Album Reviews: Canshaker Pi en Martha Wainwright

Canshaker PiCanshaker Pi – Canshaker Pi (Excelsior Recordings)
Als niemand minder dan Stephan Malkmus na het horen van je eerste liedjes komt helpen schaven aan een langspeler, doe je als band iets heel goed. Natuurlijk waren de voortekenen voor dit nog altijd piepjonge Amsterdamse viertal sowieso al gunstig.

Niet alleen in de vorm van die leuke Boomslang ep, maar ook omdat zanger/gitarist Willem Smit ten opzichte van zijn vorige band Palio Superspeed Donkey flinke stappen heeft gezet. Verder terugspoelend: hij is een nakomeling van de enige echte John Cees Smit, die we nog kennen als frontman van het geweldige Scram C Baby. Canshaker Pi beschikt over minstens zo veel branie en bravoure.

Waar dat in aanloop naar deze debuutplaat nog regelmatig resulteerde in chaotische, wat onbezonnen optredens, valt de muziek nu heel wat beter op zijn plaats. Het is zo’n album dat je meteen na afloop nog een keer wilt draaien. Songs als We Had en The U In My Dog hebben het immers allemaal; prettig gestoorde zanglijnen, temperamentvolle tempowisselingen, een beukende ritmesectie, uitgekiend gevoel voor nonchalance en een lekker dwars gitaargeluid. Canshaker Pi lost de zelf geschapen hoge verwachtingen (waarnaar overigens grappig verwezen wordt aan het eind van de majestueuze afsluiter Over) betrekkelijk moeiteloos in. Tekst Mania | Max Majorana

LIVEDATA 18/11 Oedipus Brewing, Amsterdam 26/11 Cayen, Enkuizen 02/12 V11, Rotterdam 15/12 W2 Poppodium, ‘s-Hertogenbosch 16/12 Asteriks, Leeuwarden 17/12 De GYM, Groningen 22/12 Cul de Sac, Tilburg 23/12 Ekko, Utrecht 06/01/2017 Merleyn, Nijmegen 07/01/2017 Oefenbunker, LandgraafMartha WainwrightMartha Wainwright – Goodnight City (Cadence)
De druk moet enorm zijn als je uit zo’n enorme getalenteerde familie komt maar daar is op Goodnight City weinig van te merken, want het speelplezier spat van het album af. Op dit album keert Wainwright terug naar de rauwheid van haar debuut.

Martha componeerde de helft van de twaalf nummers zelf, de rest werd voor haar geschreven door onder meer haar broer Rufus. Op Goodnight City vinden we veel ingetogen werk zoals het mooie Before The Children Came Along en de pianoballads One Of Us en Francis maar ook het rockende So Down.

Opener Around The Bend heeft echo’s naar het werk van Kate & Ann McCarrigle (haar moeder en tante), terwijl Look Into My Eyes flirt met de synthpop uit de jaren tachtig, maar door de saxofoon weer een hele eigen stijl krijgt. Een prachtige intieme plaat die niet onderdoet voor de muziek van de rest van de familie. Tekst Mania | Ron Bulters

Live Review: Saxon @ Poppodium 013

SaxonLive Review: Saxon @ Poppodium 013, Tilburg
11 november 2016
Tekst & Foto’s Martien Koolen

Saxon – Battering Ram World Tour
Vorig jaar verscheen hun 21ste studioalbum Battering Ram en kort gelden bracht Saxon een nieuw live album uit getiteld Let Me Feel Your Power. Saxon, opgericht in 1977 is dus nog steeds zeer actief en de band is nu op wereldtournee om hun Battering Ram album te promoten.

SaxonVanavond is de Battering Ram World Tour voor het eerst op het Europese continent te bewonderen en wel in Tilburg, in Poppodium 013. Ondanks het feit dat dit een promotour is voor het ‘nieuwe’ album zijn slechts drie van de twintig songs op de set list afkomstig van Battering Ram, namelijk: The Devil’s Footprint, Queen Of Hearts en de titelsong. Het is dus duidelijk dat Saxon vooral ‘oude’ nummers speelt vanavond, er staan dan ook maar liefst dertien nummers uit de jaren tachtig op het programma. De toeschouwers in de goed gevulde zaal kunnen daar wel mee leven, want de stemming zit er na het tweede nummer, één van de meest klassieke Saxon songs Heavy Metal Thunder, al meteen goed in.

