Author: Flip van der Enden

LCD Soundsystem houdt de fans graag in spanning. In 2011 kondigde James Murphy het einde aan van zijn band. Ze namen afscheid met een concert in Madison Square Garden. Daarna verschenen een documentaire, diverse luxe rereleases en het bericht dat Murphy zijn secondanten toch maar weer bij elkaar had geroepen voor een mogelijke doorstart. Er volgde een serie concerten, maar nieuw plaatwerk bleef uit. Maar niet langer!

Na het door gitaren overheerste call the police en de gedragen ballade american dream (men doet niet aan hoofdletters deze keer) is er nu het uptempo en door synthesizers overheerste tonite. De songs komen van het nieuwe album american dream dat begin september uitkomt. tonite zou zomaar in het Guinness Book of World Records kunnen komen als dancetrack met de langste tekst ooit. Murphy houdt een vijf minuten durende monoloog over ouder worden, terwijl zijn maten langzaam maar zeker het tempo opvoeren tot er geen andere optie meer is dan dansen.

Live: Paradiso: 11 & 12 september.

The Beaches is een dameskwartet uit Toronto dat geïnspireerd door bands als The Strokes, Elastica en White Stripes aan het musiceren is geslagen. Met een naam als The Beaches zou je kunnen denken dat er een vleugje surf in hun muziek zit, maar de band is vernoemd naar de wijk in Toronto, waar de meiden wonen.

Verwarrend is wel dat er ook een Australische meidenband is die Beaches heet zonder The dus, die ook nog eens klinkt als hun Canadese net niet naamgenoten. The Beaches bestaat nu een jaar of vijf, maar van een album is het nog niet gekomen. Wel is er een EP en een handvol singles, die een stijgende lijn vertonen met als nieuw hoogtepunt het aanstekelijke Money, een onderwerp dat tot in den treure is bezongen in de pophistorie maar zoals The Beaches laat horen nog lang niet is uitgeput.

Marmozets is een lekker luidruchtige jongehondenband uit Engeland. Het vijftal hakte er drie jaar geleden behoorlijk hard in met hun debuutalbum, The Weird And Wonderful Marmozets. Marmozets opereert in het grijze gebied tussen indie en metal. Een deel van hun songs valt om die reden buiten onze boot, maar een aantal kunnen we toch niet links laten liggen. Zoals het nog steeds enerverende Why Don’t You Hate Me.

Net als die track is nieuwe single Play een wervelwind in songvorm. De poppie productie kan niet verhullen dat hier heel veel decibellen worden geproduceerd en zangeres Becca Macintyre is en blijft ontembaar. Het tweede album van Marmozets heeft nog geen titel en ook geen releasedatum. Wel staat er een Britse tournee gepland voor oktober. Rond die tijd mogen we daarom waarschijnlijk wel het een en ander verwachten. Hopelijk duurt het dan niet al te lang voor Marmozets zijn pijlen richt op het continent. Wij hebben onze borst alvast nat gemaakt.

Na twee losse singles waarop Beck verwoede pogingen deed om modern en dansbaar te klinken komt hij nu met een song waarmee hij duidelijk maakt dat hij zijn oude streken gelukkig nog niet is verloren. Dear Life is classic Beck. Tussen het bezielde pianointro en het Beach Boys achtige slot ontvouwt zich een fantasierijke en warmbloedige compositie vol fraaie details,  ruim drie minuten muzikaal genot.

Beck is een rare en behoorlijk onvoorspelbaar, maar tegelijker tijd berekenbaar in die zin dat alles wat hij doet interessant is, geslaagd of niet. Ruim twintig jaar na Mellow Gold zou je mogen verwachten dat hij niet meer zo nodig hoeft en dat de tijd hem heeft ingehaald. Hij zou de eerste noch de laatste zijn die zich gedwongen ziet om het restant van zijn carrière te teren op oude roem. Dear Life maakt echter duidelijk dat de maker van Loser nog steeds een winnaar is.