Blaudzun en Pinguin zijn de laatste jaren wat uit elkaar gegroeid. Wij hebben de post-punk en shoegaze omarmt. Blaudzun de pop.
Maar nieuwe Shades kan ons toch wel weer bekoren. ‘Waarom deze wel en de twee voorgangers niet?’ vroegen we ons af. Het zal zeker uitmaken dat de lente in de lucht zit, maar toen we de kleine lettertjes bestudeerden ontdekten we dat Johannes ‘Blaudzun‘ Sigmond Shades samen had geproduceerd met mister Moss, Marien Dorleijn. En dat verklaart een hoop, de fijne synth-lijntjes bijvoorbeeld en de subtiele 80’s sound die het nummer siert. Ook Shades is licht, maar leuk licht en dus een prima lenteplaatje. Hopelijk staan er op het nieuwe Blaudzun album meer co-producties van de man met de bril en de man met de oortjes.
Dat album , Blaudzun’s zevende heet Last Days en volgt op 18 oktober. De tour begint in februari 2025.
Als we de berichten mogen geloven -en waarom zouden we dat niet doen- heeft Blaudzunmet ‘Lonely City Exit Wounds’ zijn beste album tot nu toe afgeleverd. Dat is bijzonder omdat er al een stuk of zes op zijn naam heeft staan.
Wat stijl betreft is er niet heel veel veranderd. Ook de nieuwe songs kun je ergens tussen Tears For Fears en Arcade Fire plaatsen. Maar. Het klinkt af allemaal. De songs zijn elegant en mooi geproduceerd. Er wordt lustig met mooie melodieën gestrooid en de bombast die vroeger nog wel eens op de loer lag wordt op gepaste afstand gehouden. Daarnaast lijkt Johannes ook beter dan ooit te zingen. Dit alles komt samen in Wide Open dat naast genoemde componenten ook nog eens een tegen de klippen opgewassen melodie heeft.
Live Foto Review: Blaudzun @ Podium Victorie, Alkmaar
24 oktober 2021
Foto’s Peter van Heun
Geschreven alsof het zijn laatste album is, met de gedrevenheid van een debuut; Blaudzun is terug en presenteert dit jaar ‘’Lonely City Exit Wounds’’, misschien wel zijn meest urgente en troostvolle plaat ooit. Het album werd geschreven in een tijd waarin alles ineens tot stilstand kwam en de vaart de volkeren werd verstomd door een oorverdovende stilte. Vanuit deze stilte ontvouwt zich nu een nieuwe tijd, vereeuwigd door Blaudzun in 12 puntgave songs.
De eerste single van het album, ‘’Real Hero’’, is verschenen op 2 april. Het is een ode aan levenslust en aan de alledaagse helden die ons leven de moeite waard maken. Tegelijkertijd is ‘’Real Hero’’ een enorm persoonlijke song voor Blaudzun: “ik schreef het in eerste plaats met in mijn achterhoofd het doodzieke zoontje van een van mijn beste vrienden. Het is een eerbetoon geworden, ook aan zijn zusje en ouders. ‘’Real Hero’’ kwam letterlijk binnen enkele minuten totstand. “Het was alsof ik de tekst en melodie zo uit de lucht plukte en het alleen maar hoefde op te nemen. Af en toe gebeurt zoiets, dat zijn bijzondere momenten voor een songwriter.” Het nummer is opgenomen met co-producer en mixer Tijs van de Klugt.
Blaudzun presenteert zijn nieuwe single ‘Real Hero’. Het is een ode aan levenslust en aan de alledaagse helden die ons leven de moeite waard maken. Het is de eerste single in aanloop naar de release van zijn aanstaande album ‘Lonely City Exit Wounds’.
‘Real Hero’ is een enorm persoonlijke song voor Blaudzun. Hij schreef het in eerste plaats met in het achterhoofd het doodzieke zoontje van een van zijn beste vrienden. Het is een eerbetoon geworden, ook aan zijn zusje en ouders.“Toen ik ‘Real Hero’ schreef hadden we met z’n allen de hoop dat hij de ziekte zou overwinnen, maar het liep helaas anders. Afgelopen november zong ik de song in uitgeklede vorm op zijn begrafenis.”