SaxonHet geluid is uitstekend, Biff ’s vocalen zijn vanavond meer dan in orde, de twee gitaristen Doug Scarratt en vooral Paul Quinn zijn in topvorm en bassist Nibbs Carter gaat zoals gewoonlijk helemaal los, wat een energie heeft die man! Klassieke songs zoals Stand Up And Be Counted, Strong Arm Of The Law, And The Bands Played On, Dallas 1PM en Wheels Of Steel denderen voorbij en tonen aan dat Saxon inderdaad nog steeds (al bijna veertig jaar) tot de top van de metal scene behoort.

SaxonBiff communiceert er aardig op los en hij ‘schrapt’ op verzoek van het publiek zelfs Terminal Velocity en Let Me Feel Your Power en deze worden vervangen door Motorcycle Man en het verrassende Chasing The Bullet. Hoogtepunten van deze ouderwetse, heerlijke metal avond zijn wat mij betreft The Eagle Has Landed (met fantastisch gitaarwerk van Quinn), Dallas 1PM, Heavy Metal Thunder en 747. Wel is het jammer dat Crusader niet gespeeld wordt, maar een kniesoor die daar over zeurt…

Saxon speelt maar liefst vier toegiften en dat komt waarschijnlijk toch door het zeer enthousiaste publiek; Power And The Glory, 747 (Strangers In The Night), Denim And Leather en Princess Of The Night. Hopelijk gaat Saxon nog even door met optreden, want deze avond is zeker voor herhaling vatbaar. “Denim and leather, brought us all together, it was you who set the spirit free…”

Live Foto Review: St. Tropez @ Hedon

Live Foto Review: St. Tropez @ Hedon, Zwolle
10 november 2016
Foto’s Sharon & Maureen

St. Tropez is een nieuwe Yachtpunk band uit Amsterdam. De leden van Go Back To The Zoo besloten om een nieuwe band te beginnen, met nieuwe muziek. De vorig jaar uitgebrachte Ep werd meteen opgepikt door hippe, Engelse muziek blogs als DIY en NME. Sindsdien maakt St.Tropez veel indruk met hun live shows. Van de popronde tot Noorderslag en op vele festivals in binnen- en buitenland.

St. TropezSt. TropezSt. TropezSt. TropezSt. TropezSt. TropezSt. TropezSt. TropezSt. TropezSt. TropezSt. TropezSt. TropezSt. TropezSt. TropezSt. Tropez

Album Reviews: Xander And The Peace Pirates en Alicia Keys

Xander And The Peace PiratesXander And The Peace Pirates – 11-11 (V2 Benelux)
De Britse Keith Xander begon de band Xander And The Peace Pirates samen met zijn broer Stuart. Hij zingt en speelt opmerkelijk goed bluesgitaar. En het is nog meer opmerkelijk, omdat hij maar één hand heeft. Hij gebruikt een prothese, maar dat is nergens te horen.

In hun thuishaven Liverpool speelden ze vijf jaar lang iedere week in The Cavern, een legendarische club waar The Beatles furore maakten. Ze werden ontdekt door Gibson, dat hun ging sponsoren omdat ze diep onder de indruk waren van de muziek.

De soulvolle en bluesy rockmuziek klinkt gelouterd en is beïnvloed door de klassiekers, o.a. Bad Company en Allman Brothers, en trok de aandacht van Eddie Kramer, producer van o.a. Hendrix, Stones, Bowie en Kiss. Hij bood aan het eerste album te produceren. Buitengewoon goed gelukt, het stuitert werkelijk van de goede songs en lekkere riffs. Fijn album van grote klasse en grote aanrader. Tekst Mania | Erik Mundt

LIVEDATUM 14/11 Melkweg, AmsterdamAlicia KeysAlicia Keys – Here (RCA)
In 2001 brak Alicia Keys wereldwijd door me het album Songs In A Minor. De klassiek geschoolde pianiste zette die lijn door met een serie sterke platen die steeds meer soulinvloeden kregen. Ook sloot Keys zich aan bij de hiphop scene van New York en werkte met vele grootheden samen.

