Albums Archieven - Page 29 of 80

Razorlight – Olympus Sleeping (Atlantic Culture Records)

Het Brits/Zweedse Razorlight werd in 2002 in Engeland opgericht. Naast frontman Johnny Borrell zijn er twee Zweedse bandleden en ook maakte drummer Andy Burrows jaren deel uit van de band.

Er werden drie albums gemaakt en de band speelde veel en vaak in voorprogramma’s, maar werd ook als hoofdact veel gevraagd. Er werden vaak extra lange concerten gegeven, om aan de vraag te voldoen. Tien jaar na het laatste album zijn ze terug, met een uitstekend nieuw en vierde album, dat weer blaakt van de energie.

Het handelsmerk is er weer, springerige en stuiterende Britpop, die door de vier leden enthousiast gebracht wordt. Alleen: waarom zijn ze zo lang weggeweest? Misschien was het omdat Andy Burrows uiteindelijk besloot solo door te gaan. Er is wel een nieuwe drummer en de band klinkt als vanouds. Er werd nog wel getoerd, maar geen album. Het lange wachten wordt beloond. Uitstekend nieuw album. Tekst Mania | Erik Mundt

LIVEDATA
03/02 Melkweg, Amsterdam
04/02 Ancienne Belgique, Brussel (BE)

Greta Van Fleet – Anthem of the Peaceful Army (Republic / Universal)

Bij de eerste gezongen frases van opener Age Of Man ontstaat er verwarring. Zingt hier een dame? Heeft zij zo’n geweldige stem met een lekker rauw randje? De hoge noten klinken heerlijk. En dan valt de band in. Een elektrische gitaar pingelt een classic rock-ballade, de drumpartijen klinken groots en breed uitgemeten. Minuut na minuut bouwt de ballade op. Is het toch een man die zingt? Geddy Lee van Rush was ook niet altijd meteen als man te herkennen. Toch? De ‘hey’-partij tot slot van het ruim 6 minuten durende nummer komt uit de tenen van de zanger.

Bij het tweede nummer Cold Wind lijkt de band de mosterd één op één bij de vier Abrahammen vandaan gehaald te hebben die samen ooit de wereldband Led Zeppelin vormden. Inderdaad; toch een mannelijke zanger. When The Curtain Falls (check die heerlijke solo vanaf 2.40 minuten!), Watching Over en ook het lekker staccato aangezette Lover Leaver (Taker Believer); allen hadden ze op een Zep-album kunnen staan.

Dit piepjonge viertal (drie broers, één gezamenlijke jeugdvriend) neemt bij het soulvolle You’re The One en bij The New Day wat gas terug. Maar bij de blues van Mountain Of The Sun schakelt de band weer in een hogere versnelling. De dikke hardrock van Brave New World wordt opgevolgd door het met akoestische gitaren en een fijne zwoele slidegitaar opgefleurde, intieme slotstuk Anthem Of The Peaceful Army.

Dit is de nieuwe lichting jaren zeventig-rock: dit is het te gekke eerste volwaardige album van Greta Van Fleet. De Amerikaanse tweelingbroers Josh (zang) en Jake Kiszka (gitaar), hun jongere broer Sam (bas, toetsen) en drummer Danny Wagner hebben na een paar succesvolle EP’s menig festivalterrein en concertzaal in de wereld al op de kop gezet. Maar nu dit topdebuut is uitgekomen, ligt de wereld van de livemuziek pas echt aan hun voeten. Tekst Mania | Dennis Dekker

Liefhebbers luisteren uiteraard naar Pinguin On The Rocks!

Check hier het verslag uit Poppodium 013.

LIVEDATA
27/02 AFAS Live, Amsterdam
28/02 Lotto Arena, Antwerpen (BE)

Tamino – Amir (Communion / Caroline Benelux)

Bij het beluisteren van het debuutalbum val je meteen in de warme tonen van de Egyptische roots van Tamino die hij, samen met zijn Belgische roots, laat horen. Een rijk album die als zoete, diepdonkere tonen van oriëntaals oud je zintuigen overneemt.

Twaalfs nummer, zorgvuldig in volgorde op dit album gekozen door de 21-jarige zelf, nemen je mee op reis waarmee het ene nummer het andere lijkt op te volgen. Een duidelijk begin van een track, een fluwelen fade out als eind.

Tamino, die zo’n 4 jaar geleden naar Amsterdam verhuisde voor zijn studie aan het conservatorium, omschrijft het album zelf als een vastgelegd document van de afgelopen drie – vier jaar, of liever gezegd van heel zijn leven dat op AMIR samengekomen is.