Ondanks de verdrietige aanleiding straalt ‘Real Hero’ positiviteit uit. Zowel de energie van de gitaren en synths, de melodielijn van het refrein en de lyrics dragen daaraan bij. “De wereld leek afgelopen jaar met haat en ziekte overspoeld te worden, maar toch viel er in de chaos veel moois te ontdekken. Mensen die elkaar juist weten te vinden als tegenstellingen onoverbrugbaar lijken, mensen die liefde ontdekken in tijden van pandemie. Mensen die zich niet neerleggen bij verlies en eenzaamheid en er staan voor zichzelf en hun medemens. Dat zijn mijn ware helden.”
In de video van Real Hero zien we een jonge man, die danst en dartelt door een grote stad. Hij is een vermomde superheld. Overal waar hij langskomt, verandert hij de ogen en geest van mensen. Door middel van zijn dansen en het pistoolgebaar dat hij met zijn handen maakt en waarmee hij voorbijgangers kusjes afvuurt. In alle reflecties zien we zijn ware aard, een jonge man in een superheldenpak. De laatste ontmoeting met een moedeloze en sombere voorbijganger eindigt in een ‘Mexicaanse patstelling’ met een bijzonder einde.
De Nederlandse indie artiest Blaudzun (Johannes Sigmund) komt met nieuwe nummers naar Patronaat, Paard en Podium Victorie! Dit jaar verscheen het derde deel in de Jupiter-reeks waar Blaudzun sinds het najaar van 2016 mee naar buiten is getreden.
Het is een volwaardige plaat die niet zonder de eerste twee delen had kunnen bestaan. Of zoals Johannes Sigmond het zegt: ‘Als ik het vergelijk met een schilderij is _UP_ het middendeel en zijn de andere twee de zijpanelen.
Vergeleken met het volle, archaïsche geluid van platen als Heavy Flowers en Promises Of No Man’s Land is _UP_ lichter. Wat minder topzwaar. De manier van spelen tijdens zijn Jupiter-tournees en de recente theaterconcerten heeft er een rol in gespeeld. Blaudzun heeft geleerd rust toe te laten. De nummers van _UP_ zijn stuk voor stuk geschreven op de piano, zodat de basis van het liedje klopt: een sterke melodie, focus op de zang. Dat is een bewuste keus. Johannes: ‘Ik heb mijn stem weer op de voorgrond geplaatst. Mijn zang stond de laatste tijd erg in dienst van de muziek, verzand in het geheel, maar ik heb besloten dat ik een fucking zanger ben. Wat dat betreft zijn Adele, Beyoncé en ook Nick Cave mijn grote voorbeelden geweest. Toen ik deze winter op een Spaans eiland was, fietste ik door straten waar muziek hard uit de cafés schalde. Wat hoor je dan echt goed door de ramen heen? De vocalen. Ik besefte dat ik mijn stem weer uit het gesteente moest hakken. Melodie drijft deze plaat en mijn stem is daar het vehikel van.’
LIVEDATA 29 november De Pul, Uden 30 november Paard, Den Haag(+support Faradays) 01 december Patronaat, Haarlem(+support Kitchenette) 06 december Podium Victorie, Alkmaar(+support Faradays) 07 december Neushoorn, Leeuwarden 08 december Fluor, Amersfoort 15 december Het Depot Leuven (BE)
De Breder dan klassiek nieuwjaarstournee van Amsterdam Sinfonietta, met artiesten uit de pop of jazz (zoals in eerdere edities bijvoorbeeld Typhoon, De Dijk en Rufus Wainwright) is elk jaar weer een groot succes. In januari 2019 is het de beurt aan zanger en indiepop artiest Blaudzun, die in 2012 doorbrak met zijn album Heavy Flowers. De artiest stond daarna steevast voor volle zalen en op grote festivals. Zijn tour met Amsterdam Sinfonietta heeft de titel Ademgebed, wat verwijst naar de jong gestorven dichter Martijn Teerlinck die ook werkte als producer en zanger onder de naam Child of Lov. Niet alleen brengt Blaudzun deze tour poëzie en zingt hij in het Nederlands, ook zingt hij voor het eerst in het Frans. Het nieuwjaarsprogramma van Amsterdam Sinfonietta met Blaudzun: een nieuw begin en een nieuw geluid.
Ademgebed is de titel van de postuum verschenen debuutbundel van dichter Martijn Teerlinck, die stierf op zijn 26e. Blaudzun wil in de tour speciaal de aandacht vestigen op deze dichter en zanger die vrijwel onbekend is, maar een grote belofte was. Hij gaat samen met het orkest niet alleen aan de slag met een gedicht van Teerlink, maar ook met een nummer van diens debuutalbum Child of Lov. Daarnaast zingt Blaudzun tijdens Breder dan klassiek een tekst van dichteres Neeltje Maria Min, die op haar 22e doorbrak met de dichtbundel Voor wie ik liefheb wil ik heten.