Voor het merendeel van haar nieuwe plaat Here werkte ze samen met ILLuminaries, oftewel songwriter/producer Mark Batson; rapper/producer Swizz Beatz; en haar vertrouwde mede-songschrijver Harold Lilly.

De eerste single Blended Family (What You Do For Love) met A$AP Rocky als gast, staat in het teken van begrip, compassie, steun en liefde van je familie. Maar er zijn meer onderwerpen; internationale problemen zoals het conflict in de Gaza strook en het ebola virus komen aan bod in We Are Here en onderstrepen de activiste in haar. Keys dwingt wederom respect af en heeft met dit album een plaat gemaakt die zowel tekstueel als muzikaal wat te bieden heeft. Tekst Mania | Bert Dijkman

Liefhebbers luisteren uiteraard naar Pinguin Pop en Pinguin Grooves

Live Foto Review: Biffy Clyro @ 013

Live Foto Review: Biffy Clyro @ 013, Tilburg
09 november 2016
Foto’s Hub Dautzenberg

Het messcherpe Schotse rocktrio genaamd Biffy Clyro was gisteren terug in 013 en zorgde voor muzikaal vuurwerk. De wapenfeiten liegen er niet om: een ongenaakbare livereputatie en een discografie vol geniale nummers waarin noisy waanzin wordt afgewisseld met fijnzinnige liedjes. Biffy Clyro speelt momenteel dan ook in de hoogste liga van de moderne rockmuziek. De groep weet feilloos de balans te vinden tussen stevig en toegankelijk en heeft die formule nog eens extra aangescherpt op het nieuwste album Ellipsis (2016).

Biffy ClyroBiffy ClyroBiffy ClyroBiffy ClyroBiffy ClyroBiffy ClyroBiffy ClyroBiffy Clyro

Live Foto Review: Regina Spektor @ Paradiso

Live Foto Review: Regina Spektor @ Paradiso, Amsterdam
07 november 2017
Foto’s Willem Schalekamp

De muziek van de klassiek geschoolde Regina Spektor wordt vaak geassocieerd met het genre anti-folk maar laat zich toch het beste omschrijven als experimentele pop. De liedjes zitten ingenieus in elkaar en worden omlijst door een prachtige stem en slim pianospel. Ze heeft inmiddels zes studioalbums onder haar gordel en schreef het themanummer You’ve Got Time voor de populaire Netflix serie Orange Is The New Black, die haar onder meer een Grammy-nominatie opleverde voor beste nummer. Op 30 september verscheen haar zevende langspeler Remember Us to Life.

Regina SpektorRegina SpektorRegina SpektorRegina SpektorRegina Spektor

Live Foto Review: DMA’s @ De Helling

Live Foto Review: DMA’s @ De Helling, Utrecht
Support Electric Company

7 november 2016
Foto’s Sharon & Maureen

De drie jonge jongens van DMA’s lijken en klinken misschien op-and-top Engels, maar komen toch echt uit Australië. Hun indierock grijpt terug naar de hoogtijdagen van de wat steviger Britpop van bands als Oasis, Blur en Stone Roses – luister naar de lekker voortjakkerende single Feels Like 37 en je weet wat we bedoelen. Debuutalbum Hills End (2016) laat horen dat DMA’s alleen maar ijzersterke songs schrijft, zoals de pakkende openingstrack Timeless en de niet-uit-je-kop-te-krijgen akoestische ballad Delete. Koppel dit aan hun branie-achtige podiumuitstraling en je hebt het recept voor een prima avond!

