Category: Recensies

Personal Trainer – Babyolifantjes

Personal Trainer heeft getekend bij een vrij gerenomeerd Brits platenbedrijf, BellaUnion. Dat maakt de Amsterdammers labelmates van o.a. Beach House, Midlake en Father John Misty.

De eerste release van PT op hun nieuwe label is een single van zo’n negen minuten. Die laat zich nog het best omschrijven als een postpunk popopera. Maar misschien nog beter dan het ambitieuze The Feeling is de niet veel minder ambitieuze en ook bepaald niet korte niet b-kant, Babyolifantjes. Vooralsnog is onze keuze op dat nummer gevallen. Ook vanwege de titel van het overigens Engelstalige nummer natuurlijk. Babyolifantjes is een neo new wave nummer met een hypnotische opbouw naar een explosief einde. Je kunt je voorstellen dat er tijdens live-uitvoeringen van Babyolifantjes Pete Townsend achtige taferelen ontstaan.

Nadine Shaw – Twenty Things

De tweede single van het nieuwe album van Nadine Shaw is een donkere, duistere, sombere track met een repetitieve beat, een dreigende piano en onheilspellende elektronica.

Daaroverheen zingt Nadine, declameert eigenlijk een overzicht van de ‘Twenty Worst Things That I Can Think Of‘. Ze schreef het nummer ‘whilst in recovery’. Het nieuwe album van de nu 37 jarige Britse singer-songwriter met Noorse en Pakistaanse wortels heet Filthy Underneath. Aan de titel te zien is Twenty Things waarschijnlijk wel representatief voor het hele album.  Dat wordt dus geen  vrolijk maar wel een heel goed album.

IDLES – Grace

Grace is een woord met meerdere betekenissen. Het kan gracieus en elegant betekenen, maar ook gunst en genade. Op de nieuwe single van IDLES lijken alle betekenissen van toepassing.

Het is een zeker voor IDLES gracieus nummer, een zacht gezongen ballad met een hoog U2-achtige gehalte. En aangezien IDLES Iers is en dus katholieke opgevoed kan het niet anders dan dat de band zich bewust is van de religieuze connotaties van het woord Grace. God wordt ook genoemd in de tekst die zich laat lezen en interpreteren als een gebed. (saying grace is bidden in het Engels). Begon vorige single Dancer met een citaat, de vioolpartij van James Brown’s It’s A Man’s Man’s World, Grace eindigt met een verwijzing naar een klassieke track, het kakofonische slot van A Day In The Life van The Beatles. IDLES kent zijn klassiekers en heeft met Grace er mogelijk zelf een afgeleverd.

Live Foto Review: De Toegift + Puntjudith @ Patronaat

Live Foto Review: De Toegift + Puntjudith @ Patronaat, Haarlem
14 december 2023
Foto’s Peter van Heun

Begin dit jaar verscheen ‘De Toegift’, het selftitled langverwachte debuut van de Zeeuwse band De Toegift. De band combineert de werelden van eigentaalse poëzie en hedendaagse indiemuziek tot datgene wat ze het liefst zelf maken: Nederlandstalige indie met invloeden uit jazz.

De Toegift is altijd op zoek naar experiment, authenticiteit en het perfecte lied en met thema’s over tijd en nostalgie. Inmiddels staat de Zeeuwen bekend als ‘de band die alle rumoerige zalen en café’s stil kreeg tijdens de Popronde’ en ook op Noorderslag wisten ze die reputatie waar te maken dankzij prachtige songs als ‘Nollestrand’ en ‘Licht Als Stof’. Ongetwijfeld doen ze dat ook in Patronaat deze winter.

Wies – Alles Anders

Wies – Alles Anders (Lab Music)

In 2018 won het Nederlandstalige Wies de Grote Prijs van Nederland en dan weet je wel dat je aardig bezig bent. Drie jaar later verscheen debuutalbum Het Is Een Wies, waarop bevestigd werd waarom die Grote Prijs naar het trio (leadzangeres Jeanne Rouwendaal, drummer Dan Huijser en bassist Tobias Kolk) ging.

Opvolger Alles Anders laat geen wezenlijk ander geluid horen. Wel weer veel goeie liedjes. Weer binnen de kaders van pop, rock en elektronica. Nederlandstalige muziek met een indierandje. Waarin zangeres Rouwendaal uitblinkt, met haar heldere stemgeluid. Soms doet ze wat denken aan Roos Rebergen, van Roosbeef. Of dat natuurlijk is of een klein beetje gemaakt, is de vraag, maar het leidt nauwelijks af. We hebben allemaal onze inspiratiebronnen.

Ondanks het feit dat Wies’ tweede album muzikaal niet veel afwijkt van de eerste worp horen we welzeker een sprongetje vooruit. De liedjes zijn wat raker, hebben bovendien meer zeggingskracht en er wordt een klein beetje steviger gerockt, wat het geluid ten goede komt.