Verder stappen Blaudzun en Amsterdam Sinfonietta uit hun comfortzone met de vertolking van songs van onder meer Nirvana en Sufjan Stevens. Maar Blaudzun gaat verder; in deze tour zingt hij ook voor het eerst Franstalige nummers zoals bijvoorbeeld Valse de Melody van Serge Gainsbourg.
BLAUDZUN
Blaudzun (Johannes Sigmond, 1974) brak door met Heavy Flowers (2012), waarvoor hij een Gouden Plaat en Edison ontving. Hij verkocht alle popzalen uit en speelde op alle gerenommeerde festivals in Nederland, België en Duitsland zoals Lowlands, Pinkpop, Hurricane, Pukkelpop en Rock Werchter. Na Heavy Flowers volgde Promises of No Man’s Land (2014), dat op nummer 1 in de Album Top 100 binnen kwam en een 3FM-Megahit, Hotshot op Studio Brussel en themasong bij de Olympische Winterspelen opleverde.
De laatste twee jaar stonden in het teken van de albumtrilogie Jupiter, waarvan dit voorjaar het laatste deel _UP_ verscheen. Ademden eerdere albums zwaar onder dekens van velours in een archaïsche sfeer, Blaudzuns sound is nu lichter. De liedjes hebben meer lucht en zijn ritmischer, dansbaarder. Sigmond: “In mijn albums zat nooit seks, nooit dat dansbare. Deze plaat is sexy; een belangrijk element van rock-’n-roll. Het is feestelijker.” Hey Now van het album _UP_ was eerder dit jaar Topsong op NPO Radio 2. Met de nieuwe songs stond Blaudzun deze zomer op o.a. Pinkpop en Lowlands.
AMSTERDAM SINFONIETTA
Amsterdam Sinfonietta is in 1988 opgericht en inmiddels is het uitgegroeid tot een dynamisch en virtuoos ensemble dat optreedt over de hele wereld. Het strijkorkest speelt onder leiding van artistiek leider Candida Thompson en wordt geroemd om zijn innovatieve programmering en hechte samenspel.
Met de jaarlijkse concertreeks Breder dan klassiek gaat het orkest een samenwerking aan met artiesten van buiten de klassieke wereld, waarbij beide partijen uit hun comfortzone stappen. Elk jaar weer mondt dit uit in een spannende kruisbestuiving tussen totaal verschillende muzikale werelden. Eerdere edities waren met o.a. Wende, Einaudi en Chick Corea.
Breder dan klassiek Amsterdam Sinfonietta & Blaudzun
05-01-2019 Enschede, Muziekcentrum
06-01-2019 Rotterdam, Nieuwe Luxor Theater
07-01-2019 Amsterdam, Het Concertgebouw
08-01-2019 Groningen, De Oosterpoort
10-01-2019 Tilburg, Concertzaal
11-01-2019 Leiden, Stadsgehoorzaal
13-01-2019 Zwolle, Theater de Spiegel
14-01-2019 Utrecht, TivoliVredenburg
15-01-2019 Heerlen, Theater Heerlen
17-01-2019 Arnhem, Musis
19-01-2019 Eindhoven, Muziekgebouw
Samen met Art Rocks organiseert landelijk coachingsprogramma Popsport vier workshopdagen in verschillende musea voor muzikanten die zelf een nummer willen maken bij een kunstwerk. Deze songwriting workshops sluiten aan bij de competitie van Art Rocks, waarvoor de ambassadeurs Yung Nnelg en Blaudzun vandaag als startschot hun track hebben gereleased geïnspireerd op een bekend kunstwerk.
Workshopdagen songwriting Popsport organiseert 4 workshopdagen songwriting waarbij muzikanten een driedelig programma krijgen: ze starten met een workshop ‘Kunst kijken’ van ervaren museumdocent Peter Thissen, dan vertelt de Art Rocks ambassadeur (Yung Nnelg of Blaudzun) hoe hij zelf dat proces doorlopen heeft en tot slot gaan ze zelf aan de slag met hun eigen muzikale interpretatie bij een zelfgekozen kunstwerk onder leiding van Popsport coaches.
