Live Foto Review: Down The Rabbit Hole, dag 3
7 juli 2024
Foto’s: Serge Hasperhoven & Peter van Heun
Live Foto Review: Down The Rabbit Hole 2024 dag 3
Category: Recensies
Allegra Krieger – Never Arriving
Allegra Krieger is een idealist of eigenlijk een fantast. In haar nieuwe single, Never Arriving stelt ze zich een wereld vol zonder geweld en hebzucht, ‘een wereld waarin mensen worden gedreven door verwondering en nieuwsgierigheid’.
Dat ze zit te zweven weet ze zelf ook wel. Daarom zie je haar in de clip van Never Arriving (vriendschappelijk) worstelen met een halfnaakte meneer. De leven is nou eenmaal een worsteling, dat weet zij ook wel. Maar een mens mag dromen. Moet dromen misschien wel is haar boodschap. De helaas wat korte (net iets meer dan twee minuten maar) eerste single van Allegra’s nieuwe album is een rootsy rocktrack met Neil Young gitaar en dus die super positieve tekst. De nieuwe plaat (haar vierde ongeveer) van de in NYC residerende singer-songwriter heet ‘Art Of The Unseen Infinity Machine’. De releasedatum is 13 september.
Travis – Bus
De boys van Travis hebben nooit wilde haren gehad en zijn die dus ook niet verloren. Wat ze ook nooit zijn kwijt geraakt is hun vermogen om tijdloze liedjes te componeren. Nieuwe single Bus is weer zo’n bescheiden meesterwerkje zoals Fran Healy ze al een kwart eeuw schijnbaar moeiteloos uit zijn mouw schudt. Onze enige twijfel is of Bus niet een beetje te lief is voor Pinguin Indie. Maar dat horen we vanzelf wel. Het tiende album van Travis heet L.A Times komt heel binnenkort uit.
Concert: 26 augustus In Paradiso.
Live Foto Review: Down The Rabbit Hole 2024 dag 2
Live Foto Review: Down The Rabbit Hole, dag 2
6 juli 2024
Foto’s: Serge Hasperhoven & Peter van Heun
Wilco – Annihilation
Wilco had nog wat nummers over van de sessies voor hun vorig jaar verschenen Cousin album. Die staan nu verzameld – zes in totaal – op Hot Sun Cool Shroud.
I.p.v. een los kluitje songs vormt de nieuwe EP een coherente verzameling en derhalve een welkome aanvulling op het album dat de band van Jeff Tweedy opnam met Cate Le Bon in de producersstoel. Zij jutte de band op tot nieuwe creative pieken. Ook op de EP is haar positieve invloed hoorbaar. De hortende en stotende gitaarsolo op Annihilation bijvoorbeeld zou de band zelf hebben gestroomlijnd. Cate heeft hem er in gehouden, waardoor het Velvet Underground achtige nummer van goed naar geweldig wordt getild.
DEADLETTER – Relieved
Waar de Nederlandse en ook Amerikaanse postpunk vaak wat streng in de leer is -men maakt veelal hoekige dichtgekitte gitaarmuziek- wordt die van de Ierse en Engelse vakbroeders steeds dansbaarder.
Releived, de nieuwe single van DEADLETTER heeft net als de voorgangers weer een serieuze lap serieuze tekst. Maar ook een funky beat en een serie sterke solo’s, sax en gitaar. De songs noodt eerder uit tot dansen dan luisteren. Die tekst kan ook best even wachten tot de release van debuutalbum Hysterical Strength. Daar zit waarschijnlijk zit er wel een tekstvel bij.
Live Foto Review: Down The Rabbit Hole 2024 dag 1
Live Foto Review: Down The Rabbit Hole, dag 1
5 juli 2024
Foto’s: Serge Hasperhoven & Peter van Heun
Die Nerven – Grosse Taten
Grosse Taten betekent natuurlijk Grote Daden. Het is de titel van een nieuwe EP van Die Nerven die weer vooraf gaat aan de release van een nieuw album ‘Wir Waren Hier’ (13/9).
Die Nerven produceert sinds een jaar of 12 een vrij constante stroom albums die gevuld zijn met serieuze, soms grimmige songs in het punk of postpunk idioom. Die Nerven luister je niet vanwege hun originaliteit, maar om hun oprechtheid, energie en urgentie. Het trio uit Stuttgart houdt niet van opsmuk. Wat je op plaat hoort is ook wat je live krijgt. Gelukkig is de band dan ook regelmatig bij ons op bezoek.
Being Dead – Firefighters
Heb je je ooit wel een voorgesteld hoe een kruising zou klinken tussen Black Sabbath en The Mamas & The Papas? Luister naar Firefighters van Being Dead en zeg dat het niet zo is.
Being Dead is heavy maar geen metal. Dat komt door de samenzang (m/v) die net zo beeldbepalend is als de zware gitaren. De compositie van Firefighters is bijna Zappiaans in zijn complexiteit, maar ook wat humor betreft. Being Dead is een duo. Cody Dosier en Julianne Keller heten ze. Gumball en Falcon Bitch is hoe ze zich noemen. De nieuwe single is de voorloper van een tweede album dat ze EELS hebben gedoopt. Het album wordt geproduceerd door topproducer John Congleton (The War On Drugs/ St Vincent/Alvvays) die zo te horen net zo veel lol had tijdens de opname als Gumball en Falcon Bitch. Weirder dan Being Dead wordt het waarschijnlijk niet dit jaar, maar beter of leuker misschien ook niet.
Pol – Masks
De Polletjes worden steeds beter in wat ze doen, het recreëren van sounds, stijlen en sferen die zo rond 1980 gangbaar werden, toen een nieuwe golf bands met synths na decennia lange overheersing van bands met gitaren een geslaagde greep naar de macht deden,
Niet alleen worden Matijs en Ruben Pol beter, ze krijgen ook steeds meer een eigen gezicht. De periode waaruit ze hun inspiratie plukken is onveranderd, maar het wordt steeds lastiger om ze te koppelen aan een duidelijk voorbeeld. Of hun bronnen worden wat obscuurder. Zo doet Masks aan Yellow Magic Orchestra denken, een baanbrekend Japanse synthipop trio uit de vroege jaren tachtig. Een album hebben de Polletjes nog niet. Masks zou een goede voorzet zijn.