De nieuwe Popwarmer op Pinguin Pop is een frisse samenwerking van de Noorse electropop zangeres Anna of the North en de Amerikaanse hipsterpop zanger Gus Dapperton (o.a. bekend van de Pinguinhit Prune, You Talk Funny). Een heel zomers nummertje waarin de stemmen zwoel samenkomen, inclusief relaxed gefluit. De song klinkt heerlijk kabbelend, maar heeft een serieuze ondertoon. Meteorite gaat over de angst die grote veranderingen in ons kunnen veroorzaken.
Category: Nieuwe Muziek
Beachdog – Swords Up In The Air
Rockband Beachdog bracht vorige maand hun self-titled debuut album uit. Het album bestaat uit tien nummers en bevat de eerder uitgebrachte singles ‘Dog’, ‘Good Morning ft. Robin Piso’ en Breekijzer van deze week op Pinguin On The Rocks ‘Swords Up In The Air’.
Begin van de maand is de album release tour door Nederland van start gegaan: in april en mei treed Beachdog op in podia door het hele land. Ook staat de band deze zomer op meerdere festivals. Eindelijk weer een nieuwe hárde rockband met genoeg toegankelijke songs om een groot publiek aan te spreken. Een publiek dat enthousiast en hongerig is en de eerste shows van deze tour al uitverkoopt.
Beachdog met als zanger David Achter de Molen (John Coffey) levert een selftitled rockplaat die van hard tot heel hard gaat, maar genoeg dynamiek heeft om van tegenieten. Van grooves in interludes naar zelfs een orgelsolo door Robin Piso op ‘Good Morning’. Frisse neo-grunge, punk en post-hardcore met aan de ene kantreferenties aan Foo fighters en Soundgarden en aan de andere kant bands als Turnstile en Touché Amoré. Gitaargeweld dat keihard door de geluidsbarrières heen gaat. Een geluid dat een gat vult in de Nederlandse bandscene dat al jaren opgevuld had moeten worden.
Beachdog is momenteel op album release tour door Nederland, welke deze maand van start is gegaan. Zo speelden ze al twee uitverkocht clubshows en een optreden op Paaspop. Ze spelen nog de volgende shows:
27.05 Merleyn, Nijmegen
29.05 Melkweg, Amsterdam
05.06 Vestrock, Hulst
23.06 Jera On Air, Ysselsteyn
14.07 Zwarte Cross, Lichtenvoorde
Fime – White Collar Gold
Het vier koppig Fime uit L.A. maakt indruk met White Collar Gold, een nummer dat zich als een bermbrand uitbreid tot de hele omgeving in lichterlaaie staat.
Fime heeft een garageverleden en geflirt met shoegaze, maar wat opvalt is hoe goed de band musiceert. De drummer rock en rollt alsof het niks is, de gitaren zijn onnadrukkelijk virtuoos en de (samen)zang gewoon af. Goed nieuws dus dat een debuutalbum aanstaande is. Sweeter Memory wordt in juli verwacht.
Alex G – Blessing
Muzikant Alex G, ook bekend met de toevoeging (Sandy), uit Philadelphia is terug met zijn nieuwe single Blessing. De track doet ons de oren spitsen. Begint met een knal en laat de jaren ’90 herleven, maar blijft in het hedendaagse. Het laatste album van de Amerikaan komt uit 2019 en floreerde in dreampop. Nu laat Alex Giannascoli dus een hele andere kant van zichzelf horen met extreme synths, een knetterende gitaarsolo, industrial rock invloeden en spannende nineties fluisterzang.
Julia Jacklin – Lydia Wears A Cross
Het is inderdaad alweer bijna drie jaar geleden dat Julia Jacklin hoge ogen gooide in Pinguinland met Don’t Know How To Keep On Loving You, een track van haar tweede album Crushing. Tijd voor iets nieuws dus.
