Author: Flip van der Enden

The Linda Lindas – “Oh!”

Hip of hype? That’s the question. Een tijdje terug traden The Linda Linda’s op in de openbare bibliotheek van L.A. Een video van het nummer Racist Sexist Boy op Youtube sloeg in als een bommetje. Er volgden tv optredens en lovende woorden van o.a. Tom Morello van RATM, Thurston Moore van Sonic Youth en Flea van de Peppers. Niet veel later hadden de meiden een contract op zak van punk speciaal label, Epitaph.

En nu zijn ze amateur af. De vraag is nu gaan ze beroemd worden zoals voorspeld. Of is hun faam van tijdelijke aard. We gaan het zien (of niet)

Reb Fountain – Lacuna

Reb Fountain komt binnenkort met haar vijfde album. Dat haar naam hier toch geen belletje doet rinkelen zal te maken hebben met het feit dat ze woont en werkt in het verre Nieuw-Zeeland. Daar is ze best beroemd, maar weer niet zo dat het buitenland lokt. Haar gezinsleven is ook een reden om het nog even niet al te ver van huis te zoeken.

Maar gelukkig hebben we het internet nog, zodat we bijna 19.000 km noordelijker ook van haar muziek kunnen genieten. En genieten doen we! Reb zingt zacht rockende luistersongs waarin naast haar aangename stem steevast een smaakvolle gitaar te horen is. Ze maakt deel uit van de kleine maar o zo fijne alt-folkscene van Nieuw-Zeeland waarvan ook o.a. Marlon Williams en Aldous Harding lid zijn.

Lacuna is een prima instappunt voor oningewijde. De beat is zacht, maar nadrukkelijk, haar zang expressief. De kers op de taart is een Neil Youngiaanse gitaarsolo.

Ty Segall – Harmonizer

Harmonizer is het titelnummer van het naar schatting 22ste album van Ty Segall. Het is de eerste solo release van het Californische gitaarwonder in twee jaar. Waarom de man die makkelijk drie albums per jaar produceerde zo lang over zijn nieuwe heeft gedaan, hoor je meteen als je de plaat aanklikt.

De productie is voor Ty’s doen opvallend verzorgd, en hij heeft zijn wapenarsenaal uitgebreid met drummachines, synths en een batterij nieuwe pedalen zodat hij zijn gitaar nog harder, hoger en gemener kan laten scheuren. De titelsong denkt de lading.

Op Harmonizer komen de gitaren uit alle hoeken op je af, sterk vervormd of juist kraakhelder, de beat klinkt als een serie zweepslagen terwijl Ty’s stem met hulp van een plugin is vermenigvuldigd. Er is weinig harmonieus aan Harmonized, maar zo horen we de oude garage-rocker ook het liefst verbeten en bezeten.

Ben Howard: Tiny Desk (Home) Concert

Tiny thuis concert van Ben Howard al gezien? Nou bij deze dan. De Tiny Desk Sessions van de Amerikaanse publieke omroep NPR zijn legendarisch. Artiesten -ook van naam- smeken om een uitnodiging. Vanwege Corona is het kantoor van NPR tot nader order gesloten. In plaats van achter een bureau worden er nu sessies georganiseerd bij artiesten thuis. Vorige week streken een camera en

geluidsman/vrouw neer in de werkkamer van Ben Howard. Zoals altijd stak Ben zijn hart en ziel in zijn performance. Klik en je zult huiveren.

SET LIST • “Follies Fixture” • “Far Out” • “I Forget Where We Were” • “Oldest Trick In The Book”

Kid Kapichi – American Scream

Kid Kapichi zijn vier Britse punks die ervan dromen om naar zonnig California te emigreren, maar zich er terdege van bewust zijn dat daar ook niet alles koek en ei is. En dan hebben we het nog geen eens over de massale bosbranden die daar momenteel woeden. De songtitel California Screaming was al bezet, dus hebben ze gekozen voor American Scream, een zelfde soort woordspeling.

American Scream rammelt aan alle kanten, vooral de goede. Niemand die zich bekommert om overspraak, vervorming en kapotte versterkers. Klinkt het goed dan is het goed.