Electric Company

Electric CompanyElectric CompanyElectric CompanyElectric CompanyElectric Company
DMA’s

DMA'sDMA'sDMA'sDMA'sDMA'sDMA'sDMA'sDMA'sDMA'sDMA'sDMA'sDMA's

Live Foto Review: Crossing Border 2016

Live Foto Review: Crossing Border 2016 @ Den Haag
04 november 2016
Foto’s Willem Schalekamp

Al sinds de eerste editie in 1993 zoekt Crossing Border de grenzen op van muziek en woord om er vervolgens een brug tussen te slaan. De afgelopen jaren is het festival uitgegroeid tot een van de meest progressieve internationale festivals op het gebied van literatuur en muziek in Europa. Elk jaar in november treden er meer dan 100 artiesten op in het centrum van Den Haag van gerenommeerde namen tot veelbelovende nieuwkomers.

Door het festivalterrein dit jaar te verplaatsen naar verschillende karakteristieke locaties, grijpt Crossing Border de kans om zowel de verdieping als de verbreding op te zoeken. Een obscure internationale nieuwkomer op de oude houten planken van de Zwarte Ruiter? Spoken word in de praal van de Lutherse Kerk? Een dampende show in de grote zaal van poppodium Paard van Troje? Je mag het dit jaar allemaal verwachten en dat alles op loop-, rol-, kruipafstand van elkaar in hét culturele hart van Den Haag.

VRIJDAG 4 NOVEMBER

Emiliana Torrini Emiliana Torrini and the Colorist @ Crossing Border

Emiliana Torrini Emiliana Torrini and the Colorist @ Crossing Border

Emiliana Torrini Emiliana Torrini and the Colorist @ Crossing Border

Emiliana Torrini Emiliana Torrini and the Colorist @ Crossing Border

Gwenno Gwenno @ Crossing Border

Gwenno Gwenno @ Crossing Border

Lisa Hannigan Lisa Hannigan @ Crossing Border

Lisa Hannigan Lisa Hannigan @ Crossing Border

Lisa Hannigan Lisa Hannigan @ Crossing Border

Lisa Hannigan Lisa Hannigan @ Crossing Border

Lisa Hannigan Lisa Hannigan @ Crossing Border

Noura Mint Seymali Noura Mint Seymali @ Crossing Border

Noura Mint Seymali Noura Mint Seymali @ Crossing Border

Noura Mint Seymali Noura Mint Seymali @ Crossing Border

Noura Mint Seymali Noura Mint Seymali @ Crossing Border

Sarah Neufeld Sarah Neufeld @ Crossing Border

Sarah Neufeld Sarah Neufeld @ Crossing Border

Sarah Neufeld Sarah Neufeld @ Crossing Border

ZATERDAG 5 NOVEMBER

Angel Olsen Angel Olsen @ Crossing Border

Angel Olsen @ Crossing Border Angel Olsen @ Crossing Border

Angel Olsen Angel Olsen @ Crossing Border

Eleanor Friedberger Eleanor Friedberger @ Crossing Border

Eleanor Friedberger Eleanor Friedberger @ Crossing Border

Eva Meijer en Simone Manuputty Eva Meijer en Simone Manuputty @ Crossing Border

Minor Victories Minor Victories @ Crossing Border

Minor Victories Minor Victories @ Crossing Border

The Big Moon The Big Moon @ Crossing Border

The Big Moon The Big Moon @ Crossing Border

The Big Moon The Big Moon @ Crossing Border

The Big Moon The Big Moon @ Crossing Border

The Big Moon The Big Moon @ Crossing Border

The Big Moon The Big Moon @ Crossing Border

Pinguin Radio presenteert podcast Volkskrant Radio #14

Pinguin Radio en de Volkskrant slaan de handen ineen voor een maandelijkse radio-uitzending waarin we u bij de hand nemen langs de beste albums van de maand.

Volkskrant
Iedere eerste maandag van de maand tussen 20:00 en 22:00 uur live te beluisteren bij Pinguin Radio en een dag later terug te vinden op Volkskrant.nl als podcast en uiteraard ook bij ons op de site!

