Lambrini Girls – Love

Lambrini Girls kunnen de originaliteitsprijs voor de titel van hun debuut album vergeten. Who Let The Dogs Out was al bezet zullen we maar zeggen. 

Maar daar staan een paar geweldige songtitels tegenover, Big Dick Energy, Cuntology 101 en Filthy Rich Nepo Baby bijvoorbeeld. Love is dan weer een beetje saai, maar wel een van de beste zo niet het beste nummer van het album. We horen Phoebe en Lily de bekende grote bek opzetten, maar ook een doortimmerd rockende song, die instrumentaal minstens zo interessant is als wat de dames vocaal te berde brengen. Hun boodschap is dat liefde meestal niet meer is dan een complot om iemand onder de duim te houden. True love is nothing more than the wrong hill to die on, praatzingen ze. Gelukkig geloven ze nog wel in vriend(innen)schap.

Popwarmer: Noonzy – Buffalo

Antwerpenaar Arnaud Stockbroeckx oftewel Noonzy komt op 28 maart met zijn debuut-EP Puppies via [PIAS] Recordings. Het album bevat vijf aanstekelijke avant-popnummers die de balans vinden tussen jeugdig enthousiasme en de complexiteit van het volwassen leven. Met speelse melodieën en een vleugje surrealisme, nodigt Noonzy ons uit in zijn kleurrijke universum, waar hij de rockster-mythe op zijn eigen absurde manier herinterpreteert.

Throwing Muses – Summer of Love

Een stem uit het verleden! Throwing Muses stamt uit de tijd dat bands als R.EM, Pixies en Buffalo Tom de Amerikaanse indie-trom roerden, de jaren 80/90 toen indie nog ‘alternative’ heette.

Echt beroemd is de band van Kirstin Hersh nooit geworden, maar wel groot genoeg om anno nu te kunnen voortborduren op de toen behaalde successen. Throwing Muses is ook nooit echt gestopt. Wel heeft de band wat witjes laten vallen, maar nu is er na 5 jaar toch weer een nieuw album op komst, hun 11e. Eerste single Summer Of Love is een geslaagde smaakmaker. Hersh die altijd al zong met wat ruis op haar stem klinkt nu helemaal alsof ze na het poetsen spoelt met whiskey, maar dat past prima bij een smeulende rocker als Summer of Love. Het nieuwe Throwing Muses album heet Midnight Concessions en staat voor 14 maart.

zzzahara – In Your Head

Onze eerste date met zzzahara is een fuzzy gitaarliedje in het momenteel zeer gangbare dreampop idioom.

Zahara Jamie uit L.A. schreef In Your Head met Alex Craig, voormalig gitarist van Ducktails, die tegenwoordig aardig aan de weg timmert als producer (Jelani Aryeh o.a.). Craig bedacht en speelt de potente gitaarriff waaraan In Your Head is opgehangen. De single staat op het nieuwe album van zzzahara die (niet hoorbare) Mexicaanse en Filipijnse roots heeft. Dat album, haar 4e al heet Spiral Your Way Out en is gewoon uit.

Martje Serveert nieuwe muziek week 04 2025

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij komen:

  1. Heartworms – Extraordinary Wings / IJSBREKER
  2. Min Taka – eYeSiGht
  3. Divorce – Pill
  4. Squid – Building 650
  5. Σtella – Adagio
  6. Zzzahara – In Your Head
  7. Throwing Muses – Summer of Love
  8. Lambrini Girls – Love
  9. bdrmm – Infinity Peaking
  10. Doves – Cold Dreaming
  11. Sports Team – Bang Bang Bang
  12. Dead Poet Society – HURT / BREEKIJZER
  13. Noonzy – Buffalo / POPWARMER
  14. Porridge Radio – Don’t want to dance / MARTJE’S SPECIAL

Σtella – Adagio

Met het draaien van Adagio van Σtella nemen alvast een voorschot op de lente. De nieuwe single van de Griekse zangeres is een happy/sad liedje dat doet verlangen naar de eerste warme zonnestralen van het jaar.

