Indian Askin – Possessed

Possessed is de eerste single van het nieuwe, afgeslankte Indian Askin. Wist Nelson Ayala zich voorheen gesteund door een 3 koppige band, zijn nieuwe single heeft hij zo goed als in zijn uppie opgenomen.

Niet dat je dat kunt horen. Nelson komt niet plotseling uit de kast als singer-songwriter. Possessed is puur Indian Askin, een aan een loodzware gitaarrif opgehangen banger die te horen zal zijn tot in de verste uithoek van het grootste festivalterrein.

Hij schreef de muziek zoals hij altijd al deed zelf, voor de tekst over een toxische relatie kreeg hij hulp van de Brits-Amerikaanse frontman van The Boxer Rebellion Nathan Nicholson, die blijkbaar een keer in het zelfde schuitje heeft gezeten.

Haelos – Hear Me

Het is inmiddels al weer drie decennia geleden dat Massive Attack, Tricky en Portishead een geheel nieuw genre introduceerden, dat als trip hop de popannalen in is gegaan.

Formeel zijn deze acts nog actief, maar in de praktijk doen ze er al lang het zwijgen toe. Het relatief nieuwe Haelos heeft zich als doel gesteld de trip hop vaandel hoog te houden. De band uit Londen bracht in 2016 het eerste van in totaal drie albums uit. Als de tekenen niet bedriegen werkt men momenteel aan een vierde. Officieel is er nog niks over bekend. Hear Me is echter het vierde nieuwe nummer dat afgelopen tijd is uitgekomen. En aangezien de vier releases het zelfde artwork hebben gaan we er even hoopvol vanuit dat ze een voorloper vormen van een nieuwe langspeler.

Unknown Mortal Orchestra – V

Unknown Mortal Orchestra – V (Jagjaguwar)

Muzikaal geen al te eenvoudig te vangen act, dat Unknown Mortal Orchestra en daar houden we wel van bij Pinguin Radio. Het moet, het liefst, een beetje wrijven en schuren.

Unknown Mortal Orchestra is de band rond zanger/gitarist en songschrijver Ruban Nielson die zo veel mogelijk uit het psychedelische vaatje heeft getapt de afgelopen vier albums van zijn band en op de vijfde worp, eenvoudigweg V getiteld, is dat niet veel anders. Wel is het zo dat alles wat achtelozer op plaat lijkt te zijn gezet, waardoor we zelfs kunnen spreken van pure onbevangenheid. Hetgeen leidt tot vrolijke deunen. Zo hebben we nog meer zin gekregen in de zomer. Nou, kom maar op met die zon.

Exemplarisch voor het gevoel dat V oproept is de zin “It’s a wonderful day“, die wel al snel voorbij horen komen op de plaat. Teksten die beter blijven hangen dan de muziek. Dat is een constatering die vaak weinig goeds betekent, geen aanbeveling, maar bij Unknown Mortal Orchestra is dat nou net niet het geval. We worden blij van V en dat lijkt de enige bedoeling die Nielson heeft gehad toen hij de veertien songs schreef.

Het album ademt 70’s. Er zit een bepaalde dromerigheid in de liedjes die we niet eerder zo sterk naar voren hoorden komen als op V. En dat een uur lang. Op plaat is het zelfs een dubbelaar geworden. De band uit Nieuw Zeeland heeft V opgenomen in het überzonnige Palm Springs én op Hawaii. De plaat voelt als een koude cocktail op een bloedheet terras. Veel antwoorden, alsook vragen. Wat moeten we nu bijvoorbeeld met die afbeelding op de hoes? Zal het handje er nog aan hebben gezeten, na de foto? Roept u maar… Pieter Visscher

 

Mustard Service – Backburn

Mustard Service komt uit Florida en dat kan je horen. Hun muziek is net zo zonnig als het klimaat van hun staat die niet voor niets The Sunshine State wordt genoemd.

Behalve het klimaat is ook de ligging van Florida van belang vlakbij de Cuba, Jamaica en Midden Amerika. Dat de leden van Mustard Service wortels in die gebieden zie je aan de namen van de bandleden, Marco Rivero Ochoa, Augusto Di Catarina, Gabriel Marinuchi, Leo Cattani en Adam Perez.

Met zo’n achtergrond zou je misschien latin invloeden verwachten, maar dat is niet het geval. Nieuwe single Backburn is een heerlijk op Anglo-Amerikaanse leest geschoeid, zorgeloos pop/rock/liedje. ‘s Winters zou zo’n nummer doodslaan, maar met de lente in de lucht kunnen we Backburn er goed bij hebben.

Teen Jesus and the Jean Teasers – Lights Out

Teen Jesus and the Jean Teasers is een opruiend meidenclubje dat eerder onze omgeving onveilig maakte met AHHH! Anna, Neve, Scarlett en Jaida komen uit Canberra offreren punky pop met een hardcore randje. Zelf zien ze zich als erfgenamen van de Riot Grrrl beweging van eind vorige eeuw.

Lights Out is van het zelfde laken een pak als AHHH! Dat wil zeggen, een besmettelijk enthousiast gebrachte meebruller over lichamelijke begeerte. In de acht jaar van hun bestaan is Teen Jesus nog niet toegekomen aan een album. Daar gaat later dit jaar verandering in komen. Zou niet verkeerd zijn als de Teeny Teasers de release hier komen vieren met een paar optredens.