Overzicht data
15 september Workshopdag met Yung Nnelg Museum Boijmans van Beuningen, Rotterdam
6 oktober Workshopdag met Yung Nnelg Tropenmuseum, Amsterdam
13 oktober Workshopdag met Yung Nnelg Drents Museum, Assen
27 oktober Workshopdag met Blaudzun Museum Prinsenhof, Delft
Aanmelden via www.popsport.nl. Ambassadeurs Blaudzun en Yung Nnelg Blaudzun heeft samen met David Douglas een geheel opnieuw gearrangeerde versie gemaakt van de HATY HATY-track High as the sun, dat geïnspireerd is op zijn favoriete schilderij van Vincent van Gogh: ‘Korenveld met maaier en zon’ (1889) uit de collectie van het Kröller-Müller Museum.
Yung Nnelg heeft het nummer Basquiat gemaakt dat geïnspireerd is op het werk ‘Koningen van Egypte II’ (1982) van street-artist Jean-Michel Basquiat uit de collectie van Museum Boijmans Van Beuningen. Naast de tracks geven de ambassadeurs tijdens de workshopdagen van Popsport een masterclass songwriting.
Bekijk de 56 geselecteerde kunstwerken en historische objecten waaruit de deelnemers kunnen kiezen op www.artrocks.nl. Deelname aan de muziekcompetitie is vanaf 15 jaar en zowel voor amateurmusici als voor professionals. Een aanmelding voor de Popsport workshopdagen is niet meteen een aanmelding voor de Art Rocks competitie, deelnemers moeten zich nog aanmelden voor Art Rocks.
Live (Foto) Review: Pinkpop 2018 @ Megaland, Landgraaf
15 juni 2018 Foto’s Hub Dautzenberg Tekst Jeroen Bakker / Milo Lambers / Pieter Visscher / Martien Koolen
De eerste editie van Pinkpop vond plaats op 18 mei 1970 in Geleen, waar Pinkpop zeventien keer plaats vond. In 1987 werd eenmalig uitgeweken naar Baarlo. Vanaf 1988 wordt Pinkpop gehouden op evenemententerrein Megaland in de gemeente Landgraaf en vindt daar komend jaar voor de 31e keer plaats. En dit jaar is Pinguin Radio voor het eerst trotse mediapartner van Pinkpop!
15 juni 2018
Walden (15:00 uur – Brightlands Stage) + Slydigs (15:30 uur – Stage 4)
Het eerste Pinkpopoptreden wordt traditioneel verzorgd door de winnaar van de Nu of Nooit bandwedstrijd en dat was dit jaar: Walden.
Het eerste hoogtepunt van de vrijdag zijn de Slydigs. Deze vier jonge rockhonden uit Manchester spelen, heerlijke, vette, onvervalste rock en roll in de beste traditie van The Who, Oasis en de Stones. De fantastische opener How Animal Are You (super titel, trouwens) zet de toon en de uitpuilende tent (Stage 4 gaat meteen plat voor deze ‘niet lullen maar spelen band’. Andere strakke songs zoals Give It Up Brother en The Love That Keeps On Giving smaken duidelijk naar meer. Slydigs presenteert het Pinkpop publiek zelfs een nieuwe song, namelijk: Sleep In The Wind. (MK)
Slydigs (15:30 uur – Stage 4)
Manchester wordt niet alleen nóg wat sterker op de kaart gezet door Noel Gallagher, maar ook door het sympathieke Slydigs, dat eigenlijk een pub-band is. Niettemin geen spoortje podiumvrees bij de mannen, die natuurlijk wel eerder op een podium ter grootte van dat van Stage 4 hebben gespeeld. Het is allemaal niet zo hoogdravend wat de Britten laten zien. Aardige pop-rockliedjes komen voorbij. Het gaat waarschijnlijk niet voor de grote doorbraak zorgen in Nederland. (PV)
Lil Kleine (15:30 uur – Mainstage)
Je bent 23 jaar oud, je mag het oudste festival van het land openen op het main stage en wat doe je? Je komt twintig minuten te laat. Totaal misplaatste arrogantie. De verleiding is dan ook groot om de hele show om de review hierbij te laten. Als een artiest zijn publiek niet serieus neemt, waarom zouden wij hem dat wel nemen? Maar vooruit, even snel: Lil’ Kleine heeft een liveband bij zich en dat pakt best aardig uit. Het geeft de muziek een feel die past bij een groot festival. Verder komt de rapper zeer ongeïnteresseerd over. Je zal maar uren in het voorste vak hebben staan wachten. Snel vergeten deze show. (ML)
The Last Internationale (16:30 uur – Brightlands Stage)