Op een nummer als So It Goes is het Arabisch orkest gesampled die Tamino vroeg nadat hij zelf door hen benaderd was om zijn opa’s muziek ten gehore te brengen. Tamino’s gebrek aan de Arabische taal leidde tot een andere vorm van samenwerking. Een debuutalbum dat met robuuste dynamieken de identiteit van Tamino sterk neerzet. Tamino Amir wil je leren kennen. Tekst Mania | Linda Rettenwander

LIVEDATA
29 november Ancienne Belgique, Brussel (BE) (Sold Out)
30 november Ancienne Belgique, Brussel (BE) (Sold Out)
01 december Ancienne Belgique, Brussel (BE) (Sold Out)
14 december Paradiso, Amsterdam
28 februari Motel Mozaique Concerts / Annabel, Rotterdam
01 maart De Oosterpoort, Groningen
02 maart TivoliVredenburg, Utrecht

Dan Mangan – More Or Less

Dan Mangan – More Or Less (City Slang/Konkurrent)

Prachtige cover heeft de nieuwe Dan Mangan. Een grote groep meeuwen is op zoek naar voedsel in het zeewater en een viertal zwanen interesseert dat niet zoveel; zij doen hetzelfde. Het is een afbeelding die goed past bij de muziek die Mangan op zijn vijfde langspeler heeft gezet.

Geen idee waarom eigenlijk.

De 35-jarige Canadese singer-songwriter nam een paar jaar vrijaf, nadat hij onafgebroken zes jaar op tournee was. Even de boel de boel, dacht Mangan, terwijl hij wel twee kinderen op de wereld zette. Een nieuw leven ineens en nieuwe verplichtingen, angsten en vrolijkheden. Hij vertelt erover op More Or Less. Het levert enkele stroperige liedjes op, zoals Peaks & Valleys en Just Fear, terwijl dat jasje hem goed past. Mangan mijmert over zijn nieuwe leven. Zo legt hij het zelf uit: “It’s about feeling disconnected from a popular identity and becoming acclimated to a new one. It’s about raising kids in a turbulent world. It’s about unanswerable questions and kindness and friendship and fear.”

De plaat werd uitgesmeerd over enkele jaren en het opnameproces leed daar ook onder, in zekere zin. Dan is het knap dat het geen ratjetoe is geworden. Het is Mangan zoals we ‘m kennen, met liedjes die verhalend zijn en fris geproduceerd. Hij maakte gebruik van de toevalligheid dat Paul McCartney in dezelfde studio zat, toen het fragiele Lay Low werd opgenomen. Een wat dromerige song, met minimale elektronica ondersteund. McCartney hoorde dat het goed was.

Misschien dat Macca inmiddels ook het beste nummer van de plaat tot zich heeft genomen. Het is de vreemde eend in de bijt, want uptempo. Troubled Mind is een gejaagd lied. “Haunted by the melody“, zingt Mangan, terwijl je denkt: hadden er nog maar twee nummers in dit tempo op More Or Less gestaan. Het zouden twee extra kersen op de taart zijn geweest. Pieter Visscher

LIVEDATA 12/11 Rotonde/Botanique, Brussel 15/11 Paradiso Noord (Tuinzaal), Amsterdam

AlascA – Plea For Peace

AlascA – Plea For Peace (King Forward Records)

Er zijn van die Nederlandse bands die over de landsgrenzen bekender zijn dan in Nederland. Birth Of Joy is daar een goed voorbeeld van en ook AlascA heeft die bedenkelijke status. Ik probeer even een quote van Louis van Gaal te verwerken (“Zijn wij nu zo..”) maar kom er niet uit. Ja, dat AlascA, uit Volendam, had de liedjes allang, met de eerste twee albums, Actors & Liars (2012) en Prospero (2015). Heel erg goeie liedjes, hoewel mogelijk net niet catchy genoeg om het grote publiek wakker te schudden.

Daar komt verandering met Plea For Peace, dat geen stijlbreuk is met eerder werk, en bovendien geen knieval voor de commercie inluidt, maar wel songmateriaal bevat waarmee definitief sprongen kunnen worden gemaakt. Ook in Nederland, want de plaat puilt uit van de pakkende uptemposongs, terwijl het kwaliteitsstempel van Frank Bond er andermaal in donkere inkt is opgedrukt.

Bond is het brein achter de band. Hij bedenkt tekst en muziek en zingt. Hij heeft weer folkliedjes geschreven die herinneren aan de muzikale helden van de band, zonder vragen over authenticiteit op te roepen. Natuurlijk doet het titelnummer Plea For Peace wat denken aan To You van I Am Kloot en zou Jim Morrison (jawel) zich niet hebben geschaamd voor The Comedy Of Distance. Daarnaast galmen Tim Buckley en The Beatles na op deze derde worp van de Volendammers. Zonder meer.

Bond neemt op humoristische wijze het wereldleed onder de loep. “There is no denying that we live in remarkably turbulent times“, laat de band weten en daar is geen speld tussen te krijgen.