Cloud Cafe – Cloud Cafe

Popkwisje: wat is de overeenkomst tussen Black Sabbath, Talk Talk en Cloud Cafe (en Møtorhead, Belle & Sebastian, Green Day en vele anderen)? Ze hebben allemaal een songs met hun bandnaam als titel!

Cloud Café is de derde single van de zo geheten band, en wederom zeer de moeite waard. Cloud Cafe is tegelijk uitgekomen met de debuut EP van het Amsterdamse kwartet dat de zelfde naam draagt als……inderdaad.

De single is tamelijk rustig, gezongen door Tara met een allerliefst stemmetje. Voordat het echter allemaal te lief en aardig wordt grijpt David de gitarist in met een heerlijk smerig klinkende solo. Op naar een album.

Live Foto Review: The Lathums + Queen’s Pleasure

Live Foto Review: The Lathums + Queen’s Pleasure @ Tolhuistuin, Amsterdam
8 april 2023
Foto’s Peter van Heun

Wie The Lathums live ziet wordt gegrepen door hun energie. De indieband wordt veelvuldig vergeleken met The La’s en The Smiths, maar wie beter naar debuutalbum ‘How Beautiful Life Can Be’ luistert, merkt toch dat de Britse band een onmiskenbaar eigen geluid heeft en op elk nummer voor andere muzikale nuances kiest. Waar ze op eerder werk wat melancholisch uit de hoek komen, kiezen ze op deze plaat voor een positieve wending. Wie naar een concert van The Lathums gaat kan ijzersterk gitaarspel verwachten, uitstekende zang van leadzanger en gitarist Alex Moore en het enthousiasme van een stel jonge honden die vooral blij lijken te zijn met dat ze mogen spelen.

Support: Queen’s Pleasure

The Lathums:

Queen’s Pleasure:

Pip Blom – Tiger

De Pip Bloms weten dat je niet oneindig in de zelfde groef moet blijven hagen, hoe lekker die ook is. Dus klinkt nieuwe single Tiger anders dan we van Pip, Tender, Gini en Darek gewend zijn. Maar ook weer niet zo dat we de trots van Watergraafsmeer niet meer herkennen.

Dat andere zit hem vooral in de keyboard waarmee Tiger aftrapt. Ook nieuw is de rol van Pip als femme fatale. Voor ons dan. De allure waarmee ze haar tekst kirt doet geloven dat wij niet de eerste slachtoffers zijn van haar verleidingskunsten.

Tiger komt met de belofte dat er dit jaar nog een derde album zal uitkomen van Pip Blom.

Feeble Little Horse – Steamroller

Steamroller, de tweede single van het tweede album van feeble little horse, bekend van de GM hit Chores is een ballad. Toch zal je hem niet snel op onze zondagochtend horen.

Zo zacht en lieflijk als Lydia Slocum zingt zo woest en overstuurd namelijk klinken de gitaren. We zijn wel wat gewend de laatste jaren op gebied van onschuldige meisjeszang in combi met stevig gitaarwerk, maar feeble little horse schroeft het contrast nog eens op met factor tien. Ook een vals plat orgelsolootje zal programmeurs van easy listening radiostations er van weerhouden om Steamroller op de playlist te zetten.

Het nieuwe album van het oorspronkelijk uit Pittsburg afkomstige, maar nu in NYC residerende, want daar studerende kwartet heet Girl With Fish en kan je op 9 juni tegemoet zien.

OMD viert 40 jaar vierde worp Dazzle Ships

Orchestral Manoeuvres In The Dark, misschien wel net zo bekend onder de iconische afkorting OMD, viert met een uitgebreide versie van het vierde studioalbum van de band, Dazzle Ships, dat de plaat 40 jaar terug is verschenen. De vierde worp van de Britten. Het originele album, een bonuselpee van niet-uitgebrachte demo’s en rariteiten zijn verzameld en gemixt door Paul Humphreys. 

Orchestral Manoeuvres In The Dark zet zijn speciale 40-jarig jubileumfeest dus voort met een gloednieuwe uitgebreide versie van het briljante studioalbum van de band. Zowel op vinyl als op cd.

Er zijn twee vinylsets beschikbaar: een in de originele op maat gemaakte gestanste hoes op 180 gram zwart vinyl en een tweede in een standaard gatefold-hoes, op blauw en zilver vinyl. Beide versies gebruiken het alternatieve blauwe artwork.

Dazzle Ships laat een band horen die de donkere kanten van het leven belicht. Even geen opgewektheid, hoewel OMD altijd wel wat stemmigheid in zijn muziek verwerkt. Radiofragmenten van van Radio Praag, uit de communistische periode spreken boekdelen. Het Oostblok komt voorbij, evenals de Koude Oorlog. Toch zijn er zeker dansbare singles te vinden op de plaat, anders zou OMD geen OMD zijn. Dazzle Ships is een erg ambitieuze plaat geworden, misschien wel wat onderschat, die 40 jaar na dato eigenlijk nog zo urgent is als de pest.

Na uitgebreid toeren in 2022, gaat de band deze zomer weer op pad voor een reeks Britse festivalafspraken. Komen ze ook naar Nederland? Dat zou zo maar weer kunnen.