Author: Flip van der Enden

Johan – The Great Vacation

Over Johan kunnen we kort zijn. Met The Great Vacation heeft de band rond Jacob De Greeuw een van zijn beste albums tot dusver gemaakt. En dat terwijl de band in enigerlei vorm al ruim drie decennnia actief is!

Een deel van de honneurs van het welslagen van het laatste album moet Jacob delen met meestergitarist Robin Berlijn. De co-componist is van alle songs op de nieuwe plaat. Samen zijn zij nog sterker dan Jacob alleen al was. Het is natuurlijk overdreven om het duo De Greeuw & Berlijn in één adem te noemen met Lennon & McCartney, Jagger & Richards en Goffin & King, maar niet eens heel veel.

Het titelnummer van de nieuwe Johan is uit op single om de aandacht te vestigen op de uitgebreide tournee, die op het moment dat je dit onder ogen krijgt waarschijnlijk al lang en breed is uitverkocht. Voor hen die achter het net hebben gevist hopen wij op een of meer festivalshows van Neerland’s beste indie-band.

Eels – TIME

De laatste keer dat we Mr E tegenkwamen was hij verliefd en zelfs een beetje gelukkig. Hoe zou het nu met hem zijn?

Nog steeds redelijk tot goed lijkt het. Maar E zou E niet zijn als hij zich niet ergens zorgen over zou maken. In TIME zingt hij over het verstrijken der jaren, de klok die nimmer stilstaat, maar dus niet over verdwenen vriendinnen, bedrogen echtgenoten of andere vormen van luddevedu.

Als we de titels bekijken van het vijftiende Eels album, ‘Eels Time!’, dat we op 7 juni mogen verwachten is het nog steeds koek en ei in huize E; Sweet Smile, Song For You Know Who, I Can’t Believe It’s True lijken het werk van een gelukkig man. Het blijft wennen, een happy E. Maar hopelijk is dit zijn nieuwe normaal.

Sega Bodega – Set Me Free, I’m An Animal

Sega Bodega is de artiestennaam van de in Parijs woonachtige Iers-Chileense zanger-producer, dj-songwriter en platenbaas Salvador Navarrete.

Meestal maakt Sega muziek met een vette beat, maar met Set Me Free, I’m An Animal begeeft hij zich op het gebied van de luistermuziek. Een geoefend oor hoort nog wel zijn achtergrond als beatmaker, maar de voeten blijven dit keer op de vloer. De aandacht gaat vooral uit naar de sfeervolle zang en fraaie klanken op de achtergrond. Wel moet gezegd worden dat Set Me Free, I’m An Animal geen song is die in een logische lijn van a naar b gaat. Voor de wat meer avontuurlijke Pinguïns onder ons. Señor Bodega staat dit jaar op Dour.

St. Vincent – Broken Man

Annie – St Vincent– Clark mag dan inmiddels de 40 zijn gepasseerd, het rustiger aan doen is geen optie.

Er staat alweer een nieuw album op stapel en haar nieuwe single is een van haar vuigste tracks ooit! Broken Man is een grootstedelijke funkrocktrack met een supervette bas en bezeten zang van de uitvoerend artiest. Te gast op drums is mister Dave Grohl, die primitief maar adequaat tekeer gaat.

Het nieuwe album van St Vincent heet heel veelzeggend All Born Screaming. Op 16 april barst het geweld los.

Shannon & The Clams – Bean Fields

Een paar weken voordat ze in het huwelijk zouden treden kwam de verloofde van Shannon Shaw om bij een tragisch ongeluk. Een normaal mens zou alles on hold zetten tot ze het verlies een plekje hadden gegeven. Maar Shannon is dus geen normaal mens.

Ze schreef een song waarin ze haar verdriet verwerkte, niet door te treuren, maar juist door het leven te vieren. Zoals beau Joe, die boer was het zou hebben gewild. Het lekker schor door Shannon gezongen Bean Fields is een rockabilly song met een Motown beat. In het intro van dit heerlijke allegaartje wordt een sixties of fifties classic geciteerd waarvan de titel maar niet te binnen wil schieten. Daar komen we dus nog op terug. Bean Fields komt op het nieuwe album van Shannon & The Clams dat net als de vorige werd geproduceerd door Dan Auerbach. The Moon Is In The Wrong Place komt op alle mogelijke formaten uit, maar niet eerder dan 10 mei.