Kid Kapichi wordt in de U.K. op de zelfde hoop gegooid als Frank Carter & the Rattlesnakes, FIDLAR en Shame. Wij zeggen, goed gezelschap.

Big Thief – Little Things

Na in 2019 twee albums uit te hebben gebracht nam Big Thief even pauze om frontvrouw Adrianne Lenker de gelegenheid te geven om in 2020 twee albums onder eigen naam te maken. De uitdrukking ‘op de lauweren rusten’ komt niet voor in het woordenboek van Big Thief dus wordt er momenteel alweer gewerkt aan een nieuw album. Tenminste dat hopen we, want de twee nieuwe nummers die de band deze week losliet smaken naar meer. Zeker omdat de band nieuwe wegen lijkt in te slaan.

Wat de muziek van Big Thief tot dusver typeerde was de innerlijke rust waarmee de band hun songs bracht. Dat is absoluut niet het geval op Little Things. De nieuwe single is zo nerveus als de wachtkamer van een tandarts. Het lijkt wel alsof er twee songs door elkaar lopen. Pas na een paar draaibeurten wordt de structuur duidelijk. Verwacht dus geen ‘Paul’ part two of een herbewerking van ‘Shark Smile’. Little Things klinkt nog het meest als een beschonken Kate Bush. Dat is dus een compliment.

Deafheaven – In Blur  

Er schijnt binnen het hardere rock segment een ontwikkeling gaande te zijn van punk en/of metalbands die zich bekeren tot de dreampop. Een eenduidige reden voor het temperen van hun stijl en volume wordt niet gegeven. Het lijkt meer een combinatie van factoren. Zoals de tanende belangstelling voor harde rock. Wie geweld wil kan ook bij hip hop of hard core techno terecht. Leeftijd kan ook een rol spelen. Dertigers die doen alsof ze nog steeds 18 zijn verliezen hun cool. Daarnaast zullen er ook zeker muzikanten zijn die graag willen laten horen dat ze tot meer in staat zijn dan herrie schoppen. En vlak ook het uitblijven van succes niet uit als reden om iets anders te gaan proberen. Voorbeelden van bands die bezig zijn hun wilde haren van zich af te schudden zijn o.a. Nothing, Alcest en Deafheaven.

Die laatste is aanleiding voor dit verhaal.DEafheaven Toeval of niet, Deafheaven behaalde hun hoogste score tot nu toe met een nummer dat ‘Dream House’ heet, maar ondanks de titel een puist teringherrie is van heb ik jou daar.  In Blur is Deafheaven na de renovatie. 

Helemaal onlogisch is de transitie van metal naar dreampop niet. Dreampop is de eigentijdse term voor wat vroeger shoegaze heette. Moderne dreampop bands maken veelal muziek met keyboards en computers. De eerste lichting shoegaze bands, The Jesus & Mary Chain, Ride en Slowdive rukte nog stevig aan de snaren. Het dromerig zat hem vooral in het trage tempo van hun songs. De laatste tijd hoor je ook de term dreamgaze wel vallen, misschien is dat nog wel de beste omschrijving van Deafheaven nieuwe stijl. Maar, genoeg haarkloverij, waar het om gaat is dat Deafheaven anno 2021 vernieuwd en verbeterd de arena betreedt.

In Blur staat op ‘Infinite Granite’, het eerste studio-album van de Deafheavens sinds 2013. Volgende week komt hij al uit.

Radiogids vrijdagavond 13 augustus

Release nieuws uit het hol van de leeuw!  De connaisseurs van het Amsterdamse platenpaleis,  Concerto, Anton Speijers en Ruben Eg presenteren elke vrijdag van 19:00 tot 20:00 uur de verste (re)releases uit binnen- en buitenland.

Om 22.00 komen de Snobs aan hun trekken met een uurtje muziek die je waarschijnlijk nooit eerder hebt gehoord, maar zeker de moeite waard is.

Om 00.00 uur grijpt Metal ‘AARDSCHOK‘ Mike de macht. Tot 02.00 neemt hij je mee op een reis door de wondere wereld van de heavy metal. oordoppen optioneel.

