Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.
Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij komen:
We gaan zomers het nieuwe jaar in, het is toch tenslotte ergens zomer op de wereld? Sunset van Caroline Polachek begint met een ultra Spaans flamenco riedeltje, daarna met de zachte zwoele stem van de Amerikaanse is het plaatje compleet. Cocktail, ondergaande zon en de rest laten we over aan je eigen fantasie. Wist je dat Caroline Polachek al een enorme indiehit op haar naam heeft staan? Als Chairlift met Bruises uit 2008. Ken je toch nog wel?
Motive Black een is inwisselbaar behalve Elena Justin. Zij is boegbeeld, baas en co-auteur van alle songs van de ‘band’.
Elena heeft haar native New York verruild voor de poel des verderf die Los Angeles heet. Daar ook ontmoette ze Nick Rowe, een man met een ellenlange staat van dienst, voornamelijk als opnametechnicus en dan vooral voor poppy acts als Madonna, Charlie CXC en HAIM. Als je dit rijtje namen ziet zou je een verkeerd beeld kunnen krijgen van wat Elena en Nick samen uitvreten.
De muziek van Motive Black is namelijk nogal hard, zeg maar gewoon metal. Niet niet radiovriendelijk, maar er zijn niet veel radiostations waar ze dit soort herrie laten horen. Elena moet dan ook een flinke keel opzetten om boven de muur van gitaren, bas en drums uit te komen. Die drums worden trouwens mishandeld door niemand minder dan Ray Luzier van Korn.
Motive Black komt nog maar net kijken, Caged is pas hun vijfde liedje. De band spaart voor een album en hoopt nog voor de lente genoeg nummers te hebben. Wordt dus vervolgd.
Laten we het jaar met een hit beginnen. De eerste IJsbreker van het nieuwe jaar gaat op naam van de inmiddels niet meer onbekende Gretel Hänlyn.
Madeleine Haenlein -zoals ze volgens haar paspoort heet, kwam op de valreep van het oude jaar met een nieuwe single, die wel eens haar grote doorbraak zou kunnen betekenen. We houden wat slagen om de arm omdat Today (Can’t Help But Cry) geen inkoppertje is.
Ten eerste is daar Gretel’s aparte stemgeluid. Door een ernstig ongeluk zingt ze een paar octaven lager dan de meeste van haar seksegenoten. Ten tweede is Today een onconventioneel nummer dat het meer van de kracht van de uitvoering moet hebben dan van een conventionele songstructuur. Het is even zoeken naar een refrein.
De drive van de performance weerspiegelt de storm van emoties die opsteekt als wens en werkelijkheid met elkaar botsen en een relatie onherroepelijk ten einde loopt. Gretel bracht vorig jaar haar eerste album uit, maar lijkt nu al weer liedjes te verzamelen voor een opvolger. Ons hoor je niet klagen.
DEMONS, Belgian outfit HOUSEPLaNTS’ new single, sounds like Eels and Balthazar are having a party that gets hijacked by an unleashed dEUS.
Complex, multifaceted, they consider it as their our “own little Paranoid Android”.
De Groningse band The Vices heeft vandaag hun nieuwste single Never Had To Know uitgebracht. Met dit nummer wordt de campagne van het album Unknown Affairs gestart. Deze tweede langspeler en opvolger van hun sterke en goed ontvangen debuutplaat Looking For Faces uit 2021 verschijnt op 17 maart en zal op vinyl, CD en digitaal beschikbaar zijn.
Frontman Floris van Luijtelaar vertelt over Never Had To Know: “Ik wilde niet zien dat sommige dingen nooit meer gaan zijn hoe ze ooit waren dus ik deed mijn ogen dicht. Ik deed alsof alles ‘alright’ was, totdat dit nummer kwam en ik me realiseerde dat je door weg te kijken niks terug kunt halen…”
The Vices is met hun smaakvolle en sprankelende mix van indiepop, surf- en garagerock én een uitstekend gevoel voor aanstekelijke melodieën en slimme composities binnen no time uitgegroeid tot een van meest relevante en succesvolle Nederlandse gitaaracts van het moment.