In Red Herring neemt hij alles en iedereen op de hak. “Poor Mohammed begged us not to steal the show, but then Beyoncé’s shaking hips made him explode. Then Buddha smiled and said ‘They will be back, just like Jesus Christ, myself and Kerouac‘.” Om te vervolgen met “Even dinos think my thoughts are quite antique.” Dat Bond Engelse litaratuur studeerde aan de universiteit legt hem tekstueel in elk geval geen windeieren. Het proza van de Volendammer zit vol smaakvolle kwinkslagen, is heerlijk narratief en niet gespeend van humor.

Game Over is domweg een van de mooiste liedjes die de laatste jaren zijn verschenen wereldwijd, met een refrein om smoorverliefd op te worden. Wie stil kan blijven staan op het verrukkelijk swingende The Ugliest Girl Alive heeft een levensgroot probleem, want wát een hit! Plea For Peace is een album dat alles heeft om AlascA definitief door te laten breken in binnen- en buitenland. Pieter Visscher

LIVEDATA 02/12 Hedon, Zwolle 08/12 P3, Purmerend 22/12 Tivoli, Utrecht 12/01 De Neushoorn, Leeuwarden 13/04 PX, Volendam

Fucked Up – Dose Your Dreams

Fucked Up – Dose Your Dreams (Merge Records/Konkurrent)

Het roept altijd wel wat controverse op, een bandnaam met het woordje fuck erin. Geen kans op al te veel commercieel succes bovendien, omdat het domweg een rol speelt, hoe je het wendt of keert. Het Canadese Fucked Up zit daar ook niet echt op te wachten, want een knipoog naar die commercie is ook op het vijfde studioalbum in geen velden of wegen te bekennen. Niettemin is dubbelaar Dose Your Dreams, met zijn achttien nummers, soms verrekte toegankelijk. Maar meestal niet.

Dat zit vooral opgesloten in het nogal schreeuwerige stemgeluid van de volslanke zanger Damian Abraham, met zijn geestige hipsterbaard. Het komt allemaal wat woest over, terwijl hij zo’n sympathieke blik in de ogen heeft. Abraham kijkt je aan en je weet bijna zeker dat hij iets over zijn cavia gaat vertellen.

Wanneer de wat studentikoze bassiste Sandy Miranda Abrahams stem aanvult met haar zoetgevooisde geluid levert dat de fraaiste contrasten op. Neem een lied als Tell Me What You See, dat hardcore-elementen combineert met de opgewekte sopraan van Miranda. In Torch To Light, als ze haar begeerlijkste fluisterzang laat horen, leidt het helemaal tot grote krachtsverschillen. Kan dat niet een beetje minder bozig, beste Damian, is wat je dan denkt. Vertel nog eens over die cavia.

Dromerig is Fucked Up ook, in How To Die Happy. Sandy Miranda solitair op zang en het had zo op een plaat van M83 kunnen staan. Net zo soepel schakelt de band over naar skapunk, met het voor een stevige pogo geschikte Living In A Simulation. Dan krijgt Miranda even rust.

Het subversieve I Don’t Wanna Live In This World Anymore wordt opgedirkt met een saxofoon en zelfs een jongenskoor in de finale, terwijl Ben Cook dan ook zijn stem laat horen; de gitarist die het geluid van Fucked Up van nog meer kleur voorziet. Volgend jaar komt de band naar Nederland en België. Pieter Visscher

LIVEDATA 26/01 Zappa, Antwerpen 27/01 Melkweg, Amsterdam

LAKSHMI – Siren (Sounds Haarlem Likes Vinyl / Suburban)

Vorig jaar kwam LAKSHMI met haar prachtige, gelijknamige debuut. Gelukkig komt ze een jaar later snel met opvolger Siren, want we kunnen er geen genoeg van krijgen.

Haar warme, intieme stem staat in prachtig contrast met de donkere arrangementen en persoonlijke teksten over de zoektocht naar zichzelf. De basis voor het album is gelegd in een kapel in Tilburg, een perfecte locatie om de juiste toon voor Siren te zetten.

Opener Blue Lights is wat we van LAKSHMI kunnen verwachten, breekbare strijkers, grauwe synths en een prachtige, volle productie. Later verrast ze met het uptempo When No One Sees Me, een nummer vol energie met die lekkere 80s synthesizer sound.

Ander hoogtepunt is Falling Free, een intiem nummer waar in de refreinen een dromerig duet met J.W. Roy is te horen. Op haar tweede album weet LAKSHMI de juiste elementen uit de pop, elektronica en singer-songwriter werelden te combineren tot een weergaloos goed geheel. Tekst Mania | Tim Jansen

LAKSHMI start op 25 oktober met een uitgebreide theatertournee.
Meer info / livedata tref je hier!