Playlist van Concerto Radio van deze vrijdag de 13e!

Julia Stone, Free, Sixty Summers
Jungle, Truth: Loving In Stereo
Bobby Gillespie & Jehnny Beth, Stones Of Silence: Utopian Ashes
Ida Mae, Click Click Domino (feat. Marcus King): Click Click Domino
Anika, Change: Change
Southern Energy Ensemble, F-U-N-K-Y ‘ Til The Day I Die: Southern Energy
Bleachers, Stop Making This Hurt, Take The Sadness Out Of Saturday Night
Guardian Singles, Being Alone: Guardian Singles
Rolling Blackouts Coastal Fever, Falling Thunder (Demo): Sideways To New Italy (Demo’s)
George Harrison, Run Of The Mill: All Things Must Pass
Drive-By Truckers, Ronnie And Neil: Live At Plan 9
Wilburt Lee Reliford, Coal Black Mattie: Seems Like A Dream
LCD Soundsystem, Tribulations: The Long Goodbye

Met als bonus: een instore van Eton Crop!

Playlist Snobuur ovb:

Bleached Keep On Keepin’ On
The Remains Why Do I Cry
Buddy Miles Them Changes
Sarah McLachlan Adia
Chris Wragg & Greg Copeland Deep In The Blood
Mekons Ghost Of American Astronauts
Amen California’s Bleeding
Charmin’ Children Chew It
Falco Maschine Brennt
Jon Allen Falling Back
Sam & Dave Everybody Got To Believe in Somebody
Ed Kowalczyk Drive
Pronk Gin’ Blues
John Dowie British Tourist
Gnarls Barkley Smiling Faces
Emerson, Lake & Palmer (ELP) Pictures At An Exhibition (Promenade-The Hut Of Baba Yaga-The Great Gates Of Kiev) (Moessorgski)

 

Berebot – Zeeziek

Een band die zich Berebot noemt komt er niet onderuit om een liedje over varen te maken. Helaas heeft Berebot nog geen zeebenen. Zeeziek is een lekker stoonde reggae tune, op de eigen taal na behoorlijk authentiek met zijn wazige koortjes en schorre keyboard-sound die waarschijnlijk niet toevallig doet denken aan het werk van The Wailers met super producer Lee Perry.

Zeeziek stamt van begin dit jaar. Een reggaenummer uitbrengen in hartje winter is net zo onverstandig als een kerstliedje releasen in de zomer. Ook al laat de zon zich zelden zien, een nummer als Zeeziek is precies wat onze playlist nodig heeft. En beter laat dan nooit ook.

Wie alleen Zeeziek kent zou kunnen denken dat Berebot mikt op een novelty hit om daarna weer over te gaan tot de orde van de dag. Niet dus. Het Antwerpse duo -Bob van der Leij en Kaena Bervoets- heeft nog een nummer in de aanbieding, Heerlijke Figuur, een bijzonder geslaagde hertaling van Beautiful Freak van Eels, dat ook nog eens zeer overtuigend wordt gezongen.

Twee van zulke sterke producties kunnen onmogelijk het werk zijn van een stel nieuwkomers, en inderdaad Bob en Kaena hebben zich warmgelopen in het ook bij ons niet geheel onbekende gebleven en eveneens eigen talige Paper James.

Het leuke is dat je op basis van deze twee singles onmogelijk kunt voorspelen wat er hierna gaat gebeuren. Maar dat de verassing aangenaam zal zijn, lijdt geen twijfel.

Hoe Echo & The Bunnymen The Killing Moon schreven.

Vandaag geen nieuwe clip van een aanstormend of bekend talent, maar een mini reportage over de totstandkoming van de new wave klassieker The Killing Moon van Echo & The Bunnymen.  Die blijken daarbij hulp van hogerhand te hebben gehad volgens de maker.

Deze mini-docu maakt deel uit van een serie over pop/rock en indie Britse classics. Google en ge zult ook video’s vinden over o.a. The Cure, Joy Division, Massive Attack e.v.a.