Eerder werden ze verkozen tot 3FM Talent en waren ze als huisband te zien in talkshow M op NPO 1. Afgelopen jaar werden ze door zowel Kensington als de Britse band Nothing But Thieves uitgenodigd als support, wat hen ook naar het buitenland bracht.
En hun showcase optreden op The Great Escape in Engeland leverde het viertal een persoonlijke uitnodiging op van het Amerikaanse showcase festival SXSW waar de band in maart te zien zal zijn.
Voordat ze afreizen naar Austin, Texas, zijn ze op 18 januari eerst nog te bewonderen op Eurosonic/Noorderslag in Huize Maas tussen 22:00-22:40 uur.
Live:
18 januari – Eurosonic/Noorderslag, Groingen
23 maart – Maassilo, Rotterdam
30 maart – TivoliVredenburg, Utrecht (uitverkocht)
31 maart – Metropool, Hengelo (uitverkocht)
1 april – Doornroosje, Nijmegen (uitverkocht)
6 april – Effenaar, Eindhoven (uitverkocht)
7 april – Tolhuistuin, Amsterdam (uitverkocht)
8 april – Vera, Groningen
Jacob Lee-Nicholas Sullenger oftewel JAWNY ken je misschien nog wel van de Pinguinhit Sabotage van begin 2021. De Amerikaanse artiest opereert een beetje binnen het genre van The Strokes, maar is wat poppier. Op adios zingt JAWNY over een relatiebreuk, dat is blijkbaar een goede beslissing geweest – want de single is enorm vrolijk. adios ex en adios 2022!
Slift is een 8 jaar en drie albums oude spacerockband uit het Zuid-Franse Toulouse. Er zijn drie Slifts, de gebroeders Jean en Rémi Fossat en Canek Flores.
2022 eindigt goed voor de band, of 2023 begint hoopgevend, zo kun je het ook zeggen. Single Unseen is namelijk geselecteerd door het befaamde Sub Pop label uit Seattle voor release op 7” door hun prestigieuze singles-club. Dat is een grote stap voorwaarts voor het Franse powertrio.
Het is niet moeilijk te horen wat het label dat aan de wieg stond van de oorspronkelijk grunge golf in Slift ziet. Unseen is een zwaarlijvig, lekker stroperige rocktrack met fantasievolle effecten en een beklijvend refrein. Je zou Unseen retro kunnen noemen, maar wij zeggen tijdloos. Benieuwd wat de toekomst gaat brengen voor les messieurs Jean, Rémi et Canek!
Zusjes zijnde zingen Kate en Lauren Kurdyak samen op een manier die is voorbehouden aan nauwe bloedverwanten: het zogenaamde Everly’s of Bee Gees effect.
Die zang is een krachtig wapen, maar vlak ook de songs van Vox Rea niet uit. Met zijn sterke gitaarintro, plakrefrein en dwingende tempo komt Julia akelig dicht in de buurt van de perfecte popsong. De zusjes schreven Julia samen met twee steeds vastere compagnons, Kaitlyn Hansen-Boucher en Mitchell Schaumberg. Julia staat overigens niet op het eerder dit jaar verschenen album van het Canadese Vox Rea. Wel is er intussen een mooie akoestische versie online gekomen.
Funfact: Er is ook een connectie met Nederland. De merchandise van Vox Rea is mede ontworpen door Maud van Baar de Knegt.
Father and son duo Rick Winsome and Amplify Me join forces in motivational and feel-good offering ‘What Doesn’t’, in which they preach love, positivity and good vibes.
Dreamy piano lines cascade around hypnotic guitar licks, blossoming into immersive synths and a driving drum beat as the duo blend the best of pop, rock, indie and electronic elements.