Nile Rodgers & Chic – It’s About Time (Virgin EMI / Universal)

Dat het tijd werd om na ruim 25 jaar met een nieuw album te komen weet Nile Rogers zelf overduidelijk. En dat de tijd er rijp voor is blijkt al snel na het beluisteren van de eerste tonen. Wat heeft deze mede-oprichter van CHIC vandaag de dag nog te melden?

Het is niet gering wat je te horen krijgt tijdens het beluisteren van deze 10 songs. Vele gasten uit de dance-scene maken er een feest van. Ook Craig David, Elton John, Emili Sandé, Lady Gaga laten goed geproduceerd van zich horen. Geen wonder, want Nile is tegenwoordig veelvuldig werkzaam in de beroemde Abbey Road Studio’s, waar dit album ook gemixed en gemastered is, als Chief Creative Advisor.

De man voor wie de tijd niet stil heeft gestaan met zijn werk voor Madonna, David Bowie, Diana Ross, Daft Punk, Avicii, en Sam Smith weet maar al te goed hoe je muzikale massa tot groot enthousiasme kunt brengen. En dat was precies het doel van Nile Rodgers: “er breekt wereldwijd een tijd van hoop en verlangen naar positiviteit aan”. It’s About Time. Tekst Mania | Wim Velderman

Liefhebbers luisteren uiteraard naar Pinguin Grooves!

LIVEDATUM 10/12 AFAS Live, Amsterdam

EUT – Fool for the Vibes (V2 Records Benelux)

Eut, helemaal van ons. Uit Amsterdam, van eigen bodem. Als je de nieuwste muziekgebeurtenissen in Nederland een beetje hebt gevolgd de laatste jaren, bent je het vijftal naar alle waarschijnlijk al eens tegengekomen. Op internet, de radio, live.

Dat livegebeuren geldt zéker voor de noorderlingen onder ons, aangezien Eut in 2018 zowel op festival Eurosonic / Noorderslag als Noorderzon stond. Stormachtig weer op Eurosonic zorgde ervoor dat Eut mocht invallen voor Janice. De band kwam, zag en overwon. Enkele dagen later evenzo op Noorderslag, waar tijdens de track Supplies – een lied over het verstoppen van verdovende middelen op donkere plekjes – het dak eraf ging.

Het debuutalbum van het kwintet muzikanten heet Fool For The Vibes en behelst maar liefst dertien nummers. De band geeft aan zichzelf niet te serieus te nemen en vooral te genieten van elke vibe die ze weten neer te zetten. Popliedjes vol contrasten, waarbij hard en stoer worden afgewisseld, dan wel verweven met grappig en beeldig.

De inspiratie komt vanuit de hoek Beck, Weezer en Pixies. En dat is hoorbaar. Van elkaar leren kennen op de lokale kunstschool naar een album vol leuke, luisterrijke liedjes over jeugdigheid en opgroeien. Deze formule werkt. Tekst Mania | Jelle Teitsma

LIVEDATA
25.10 Paradiso Noord, Amsterdam (Album Release Show)
09.11 Molotow, Hamburg (DE)
10.11 Rosis Berlin, Berlin (DE)
29.11 Willem Twee poppodium, ’s-Hertogenbosch
30.11 ‘t Beest, Goes
08.12 Podium Victorie, Alkmaar
13.12 EKKO, Utrecht
14.12 Poppodium Metropool, Hengelo
15.12 Simplon, Groningen
19.12 Merleyn, Nijmegen
20.12 Bibelot Poppodium, Dordrecht
28.12 Hall of Fame, Tilburg
05.01 De Kroepoekfabriek, Vlaardingen

Macy Gray – Ruby (Mack Avenue Records)

Enkele weken na haar 51ste verjaardag komt Macy Gray’s tiende album uit in de vorm van Ruby. We kennen Macy als een R&B en soul-zangeres met een karakteristieke stem (u weet wel, met dat lekkere kraakje, waar ze met de single I Try van debuut On How Life Is in 1999 in één klap wereldberoemd werd), die niet schroomt om af en toe wat anders te proberen.

Na het rauwe en pure album Stripped uit 2016 (met jazzy alternatieve versies van eigen liedjes én hits van anderen) is ze nu terug met Ruby. Een zeer degelijk geproduceerde R&B/pop-plaat, waar de jazz en soul invloeden nooit ver weg zijn.

Macy laat herhaaldelijk horen hoe mooi haar stem is, in liedjes die even pakkend zijn als dat ze gemakkelijk te beluisteren zijn. Een grote dosis toegankelijke pop-songs in een badje van soul en jazz. Met als belangrijkste instrument de prachtige kraakjes in Macy’s stem. Tekst Mania | Remco Moonen

Liefhebbers luisteren uiteraard naar Pinguin Grooves!

LIVEDATA 05/11 Paard, Den Haag (Sold Out) 06/11 TivoliVredenburg, Utrecht