De band stond al eens op Pinkpop, waar ze de tongen goed loskregen en de meute lieten deinen. Op een wat kleiner podium, toen. We moeten er rekening mee houden dat we ze aankomende zomer weer gaan zien in Landgraaf. Als opener van een van de twee grote podia, halverwege de middag? Of misschien wel in de sfeervolle tent. We gaan het zien. Het zou dik verdiend zijn. Pieter Visscher

Ugly (UK) – Hands of Man

Hands of Man, de nieuwe single van de Britse start up Ugly (UK) klinkt als een kruising tussen Radiohead en Queen. Voeg voor de volledigheid ook Black Country New Road maar aan de mix toe.

Van de eerste hebben ze de in zichzelf gekeerde indie sfeer en van de tweede de vierstemmige samenzang. Aan de derde doen ze denken door de gecompliceerde songopbouw. De kans dat er binnenkort een Nederlander op de maan landt is groter dan dat Hands of Man een hit wordt. Maar.  Het zou niet verbazen als we getuige zijn van de geboorte van een bijzondere band.

THAMES – Astonishment

THAMES is een Nederlandse postpunkband die zijn mosterd in de UK haalt. Het eerste wat opvalt als je de nieuwe, derde single hoort van de Amsterdammers is hoe laag de stem van frontman Merlyn Baartman wel niet is. ‘Hij haalt de tonen diep van onderen uit zijn maag’, om een oud Hollands lied te citeren. Het lijkt even een trucje, maar zijn donkere basstem geeft meteen sfeer en karakter aan Astonishment dat misschien nog wel het meest doet denken aan The Sound van Adrian Borland. Vanwege de stem, maar ook door het vurige om niet te zeggen bezeten spel van het viertal. THAMES was een van de vaakst geboekte bands van Popronde 2023. Het is niet moeilijk te horen waarom.

MGMT – Bubblegum Dog

Als je heel goed luistert herken je aan de stem dat Bubblegum Dog uit de zelfde koker komt  als Kids en Little Dark Age. Uit die van MGMT dus, maar de muzikale verwantschap is vrijwel nihil.

Anno 2023-24 lijkt het duo hun synths en sequencers te hebben ingeruild voor een ouderwets rockinstrumentarium. De tweede single van het nieuwe album van VanWyngarden en Goldwasser heeft zelfs een grungy gitaarsolo’s (en een stukje klavecimbel). Hij doet wel wat aan Beck denken. Je zou kunnen zeggen dat MGMT vooruit gaat door terug te blikken. Bekoren doet de nieuwe single zeer zeker. Het Loss Of Life album  verschijnt eind februari.

Yard Act – Petroleum

Postpunkpraatgroep Yard Act gooit het op nieuwe single, Petroleum iets over een ander boegje. Echt zingen doet woordvoerder James Smith nog steeds niet, maar het komt in de buurt.

Het resultaat is een aantrekkelijke single die mede door het timbre van de zanger wel iets weg heeft van de aloude Kinks, een band uit het beattijdperk die voorop liep want tekst gerichter dan de collega’s van toen. Het verhaal van Smith laat zich niet in drie woorden samenvatten, maar is weer de moeite waard om je in te verdiepen. Ook Petroleum komt op het aanstaande tweede album van de band uit Leeds, Where’s My Utopia (1/3/24).

The Beatles, toen en nu; de fascinatie blijft

De storm is inmiddels wat gaan liggen. Maar wat leefden we op van het nieuws dat er een nieuwe single van The Beatles zou verschijnen. Gezongen door John Lennon nota bene. Now And Then is een prachtliedje. Het werd in 1977 al geschreven door Lennon. De demoversie werd bewerkt door zijn vrienden Paul en Ringo.

Zowel samen als afzonderlijk hebben The Beatles altijd al talent gehad voor het onverwachte. En nu bracht 2023 plots een van de meest onverwachte releases uit hun lange en eindeloos veelbewogen geschiedenis. Now And Then is het laatste Beatles-nummer. Voorlopig? Vragen we ons af, met een knipoog.

Naast het uitbrengen van Now And Then als vinylsingle zijn de collecties 1962-1966 (The Red Album) en 1967-1970 (The Blue Album) van The Beatles uitgebracht in edities van 2023 door Apple Corps Ltd./Capitol/UMe. Sinds hun eerste incarnaties vijftig jaar geleden verschenen, hebben deze albums opeenvolgende generaties kennis laten maken met de muziek van The Beatles. Nu zijn de tracklists van beide collecties uitgebreid, waarbij alle nummers zijn gemixt in echte stereo en Dolby Atmos. Nieuwe 4cd- en 180 gram 6lp-vinylcollecties combineren ‘Red’ en ‘Blue’ in slipcasesets. De Britse singleversie van Love Me Do start nu op 1962-1966 (editie 2023), en Now And Then is te horen op 1967-1970 (editie 2023) om de carrièreomspannende collecties compleet te maken. Het is prachtig allemaal. Wie had het verwacht? Leuke, nieuwe liner notes van de befaamde Beatles-biograaf John Harris in beide versies. Prachtig.