Met Lydia Wears A Cross komt Julia ijzersterk terug. Net als haar doorbraakhit eindigt Lydia Wears A Cross met een gitaarsolo, maar verder zijn de verschillen groter dan de overeenkomsten. Het tempo van de nieuwe single ligt hoger, de productie is eigentijdser en Julia lijkt ook met meer gemak te zingen.
Lydia Wears A Cross gaat over haar tijd op een katholieke basisschool. Als 7 jarige was ze helemaal weg van de popopera Jesus Chris Super Star. Nu zingt ze ‘I’d Be A Believer If It Was All Just Song and Dance’. Ouder, wijzer en beter.
Julia’s nieuwe album heet Pre Pleasure en verschijnt op 26 augustus.Op 17 november staat ze in de Paradiso.
Dehd – Window
Vandaag brengt het uit Chicago afkomstige indie rock trio Dehd hun nieuwe studioalbum Blue Skies uit via Fat Possum. Het album werd in hun thuisstad Chicago opgenomen door de zanger en gitarist van de band Jason Balla. Het album werd gemixt door Craig Silvey (Arcade Fire, Portishead, The National) en gemasterd door Heba Kadry (Björk, Slowdive, Cate Le Bon).
De nieuwe single Window hoor je nieuw op Pinguin Radio.
Dehd’s vierde album Blue Skies (en de eerste die verschijnt bij Fat Possum) biedt opnieuw een schok van tijdige hoop, maar met twee keer zoveel kracht. De 13 liedjes op het album voelen als zaklampen in het donker, die erkennen hoe moeilijk alles kan zijn, van liefde en seks tot leven en sterven, terwijl ze de inspiratie halen uit hun eigen ervaringen.
Het enthousiaste ontvangst van Flower of Devotion gaf Dehd toegang tot meer middelen – budgetten, studio’s, producenten. Maar in plaats van iets nieuws te zoeken, investeerden ze in zichzelf, hun proces en hun diepe geloof in wat ze altijd al deden. Ze boekten dezelfde studio waar ze Flower of Devotion hadden opgenomen, maar verdrievoudigden hun verblijf, zodat ze de tijd hadden om met arrangementen te spelen en zich te laven aan een wonderland van drummachines en synthesizers.
Jason Balla heeft in de loop van Dehd’s carrière aan zijn sporen als producer gewerkt, dus dit was een kans om zich uit te leven en te verkennen. Eric McGrady dacht na over wat hij als drummer nog meer kon laten horen door lagen toe te voegen aan de dreunen uit zijn verleden. En Emily, die toegeeft dat het maken van platen altijd al een emotioneel slopend proces is geweest, concentreerde zich op het aanwenden van haar ontembare energie, door haar kracht in deze nummers te laten vloeien zonder erdoor te worden overmeesterd. Dehd gaf zichzelf de ruimte om fouten te maken en om een statement te maken. Blue Skies is hun aangrijpende, verlossende en intens grappige testament van vertrouwen in jezelf en jezelf te pushen.
De teksten zijn scherper en slimmer op Blue Skies. De harmonieën en ritmes zijn verfijnder en doordacht. De sfeer is dieper, de schommelingen ertussen inspirerender. Maar dit is nog steeds Dehd, alleen wilder en wonderbaarlijker dan ooit tevoren. ‘This is all we get,’ schreeuwt Emily in de laatste regels van de plaat, tijdens een lied over dingen in perspectief zien om ons aan te moedigen om meer in het nu te leven, ‘Best to take the risk.’
Moss – Simplify It
Waarschijnlijk zou Marien Dorleijn het twintig jaar geleden ook niet hebben geloofd als je had gezegd dat in 2022 misschien wel het beste Moss album van allemaal zou verschijnen. Waar die corona wel niet goed voor is geweest.
Plotseling waren er zeeën van tijd om te schrijven, oefenen en op te nemen. En iedereen was ook beschikbaar. Zo is het gekomen dat er nu zes Moss mannen zijn die volgens het gelijke monniken gelijke kappen systeem aan het zevende Moss album hebben gewerkt. De daaruit volgende diversiteit is een belangrijke reden dat het HX album zo geslaagd is. Waar voorheen het welslagen van een Moss album primair op de schouders van Marien rustte, is het nieuwe album het resultaat van een groepsproces.