The Last Internationale, voor de tweede keer op PP zet met hun mix van punk, folk, rock en roll en metal de tent weer volledig op zijn kop. Vanaf de openingstrack Berta Berta, een cover van Branford Marsalis) tot aan het slotnummer Ohio, een prachtige cover van CSN&Y, bruist deze set. Zangeres Paz en gitarist Pires schitteren een uur lang met Killing Fields, 1968 en Hit’ em With Your Blues. (MK)
The Last Internationale (16:30 uur – Brightlands Stage)
Natuurlijk staat op de eerste dag van Pinkpop alles in het teken van Pearl Jam. Je proeft een gezond stukje spanning op het werkelijk áfgeladen terrein, dat net zo vol is, zo niet nóg voller dan tijdens de Rolling Stones een paar jaar terug. Heerlijke opwarmer voor Eddie Vedder cum suis is The Last Internationale, uit New York. De band stond drie jaar terug ook al eens op Pinkpop en dat beviel goed. Van twee kanten. Tom Morello is fan van het bluesrocktrio, dat met frontvrouw Delila Paz een prettige blikvangster in huis heeft. De band speelt bevlogen en wint zieltjes. (PV)
Jess Glynne (16:30 uur – IBA Parkstad Stage)
Over haar gekozen kleding zou je kunnen twisten – azuur blauwe jas met daaronder 90’s trainingspak, maar de zangkwaliteiten van Jess Glynne staan buiten elke discussie. Ze past naadloos in de traditie van Britse soulzangeressen met een warme stem en een cockney-accent. De show zit bovendien strak in elkaar. Danspasjes en onderonsjes met de blazerssectie zijn keurig ingestudeerd. En dan heeft ze ook nog eens een blik aan hits als Rather Be en Hold My Hand. Heerlijke show. Het zonnetje maakt het gevoel dat Pinkpop nu echt begonnen is helemaal af. (ML)
Bløf (17:30 uur – Mainstage) + The Academic (17:30 uur – Stage 4)
Bløf mag daarna het hoofdpodium onveilig maken, maar dat lukt met hun degelijke, relatief, oude setlist niet echt. Alles Is Liefde, Aan De Kust en Harder Dan Ik Hebben Kan hebben we inmiddels iets te vaak gehoord.
Op Stage 4 speelt intussen The Academic, een jonge Ierse band die het vooral bij meisjes goed doet. Catchy pop/gitaar rock met een hoog meezinggehalte, dat zeker niet misstaat op dit festival en als opvallendste nummer Bear Claws kent. (MK)
Oh Wonder (18:30 uur – IBA Parkstad Stage) De nieuwsberichten van de ANWB op vrijdagmiddag beloofden weinig goeds. Werkelijk al het verkeer in de zuidelijke provincies dreigde vast te lopen. We zien op de camping hoe in recordtempo de tentjes worden opgezet en hoe met een bloedgang alle luchtbedjes worden opgepompt. Na alle frustratie en stress die deze middag met zich meebrengt is het heerlijk bijkomen bij de intieme synthesizer-popdeuntjes van Oh Wonder. Vooraan staan voornamelijk de jongste meisjes van het festival met een glunderende blik hun eerste hoogtepunt van het weekend te ervaren. De Britse Josephine lijkt enorm verrast door het enthousiasme van het Nederlandse publiek. We zagen haar met een zelfde blik op Lowlands en ook vorig jaar toen zij hier met haar maatje Anthony op het naastgelegen Brightlands-podium stond. Heerlijk die positiviteit op deze zonnige dag. Zo moet het ultieme festivalgevoel dus ongeveer zijn. Acteerwerk of niet, de goede indruk die de twee al eerder hier hebben achtergelaten lijkt nu zijn vruchten af te werpen. (JB)
Blaudzun (18:30 uur – Brightlands Stage)
Blaudzun (met bril) plukt de facto de vruchten van de dankzij Pearl Jam ontstane – enorme – drukte op de Pinkpopvrijdag. De Arnhemmer staat natuurlijk niet voor de eerste keer op Pinkpop, maar zo druk heeft hij het nog niet eerder meegemaakt. Al die aandacht komt ‘m toe, want we onderschatten in Nederland weleens welk een bijzondere artiest hij is. Oké, iemand met trekjes van een poseur misschien. Maar al dat drama staat hem prima. Johannes Sigmond, zijn echte naam, vraagt wie er afgelopen week geslaagd is. Een enkeling in het publiek steekt zijn of haar hand op. Er wordt geapplaudisseerd, hetgeen de sfeer in de tent tekent. Blaudzun doet geen gekke dingen in de tent naast het hoofdpodium. Hij laat wel horen hoeveel goeie liedjes hij inmiddels op zijn conto heeft staan. Schatplichtig aan Arcade Fire en dat is smaakvol. “Wie heeft er ook zo fucking lang in de file gestaan?”, vraagt-ie. “Het leven is bitterzoet.” De massa is het met hem eens. (PV)
