteur Ewwen Bremner.

Dutch Interior – Fourth Street

Zoals bij meer bands die proberen platgetreden paden te vermijden hebben de songs van Dutch Interior even de tijd nodig om in te dalen en aan te slaan.

Dat gold voor oud-IJsbreker Ecigs, dat gold voor opvolger Sandcastle Molds en dat geldt misschien nog wel het meest voor Fourth Street. Dutch Interior heeft een countryrockverleden. Dat is op Fourth Street beter te horen dan op de twee voorgangers. Vooral de gitaarinjecties hebben een lekkere landelijke en luie twang. Om het allemaal niet te gezellig te maken is er een einde dat eerst wat chaotisch overkomt, maar  na een korte gewenningsperiode perfect op zijn plaats valt. Ecig  staat niet, maar Sandcastle Molds en Fourth Street staan wel op het eerste album van Dutch Interior voor Fat Possum (The Weather Station/Youth Lagoon).

Moneyball is een productie van Phil Ek, die we kennen van zijn werk met o.a. Modest Mouse en Fleet Foxes.

Pivots – She Wears It Well

Pivots is een nieuw Frans/Brits trio dat de afgelopen tien maanden in Parijse achterbuurt hard heeft gewerkt aan hun stijl en hun sound.

Dit om de opname van hun debuut EP zo vlekkeloos mogeijk te laten verlopen. Het eerste tipje van de sluier, She Wears It Well is ondanks zijn geringe lengte -krap 2 minuten maar- zeer veelbelovend.  Vorig jaar zijn er ook al twee singles van Pivots verschenen, maar die zijn duidelijk minder. Wel kun je al horen dat Emmanuel, Nicolas en Roman uitblinken in het schrijven van slimme rocksongs en dat een van de drie ook een opvallend goede zanger is met een eigen, onderscheidend geluid. Ofwel, zoals de Engelsen zeggen, ‘one to watch’.

Odd Couple – Allein In Berlin

Een van de redenen dat Odd Couple onze nieuwe favoriete Duitse band is, is omdat het duo lijkt op op onze oude favoriete band uit Duitsland, neue welle helden Trio. Je weet wel van Da Da Da en andere prachtliederen als Kummer en Sabine.

Allein in Berlin is de titeltrack van het nieuwe album van Jascha en Tamo. De overeenkomst van Odd Couple met Trio hier is de primitieve beat, de eveneens rudimentaire elektronische begeleiding en de monotone Duitstalige zang. Op papier klinkt dat misschien niet zo aantrekkelijk, maar op plaat veroorzaakt het zelfs enige opwinding. Odd Couple is al eens in ons land gesignaleerd. Misschien wordt het tijd voor een nieuw bezoek.

Jopy – Twisting

Jopy is zo’n band die is opgehangen aan één persoon, haar naam is Jo Parnell.

En die Jo die kan wel wat: zingen, gitaarspelen en ook hele aardige liedjes schrijven. Ze is ook de producer van Twisting, een half instrumentaal surfplaatje met een straffe boogie beat. Redelijk retro dus en best opwindend. De nieuwe single is pas het vijfde liedje van Jopy en misschien wel de leukste van het stel. Live, laten we ons vertellen is Jopy, dat uithangt in Brighton nog leuker. Dus mocht dit bericht onder ogen komen van iemand die bands boekt, je weet wat je te doen staat.

Fuzzy Teeth – Get Down // Move On

Fuzzy Teeth is Anthony Koenn plus een paar maten die hem voorzien van een meer dan van adequate begeleiding op nieuwe single Get Down // Move On.

Anthony is zanger-componist en een uitstekende gitarist. Tenminste als hij het is die de wervelende solo speelt. In het Haagse is Anthony allang geen onbekende meer. Hij timmert als sinds 2012 aan de Dennenweg. Dat hoor je wel af aan het doortimmerde Get Down // Move On dat ondanks de James Brown achtige titel geen funknummer, maar een pure powerpopsong is.

POM – a menace

Een beetje gek was POM altijd al, maar op ‘a menace’ klinkt de band ronduit krankzinnig.

Het begint al met een duivels lachje in het intro. Wat volgt is een neurotisch nummer vol nerveuze riffs en een bezeten zangeres. Je gelooft Joy Kunst op haar woord als ze zingt dat ze iemand wil vermoorden. En waarom dan wel? Gewoon, omdat ze zich verveeld. Hopelijk speelt ze een rol. Dat doet ze echter zo overtuigend dat we voor de zekerheid de rest van de band en ook het publiek aanraden om toch maar enige afstand te bewaren. Te gekke single, dat dan weer wel.

POM EP AAAAH! is nu uit.

Matt Berninger – Bonnet Of Pins

Over de artistieke redenen van Matt Berninger om Bonnet Of Pins onder zijn eigen naam uit te brengen en niet met The National tasten we in het duister.

Wie weet had de band geen tijd. Maar we zijn wel blij dat de single uit is, want  een erg sterke track. Vrij vlot ook voor Matt’s doen en ook niet zo down als we van hem zijn komen te verwachten. Met zijn violen en blazers valt Bonnet Of Pins in de categorie ‘groots en meeslepend’. De tekst lijkt te gaan over een oude vlam die plots weer opduikt. Het blijft ook niet bij deze ene single. Bonnet is de voorloper van een tweede solo-album van de frontman van The National. Dat heet Get Sunk en verschijnt 5 jaar na de eerste, een tijd die Matt omschrijft als ‘a long period of writer’s block and self-disgust’. Inmiddels is hij weer onder de mensen en lacht het even hem weer toen. Hopen we dan maar.

Concert: 31/8 TivoliVredenburg.