Author: Flip van der Enden

Nation of Language – Across That Fine Line 

De New Yorkse neo new wave band  Nation Of Language legt momenteel de laatste hand aan hun tweede album, de opvolger van het vorig jaar verschenen ‘Introduction, Presence’. Nieuwe single Across That Fine Line schept hoge verwachtingen. Zelden klonk de combi van nerveuze bas, mechanische drums en koele synthesizers zo warm en glorieus.

Sound en stijl zijn nog steeds diep geworteld in de tijd dat bands als OMD, Ultravox en Heaven 17 op d’aarde rondwaarden, maar er is onmiskenbaar sprake van groei op alle fronten; de sound, de songs, maar vooral wat betreft flair en zelfvertrouwen heeft de band stappen gemaakt. Bewondering is beheersing geworden.

De titel van het nieuwe album van Nation Of Language is ‘A Way Forward’. Releasedatum volgt.

Oliver Malcolm – Runaway

Oliver Malcolm is een tot indie rocker omgeschoolde hip hop producer. Hij komt uit oorspronkelijk Zweden, maar resideert tegenwoordig in Londen. We kennen Malcolm nog van zijn Graadmeter hitje, The Machine, een proteïnerijke rocktrack met dub invloeden.

Een andere reggae variant, ska vormt de basis van zijn nieuwe single, Runaway. Wederom bulkt Malcolm van de energie, maar deze keer is hij ook een beetje boos. Op zichzelf, een concurrent op liefdesgebied, of gewoon op de wereld is niet helemaal duidelijk. Hij scandeert zijn tekst, een achtergondkoor accentueert het laatste woord van elke zin op een manier die we kennen uit de hip hop. Dat laatste woord rijmt vaak op ruk. Mocht er ooit een ‘clean radio edit’ van Runaway verschijnen is dat waarschijnlijk een lange beep. 

Runaway staat met nog zeven andere grofgebekte, explosieve nummers, waaronder The Machine op het recent verschenen mini-debuutalbum van mister Malcolm.

Lightning Bug – Song Of The Bell

De scheidslijn tussen shoegaze en dreampop is altijd een beetje vaak geweest. In shoegaze zitten vaak gitaren in dreampop hoor je meer elektronica. Het uit Brooklyn afkomstige Lightning Bug  heeft veel van beiden.

De band onder aanvoering van Audrey Kang heeft eerder in eigen beheer twee albums uitgebracht die geheel ten onrechte zo goed als onopgemerkt zijn gebleven. Dat dat met album drie ook gaat gebeuren ligt niet voor de hand, want A Color Of The Sky staat op de releaselijst van Fat Possum, een actief label met stalpaardjes als Wavves, The Weather Station en Soccer Mommy, om maar een paar recente acts te noemen.

Lightning Bug toont zich op zijn aller beheerst op Song Of The Bell. Alleen het intro duurt al meer dan een minuut. Kom daar nog maar eens om in Tik Tok tijden. Wat volgt is een op een positieve manier zweverige track waarin Audrey zacht swingend en zingend haar verhaal doet op een wolk van keyboards en gitaren. Onder de oppervlakte speelt zich van alles af. Heel af en toe dreigen er dissonante stemmen te komen bovendrijven, maar de band verliest nergens zijn beheersing.

25 juni volgt het album.

 

PRONOUN – I WANNA DIE BUT I CAN’T (CUZ I KEEP ON LIVING)

De gitaar aan het begin van I WANNA DIE BUT I CAN’T (CUZ I KEEP ON LIVING) van PRONOUN is puur U2 en helpt er aan herinneren hoe goed de band van Bono en The Edge ooit was. Die gitaar verdwijnt niet meer uit beeld, maar de gedachte aan U2 wel. Dat komt omdat PRONOUN, het alias van Alyse Vellturo uit Brooklyn verder haar eigen persoontje staat.

PRONOUN combineert de intimiteit van bedroom pop met de bombast van klassieke new wave. De titel van haar nieuwe EP, OMG I Made It! Doet vermoeden dat het scheppingsproces niet helemaal vlekkeloos is verlopen. Waar de schoen wrong weten we niet precies. De titel van haar nieuwe single, I WANNA DIE BUT I CAN’T (CUZ I KEEP ON LIVING) suggereert dat de artieste in kwestie sowieso enige moeite ondervindt met het probleemloos functioneren in dit ondermaanse.

PRONOUN is de trotse maker van EP uit 2016 en een album dat uitkwam in 2019. Mogelijk is de nieuwe single mogelijk een voorloper van een opvolger.

Modest Mouse – Leave A Light On

Nu er een tweede buitengewoon goed nieuw nummer uit is van Modest Mouse weten we pas hoe zeer we de band van Isaac Brock hebben gemist.

Modest Mouse schreef pophistorie met tracks als Dashboard, The World At Large en Float On. Zonder te beweren dat We Are Between en het nog nieuwere Leave A Light On werkjes van het zelfde kaliber zijn, zijn het toch songs die vernuft combineren met gevoel op een manier zoals alleen Brock dat kan met zijn karakteristieke stemgeluid en zijn ietwat amechtige manier van zingen.