Snow Patrol (19:30 uur – Mainstage)
Voorafgaand aan het concert van Snow Patrol op het hoofdpodium klinkt Play God van Sam Fender keihard door de speakers. Misschien wel de sterkste single die vorig jaar is verschenen in muziekland. Keus van de band, of van de Pinkpoporganisatie? Zeer goede smaak in elk geval. Enfin, een prettiger aanloop naar het concert van de innemende Schotten hadden we ons niet kunnen voorstellen. Gary Lightbody (een glimlach valt nog immer nauwelijks te onderdrukken bij het horen van zijn naam) oogt wat meer verwilderd dan anders. Niet zo gek, na zijn periode met te veel drank en depressies. Lightbody bezondigt zich aan enkele platitudes, zoals “Wonderful festival”, en dat zien we door de vingers, omdat Snow Patrol er een mooie partij grote hits doorheen jaagt, waaronder het magnifieke Final Straw. Iedereen ziet dat het goed is, terwijl de koperen ploert nog heerlijk schijnt op het terrein. Zo’n Shut Your Eyes blijft natuurlijk van de buitencategorie. Wat een emotie. (PV)
Snow Patrol (19:30 uur – Mainstage)
Snow Patrol staat niet voor de 1ste keer op PP, maar hun optreden vandaag valt toch een beetje tegen; het is allemaal een beetje te melancholisch. De show begint goed met Open Your Eyes en Chocolate, maar daarna zakt de set een beetje in. Zanger Gary Lightbody is vandaag jarig en spontaan beginnen er een aantal fan dan ook Happy Birthday te zingen…en aan het einde van de set klinken You’re All I Have en Just Say Yes toch weer lekker! (MK)
Oliver Heldens (20:30 uur – Brightlands Stage) Buiten het festivalterrein hangen vlaggen met de Pinkpopposters van de voorgaande 48 edities. Leuk om tijdens die wandeling alle herinneringen op te halen en je te verbazen over al die acts die hier ooit eens hebben opgetreden. Op één van die vlaggen zien we de programmering van 2004 waar DJ Tiësto vriend en vijand verraste met een vlammende set. Het boeken van een DJ zorgde indertijd voor veel ophef onder de vaste bezoekers van Pinkpop. Nu veertien jaar later kijkt niemand er nog van op dat de Rotterdamse Oliver Heldens de tent van het Brightlands Stage helemaal voltrekt, bij de kladden pakt en murw beukt met een spectaculaire show die hij speciaal voor Pinkpop in elkaar heeft geknutseld. De jongeren herkennen Calvin Harris in de set en de oudere festivalgangers gaan los op Fatboy Slim. Wat het gastoptreden van de sympathieke Mr. Polska toevoegt tussen alle vlammen en sexy dansers op het podium weten wij niet maar Heldens doet zijn naam eer aan en is voor veel bezoekers nu al de held van de dag. Mooi is overigens het moment dat hij even stilstaat bij het verlies van zijn collega Avicii. (JB)
The Offspring (20:30 uur – IBA Parkstad Stage)
Punkers op leeftijd krijgen soms wat potsierlijks en zelfs wat aandoenlijks wanneer het springerige van weleer er een beetje af is. Met name Kevin John Wasserman heeft daar wat last van. Een ingestorte zwart-witte hanenkam, een donker spijkerjackie, waarvan de mouwen zijn afgeknipt en een brilmontuur dat Hans Anders al 30 jaar niet meer aan het rek heeft hangen. Er is niets urgents meer aan The Offspring. Maar er is werkelijk geen haan die daarnaar kraait. Een Roemeens duo steelt 50 telefoons tijdens het optreden, want er wordt druk gepogood. Ze worden allemaal teruggevonden dankzij een oplettende beveiliger. Sterkste song is een uitstekend uitgevoerde cover van het onverslijtbare Whole Lotta Rosie van AC/DC. Ach, The Offspring kan ook eigenlijk nog best wel, anno 2018. Maar een pilsje vooraf is wel noodzakelijk. (PV)
The Offspring (20.30 uur – IBA Parkstad Stage)
Ondanks dat ze de laatste vijftien jaar al geen hits meer hebben gescoord en ze een twijfelachtige livereputatie hebben, is het vanaf minuut een genieten bij de punkrockveteranen. Zanger Dexter Holland zit er af en toe behoorlijk naast, maar de heren hebben er tenminste zin in. En dat geldt ook voor de twintigers en dertigers vooraan. Jeugdsentiment optima forma. Het wordt een groot meezingfestijn met Why Don’t You Get A Job, The Kids Aren’t Allright en natuurlijk Pretty Fly. Relevant zijn ze allang niet meer, maar met zoveel enthousiasme en zoveel hits mogen deze gasten elk jaar terugkomen. (ML)