===> Lees hier alle recencies van:

The Lemon Twigs – Do HollywoodThe Dillinger Escape Plan – DissociationChristian Kjellvander – A Village: Natural LightBiosphere – Departed GloriesLeonard Cohen – You Want It DarkerKate Tempest – Let Them Eat ChaosThe Orb – COW / Chill Out, World!Opeth – SorceressSolange – A Seat At The Table en Drive-by Truckers – American Band.JTNDaWZyYW1lJTIwd2lkdGglM0QlMjIxMDAlMjUlMjIlMjBoZWlnaHQlM0QlMjIxMjAlMjIlMjBzcmMlM0QlMjJodHRwcyUzQSUyRiUyRnd3dy5taXhjbG91ZC5jb20lMkZ3aWRnZXQlMkZpZnJhbWUlMkYlM0ZmZWVkJTNEaHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cubWl4Y2xvdWQuY29tJTI1MkZwaW5ndWlucmFkaW8lMjUyRnBpbmd1aW4tcmFkaW8tcHJlc2VudHMtdm9sa3NrcmFudC1yYWRpby0xNC0yMDE2LTExLTA3JTI1MkYlMjZoaWRlX2NvdmVyJTNEMSUyMiUyMGZyYW1lYm9yZGVyJTNEJTIyMCUyMiUzRSUzQyUyRmlmcmFtZSUzRQ==

Album Reviews: GOSTO en The Olympians

GOSTOGOSTO – Memory Ivy (PIAS)
Dit wordt er eentje! Of is er al eentje? GOSTO. Wauw. Debuutalbum Memory Ivy vraagt na elke luisterbeurt nadrukkelijk om herhaling. En van Nederlandse bodem, ook dat nog! Roel Vermeer is de naam. Geïnspireerd door grootheden als Flying Lotus, James Blake, Thom Yorke en Jeff Buckley weet GOSTO een veelzijdigheid aan stijlen te verenigen tot een geheel eigen sound. Met warme bassen, rauwe beats, diepe synths en onvervalste soul, elektronica en triphop is het geluid indringend, met als rode draad de donkere, bijna hypnotiserende stem van Vermeer. On-Nederlands goed.

My Bad werd op Spotify als meer dan één miljoen keer gestreamd, GOSTO kreeg lovende kritieken op Eurosonic Noorderslag, kreeg een groots minuutje in DWDD en stond reeds in het voorprogramma van Thomas Azier en Oscar & The Wolf. Tien steengoede tracks volgen elkaar op, met enkele absolute sterkhouders als Tell Me What You’re Made Of, Ivy, My Bad en Time For Me. Om trots op te zijn! Tekst Mania | Jelle Teitsma

LIVEDATA 12/11 Simplon, Groningen 18/11 Theater De Veste, Delft 24/11 Hall of Fame, Tilburg 07/12 Eetcafé Stathe, Utrecht 20/12 Muziekgieterij, Maastricht 22/12 Hedon, Zwolle 27/01/2017 Patronaat, Haarlem 09/02/2017 BIRD, RotterdamThe OlympiansThe Olympians – The Olympians (Daptone)
De Daptone huisband kent vele gedaantes, de Rhythm & Blues van de Dap Kings, de diepe soul van The Menahan Street Band, en de afro beat van The Budos Band. Vaak dezelfde muzikanten, maar altijd met eigen signatuur.

Jaren geleden maakten we via twee singles al kennis met de Olympians, onder leiding van Tobias Pazner, toetsenman van bovengenoemde outfits. Met dezelfde crew maakt hij nu een volwaardige LP, met als altijd een stevige ondergrond van soulvolle rhythms, maar dit keer afgetopt met een wel zeer aantrekkelijke jaren zeventig glanslaag, gedrenkt in de betere Italiaanse en Franse B-film soundtracks.

Wah Wah gitaren en strijkers maken het een tikkie softporno, maar het zijn altijd de Daptone Horns die de leiding nemen in onweerstaanbare nummers die veelal genoemd zijn naar figuren uit de Griekse mythologie. Een onverwachte, maar ook passende aanvulling in het oeuvre van deze alleskunners. Tekst Mania | Jurgen Vreugdenhil