Category: Recensies

Terra Twin – Hanging Around

Terra Twin is een nieuwe naam voor ons, maar wel eentje die we gaan onthouden. Hanging Around is het zesde nummer van de band uit London, die ondanks de naam uit vier personen bestaat. Hun missie, staat te lezen op Spotify is ‘het laten samensmelten van Americana met indie.’ Dat is een wat vage omschrijving die iets duidelijker wordt als je hun muziek hoort. Die klinkt als The Band als die uit East Londen zou komen i.p.v. Canada, iets in die richting. (Voor wie echt diep wil graven, Hanging Around lijkt wel op countryrock pioniers Barefoot Jerry.)

Terra Twin zit duidelijk in een groeispurt. Nieuwe single Hanging Around is makkelijk hun beste nummer tot nu toe, wat compositie betreft, maar ook qua executie en productie. Dat komt niet helemaal op het conto van de band. Ze hebben een producer weten te strikken die het klappen van de zweep kent. James Dring werkte eerder voor Gorillaz, Self Esteem en Sorry. Hij gaf Hanging Around een warme sound passend bij de ietwat weemoedige sfeer van het nummer en het warme stemgeluid van bandbaas Maxim Baldry.

Donna Blue – Fantasy Girl

Hij is weer fijn, de nieuwe single van Danique van Kesteren en Bart van Dalen, gezamenlijk optrekkend als Donna Blue.

De ingrediënten waarmee Donna Blue hun smakelijke muziek bereid zijn nog steeds dezelfde; Frans-Italiaanse sixties pop en filmmuziek, Twin Peaks gitaren en Air bassen. Het duo wordt echter steeds beter in wat ze doen. Het zwoele, soepele en sexy Fantasy Girl is hun verleidelijkste creatie to nu toe. Het belooft wat voor het nieuwe album van Donna Blue, Into The Realms Of Love dat in maart volgend jaar uitkomt.

Buzzard Buzzard Buzzard – Therapy

Queen zonder bombast zo zou je Therapy,  de nieuwe single van Buzzard Buzzard Buzzard kunnen omschrijven. Of als minisymfonie voor bas, drums, orgel en gitaar, maak daar gitaren van.

De snarenplukkers hebben het druk dit keer. Het laatste deel van het zes minuten durende Therapy is een fel duel tussen de gitaristen, die elk een eigen stereokanaal opeisen. De zanger grijpt in voordat er slachtoffers vallen. De Buzzards zijn behoorlijk ambitieus deze ronde, maar maken het -zoals de clip laat zien- het live makkelijk waar. We kunnen slecht hopen dat Therapy een eerste aanzet is voor een tweede album van de band uit Cardiff.

junodream – Kitchen Sink Drama

Eind januari verschijnt dan toch eindelijk het langverwachte debuutalbum van junodream, ruim vijf jaar na hun eerste levensteken. Je kunt veel zeggen van de Britse spacerockband, maar niet dat ze scheutig zijn met releases. 2 EP’s en 3 singles tussen 2018 en 2021 toen 2 jaar niks en 3 singles dit jaar.

De magere oogst komt niet door gebrek aan inspiratie, maar is het gevolg van een zeer strenge kwaliteitscontrole. Junodream heeft (nog) geen label dat in hun nek hijgt en een eigen studio waar ze in alle rust kunnen werken. Onder die ideale omstandigheden ontstaan juweeltjes Kitchen Sink Drama, een nummer waarin invloeden van bands als Radiohead, Air en Spiritualized zijn verwerkt tot een vrij unieke sound. Het is serieuze muziek wat junodream maakt. Dansers zullen niet aan hun trekken komen, denkers des te meer.

Pools Of Colour gaat de eersteling van junodream heten, 26 januari komt hij uit.

Heartworms – May I Comply

Ze bestaan echt hartwormen, maar gelukkig alleen bij honden. Maar het zegt wel iets als je je band naar een parasiet noemt. Dat je geen lieve liefdesliedjes hoeft te verwachten bijvoorbeeld of andersoortige behaagzieke deuntjes voor de massa.

Jojo Orme het brein achter Heartworms gebruikt haar muziek om vat te krijgen op de donkere gedachten die door haar hoofd spoken, als expressiemiddel voor haar angsten en frustraties. Met die wetenschap zou je kunnen denken dat ze momenteel in iets rustiger mentaal vaarwater verkeert. Niet dat May I Comply plots easy listening is, maar vergeleken bij de songs op haar debuut EP is de sfeer wat minder duister.

Echt conclusies mag je daar niet uit trekken meent Jojo die de song omschrijft als ‘een brug naar de chaos die nog komen gaat’. Net als de debuut EP is ook May I Comply geproduceerd door geluidskunstenaar Dan Carey. Het is een zogenaamde stand alone single uitgebracht met oog op de aanstaande tournee door de V.S. Daarmee gaat een lang gekoesterde wens van Jo Jo in vervulling.  Die zegt er helemaal klaar voor te zijn. De vraag is, zijn ze in de V.S ook klaar voor de elektronische heksenpunk van Heartworms?