The Offspring (20.30 uur – IBA Parkstad Stage) The Offspring, al 33 jaar actief als punkrockers, mogen hun ‘ding’ doen op de Parkstad Stage en dat blijkt helaas geen sinecure. Frontman Dexter Holland is slecht bij stem en het geluid (de mix?) is eigenlijk gewoon te hard! Het wordt een eentonig, teleurstellend optreden en daar kunnen de ‘wereldhits’ Self Esteem en Pretty Fly (for a white guy) ook niets aan veranderen. (MK)
Pearl Jam (21:30 uur – Mainstage) Wat waren ze blij toen de bevestiging ook echt zwart op wit stond. Alle moeite en onzekerheid die er de afgelopen jaren aan vooraf gingen heeft Jan Smeets minstens tien jaar van zijn leven gekost. Eddie Vedder in hoogst eigen persoon kondigde aan dat hij enorm uitkeek naar zijn favoriete festival in Nederland. Iedereen die er 26 jaar geleden bij was deed verslag in de media. Er moeten vast wel 100.000 toeschouwers geweest zijn op het moment dat Vedder zich op zo’n onverantwoorde wijze liet gaan. Het daaropvolgende optreden op het zelfde podium zou de intensiteit van toen geen moment benaderen. Nu zoveel jaren later staan de zaken er echt anders voor. Pearl Jam is uitgegroeid tot een instituut met een hondstrouwe en nog immer groeiende aanhang. Groot was de opluchting toen de heren van Pearl Jam ook daadwerkelijk, en al vroeg in de middag, op het festivalterrein verschenen. Wie er de afgelopen week bij was kon al constateren dat de band in topvorm verkeert. Het zouden slechts opwarmers blijken bij het optreden in Landgraaf. Met een setlist zonder enig zwak moment, maakt Pearl Jam alle verwachtingen meer dan waar. Vedder, heerlijk opgenaaid door de huidige Amerikaanse president, is zowel verbaal als non-verbaal enorm op dreef. Prachtig zijn de close-ups van zijn gelaatsuitdrukkingen die op de grote schermen goed worden weergegeven. Natuurlijk wordt er teruggeblikt naar dat legendarische optreden van toen. De charismatische performer heeft zelfs zijn shirtje van toen nog altijd bewaard. Er is sterk recenter materiaal maar het blijft toch waanzinnig om alle live-uitvoeringen van Ten zoals Jeremy, Black en Even Flow voorgeschoteld te krijgen. Voor velen is het hoogtepunt toch echt Rockin’ In The Free World dat we inmiddels wel als Pinkpop-anthem kunnen beschouwen. Het wordt nog een hele kluif om dit optreden op de jubileum-editie van volgend jaar te overtreffen maar voor de zekerheid moet er toch maar alvast worden gekeken naar de plannen van Ome Neil. (JB)
Pearl Jam (21:30 uur – Mainstage)
Deze eerste Pinkpop dag 2018 wordt afgesloten door niemand minder dan Pearl Jam, hun derde optreden in Landgraaf sinds hun roemruchte gig in 1992. Vanaf de eerste tonen van de Pink Floyd cover Interstellar Overdrive (gewaagde keuze trouwens) tot aan de 24ste track, de Neil Young cover Rockin’ In The Free World, overtuigt Pearl Jam. Deze 2,5 uur durende show is eigenlijk een ‘greatest hits’ gig van de nog enig overgebleven grunge bands. Corduroy, Why Go, Even Flow, Daughter, Once, Porch, Eldery Woman en Betterman denderen over het PP terrein en het publiek gaat helemaal los. Vedder, gekleed in een T-shirt van de oude Tivoli zaal in Utrecht, is in supervorm en naast veel oud klassiek werk, is gelukkig ook de nieuwe single Can’t Deny Me te horen. Pearl Jam speelt maar liefst 6 ‘toegiften’, waarvan Black (in rood licht) en Alive de absolute hoogtepunten zijn! Tijdens het slotnummer Rockin’ In The Free World gooit Vedder zijn tamboerijn in het publiek en komt er een einde aan de beste show van deze 49ste PP editie. (MK)
Van 17 t/m 19 augustus vindt op evenemententerrein Walibi Holland in Biddinghuizen de zesentwintigste editie van ‘A Campingflight to Lowlands Paradise‘ plaats. Vandaag worden 20 nieuwe muzieknamen aan het programma toegevoegd, waaronder Nile Rodgers & CHIC, The Tallis Scholars, Blaudzun, Miles Kane, ZHU en Portico Quartet.