Stella Chronopoulou zingt in het Engels zodat we kunnen horen waar ze het over heeft; paradijselijke liefde. Adagio is Italiaans voor gemakkelijk. In de muziek staat de term voor rustig of langzaam. Langzaam is het percussie rijke Adagio niet, wel rustgevend als een warm en welkom mediterraan briesje. Op 4 april komt Σtella‘s nieuwe album uit met daarop ook twee Griekstalige liedjes en een 27 minuten durende meditatie over liefde en verlangen.  

Squid – Building 650

De zang is nog wat ongepolijst, maar verder schuift het Britse Squid steeds verder richting neo-symfo of post-prog.

Die laatste term hebben we zelf verzonnen in een poging om aan te geven dat de muzikanten van Squid de muzikale uitdaging zoeken. Nu heeft Squid toch al nooit de makkelijkste weg gekozen, maar nieuwe single Building 650 is een en al tempowisseling en komt ook nog eens met een aparte vioolpartij. Ook valt op dat de zang minder agressief is dan op vorige uitingen. Mellow is Building 650 ook weer niet, daarvoor gebeurt er te veel. Boeiend is het allemaal wel. We zijn dan ook erg benieuwd naar album 3, Cowards (‘this album is about evil’) dat op 2 februari wordt uitgebracht door Warp Records.

Divorce – Pill

Excuses dat we je zo doodgooien met releases van Divorce. Na Pill zullen we er mee (waarschijnlijk) ophouden. De vuistregel is om niet meer dan drie singles te draaien van een album. En Pill is dus de derde vooruitgestuurde smaakmaker van het debuutalbum van Divorce uit Nottingham, Drive To Goldhammer.

Pill is misschien wel de meest ambitieuze song van Divorce tot nu toe. En dat zegt wel wat. De band stopt in een gemiddeld liedje meer ideeën dan menig vakbroeder/zuster in een heel album. Pill valt in een aantal delen uiteen, van een Talking Heads achtig beginstuk tot een unisono door Tiger Cohen-Towell en Felix MacKezie-Barrow gezongen luisterliedje. Daar tussen zitten nog een metal-achtige gitaarbreak en een verstilde piano ballad. Zo op papier lijkt Pill een allegaartje, maar Divorce laat het werken. En waarover zingen ze? Liefde, lust en andere zaken van belang. Album volgt begin maart.

Dead Poet Society – Hurt (ft. The Warning)

Zo is het gekomen. De mannen van Dead Poet Society zagen op Social Media Pauline van The Warning meezingen met Hurt, een van de hits van hun laatste album.

Dat leidde tot een nieuwe versie waarop alles drie The Warning zusjes present zijn. Zo te horen is dezelfde backingtrack gebruikt als de eerdere versie van Hurt, maar de female touch doet wonderen.  The Warning is –mocht je de band nog niet kennen – een hardrocktrio uit Mexico. Dead Poet Society is de bekende harde rockband uit Boston. Wat de samenwerking vergemakkelijkte was dat beide bands met dezelfde producer werken, de in de wat lichtere hardrock gespecialiseerde Canadees Anton DeLost.  Die heeft leuke dingen gedaan voor o.a. Cleopatrick, Highly Suspect en Hawthorne Heights.

Heartworms – Extraordinary Wings 

Jojo Orme’s eigen naam is bijzonder genoeg om als artiestennaam te kunnen dienen, maar de zogeheten Britse artieste heeft toch voor een alias gekozen. Waarschijnlijk om luisteraars een blik te gunnen in haar psyche. Te waarschuwen misschien wel, want in de fantasiewereld van Heartworms spelen zich duistere taferelen af.

Met nieuwe single Extraordinary Wings (en bijbehorend album) schudt Jojo de postpunkmantel van zich af die ze omgehangen kreeg na release van haar debuut EP. De derde single van haar eerste album is een hypnotisch soort elektropop waarop Jojo ook vocaal flink uitpakt. Het nummer duurt vijf minuten, maar die vliegen voorbij. Helemaal los van eighties invloeden is Heartworms nog niet. Extraordinary Wings klinkt als een mix van het Zweedse Abba en Japanse Yellow Magic Orchestra. Postpunk is bijna passé, leve de postpop! Of zo.