Alamo Race Track – Greetings From Tear Valley And The Diamond Ae

Alamo Race Track – Greetings From Tear Valley And The Diamond Ae (Excelsior)

‘Er gaat niets boven Groningen’ luidt het adagium. Maar klopt het ook? Jazeker, het klopt. Kijk ook maar eens naar Alamo Race Track van Groninger Ralph Mulder. Vier prachtige albums uitgebracht en met de vijfde is het alwéér raak. Plaat met een lekker korte titel: Greetings From Tear Valley And The Diamond Ae.

Mulder groeide op in Winschoten, dat in de buurt ligt van Ter Wupping, vlak bij Smeerling  Om tijdens de pandemie het hoofd boven water te kunnen houden, werkte hij daar een paar jaar op de boerderij van zijn broer. Dat Mulders vader ernstig ziek werd, bracht ‘m ook terug naar het hoge noorden. Daar waar de teksten en melodieën spelenderwijs aan zijn brein ontsproten. Het heeft een prachtige plaat opgeleverd. Na acht jaar weer een Alamo Race Track.

Mulder ziet het album als een ode aan zijn jeugd. Een ode aan Oost-Groningen. Daar waar we nog een horizon kunnen ontdekken. Die worden steeds spaarzamer in overvol Nederland. Terwijl dat niet geldt voor sterke gitaaralbums van het Excelsior-label. Ook nu is het dus weer raak. Hoor die gitaar van Robin Berkijn eens in het heerlijk avontuurlijke Remember When You Were Young.

We horen Beach Boys nagalmen, wat Velvet Underground, Beatles, een flinke hap Pink Floyd-psychedelica. Americana, indierock en Darryll-Ann is ook geregeld in de buurt. Vooral veel goeie liedjes. Terwijl we soms ook nog eens aan The Doors moeten denken. Een ratjetoe om u tegen te zeggen. Champagne! Pieter Visscher

Everything Everything – Cold Reactor

Een paar mensen gaan het weer zwaar krijgen komende weken. Er is namelijk een nieuwe single van Everything Everything, een band die veel voorstanders heeft maar ook op verzet stuit.

Reden voor de aversie is het unieke stemgeluid van zanger Jonathan Higgs. Higgs heeft normaal al een stem waar je van moet houden, maar hij schiet ook nog eens regelmatig in standje falset. Dat is het moment waarop in sommige huishoudens de radio even op Classics of POTR gaat. Maar er zijn ook drommen mensen die met de band weglopen en zullen smullen van Cold Reactor.

Binnenkort staan er zeven albums op de teller. Van slijtage is echter nog geen sprake. Cold Reactor is een beweeglijk, retro-futuristisch art-rocknummer met 10cc-achtige stemeffecten, een jagende bas en dus die controversiële, maar uit duizenden herkenbare stem. Mountainhead heet het nieuwe album. Het verschijnt op 1 maart volgend jaar.

Beirut – The Tern

Zach Condon van Beirut is in een kast met oude spullen gedoken en heeft er een leuk oud orgeltje gevonden en een antieke drummachine, die het nog prima doet.

Ze vormen de instrumentale basis van het The Tern, single twee van Hadsel, Beirut album zes, dat over een week of twee moet gaan uitkomen. The Tern (is stern is een soort meeuw) is een weemoedig, mediterraans aandoend lied met koorzang en veel percussie. Het soort muziek eigenlijk zoals alleen Zach die maakt.

Live Foto Review: Greta Van Fleet @ Ziggo Dome

Live Foto Review: Greta Van Fleet @ Ziggo Dome, Amsterdam
8 november 2023
Foto’s Peter van Heun

De show is onderdeel van de Starcatcher World Tour ter ere van het aanstaande album Starcatcher. Tijdens de meest recente Dreams In Gold Tour gaf de band al een tipje van de sluier: er komt nieuwe muziek van Greta van Fleet aan. Aan het einde van de setlist werden maar liefst vijf nieuwe nummer gespeeld, waaronder de nieuwste single Meeting The Master. Het album Starcatcher komt op vrijdag 21 juli uit en daar hoort natuurlijk ook een nieuwe tour bij!

Pale Blue Eyes – Reason

Oorspronkelijk was Reason alleen verkrijgbaar als blauwe flexidisc. Die kreeg zat exclusief bij de-luxe vinyluitgave van het nieuwe album van Pale Blue Eyes. De oplage was slechts 200 exemplaren.

Gelukkig begreep de band ook wel dat Reason te goed was om in de obscuriteit te belanden, dus staat het nummer nu ook online. De Britten zullen wel een goede reden hebben gehad om het nummer niet op het This House album te zetten. Die zal echter niet van artistieke aard geweest zijn. Reason is een semi- instrumentaal nummer -mysterieus en hypnotisch- opgehangen aan een mooi basloopje. Misschien was het de bedoeling om nog een tekst te schrijven en lukte dat niet op tijd, maar eigenlijk is het precies goed zo.