Brocks’ stem is niet het enige opvallende en indruk makende aan Leave A Light On, het mooie refrein wordt gezongen door een flink koor, de bassist laat zijn instrument mooi grommen en tenslotte, maar niet op de laatste plaats is er een fraaie instrumentale break. Kortom niets dan lof voor single 2 en daarom hoge verwachtingen van MM album 7.

The Wombats – Method To The Madness

Method To The Madness markeert de welkome terugkeer van The Wombats. De band heeft sinds het Beautiful People Will Ruin Your Life album uit 2018 geen nieuw werk meer uitgebracht.

Method To The Madness lijkt eerst wat gezapig, maar na drie minuten schiet het energiepeil alsnog omhoog tot opwindende waarden. Uit het eerste deel spreekt gelatenheid, part two is een en al verzet. Kon de titel van het laatste album nog ironisch worden opgevat, op Method To To The Madness lijkt de band bloedje serieus. ‘Het nummer gaat over het tevergeefs zoeken naar patronen in chaos om daar uiteindelijk maar mee op te houden’, licht zanger Matthew Murphy de nieuwe single toe. Dat klinkt fatalistischer dan hij het bedoelt waarschijnlijk. Verdere berichten uit het Wombats kamp zijn namelijk overwegend positief. De band werkt aan nieuwe muziek die hoort tot de, ‘de boeiendste, innovatiefste en meest vooruitstrevende van hun carrière’. Of zou dat ook ironisch zijn?

Veps – Girl On TV

Veps is de naam van de band van vier meiden uit Noorwegen. Plots lijkt Noorwegen de rol van Zweden te hebben overgenomen als Scandinavische land met de interessantste muziekscene.

Naast girl in red, Sigrid en al wat oudere gedienden als Kings Of Convenience gooit nu ook Veps internationaal aardig hoge ogen. De meiden, die nog op de middelbare school zitten, maken ontwapenende, beetje nineties klinkende meidenpop. Het ietwat weemoedige Girl On TV is pas de vierde single van het girl power kwartet uit Oslo. Het is dus allemaal nog wat vroeg en vers, maar het is nu al duidelijk dat Veps de potentie heeft om ver te komen. Moeten ze wel eerst hun school afmaken natuurlijk.

Mannequin Pussy – To Lose You

Mannequin Pussy is een trio, twee girls, en een boy uit Philadelphia. Ze hebben al drie albums op hun kerfstok en stonden op het punt om door te breken met hun in 2020 verschenen album, Patience. Helaas stak Corona daar een stokje voor.

Maar nu lijkt er alsnog gerechtigheid in het vat te zitten voor het trio, want een paar van hun songs zitten in de nieuwe HBO serie Mare of Easttown, een sombere, maar geweldige ‘who dunnit’ met een hoofdrol van Kate Blanchett. De dochter van Mare heeft een bandje. De nummers die ze spelen (playbacken) zijn dus van Mannequin Pussy.

Zo’n plug werk natuurlijk geweldig, maar dan moet de muziek wel kloppen. En dat doet-ie. De Pussy’s vinden zichzelf een punkband. Wat energie betreft zijn ze dat ook wel, maar hun songs zijn onbeschaamd poppy en de zang van Marisa ‘Missy’ Dabice is melodieus en expressief. Nieuwe single To Lose You zit niet in de serie maar komt van een vers verschenen EP, Perfect.

Turnstiles – MYSTERY

Uit Baltimore komen, ze de mannen van Turnstile. Baltimore is dat niet die stad van? Precies! Baltimore is beroemd, of beter berucht geworden door de tv-serie The Wire.

Of Turnstile wel eens met de politie in aanraking is gekomen, weten we niet. Wat we wel weten is dat ze een crimineel goede nieuwe single hebben losgelaten. Het einde van de lockdown is in zicht en dat lijkt Turnstile te ruiken.

De band staat te popelen om weer de clubs in en de velden op te mogen. Ze hebben sinds de release van hun doorbraak album, Time & Space uit 2018 een heel arsenaal aan topsongs uitgebroed en kunnen niet wachten om die persoonlijk aan ons te komen voorstellen.

MYSTERY is de ultieme terugkomer, tweeënhalve minuut pure proteïne met zuigende gitaren, een beschonken synth en een zangpartij die klinkt alsof hij is opgenomen in een druipsteengrot. Het nieuwe album komt er aan, maar eerst gaat Turnstile nog even voelen hoe het ook alweer was om een mosh-pit te veroorzaken. In de herfst zullen ze zich weer melden.

The Limiñanas & Laurent Garnier – Saul

Het roemruchte Zuid-Franse psychedelische garage rock duo, The Limiñanas heeft de handen ineengeslagen met de befaamde Noord-Franse techno producer Laurent Garnier.

Wees niet bang Lamiñanas fans. In ieder geval is op de eerste single van het trio de invloed van Monsieur Garnier zo goed als non-existent. Saul is eerder een song in de lijn van de aartsvader van de Franse popmuziek, Serge Gainsbourg. Dat betekent een monotone, hypnotische beat met daarover heen een min of meer gemompelde tekstvoordracht van, naar wij aannemen Lionel Limiñana. In het Frans uiteraard.

Het album dat Lionel, Marie en Laurent hebben gebrouwen wordt in het najaar verwacht en zal De Película gaan heten. Película is speelfilm in het Spaans. Of velletje dat kan ook.