Het is moeilijk ene favoriet te kiezen van een album met louter hoogtepunten. Dat hebben we dan maar aan de band zelf overgelaten (of hun label). De vierde single van HX is Simplify It geworden, een song met een Velvet Underground beat die mooi contrasteert met de melodieuze leadzang van Marien.
FIEP – Nightshop
Een nieuwe naam aan het Nederlandse indie-firmament. FIEP is de naam van de band of het alias van Veerle Driessen. Dat is nog niet helemaal duidelijk. Wat wel helder is dat ze op hoog niveau debuteert.
Nightshop dat inderdaad over een avondwinkel gaat, heeft Pixies/Nirvana kenmerken. Harde gitaarpassages worden afgewisseld met zachtere half gesproken delen. In het opverende refrein laat Veerle horen een aangename keel te kunnen opzetten.
FIEP komt niet zomaar uit de lucht vallen. Nightshop schreef ze met Wim Smit van Personal Trainer en in haar band zitten leden van o.a. Bongloard en Tape Toy. Een EP volgt later dit jaar. Ook is FIEP geselecteerd voor de Popronde.
Viagra Boys – Troglodyte
De naam Viagra Boys zal ooit als grap bedoeld zijn geweest, maar onderhand is de band serieus goed geworden in wat ze doen. Maar wat ze doen doen ze nog wel met een knipoog. Wie zijn/haar rock liever humorloos heeft is bij de Zweden dus aan het verkeerde adres.
Productief zijn ze ook. Vorig album, Welfare Jazz is koud een jaar oud of er staat al weer een nieuwe op stapel. Troglodyte (Holbewoner) is een stampende (My Sherona-achtige) rocker over mannen die zich vastklampen aan hun gloriejaren en mede daardoor het contact met het heden verliezen. Het gevolg is dat ze op internet meningen spuien en verdedigen die in de tijd van de oermannen al achterhaald waren. Of zo iets. Om het allemaal niet al te zwaarwichtig te doen lijken, proberen de bandleden de zanger van zijn a propos te brengen met een serie waanzinnige geluidjes waaronder een blokfluitsolo.
8 juli komt Cave Boy, het nieuwe Viagra Boys album al uit. Optredens zijn er o.a. op Down The Rabbit Hole en op 10/12 in TivoliVredenburg.
Crack Cloud – Please Yourself
Crack Cloud is niet zozeer een band, maar een collectief of zo je wilt een project. Het ledenbestand is minimaal acht met naast muzikanten ook multimedia artiesten. Feitelijk is Crack Cloud een uit de kluiten gewassen soloding van drummer, vocalist Zach Choy.
Hij verkaste van Calgary naar Vancouver. Daar liep hij in een afkickkliniek de leden tegen het lijf van wat zou uitgroeien tot Crack Cloud. Behalve een muzikale en multimediale heeft het collectief dus ook een therapeutische reden van bestaan. Zie het als een zingende AA. Onderdeel van het afkicken is veel spelen. Zo was Crack Cloud in 2029 al te zien op Best Kept Secret en vorige week nog in Vera, Gruun en Rotown, Rotterdam. En hoe klinken ze? Massief en massaal, maar bovenal dansbaar op een (post)punk manier.
Zo goed als op nieuwe single Please Yourself heeft Crack Cloud niet eerder geklonken. Zonder aan spontaniteit in te boeken, klinkt het collectief een stuk gedisciplineerder, gedirigeerder waarschijnlijk ook dan op de twee tot nu toe verschenen albums. Het blijft een hele hap die je te verstouwen krijgt met saxsolo’s, vrouwenkoren en gitaarsolo’s, maar ze zitten elkaar niet (meer) in de weg. We weten niet hoe dat in Canada werkt, maar hier zou een project als Crack Cloud subsidie krijgen, en verdienen.