Category: Recensies

Claw Boys Claw – I’ll Be Watching You

I’ll Be Watching You is de eerste single van het allerlaatste album van Claw Boys Claw. Na ruim 40 jaar vindt de band het wel welletjes. Nog één album en een clubtour en het doek valt definitief voor een van de beste en leukste en meest spraakmakende bands die de Lage Landen hebben voortgebracht.

I’ll Be Watching You is vintage Claw Boys Claw: een smeuïge rocksong met opruiende gitaren en wortels die teruggaan tot de late jaren zestig toen Iggy nog rimpelloos was en punk niet meer dan een scheldwoord. Aan de voordracht van Peter te Bos is niet te horen dat hij eind dit jaar 75 wordt! Titel en releasedatum van het afscheidsalbum volgen nog. Dit zijn de data van de laatste trektocht door Nederland van Claw Boys Claw.

do 18-sep Rotown Rotterdam
vr 26-sep Rotown Rotterdam
zo 28-sep Patronaat (Haarlem Vinyl Festival) Haarlem
vr 3-okt TivoliVredenburg Utrecht
za 4-okt Effenaar (Come As You Are Festival) Eindhoven
do 9-okt Mezz Breda
za 11-okt Metropool (Beerland Festival) Hengelo
za 18-okt Bolwerk Sneek
do 23-okt FLUOR Amersfoort
vr 24-okt 013 Tilburg
do 30-okt Victorie Alkmaar
za 1-nov Burgerweeshuis Deventer
vr 7-nov. Hedon Zwolle
za 8-nov. Bibelot Dordrecht
vr 14-nov DRU Fabriek ULFT
za 15-nov Paard Den Haag
vr 21-nov Muziekgieterij Maastricht
za 22-nov Doornroosje Nijmegen
za 29-nov Vera Groningen
za 6-dec Paradiso Amsterdam

En voorts zijn wij van mening dat CBC ook op Lowlands 25 zou moeten staan.

virgin orchestra – Venus in Scorpio

Als je weet dat virgin orchestra uit IJsland komt hoor je meteen de invloeden van Björk.

Maar alleen in de vocals. Muzikaal is het minder makkelijk vast te stellen uit welk kraantje het trio tapt. Met zijn holle galm, spooky gitaren en ijzige cello zou je Venus In Scorpio spook- of heksenrock kunnen noemen. De unheimische sfeer wordt versterk door die Björkeske zang. Je kunt de nieuwe single van virgin orchestra afdoen als een geinig novelty liedje, maar daarvoor is de band toch net even te geloofwaardig en het nummer te goed.

MY BABY – Echo

We waren er niet bij onlangs in Paradiso en waarschijnlijk zal My Baby de oude kerk weer op zijn grondvesten doen schudden met hun cyberboogie.

Maar op nieuwe single Echo keert het trio terug naar zijn bluesy roots. En zo horen we ze graag. De slide snijdt door beton en de immer soepel zingende Cato klinkt overtuigend, alsof haar baby nog geen kwartier geleden de pleiterik heeft gemaakt. Een neusfluit(?) geeft Echo Afrikaanse wortels. Album is in voorbereiding. Kijk hier voor optredens.

Goat, Graveyard – Light As A Feather

Het Zweedse Goat heeft assistentie gevraagd en gekregen van het eveneens uit Ikea country afkomstige Graveyard.

Goat is, zoals je misschien wel weet een psychedelische band met een hang naar het sjamanisme. Graveyard zegt ook geen no tegen een paddo, maar is meer van de metal. Light As A Feather is een muzikale trip terug naar het hippietijdperk toen lekker jammen met zijn allen de rigueur was. Ja dat zijn cowbells die je hoort. Je kunt je er makkelijk een live versie van voorstellen die een hele plaatkant vult. De heren en dames hebben zich echter ingehouden en er na een kleine vier minuten keurig een eind aan gebreid.

Kerala Dust – I Remember You A Dancer

Er wordt niet niet gedanst in de prog-rockscene waarin Kerala Dust hof houdt, maar zo uitbundig als waartoe I Remember You A Dancer uitnodigt komt toch zelden voor.