Foxlane – Coffee

Foxlane komt uit Nijmegen dat zich steeds meer profileert als broedplaats van eigenzinnig poptalent. Denk aan 4B2M, Oh Hazar en niet op de laatste plaats De Staat natuurlijk.

En dus ook Foxlane. Het dwarse denken van deze band die je met enige fantasie in de post punk klasse kan onderbrengen uit zich alleen al in de lengte van hun nieuwe single. Coffee duurt een dikke zeven minuten. Toch doet de band niet aan tijdverspilling. Ook is het niet zo dat Foxlane de tijd nodig heeft om op temperatuur te komen. Vanaf de eerste tonen staat er spanning op de track. Die wordt gaandeweg opgevoerd tot je na een minuut of zes denkt okay en dan nu de beuk er in. Maar dat gebeurt dus niet. Het slot is onverwacht romantisch, symfonisch bijna, maar toch bevredigend. Misschien tijd voor een album?

Slow Fiction – Monday

Monday, nieuwe single van het New Yorkse Slow Fiction is een up tempo, post-punky rocktrack met surfgitaar en opgewonden zang.

Kortom een sterke opvolger van ex-IJsbreker Apollo. Heel anders ook en zo horen we het graag. Verandering van spijs doet nou eenmaal rocken. Voor een album is het nog wat vroeg. Slow Fiction zit nog volop in de ontwikkelingsfase, maar die gaat wel hard getuige de twee sterke tracks in korte tijd. Op 5 mei komen de girl en boys met een nieuwe EP, Crush die online, maar ook op vinyl uitkomt.

Nick Cave & The Bad Seeds – Wild God

Dat er iets zat aan te komen was al bekend, maar plots is er dan toch echt een spiksplinternieuw single van Nick Cave & The Bad Seeds!

En hij valt niet tegen. Okay met zijn ultra dramatische opbouw, koorzang en episch einde neigt Wild God naar kitsch. Maar de emotie is echt en oprecht. Wild God is Nick zoals we hem kennen van zijn laatste paar albums, maar dan nog met een schepje er boven op. Hoe hij dit live gaat presenteren zonder groot koor en symfonieorkest moeten we nog zien, maar voorlopig knijpen we ons in onze handen want een van de grootste talenten van onze tijd is terug aan het front. Wild God is het titelnummer va net nieuwe album van Nick Cave & The Bad Seeds dat op 30 augustus gaat verschijnen.

Split Chain – Fade

Dreamo, die term kennen we nog niet. Het is vermoedelijk een samenvoeging van dreampop en emo. En hoe klinkt het ontluikende dreamo genre?

In handen van het Britse Split Chain eigenlijk snoeihard en prettig opgefokt. Dat dream horen we dus niet zo, tenzij nachtmerries ook mogen. Dat emo daarentegen wel, in de songs die ondanks het harde volume goed behapbaar zijn en in de lyrics over liefde (en liefdesverdriet). Split Chain heeft nog maar vijf liedjes online staan, op Fade na allemaal vorig jaar verschenen. Vanwege de prille leeftijd van de band is er nog niet veel over hen te vertellen, behalve dan dat ze gesignaleerd zijn.

Elbow – Balu

Elbow zat in een neerwaartse spiraal. Het heilige vuur doofde langzaam, de albumverkoop liep terug en bij de concerten kwam steeds vaker de automatische piloot om de hoek kijken. Er moest iets gebeuren, daar waren de mannen het wel over eens.

Maar wat? De oplossing bleek simpel. Terug naar de basis, naar het ambachtelijk muziek maken. Gewoon met zijn allen in dezelfde ruimte, elkaar in de ogen kijken en spelen. We schreven het al bij Lover’s Leap en we herhalen het bij Balu. Zo scherp, geïnspireerd en aanstekelijk hebben Guy en de guys lang niet geklonken. Bijzonder is ook dat de songs niet bepaald simpel zijn. Wat je misschien wel zou verwachten bij een ‘back to basics’ benadering. Net als single 1 is Balu dansbaar, maar ook een gelaagde en gerijpte compositie die zijn pracht niet meteen prijs geeft. Behalve de bekende band horen we ook blazers en een vrouwelijk koortje op Balu.

Elbow album 10, Audio Vertigo wordt op 22 maart vrijgegeven.