Nile Rodgers & CHIC
Hoog bezoek! De invloed van deze funktastische hitmachine op meerdere generaties dansvloervullers ontstijgt alle superlatieven.
The Tallis Scholars
Dit perfect polyfone wereldkoor zingt vocale renaissancemuziek naar het summum van zuiverheid en helderheid. Geen lichte kost, wel hemel- en aardebewegend mooi.
Blaudzun
De man met de bril is terug en hoe. Zwaarmoedige folkpop uit Nederland, die gek genoeg toch erg gelukkig stemt.
Miles Kane
Onweerstaanbaar brutale Britrocker, die je hart sneller doet kloppen met glam, Merseybeat, psych, punk en balls-out swagger.
ZHU
De even euforische als sensuele dance van deze Chinees-Amerikaanse producer is geknipt voor een zweterige show in Lowlands Paradise.
Portico Quartet
Dit Britse viertal gooit jazz, ambient, elektronica en minimal in de blender en mixt dat tot een cinematische smoothie, die al werd vergeleken met Radiohead en Efterklang.
Daarnaast worden ook Alika & Nueva Alianza, Amenra, Amyl and The Sniffers, Arp Frique & Family, Carista, GAIKA, Jayda G, Moose Blood, Nakhane, Pythius, Sons of Kemet, SOPHIE (dj-set + visuals), Thunderpussy en Yung Feurich aan het programma van Lowlands toegevoegd.
Eerder werd al bekend dat o.a. de volgende acts naar Lowlands komen: Gorillaz, Kendrick Lamar, N.E.R.D., The War On Drugs, Dua Lipa, James Bay, Bonobo, Dropkick Murphys, Gavin James, Grizzly Bear, King Gizzard & The Lizard Wizard, Patti Smith, Rag’n’Bone Man, Richie Hawtin CLOSE, Spinvis, Stormzy en Tom Odell.
Op www.lowlands.nl staat een uitgebreide omschrijving van de tot nu toe aangekondigde acts en via de LL18 Spotify Playlist zijn al deze acts te beluisteren. Binnenkort volgen meer bevestigingen, waaronder theater, literatuur, dans en wetenschap.
—–
A CAMPINGFLIGHT TO LOWLANDS PARADISE
17 + 18 + 19 augustus 2018
Evenemententerrein Walibi Holland, Biddinghuizen
Parkeerticket: €15,- incl. servicekosten. €25,- aan de poort. Gllamcamp: luxe overnachten in diverse accommodaties, verschillende prijzen. Meer info: gllamcamp.nl
Lowlands treinretour: €19,-
Bustickets voor busreizen vanuit heel Nederland: eventtravel.nl
A Campingflight to Lowlands Paradise 2018 wordt mede mogelijk gemaakt door Heineken, Bacardi, Rabobank en Coca-Cola.
Nederland is vanaf begin februari 2017 een nieuwe hitlijst rijker: de Vinyl33. Record Store Day Nederland breidt daarmee haar activiteiten, met de onafhankelijke platenzaak als middelpunt, verder uit.
We draaien zo veel mogelijk nieuwe releases, de hoogste nieuwe binnenkomer, de klimmer van de week en uiteraard draaien we elke week de #1.
Tune dus vrijdagavond om 20:00 uur in en luister naar de Vinyl33 op Pinguin Radio.
Vinyl 33 is een wekelijkse chart voor de werkelijke vinylverkopen in Nederland. De lijst wordt samengesteld door onderzoeksbureau Gfk Nederland, tevens uitgever van de Dutch Charts. De Gfk-cijfers geven een representatief beeld van alle albums die op vinyl verkocht worden in heel Nederland.
Esther Vollebregt van Record Store Day Nederland: “We zijn begonnen om als Stichting Record Store Day meer activiteiten op te zetten dan alleen die ene speciale zaterdag in april. We bereiken voorafgaand aan en op die dag duizenden muziekliefhebbers, die graag een platenzaak bezoeken. Zonde om daar niet iets meer mee te doen.”