Je moet toch wel uit tropisch hardhout gesneden zijn, wil je niet in beweging komen bij blootstelling aan de nieuwe single van het Britse naar een Indiase deelstaat genoemde krautrocktrio. Toch is I Remember You A Dancer geschikter voor gebruik in kleine kring dan in kroegen of clubs. Daarvoor is de toon toch iets te introvert en gebeurt er op muzikaal vlak net iets teveel. Maar stilzitten is dit keer dus geen optie.

Album: An Echo Of Love 22 augustus. Concert: 10 september Melkweg

Midnight Rodeo – Dixon

Midnight Rodeo is een Engelse psychedelische art popband met country trekjes. Vooral in de gitaarafdeling hoor je sounds die hun oorsprong vinden in Nashville en omgeving.

Er zijn vijf Rodeo’s, vijf mannen en zangeres Maddy Chamberlain. Het door de band als Nick Cave-achtige karakterstudie omschreven Dixon is afkomstig van het binnenkort te verschijnen debuutalbum van Midnight Rodeo. Chaos Era is een productie van Franklin Mockett van de vooralsnog voor ons onbekende band Samana. De mixer kennen we wel, die heet Claudius Mittendorfer en werkt ook voor/met o.a. Parquet Courts, Sorry & Temples.

Moonlandingz & Iggy Pop – It’s Where I’m From

Iggy is Iggy op It’s Where I’m From.

De nieuwe single van The Moonlandingz is een beschouwende ballad met in de begeleiding slechts een sax en een dameskoortje en verder weinig franje. De nadruk ligt op de door drank, drugs en tijd gekleurde stem van de meester Pop. Het is nieuw noch vernieuwend hij en The Moonlaningz hier doen, maar toch altijd fijn om bij tijd en wijle een levensteken te krijgen van de net 78 geworden rock ‘n’ roll legende. It’s Where I’m From is een track van No Rocket Required, het langverwachte, net verschenen tweede album van The Fat White Family offshoot.

The Beths – Metal

The Beths maakten golven drie jaar geleden met Expert In A Dying Field en andere liedjes van het gelijknamige album.

De band o.l.v. Elizabeth ‘Beth’ Stokes maakt een indie subgenre dat wel jangle pop wordt genoemd, een verwijzing naar het jingle jangle (niet jengelende!) geluid van de gitaren. The Byrds hebben het octrooi op die sound. Met Metal gaan The Beths voort op het ingeslagen pad. Maar de nieuwe single klinkt net even wat helderder en ook zelfverzekerder dan ouder werk. Dat zal het gevolg zijn van het succes van het vorige album. Dat heeft de band een nieuw label ( Anti) opgeleverd en waarschijnlijk ook een hoger opnamebudget. Door het succes zal ook het vertrouwen van de band in hun eigen kunnen zijn toegenomen. En dat hoor je dus allemaal. De klaterende gitaren zijn overigens niet het enige sterke punt van Metal. De fijne stem van de naamgever van de band en haar compositorisch talent mogen ook niet ongenoemd blijven. Over een nieuw album wordt nog niet gerept, maar we verwachten komend najaar wel iets nieuws. Op 4 oktober staan The Beths namelijk in Paradiso,

RICEWINE – Uncut

Over RICEWINE is nog niet veel meer te vinden dan dat het een lo-fo indie slacker zou zijn.

Het handjevol sites dat melding maakt van de release van Uncut praat elkaar na. Wij zijn zo eigenwijs om Talae Rodden -zoals zijn echte naam luidt- anders te willen typeren. Uncut is namelijk geen lo-fi productie. De akoestische gitaar klinkt helder en de zang zou goed verstaanbaar zijn als Roden wat beter zou articuleren. Ook de ‘hook’ van het nummer; een geluid dat het midden houdt tussen een misthoorn en een buitenaard signaal is luid en duidelijk. Daarnaast klinkt RICEWINE eerder als een Lou Reed adept dan muzikale familie van Mac Demarco of landgenoot Courtney Barnett. Okay, een beetje als Courtney klinkt hij wel. Roden maakt al een kleine tien jaar muziek als RICEWINE. Vier albums staan er online plus nog wat los grut. Een paar jaar terug had hij een mega hit ‘down under’ met Summer Spent, een song die weinig lijkt op zijn nieuwe single, behalve dan het ook een relaxed liedje is. Wat dat betreft is dat slacker niet helemaal uit de lucht gegrepen.