K-pop op Pinguin? Wees gerust. Sailor Honeymoon komt weliswaar uit Zuid-Korea, maar de meiden zijn van de punk en niet van de pop. Humor hebben ze ook. Hun debuutsingle gaat over hoe je het best een Cockroach te lijf kunt gaan.
Veel heeft het krap 2 minuten durende liedje niet om het lijf, maar het rockt lekker en het is goed om te horen dat er in Korea ook echte muziek wordt gemaakt door echte mensen i.p.v. algoritmes.
Trophy Heads is a song about the ongoing trophy hunting. Written through the mind of an animal that is telling the hunter what he thinks about the fact that he is being used for people to get high esteem, while pretending to care about the animals they kill. If this doesn’t stop… Soon they will all be gone.
Trophy Heads is the third single of the upcoming debut album of Bayline which will be released in collaboration with Suburban Records.
Bent Knee is voor ons een nieuwe naam. Toch bestaat de band al sinds 2009 en maken ze platen sinds 2011. Waarom ze nooit eerder op onze radar zijn verschenen?
Dat heeft meerdere oorzaken, een ervan is dat de band uit Boston op de 6 albums die ze tot nu toe uitbrachten alle kanten uitschieten. Bent Knee lijkt zo’n band met zoals Amerikanen wel zeggen ‘too many chiefs and too little indians’. Democratie is een goed goed, maar niet in een band. Dat ze kunnen spelen staat buiten kijf, ze leerden elkander kennen op de Berkeley School of Music, maar het zou fijn zijn als ze het een keer eens konden worden over een richting.
Als wij een suggestie mogen doen, ga door op het pad van Lawnmower. De nieuwe single van Bent Knee begint als een introverte ballad en eindigt als een massale meezinger. Als de band in hun lange loopbaan één nummer heeft gehad met hitpotentie dan is het wel deze ode aan de grasmaaimachine.
Nog even over de naam Bent Knee. Daar zit geen diepe betekenis achter. De initiatiefnemers van de band heten Ben (Levin) en Courtney (Swain). Spreek die namen snel uit en je krijgt Bent Knee. Ben is inmiddels vertrokken, Courtney zingt de sterren van de hemel in Lawnmower.
Common Ground is voorloper 4 van het nieuwe album* van de Romy Vager Group. Het is het meest conventionele nummer van het kwartet en misschien ook welk het beste.
Mede door Romy’s zang doet Common Ground wel aan The Verve denken, een indruk die wordt verstevigd door de melancholieke afdronk van de song. Mooi ook is de synth die met de zang meeloopt is. Maar het aller fraaist is misschien wel het instrumentale slot dat van een mooi nummer een memorabel nummer maakt.
*Brain Worms verschijnt op 2 juni.
Technische problemen ten spijt stal Master Peace onlangs de show op London Calling. Festivalprogrammeurs zullen balen dat ze zo al ver van te voren hun acts moeten boeken, want waar Mister Peace optreedt is het feest.
Master Peace Okezie is een Afro-Britse eclecticus die alles wat in zijn straatje van pas komt – en dat is zo’n beetje alles met een hartslag- net zo lang mixt, mangelt en manipuleert tot hij iets heeft dat onweerstaanbaar is.
Het bruisende Brussels is een sterk staaltje van ‘s mans koopwaar; een stuiterende beat, rockende gitaren en een slijtvast refrein. Dit alles brengt hij met een typisch Britse branie. Een album heeft MP nog niet, wel al 35 losse liedjes, goed voor ruim anderhalf uur topvermaak.
Het wordt een beetje saai, maar ook de nieuwe single van Loupe is weer uiterst fraai. Het is bewonderenswaardig hoe het de vier vrouwen telkens weer lukt om gitaarmuziek te maken die clichévrij is, maar toch toegankelijk en ongeforceerd.
It’s Getting Wild Getting Older heeft een speelse beat en een intrigerende tekst over ouder worden en misschien wel wijzer.
Het officiële debuutalbum van Julia, Jasmine Lana en Annemarie gaat ‘Do You Ever Wonder What Comes Next’ heten en op 16 juni (eindelijk) uitkomen. Het album is een productie van Arne van Petegem (Moss). De mix is uitbesteed aan Beau Sorensen ( Death Cab For Cutie). Het label is Excelsior.
Single 2 van Indian Askin Mark II is een nummer dat baat heeft bij herhaling. Hoe vaker je The Deal hoort hoe meer grip de hypnotische beat op je krijgt en hoe minder gek die te gekke solo is.
De nieuwe single van de even bandloze Chino Ayala lijkt in weinig op de gitaar gedreven rock waarmee hij faam verwierf. The Deal is intiem en intens, een zeer geslaagd experiment. Indian Askin is niet voor één gat te vangen, een groter compliment kunnen we hem/hen niet maken.
Meer musica exotica van Nusantara Beat, een band die zich met recht een supergroep mag noemen, want bestaande uit leden die ook elders actief zijn, o.a. in EUT, Jungle By Night, POM, The Mysterons en Surf Aid Kit. Wat de muzikanten samenbracht was het toeval, ze zaten allemaal op de Conservatorium van Amsterdam, en hun Indonesische achtergrond.
Net als debuutsingle Djanger is Borondong Garing een (vrij rigoureuze) herbewerking van een evergreen uit de Indonesische archipel. Op de streamingsdiensten staan een lange versie en een single -knip. De laatste is zonder gitaarsolo en laat die nou net het nummer naar een hoger plan tillen en een goede impressie geven van het groovy psych-folk feest dat Nusantara Beat live is.
Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.
Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij komen:
‘Morgen’ is de laatste single van STEEV en de eerste van een serie singles en videoclips die deze lente en zomer verschijnen. Met ‘Morgen’ kijkt STEEV in volzinnen vooruit en beschrijft hij de hoop en wanhoop die in iedere toekomst schuilt. Het uitstellen van wat gedaan moet worden; het werken om in het vervolg beter te zijn; het klaarmaken voor dat wat komen gaat.
De kennis dat ‘Morgen’ alles anders kan zijn. Een introspectieve track met een herkenbaar thema voor velen.
