Veel songs komen tegenwoordig tot stand via het heen en weer sturen van files. De componisten hoeven bij wijze van spreken er hun bed niet voor uit te komen. Elbow is voor hun nieuwe album terug naar de basis gegaan. De band heeft een oude garage gehuurd om daar met zijn allen nieuwe nummers uit de grond te stampen. Zoals het ging voor de opkomst van email en internet.
Die beproefde methode heeft zijn vruchten afgeworpen. Met alle respect voor de mooie muziek op de laatste paar platen van Elbow, zo betrokken en bevlogen als op Lover’s Leap heeft de band lang niet geklonken. Zo funky en fris ook niet. Je herkent meteen de sonore stem van Guy Harvey, maar verder lijkt het wel een andere band. Een funkformatie zal Elbow niet snel worden, maar maar stil zitten bij Lover’s Leap is even geen optie. Of de mannen uit Manchester ook op de andere nummers van ‘Audio Vertigo’ hun grenzen verlegen, weten we eind maart als het album uitkomt. Maar nu al lijkt duidelijk dat Elbow voor deze vlucht de automatische piloot heeft uitgeschakeld.
Sprints – Letter To Self (City Slang)
